“Cənab
Jirinovski Bakıda”
hekayə
Bu əhvalatı mənə
sanatoriyada istirahət
etdiyim zaman təsadüfən rastlaşdığım
kəştiyyat sistemində
yüksək olduğu
qədər də məxfi vəzifə sahibi olmuş bir adam
danışdı. Bu adam aydın səbəbdən adının
açıqlanmamasını xahiş etdi. "Vladimir Jirinovskini Türkiyədən tanıyıram.
İstanbulda işləyərkən o, türk kəşfiyyat idarəsinin diqqət mərkəzində idi.
Bir provakasiyanın nəticəsində
aldanıb tərcüməçilik
fəaliyyəti ilə
heç bir əlaqəsi olmayan işlərdə günahlandırılmış
və qazamata atılmışdı.
Vladimir Volfoviçin halına acıyıb onun nə üstündə qazamata düşdüyünü
və burada başına nə oyunlar gətirildiyini açıqlamaq istəməzdim...
...Günlərin bir günü Mərkəzdən
işi çətinə
düşmüş bu
Ceyms Bondu xilas etmək tapşırığını aldım. O vaxtlar mən də tərcüməçi adı
ilə çalışıb
türk kəşfiyyat
idarəsində yaxşı
tanışlar əldə
etmişdim. Əlaqələrimdən istifadə edib
Jirinovskini qazamatdan buraxdırıb SSRİ-yə
qayıtmasını təmin
etdim.
Təbii ki, Jirinovski türklərin əlindən
yığmış və
onlardan qisas alacağına and içmişdi. Bunu yadımda
saxlamışdım və
Jirinovskinin artıq demokratiya dövründə
türklərə qarşı
çıxışlarını eşitdikdə öz- özümə gülümsəyirdim.
Bu o vaxta qədər
davam etdi ki, Jirinovski Azərbaycan xalqının
ünvanına təhqiredici
çıxışlar etmədi.
Bunu isə mən ona heç cür bağışlaya
bilməzdim, çünki
Jirinovskinin hansı yuvanın quşu olduğundan yaxşı xəbərim var idi. Bakıda və Moskvada
yaşayan, hazırda mənim kimi təqaüdçü olan
bir neçə həmkarımla razılığa
gəlib etibarlı adamın köməyi ilə Jirinovskini Bakıya dəvət etdik.
Vladimir Volfoviçin həddən
artıq şöhrətpərəst
adam olduğunu
bilərək, əwəlcədən
xəbərdarlıq etdik
ki, onunla şəxsən HeydərƏliyev
Qafqaz siyasətinin bəzi məsələləri
ətrafında söhbət
etmək məqsədi
ilə görüşmək
istəyir. Guya, Heydər Əliyev
bu məsələdən
şərqşünas Jirinovskidən
yaxşı heç kimin başı çıxmadığını söyləmiş və bu sözlər Vladimir Volfoviçin canına məlhəm kimi yayılmışdı. Amma əvvəldən
şərt kəsdik ki, bu səfər
tam məxfi bir şəraitdə keçməlidir.
Jirinovski
Bakıya inkoqnito, mətbuat nümayəndələri
və onu hər yerdə müşayiət edən
mühafizə dəstəsi
olmadan gəlməlidir.
Yalnız prezidentlə gerçəkləşdiriləcək
bu şəxsi görüşdən sonra
qarşılıqlı razılaşma
nəticəsində əldə
olunmuş birgə sensasion bəyanatlar ictimaiyyətin nəzərinə
çatdırılacaqdı. Bax, Jirinovski
də elə bu - sino getdiyi
sensasiyanın qurbanı
olub qurduğumuz tələyə düşdü.
Hamıya bəllidir ki, Jirinovski hər zaman mətbuatın və telekanalların diqqət mərkəziııdə olmağa
can atan adamlardandır.
Beləliklə, biz Vladimir Volfoviçi tez dilə tutmuş,
o isə irəli sürdüyümüz bütün
tələbləri qəbul
edib Bakıya məxfi şəkildə
təşrif buyurmuşdu.
Onu artıq səs-küysüz,
amma yetəri qədər təmtəraqla
qarşılayıb Bakının
ən yaxşı mehmanxanasının lüks
otağında yerləşdirdilər.
Jirinovskiyə söz verdilər ki, Heydər Əliyevlə görüşü
bir-iki gündən sonra gerçəkləşəcək
və hazırda prezident bu görüşə
xüsusi diqqətlə
hazırlaşır. Qara eynək
taxmış Jirinovskini
isə qrimləyib, saçını boyayıb
və pəncərələri
pərdələrlə bağlı
maşında gəzdirdilər.
Maşını əwəlcədən planlaşdırdığımız xüsusi yerlərdə dayandırıb çölə
çıxırdıq, Jirinovskini
guya ki, dərhal tanıyan satıcılar ondan Bakıda tapılmayan kitablarına imza qoymağı xahiş edirdilər. Aydın məsələdir
ki, Jirinovskinin sevincindən ayağı yer tutmurdu.
Azərbaycan xalqına qarşı heç bir şəxsi-qərəzliyi olmadığını
söyləyən Vladimir Volfoviç
deyirdi ki, onu düzgün anlamayıblar. Əslində, yalnız türkiərdən
zəhləsi gedir, azərbaycanlılar isə
türk deyil, ərəb mənşəli
bir millətin nümayəndələridirlər. O da şərqşünas olduğu üçün
bunu hamıdan yaxşı bilir. Həm də ərəblər üçün ürəyi
gedir.
...Nəhayət, cızdığımız
planın gerçəkləşmə
məqamı yetişdi.
