Postmodern Azərbaycan nəsrində dekonstruksiya: Kitabi-Dədə Qorqud
motivləri
(II yazı)
Ədəbiyyatımızın ana kitabı hesab olunan "Kitabi-Dədə Qorqud"
ilə bağlı ədəbiyyatşünaslığımızda
elmi araşdırmalar,
ədəbiyyatımızda isə dastanın motivləri əsasında
qələmə alınmış
bədii əsərlər
intensivliyi ilə seçilir. "Kitabi-Dədə
Qorqud" dastanı ilə bağlı
qələmə alınan
bədii əsərləri
növ və janr xüsusiyyətlərinə
görə bir neçə qrupa bölmək olar:
1. Dastanın motivləri əsasında yazılan nəzm əsərləri.
Dastanın motivləri,
ayrı-ayrı qəhrəmanları
ilə bağlı yazılan şeirlər, poemalar bu mövzuda
olan digər əsərlər
içərisində üstünlük
təşkil edir. Buna
misal olaraq N.Həsənzadənin "Dədə
Qorqudun sapand daşları", M.Aslanın
"Dədəm Qorqud
gəzən yerlər",
E.Baxışın "Dədəm
Qorquda", "Alqış",
"Sənə, mənə
baxma, dədəm", "Ulaş oğlu Salur Qazan", Dilsuzun "Bamsı Beyrəyin talanmış oğuz ellərinə dönüşü",
M.Şükürün "Dədə Qorqud", Z.Əfəndizadənin "Dədə
Qorquda məktub", A.Sadiqin "Dədə Qorqud", Ə.Quluzadənin
"Dədəm Qorqud
söyləsin", F.Müslümün
"Ozan dədə",
Hidayətin
"Dədə Qorqud",
T.Hüseynin "Dədə
Ozan", H.Kürdoğlunun
"Sağ ol, ay Dədə Qorqud", A.Tağızadənin "Dədəm
Qorqud diyarında",
F.Qocanın "Dədə
Qorqud", R.Zəkanın
"Dədə Qorqud
ocağı", Anarın "Dedim, mən Dədə Qorqud", Nisəbəyimin "Sonda Dədəm Qorqudla xəbərləşim", Z.Yaqubun
"Dədəm Qorquda"
və digər şeirləri göstərə
bilərik. Heyraninin "Dəlinamə",
B.Vahabzadənin "Qiymət", N.Xəzrinin
"Əfsanəvi yuxular",
"Torpağa sancılmış
qılınc", A.Abdullazadənin
"Ulu Qorqud", Səhəndin "Dədəmin
kitabı", "Sazımın
sözü", "Duxa
qoca oğlu Dəli Domrul", N.Kəsəmənlinin "Dədə
Domrul", R.Təhməzoğlunun "Dədəm
Qorqut", T.Elçinin
"Oğul Buğac"
poemalarında
"Kitabi-Dədə Qorqud" süjetləri yeni janr formatında
işlənərək oxucuya
təqdim edilmişdir.
2. Dastanın motivləri əsasında yazılan
dram əsərləri haqqında
danışarkən Ə.Dəmirçizadənin
"Qaraca çoban",
K.Abdullanın "Beyrəyin
taleyi", "Casus", A.Dağlının
"Dədə Qorqud",
N.Xəzrinin "Burla
Xatun" pyeslərindən söz aça bilərik.
3. "Kitabi-Dədə Qorqud"
dastanının motivləri
və süjetləri
bir sıra nəsr əsərlərində
də təcəssüm
etdirilmişdir. M.Rzaquluzadənin
"Dəli ozan",
"Ceyran ovu",
"Qoca canavar", "Qoşa çadır", "Dənizdə
toy" hekayələri, Ə.Qurbanovun
(Muğanlı) "Məclisə
Dədə Qorqud gəldi" əfsanəsi,
"Qorqud dədənin
öyüdü" hekayəsi,
Anarın
"Dədə Qorqud"
povesti, K.Abdullanın
"Yarımçıq əlyazma",
Orxan Fikrətoğlunun
"Ölü mətn",
Pərviz Cəbrayılın
"Yad dildə" romanları bu qəbildəndir.
