Əbədiyyətdəki əziz
ünvanlarımız
Həyat
nə qədər şirin olsa da, ölüm heç bir insan
övladının qaça bilməyəcəyi tale
yazısıdır. Amma Allah qatında seçilmiş elə
insanlar var ki, onlar ölmür, cismən bu dünyanı tərk
edib, ruhən Yaradana - əbədiyyətə qovuşurlar.
Ölümlərin ən şərəflisi də deyirlər
buna. Bu, müqəddəs şəhidlik zirvəsidir ki, hər
kəsə qismət olmaz.
Ali
Baş Komandan cənab İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə
sentyabr ayında başlanan və 44 gün davam edən Vətən
müharibəmiz 30 ilə yaxın erməni
işğalında olan torpaqlarımızın,
Qarabağın azadlığıyla nəticələndi.
Müharibə
varsa, şəhid də var, qazi də, itkin də... Nə
yazıq ki, bu müharibəmiz də qurbanlarsız
ötüşmədi. Azərbaycanın üç minə
yaxın qəhrəmanı torpaqlarımızın
azadlığı uğrunda şəhidlik zirvəsinə
ucaldı, minlərlə igid qazi adını qazandı.
"525-ci qəzet" olaraq bu layihəmizdə mütəmadi
şəkildə hissə-hissə həmin igidlərimizi
oxucularımıza tanıtdıracağıq. Hər biri bir qəhrəmanlıq
dastanı olan bu həyatlarla qürur duyur, onları
unutmayacağımıza, unutdurmayacağımıza söz
veririk! Allah hər birinə rəhmət eləsin!
P.S. Bu
layihəmizə dəstək olmaq üçün ətrafınızda
tanıdığınız, bildiyiniz şəhidlər varsa,
həyat yoluna güzgü tutmaq məramı ilə müəllifin
göstərilmiş e-mail ünvanıyla əlaqə saxlaya
bilərsiniz!
***
Rüfət
Qabil oğlu Əsgərov 1997-ci il yanvarın 29-da Rusiya
Federasiyasının Rostov şəhərində anadan olub.
2004-2015-ci illərdə S.Bəhlulzadə
adına Qaraçuxur qəsəbəsi Xarici Dillər Təmayüllü
Gimnaziyasında, 2015-2020-ci illərdə Azərbaycan Dövlət
İqtisad Universitetində "Menecment" ixtisası üzrə
təhsil alıb.
Rüfət
Əsgərov 2020-ci ildə müddətli həqiqi hərbi
xidmətə çağırılıb. Vətən
müharibəsinə qədər Azərbaycan Silahlı
Qüvvələrinin "N" saylı hərbi hissəsində
xidmət edib.
Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin əsgəri olan Rüfət Əsgərov
2020-ci il sentyabrın 27-də başlanan Vətən
müharibəsi zamanı Füzuli, Xocavənd və
Qubadlı rayonunun azadlığı uğrunda gedən
döyüşlərdə iştirak edib. O, oktyabrın 25-də
Qubadlı döyüşləri zamanı şəhid olub.
Bakı şəhərinin Binə qəsəbəsində
torpağa tapşırılıb.
Şəhidimizin
anası Aynur xanım oğlu ilə bağlı xatirələrini
bölüşüb, Rüfətin çox mehriban,
qayğıkeş olduğundan, vətənini, ailəsini
çox sevdiyindən danışıb.
Onun
sözlərinə görə, Vətən müharibəsində
igidlik nümayiş etdirən Rüfət erməni snayperinin
hədəfinə tuş gəlib. Aynur Əsgərova oğlu
ilə sonuncu dəfə oktyabrın 28-də telefon əlaqəsi
saxlayıb: "Axırıncı dəfə zəng edəndə
dedi ki, ana, ürəyin nə qədər istəyir
danış. Onunla həmin gün çox danışdıq,
hər şeydən söhbət etdik. Bilməzdim ki, bu, bizim
son danışığımız olacaq. Elə hey narahat
olmamağımı deyirdi. Səhəri gün şəhidlik
xəbəri gəldi. Evin tək oğlu idi. Ərköyün
böyümüşdü. Həmişə deyirdim ki, həyatında
olacaq hadisələrə özün qərar ver. Universiteti
bitirəndən sonra hərbi xidmətə tələsirdi.