Jirinovski
ilə otel otağında oturub söhbət edirik, sanki qeyri-ixtiyari sözü Boris Yeltsinə
və onun ermənilərlə olan münasibətlərinə çəkib
gətirirəm. Hə, yadımdan
çıxdı deyim
ki, həmin an otaqdakı televizor işləyirdi. Moskva televiziya
kanallarından biri Mixail Leontyevin "Odnako" verilişini yayımlayırdı. Jirinovski Yeltsinin
və onun ailəsinin ermənilər
tərəfindən ahnması
haqqında təkidlə
danışdığı bir vaxtda, Leontyev
canlı efirdən birbaşa Vladimir Volfoviçə
müraciət edib tam
əksini söylədi.
-Necə yəni? - deyə mən
təəccüblə qocaman
çekistin sözünü
kəsirəm.
-Eləcə, eyniylə sizin təəccübləndiyiniz
kimi Jirinovski də təəccüblənmişdi.
Hətta
təəccübdən ağzı
açıla qalmışdı:
-Bu nədir belə? Mənim sizinlə indi burada nə haqda danışdığımı
onlar haradan biliblər? Mən dinməzcə tavandan
asılmış çilçırağın
içində məharətlə
gizlədilmiş miniatür
kameranı göstərdim.
-Bizim burada danışdıqlarımızın
hamısı həmin
andaca Moskvaya, bu telekanala çatdırıhr
və onlar bizi görə bilirlər.
Mən həmsöhbətimin sözünü
bir də kəsirəm:
-Bu necə ola
bilər? Bəyəm bu mümkün
olan işdir?
-Əlbəttə ki,
yox.
-Belə halda bütün bunlan necə izah edə bilərsiniz?
-Çox sadə. Axı demişdim ki, bu işdə mənim köhnə moskvah dostlarım da iştirak edirdilər. Onlar da Jirinovskidən bezib, elə hesab edirdilər ki, o, xaricin xüsusi xidmət orqanları tərəfindən rus vətənpərvərlik ideyasım
gözdən salaraq, onu gülünc bir formada nümayiş
etdirmək məqsədi
ilə satın alınmış adamdır.
Bir sözlə, mənim moskvalı həmkarlarım
Leontyevə həmin məqamda məhz bu sözləri deməyi öyrətmiş,
o da bunu yerinə yetirmiş, Jirinovski də buna aldanmışdı.
-Amma, bildiyimə görə, Leontyevin özü azərbaycanlılara
qarşı həddən
ziyadə qərəzli
mövqedə dayanan adamlardan- dır. O, daha çox ermənilərlə işləyib,
onlarla dostluq edir...
-Əzizim, bizim zamanədə nə dost var, nə düşmən.
Yalnız pul və daha çox pul mövcuddur. Hamını
da bu -pula almaq və satmaq
olar. Bu andan
bizim dostumuz olmuş Mixailin sözü ilə desək, "odnako" (hər halda) fokusumuz alındı və hər zaman hazırcavabhğı
ilə seçilən
Jirinovski çox gülünc bir vəziyyətə düşdü.
Əlbəttə, Vladimir Volfoviç çox gözəl anlayırdı ki, onun indiki Bakı
söhbətləri siyasi
rəqibləri tərəfindən
əfeyhinə istifadə
olunacaq, aləmi alt-üst edərək imicinə böyük zərbə vuracaq və növbəti dəfə Dumaya seçilmək şanslarını
heçə endirəcək.
Belə bir halda prezidentiə
hansı bir görüşdən söhbət
gedə bilərdi?
-Mən dərhal Moskvaya uçmalıyam, -
Jirinovski belə dedi, biz də ona mane olmadıq.
Amma mən yenə də özümü saxlaya bilməyib Jirinovskiyə bu sözləri deməyi borc bildim:
-Bax, siz bizi qoyun hesab edirsiniz, amma biz - qoyun- ların neft konsessiyalarının hesabına dünyada ən mükəmməl yazma və bu yazını istənilən istiqamətdə göndərmə sistemimiz var. Jirinovski inandı. O, evinə suyu süzülə-süzülə, səssiz- səmirsiz qayıdırdı. Çekist söhbətini bitirəndə maraqlandım ki, bu əhvalatı olduğu kimi yaza bilərəmmi.
O: "Əlbəttə, niyə də yazma- yasınız?" - dedi.
Amma biiin ki, Jirinovski özü bu
ağlasığmaz əhvalatı inkar edib, bütün
danışdıqlarımı fantastik uydurma adiandırıb, Bakıda heç vaxt
olmadığını bəyan edəcək. Amma
çilçırağın içərisində giziədilmiş
kamera da doğruçu idi. Düzdür,
Moskva ilə heç bir canlı bağlantısı yox idi, lakin
otaqda baş verəniərin
hamısını dəqiqiiyi ilə çəkirdi. Çəkilişin
surətini Moskvaya, mənə bu tamaşanı təşkil etməyə
kömək edən dostlarıma göndərdim, əslini isə
özümdə saxladım. Hər halda,
cənab Jirinovski dediklərimin bir sözünü belə
inkar etsə, mən hər zaman onun qulluğunda
durmağa hazıram. Amma
doğrusu, inanmıram ki,
o, belə bir cəhd etsin. Bu zaman
ona Bakı haqqında, ondan
artıq isə Türkiyə və türk
qazamatı haqqında olan xatirələri
mane olacaq. Axı, orada da hər şeyi lentə yazırdılar. Bu əhvalatı qələmə almaqda isə məqsədim -
başqasının qürurunu təhqir
etməkdən ləzzət alan hər kəsə
qədim atalar sözünü
yada salmaqdır: "Şüşə evin içində oturub
başqasına daş atma".
Anar
525-ci qəzet.- 2021.- 11 avqust.- S.5.