Postmodern Azərbaycan nəsrində
"Kitabi-Dədə Qorqud"
dastanı əsasında
yaradılan bədii əsərlərin əsas
xəttini dekonstruktiv yanaşma, postmodern sitat təşkil edir. "Kitabi-Dədə
Qorqud" dastanlarının
dekonstruksiyası əsasında
yaradılan postmodern əsərlərdən
danışarkən dekonstruksiyanın əksi səviyyəsinə görə
bu əsərləri iki qrupa bölmək lazımdır:
1. Əsər dastanı bütövlükdə dekonstruksiya
etmir, müəyyən
dekonstruktiv elementlərlə
dastana istinad olunur.
2. Əsər bütövlükdə
dastanın dekonstruksiyasına
əsaslanır.
Orxan Fikrətoğlunun
"Ölü mətn"
romanında "Kitabi-Dədə
Qorqud" dastanına
istinad polifonik mətnin qatlarından biri kimi çıxış
edir. Romandakı Dədə ilə
bağlı məqamlar
demiurq obrazını əyaniləşdirərək əlyazmanın - "ölü
mətn"in ilkin tarixinə işıq salmağa xidmət edir. Pərviz Cəbrayılın "Yad dildə" romanında isə "Kitabi-Dədə Qorqud"
qəhrəmanlarının adları kod-simvol olaraq istifadə edilmişdir. Əsərdəki İçərişəhər-Bayırşəhər
təzadı dastandakı
İç Oğuz - Dış Oğuz təzadının postmodern variasiyası
kimi diqqət çəkir. Hər iki
roman "Kitabi-Dədə Qorqud"
dastanını bütövlükdə
dekonstruksiya etmir, dekonstruktiv elementlərlə
postmodern istinad, sitat yaradılır.
İkinci qrupa daxil olan
əsər Kamal Abdullanın "Yarımçıq
əlyazma" əsəridir. Qeyd etməliyik, Kamal Abdulla
"Kitabi-Dədə Qorqud"
mövzusuna dekonstruktiv
yanaşmasını "Beyrəyin
taleyi", "Casus" pyeslərində
də ifadə etmişdir. "Yarımçıq
əlyazma" romanında
təsvir olunan əlyazmanın bir hissəsi "Kitabi-Dədə
Qorqud" dastanının
dekonstruktiv variantının
təqdimatıdır. Bu hissə gənc Dədə Qorqudun Oğuz elindəki xainlərin ifşa olunması məqsədilə
Bayandır xanın rəhbərliyi ilə aparılan təhqiqatı
qələmə aldığı
əlyazma formatında
oxucuya təqdim edilir. Beləliklə,
müdrik qoca Dədənin yerini gənc Qorqud alır, dastandakı qəhrəmanların dastanın mətni ilə tanış olan oxucu üçün gözlənilməz olan, hətta belə demək mümkünsə
şok effekti yaradan, postmodern realilər
əsasında qurulan yeni obrazları dedektiv çalarlı bir süjetin içində təqdim olunur. Postmodernizmdə əsərin üst
qatında dedektiv elementlərin olması yayındırıcı, aldadıcı
bir üsul olaraq istifadə olunur. Eyni elementə Umberto Ekonun "Qızılgülün
adı" romanında
da rast gəlinir.
Həm Kamal Abdullanın, həm də Umberto Ekonun romanı ilk baxışda
klassik dedektiv stilində təqdim olunur. Hər iki romanda təhqiqat qapalı məkanda - bir kilsənin və bir obanın daxilində aparılır.
Beləliklə, dedektiv
üst qat vasitəsilə postmodern romanda
cərəyanın əsas
atributikası - xaosun içində nizam meydana çıxır: adi oxucu üçün
dedektiv süjet, intellektual oxucu üçün polifonik mətn təqdim olunur. "Yarımçıq
əlyazma"nın yarımçıqlığı
və adsızlığı
"Kitabi-Dədə Qorqud"un
dekonstruktiv variantını
təmin etməklə
yanaşı, həm də dastanın kanonlaşmasına, əsl
mətn kimi istinad mənbəyinə çevrilməsinə səbəb
olur və beləliklə,
oxucuda ilkin mətnə maraq yaradır, dastanın yenidən oxunmasına və təbliğinə rəvac verir.
Elnarə
QARAGÖZOVA
AMEA Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat
İnstitutunun aparıcı
elmi işçisi,
filologiya üzrə fəlsəfə
doktoru
525-ci qəzet.- 2021.- 7 avqust.- S.16.