İstəyirdi ki, əsgərliyini bitirib, yeni həyata
atılsın, işləsin. 2020-ci il iyun ayında da Dövlət
imtahanını uğurla verib, məzun oldu və hərbi xidmətə
yollandı. İlk əsgər maaşına bir dəftər
almışdı, qalan pulunu da mənə göndərmişdi.
Bir il əsgər olub qayıdacaqdı, amma şəhid oldu,
qayıtmadı".
Rüfət
Əsgərov Bakının Binə qəsəbəsindəki
Şəhidlər Xiyabanında dəfn olunub. Anası deyir:
"Prezident İlham Əliyevə və Birinci vitse-prezident
Mehriban xanım Əliyevaya təşəkkür edirəm.
Onların sayəsində bizim Binə qəsəbəsində
şəhidlərin abidəsini çox gözəl düzəldiblər,
demək olar ki, muzeydir. Bütün şəhid anaları tərəfindən
onlara təşəkkür edirəm.
Eyni
zamanda, Rüfətin bəzi əşyalarını Zəfər
Muzeyinin Fonduna təqdim etdim. Onun ən sevimli köynəyini,
qol saatını, xoşbəxt anını əks etdirən
şəklini, hərbi formada olan fotosunu təhvil verdim. O
şəkillərdə çox xoşbəxtdir, gözləri
gülür. Onun əsgərlikdəki dəftərçəsini
mənə verdilər, orada yazmışdı ki, "kişi
kimi yaşa, kişi kimi öl". Oğlum bilirdi ki, şəhid
olacaq. Sonuncu döyüşü isə oktyabrın 25-də
Qubadlı uğrunda oldu. Həmin döyüşlərdə
oğlum şəhidlik zirvəsinə ucaldı. Rüfət
getdi, amma özündən sonra onu sevən həqiqi dostlar
qoydu".
Rüfət
Əsgərov şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda", "Füzulinin azad olunmasına görə",
"Xocavəndin azad olunmasına görə",
"Qubadlının azad olunmasına görə"
medalları ilə təltif edilib.
***
Hər
iki Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı,
şəhid baş leytenant Samir Təyyub oğlu
Şükürov 7 noyabr 1974-cü ildə Lerik rayonun Kəlvəz
kəndində anadan olub. 6 qardaş 5 bacı olmaqla ailədə
13 nəfər olublar. Uşaqlıq illəri doğulduğu kənddə
keçib. 1981-ci ildə Lerik rayon şəhid Fəxrəddin
Şahbazov adına Kəlvəz kənd tam orta məktəbin
1-ci sinfinə gedib. Orta təhsilini başa vurduqdan sonra Lerik
rayon Hərbi komissarlığı tərəfindən həqiqi
hərbi xidmətə yola salınıb. Xidmətini başa
vurduqdan sonra Ali Hərbi məktəbə daxil olub və 1 il
müddətində təhsil alıb. I Qarabağ müharibəsi
başladığı zaman Samirə zabit rütbəsi verilərək
müharibəyə yola salınır. I Qarabağ müharibəsində
fəal iştirak edib, müxtəlif istiqamətlərdə
yüksək şücaət və qəhrəmanlıqlar
göstərib. 1996-cı ilədək müharibədə
iştirak edən leytenant Şükürov Samir hərbi vəzifələrini
layiqincə yerinə yetirdiyinə görə baş leytenant
rütbəsi alır və 1997-ci ildə ehtiyata
buraxılır. 2006-cı ildə ailə həyatı qurur və
Bakıda Heydər Əliyev adına Beynəlxalq Hava
Limanında yaşıllaşdırma sahəsində baş
usta vəzifəsində işləməyə
başlayır. 27 sentyabr 2020-ci ildə II Qarabağ müharibəsi
başladığı zaman baş leytenant Samir
Şükürov oktyabr ayının 25-də
könüllü olaraq Lerik rayon Hərbi
komissarlığında qeydiyyatdan keçir və
döyüşə yollanır. Bir sıra yaşayış
məntəqələrin, strateji yüksəkliklərin,
düşmən postlarının alınmasında fəal
işirak edir və yüksək qəhrəmanlıqlar
göstərir. Düşmənə sinə gərərək
xeyli sayda canlı qüvvəsini məhv edən baş
leytenant Samir Şükürov noyabr ayının 8-də
Şuşa şəhərinin azad olunması uğrunda gedən
ağır döyüşlərdə şəhidlik zirvəsinə
ucalır. Şəhidin nəşi həmin ayın 10-u
Bakı şəhərinə gətirilir və Xəzər
rayonu Binə qəsəbəsində yerləşən Şəhidlər
Xiyabanında torpağa tapşırılır. Şəhidimiz
ailəli idi. 3 azyaşlı övladını
xalqımıza əmanət qoydu.
