Səni

 

Soyuqdur əllərin, soyuqdur nədən?

Məhəbbət atəşi kənarmış səndən,

Ürəyin şaxtadır, neyləsəm mən,

Çovğuna qatacaq sazaqlar səni.

 

Həmdəmim sən idin, köməyim sən,

Ən böyük dayağım, gərəyim sən.

Həsrət qasırğası bürüyən gündən,

Ayrılıq küləyi qucaqlar səni.

 

Uzaqsan, ürəyim yalnızmı coşsun?

Yoxsa tənhalığa misralar qoşsun,

Söylə, Elnur sənə necə qovuşsun?

Mənə yaxın qoymur uzaqlar səni.

 

Unutmaq çətin

 

Baxışlar özgədir, belə zilləmə,

Saxta təbəssümlə, üzümə gülmə,

Toxunma, dəysə əlin əlimə,

Yad olan əlləri bir tutmaq çətin.

 

Bir gün əməlinlə qalsan baş-başa,

Köksün dağa dönər, ürəyin daşa,

İstərsən yuxuda olasan qoşa,

Yatsan da əzabı uyutmaq çətin.

 

İlk addım bünövrə, başlanğıc, təməl,

Silinməz bir izdir hər ilkin əməl,

İlk sevgi olsa da vaxtından əvvəl,

Bu ağrı, təlaşı unutmaq çətin.

 

Uçan fıkirlərim yerə ensə ,

Ürəyim qəhərdən gölə dönsə ,

Ahım külək olub, təbim sönsə ,

Elnurun ilhamın soyutmaq çətin.

 

Məndən uzaq

 

Göz qara, qaş da qara, tel qaradı - məndən uzaq,

Telin atmış ay üzə, hey daradı - məndən uzaq.

 

Xəbərim yox, neçə vaxtdı, yoxa çıxmış deyəsən,

Apardı sel onu yəqin, Saradı - məndən uzaq.

 

Bimar oldum dünən axşam, xəbər almış o saat,

Zəng edib sübhü-səhərdən aradı - məndən uzaq.

 

Deyir ki, sevgilimin könül malikanəsi var,

Sığınıb orda qalır, bəs haradı - məndən uzaq?

 

Sən demə qəlb diyarımda o da Şahzadə olub,

biləydim ürəyi çox yaradı - məndən uzaq.

 

O zaman qəlbimin onsuz vermişəm fitvasını,

O vəfasızda qalan qəlb paradı - məndən uzaq.

 

Səndən, həm sevgidən, həm Elnur özündən ayrılıb,

Boyamaq olmur axı qan qaradı - məndən uzaq.

 

Elnur Eldaroğlu

525-ci qəzet.- 2021.- 23 aprel.- S.15.