Baş
leytenant Samir Təyyub oğlu Şükürov şəhadətindən
sonra "Vətən müharibəsi
iştirakçısı", "Xocavəndin azad
olumasına görə" və "Vətən
uğrunda" medalları ilə təltif edilib.
***
Əliheydər
Səlahəddin oğlu Hüseynli 1994-cü il aprelin 14-də
Ağstafa rayonunun Qırılı kəndində anadan olub.
2000-2011-ci illərdə Qırılı kənd tam orta məktəbində,
2011-2015-ci illərdə Azərbaycan Texniki Universitetinin
İnformasiya Texnologiyaları və Sistemləri Mühəndisliyi
ixtisası üzrə təhsil alıb. 2017-ci ildən etibarən
"Azərişıq ASC"nin Nərimanov rayon şöbəsində
nəzarətçi-mühəndis vəzifəsində
çalışırdı.
Əliheydər
Hüseynli 2015-2016-cı illərdə Azərbaycan Silahlı
Qüvvələrinin sıralarında müddətli həqiqi
hərbi xidmətdə olub.
Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin əsgəri olan Əliheydər
Hüseynli 2020-ci il sentyabrın 27-də Azərbaycan
Silahlı Qüvvələri tərəfindən Ermənistan
işğalı altında olan ərazilərin azad edilməsi
üçün başlanan Vətən müharibəsi
zamanı Füzuli, Xocavənd, Cəbrayıl və
Qubadlının azadlığı uğrunda gedən
döyüşlərdə könüllü olaraq
savaşıb, noyabrın 9-da Xocavənd rayonu ərazisində
gedən döyüşlər zamanı şəhidlik zirvəsinə
ucalıb. Ağstafa rayonunun Qırılı kəndində dəfn
olunub.
Əliheydər
Hüseynli şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda", "Döyüşdə fərqlənməyə
görə", "Xocavəndin azad olunmasına görə"
medalları ilə təltif edilib.
***
Abbasov Səxavət
Rizvan oğlu 25 aprel 2000-ci ildə Xırdalan şəhərində
dünyaya gəlib. Orta təhsilini Xırdalan şəhər
1 nömrəli tam orta məktəbdə alıb. Məktəbi
bitirdikdən sonra hərbi xidmətə yollanıb. Tovuz
rayonunda N saylı hərbi hissədə xidmət göstərib.
Qarabağ uğrunda Vətən müharibəsi başlayan
ilk gündən könüllü olaraq cəbhəyə
yollanan Səxavət Füzuli, Cəbrayıl, Xocavənd,
Hadrud istiqamətində gedən qızğın
döyüşlərdə igidliklə iştirak edib. Qəhrəmanlıqla
savaşan əsgər Səxavət Ərgünəş
dağı yaxınlığındakı döyüşlərdə
şəhidlik məqamına yüksəlib.
Şəhidimizin
anası Maisa xanım oğlu haqqında deyir: "Səxavət
11-ci sinfi bitirdikdən sonra hərbi xidmətə yollandı,
Tovuz rayonunda N saylı hərbi hissədə xidmət göstərirdi.
Səxavətin əsgərliyini bitirib evə gəlməyinin
1 ili tamam olmamış Vətən müharibəsi
başladı. Sentyabrın 27-si müharibə başlayanda evə
gəlib dedi ki, döyüşə getmək istəyir. Mən
ailədə tək övlad olduğuna görə ona dedim ki,
sən heç bizi fikirləşmirsən, sən getsən
biz necə olacağıq? Dedi ki, o nə deməkdi, ana, getməliyik,
hamımız getməliyik. Mən getməyim, o getməsin, bəs
kim getməlidi? Sentyabrın 29-u könüllü olaraq
döyüşlərə yollandı. Mən sonuncu dəfə
Səxavətlə oktyabrın 3-ü danışdım. Ondan
sonra onunla heç bir əlaqə saxlaya bilmədim. Səxavət
barədə heç nə bilmədik. Axırıncı dəfə
onunla danışanda soruşduq ki, hansı istiqamətdəsiniz,
heç nə demədi. Elə ancaq deyirdi ki, hər şey
yaxşıdır, narahat olmayın, tezliklə
qayıdacağıq. Oktyabrın 22-si axşam evimizə gəlib
qapıda dedilər ki, sizi hərbi komissarlığa
çağırırlar. Mənə demişdilər ki,
yaralıdır. Fikirləşdim ki, yaralı olsa, bizi ora
çağırmazlar axı. Anam bizdə idi, ona dedim ki, Səxavəti
gətirdilər. Anam dedi ki, yox, elə şey ola bilməz.
İnanırsınız, yolu necə getdiyimi bilmədim. Bir də
gördüm ki, hərbi komissarlığın həyətindəyəm.
Şəhid xəbərini alanda həmin an heç nə
fikirləşə bilmədim, dünya heç oldu. Səxavət
mənim yaşama səbəbim idi, tək övladım idi, hər
şeyim idi. Həmin dəqiqəni heç bir ana
yaşamasın. Səxavət o qədər yaxşı,
ağıllı oğlan idi ki. Bir dəfə belə mən
ona deməmişəm ki, bu olmaz, bunu eləmə. Həmişə
nəsə olanda o, mənə təsəlli verirdi. Amma indi mən
onunla fəxr edirəm. O, ən uca zirvədədir. Mənim
balam cənnətdədir".
Maisə
xanım Səxavətin babasının onsuz yaşaya bilmədiyini
dedi: "Səxavətin şəhid olmasının 3 ayı
tamam olmamış atam dözmədi, oğlumun ardınca
atamı da itirdim. Babası Səxavəti o qədər
çox istəyirdi ki. Səxavət güləşlə də
məşğul olurdu, babası aparırdı. Onsuz qala bilmədi.
Oğlum şəhid olan gündən atam heç nə
yemirdi, heç kəslə də danışmırdı. Beləcə
bu dünyadan köçdü".
Abbasov Səxavət
şəhadətindən sonra "Vətən uğrunda"
medalı ilə təltif olunub.
***
Zamin Vahid
oğlu Rəhimov
21 aprel 1988-ci ildə Cəbrayıl rayonunun Məzrə
kəndində anadan olub. O, doğulduğu torpaqları
uşaq olanda - 5 yaşında tərk etmək məcburiyyətində
qalmışdı. Zamin bir də o yerlərə 32
yaşında cəsur əsgər kimi qayıtdı.
1993-cü ildə Cəbrayıl yağı əlinə
keçəndə, Zaminin ailəsi doğma yurd-yuvasından
didərgin düşüb. Ailə Biləsuvar rayonu ərazisində
salınmış çadır düşərgəsində
məskunlaşıb. 1995-ci ildə Zamin 2 saylı
çadır düşərgəsində 1-ci sinfə qədəm
qoyub.
Bir
müddət sonra ailə başçısı Vahid Rəhimov
işi ilə əlaqədar yaşayış yerini dəyişməli
olub. Beləcə, Rəhimovlar ailəsi Biləsuvardakı
çadır düşərgəsindən Bakıətrafı
əraziyə köçüb. Zamin də orta təhsilini
Abşeron rayonunun Masazır qəsəbəsində yerləşən
Ə.Veysəlov adına Cəbrayıl
rayonu Sirik kənd tam orta məktəbində davam etdirib.
2006-cı
ildə orta məktəbi bitirəndən sonra Şəmkir
rayonunda yerləşən N saylı hərbi hissədə həqiqi
hərbi xidmət keçib.
Kiçik
yaşlarından musiqiyə həvəs göstərən
Zamin hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra Şuşa
Musiqi Texnikumuna daxil olub, qarmon müəllimliyi ixtisası
üzrə təhsil alıb. 2012-ci ildə Bakı şəhərində
müvəqqəti yerləşən Cəbrayıl rayon
Mahmudlu kənd Uşaq musiqi məktəbində qarmon müəllimi
kimi fəaliyyətə başlayıb. Məktəbdə
çalışdığı müddətdə
uşaqlarla qurduğu səmimi ünsiyyət sayəsində
onların sevimli müəlliminə çevrilib. İkinci
Qarabağ döyüşləri başlayan kimi Zamin Rəhimov
döyüşlərə könüllü olaraq qoşulub.
Zamin Rəhimov son dəfə ailəsiylə oktyabrın 6-da
danışıb. Dayısına "Cəbrayılı
gördüm, ölsəm də, gözüm arxada qalmaz"
- deyib və oktyabrın 8-də doğulduğu Cəbrayıl
rayonu istiqamətində gedən döyüşlər
zamanı qəhrəmancasına şəhid olub.
Zamin Rəhimov
9 oktyabrda Binəqədi məzarlığında dəfn
edilib. Ailəli idi, İnci adlı bir azyaşlı qız
övladı Vətənə əmanət qalıb. Şəhid
Zamin Rəhimov şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda" medalı ilə təltif olunub.
***
Nurəddin
İlqar oğlu Hümbətov 26 dekabr 1998-ci ildə Samux
rayonunun Nəbiağalı qəsəbəsində anadan olub.
2004-2016-cı illərdə M.Ə.Sabir
adına 1 saylı məktəbdə orta təhsil alıb.
2017-ci ildə hərbi xidmətə yollanıb, 2018-ci ildə
Beyləqanda hərbi xidmət müddətini bitirmişdir.
Bir çox sahələrdə çalışdıqdan sonra
2020-ci ilin may ayında müddətdən artıq həqiqi hərbi
xidmət qulluqçusu olub. Murovdağ istiqamətində xidmət
edib.
Azərbaycan
Ordusunun əsgəri olan Nurəddin Hümbətov 2020-ci il
sentyabrın 27-dən Azərbaycan Silahlı Qüvvələri
tərəfindən Ermənistan işğalı altında
olan ərazilərin azad edilməsi üçün
başlanan Vətən müharibəsində iştirak edib.
Murovdağın, Suqovuşanın, Füzulinin, Hadrutun və
Şuşanın azad edilməsi uğrunda gedən
döyüşlərdə vuruşub. Nurəddin Hümbətov
9 noyabr 2020-ci ildə Şuşa-Xocavənd istqamətində
gedən döyüşlərdə döyüş
tapşırığını yerinə yetirərkən
şəhidlik zirvəsinə ucalıb. 18 noyabr 2020-ci ildə
Samux şəhər qəbiristanlığında torpağa
tapşırılıb.
Nurəddin
Hümbətov ölümündən sonra "Vətən
uğrunda", "Döyüşdə fərqlənməyə
görə", "Kəlbəcərin azad olunmasına
görə" və "Şuşanın azad olunmasına
görə" medalları ilə təltif edilib.
***
Nazir Xasay
oğlu Allahverdiyev və Tacir Xasay oğlu Allahverdiyev Vətən
müharibəmizin əkiz şəhidləridir. Onlar 20 aprel
2001-ci ildə Ağdam rayonunun Çullu kəndində
dünyaya gəliblər. Ailədə 10 uşaq olublar. Əkizlər
sonbeşikdirlər. Orta məktəbdə bir yerdə təhsil
alıblar. Heç zaman bir-birindən ayrılmazdılar.
Uşaqlıqdan çox vətənpərvər olublar. Azərbaycan
torpaqlarının Ermənistan işğalından azad
olunması uğrunda Vətən müharibəsi başlanan
zaman döyüşlərdə bir yerdə iştirak ediblər.
Füzulinin azadlığı uğrunda gedən
döyüşlərdə savaşıblar. Qardaşlar
topçu olub, düşmən qüvvələrini
darmadağın ediblər. Əkiz qardaşlar dünyaya eyni
gündə gəldikləri kimi şəhidlik məqamında
da bir-birilərindən ayrılmayıblar. Eyni gündə,
eyni ərazidə şəhid olublar. Onların hər ikisi
oktyabr ayının 24-ü Füzuli döyüşləri
zamanı canlarını Vətənə fəda ediblər. Hər
iki qardaş Ağdam rayonunun Çullu kəndində
canlarını uğrunda qurban verdikləri Vətən torpağına əmanət
ediliblər. Nazir və Tacir Allahverdiyevlər şəhadətlərindən
sonra Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin
Sərəncamı ilə "Vətən uğrunda" və
"Xocavəndin azad olunmasına görə" medalları
ilə təltif ediliblər.
***
Hüseyn
Qədir oğlu Qəribzadə 2001-ci il sentyabrın 6-da Şəmkir
rayonunun Çinarlı qəsəbəsində anadan olub.
2007-2018-ci illərdə Çinarlı qəsəbəsinin 1
nömrəli tam orta məktəbində təhsil alıb.
Subay idi.
O, 2019-cu
ildən Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin N
saylı hərbi hissəsində müddətli həqiqi hərbi
xidmətdə idi.
Azərbaycan
Ordusunun əsgəri olan Hüseyn Qəribzadə 2020-ci il
sentyabrın 27-də Azərbaycan Silahlı Qüvvələri
tərəfindən Ermənistan işğalı altında
olan ərazilərin azad edilməsi üçün
başlanan Vətən müharibəsi zamanı Füzulinin
azadlığı uğrunda gedən döyüşlərdə
savaşıb və sentyabrın 28-də Füzuli
döyüşləri zamanı şəhid olub. Şəmkir
rayonunda dəfn edilib.
Hüseyn
Qəribzadə şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda" medalı ilə təltif edilib.
***
Murad Nadir
oğlu Babayev 1982-ci il martın 31-də Cəlilabad rayonunun
Sabirabad kəndində anadan olub. Murad Babayev 2001-ci ildən Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin sıralarında xidmət
edirdi.
Azərbaycan
Ordusunun baş giziri olan Murad Babayev 2020-ci il sentyabrın 27-də
başlanan Vətən müharibəsi zamanı Füzulinin
azadlığı uğrunda gedən döyüşlərdə
savaşıb. Murad Babayev sentyabrın 27-də Füzuli
döyüşləri zamanı şəhid olub. Cəlilabad
rayonunun Sabirabad kəndində dəfn olunub. Ailəli idi. Samir
adlı oğlu, Zəhra və Fatimə adlı isə
qızları yadigar qaldı.
Murad
Babayev şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda" və "Füzulinin azad olunmasına görə"
medalları ilə təltif edilib.
***
Cəmaləddin
Türbəndə oğlu Məmmədov 1988-ci il aprelin 21-də
Ağcabədi rayonunun Kürdlər kəndində anadan olub.
Azərbaycan
Ordusunun kiçik çavuşu olan Cəmaləddin Məmmədov
2020-ci il sentyabrın 27-də başlanan Vətən
müharibəsi zamanı Cəbrayılın azadlığı
uğrunda gedən döyüşlərdə savaşıb və
sentyabrın 27-də Cəbrayıl döyüşləri
zamanı şəhid olub. Ağcabədi rayonunun Kürdlər
kəndində dəfn olunub.
Cəmaləddin
Məmmədov şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda" və "Cəbrayılın azad olunmasına
görə" medalı ilə təltif edilib.
***
Amid Eldar
oğlu İsmayılov 1988-ci il fevralın 11-də Biləsuvar
rayonunun Təzəkənd kəndində anadan olub.
1995-2006-cı illərdə Təzəkənd kənd tam orta
məktəbində təhsil alıb. 2006-2008-ci illərdə
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin sıralarında
müddətli həqiqi hərbi xidmətdə olub. 2008-ci ildən
isə müddətdən artıq həqiqi hərbi xidmət
qulluqçusu idi.
Azərbaycan
Ordusunun kiçik çavuşu olan Amid İsmayılov 2020-ci
il sentyabrın 27-də başlanan Vətən müharibəsi
zamanı Füzulinin azadlığı uğrunda gedən
döyüşlərdə savaşıb və sentyabrın
28-də Füzuli döyüşləri zamanı şəhid
olub. Biləsuvar rayonunun Təzəkənd kəndində dəfn
olunub. Ailəli idi. Bir övladı yadigar qaldı.
Amid
İsmayılov şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda" və "Füzulinin azad olunmasına görə"
medalları ilə təltif edilib.
***
Bağır
Əsəd oğlu Ələkbərov 1995-ci il fevralın
10-da Naxçıvan şəhərində anadan olub.
2001-2012-ci illərdə Culfa rayonunda 3 nömrəli tam orta məktəbdə
təhsil alıb.
Bağır
Ələkbərov 2013-2014-cü illərdə Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin sıralarında müddətli
həqiqi hərbi xidmətdə olub. Hərbi xidmətini
başa vurduqdan sonra isə müddətdən artıq həqiqi
hərbi xidmətə başlayıb və hərbi xidmətini
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Naxçıvan
şəhərində yerləşən N saylı hərbi
hissəsində gizir hərbi rütbəsində snayper olaraq
davam edib. Xidmətdə olduğu illərdə xarici dövlətlərdə
olan təlimlərə göndərilib.
Bağır
Ələkbərov 2018-ci il mayın 20-dən 27-nə qədər
Naxçıvan MR ərazisində baş verən hərbi əməliyyatlarda
savaşıb. Günnüt əməliyyatı
adlandırılan hərbi əməliyyatların nəticəsində
Günnüt, "Ağbulaq" strateji nöqtəsi,
Qızılqaya və Qaraqaya dağları Azərbaycan
Silahlı Qüvvələri tərəfindən
işğaldan azad edilib. Bağır Ələkbərov hərbi
əməliyyatlar zamanı Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrin
sıralarında olub və döyüş tapşırığını
yerinə yetirib.
Azərbaycan
Ordusunun giziri olan Bağır Ələkbərov 2020-ci il
sentyabrın 27-də başlanan Vətən müharibəsi
zamanı Tehran Mənsimov tərəfindən idarə olunan
qrupun heyətində olub. Füzulinin və Hadrut qəsəbəsinin
azadlığı uğrunda gedən döyüşlərdə
savaşıb və 15 yaşayış məntəqəsinin
işğaldan azad edilməsində vuruşub. Bağır Ələkbərov
oktyabrın 15-də Hadrut döyüşləri zamanı
şəhid olub. Naxçıvan şəhərində dəfn
olunub.
Bağır
Ələkbərov şəhadətindən sonra "Vətən
uğrunda", "İgidliyə görə" və
"Şuşanın azad olunmasına görə"
medalları ilə təltif edilib.
Şahanə MÜŞFİQ
525-ci qəzet.- 2021.- 22 aprel.- S.14-15.