Ağdamlı şeirlər

QARABAĞ BAYATILARI

Qarabağın gülü - zər

Heç görməyim gülü zar...

Bir bağ sallam, becərrəm,

Gülüm gələr gül üzər...

Qarabağda qar qala

Qar qarlayar Qarqara.

Bu torpağın odundan

Heç qovuşmaz qar qara...

Qarabağın Ağdamı,

Ağ günədir Ağdamı.

Mənsiz günün-güzarın

Qaradımı, ağdımı?..

Qarabağda qala var

Əsgəran var, Qala var.

Sənsiz nəyimə gərək

Qala dövlət, qala var...

Qarabağda qalandım

Bir alınmaz qalandım...

Sən düşən oda düşdüm

Mən də yandım, qalandım...

Qarabağda qal incə,

Əylən incə, qal incə.

Qaşların çapdı məni

Nə ehtiyac qılınca...

Qarabağda Şahbulaq

Şah bulaq, padşah bulaq,

Dörd yanında doğmalar

Çağla, gurla, ax, bulaq!

MƏŞƏDİ ABBAS

Böyük hörmət sahibiydi

Məşədi Abbas yoldaş.

Bağırovun kabinetinə

Gedib-gələrdi birbaş

Ortaboy, tökməbədən bir kişiydi

Şuşa ata yurduydu,

Ağdam ev-eşiyiydi...

Yadımda qalıb onun

Uzunboğaz çəkməsi,

"Qəlfeyi" şalvarı.

Kolxoz müdiriydi,

Şəhərin küçələri,

ağacları, gülləri.

Onun dövləti-varı...

Hər pöhrəni, hər budağı

Balasıtək qoruyardı.

Ağaclarla yaşıllaşar,

Ağaclarla quruyardı...

Onun üçün yaşıllıq,

Abadlıq əsas işdi.

Amma bu "köhnə" kişi

Zərrə köhnəlməmişdi...

Gözümüzün odunu almışdı,

Hədələyərdi bizi...

Amma hərdən gecələr

Lenin bağına salardım

inəyimizi...

Dava yeni qurtarmışdı,

Atasız ev üz tutaydı

kimə, nəyə?

Neyləyəydim,

Biz dörd uşaq

Göz dikmişdik o inəyə...

...Stalin ölən günü

gördüm onu

Qara bir bulud parçası

enmişdi üz-gözünə...

Nəsə pıçıldayırdı öz-özünə...

Camaat ağlaşırdı...

Elə bil ki, bu ağlamaq iş-peşədi...

Yox, deyəsən, ağlamırdı

Kaftar bir qurda dönmüşdü,

Ulayırdı Məşədi...

AĞDAM BAZARI

Evin böyük oğlu məndim

Ağdamda

Bazara mən gedərdim.

Hərdən pulum çatmayanda

Pərt olardım,

Dərd edərdim.

Nələr yoxdu bu bazarda

Yeyiləsi, içiləsi,

geyiləsi nə desən...

Soraqlaşsan quş südü də

Tapdın bəlkə burda sən.

İynədən gülləyəcən,

cürbəcür güllərəcən...

Bu bazarın papaqçısı, dəmirçisi,

dərzisi öz yerində.

Vallah bərəkət yağardı

Bu bazarın göylərindən.

Camaat da deyərdi ki,

"Atom" filan boş söhbətdi,

Olsa Ağdam bazarında satılardı.

Bu bazarın öz sanbalı

yeri vardı...

Adətləri, qaydaları

Sadə, qədim.

Bu bazarda

Mən bir dilənçi görmədim.

Məşhur idi burda

bazar adamları

Xanəhmədi, o Dilbəri.

Səni görcək deyərdilər: - gəl, gəl bəri...

Yaddaşımın sandığında saxlamışam

Gör kimləri, gör nələri

Ağ tut kimi, gilas kimi

dadlı idi

"Qurban olum!", "Qadan alım!" kəlmələri

...Zülmətləri yıxıb indi.

Ağ günlərə çıxıb indi...

Göylərə bax, görəcəksən

Bəzənib-düzənib

sığallanıb gəlir,

Zənbil olub,

Bir durnanın dimdiyindən

Sallanıb gəlir

İndi Ağdam bazarı...

MÖHSÜN KİŞİ

Ağdamda

Çoxları tanıyardı

Dərzi Möhsünü,

Dərzilikdə keçmişdi

ömrü-günü.

Evində "Zinger" maşını.

Arxasına keçib

tikib-tökərdi.

Hərdən qaldırıb başını

Nəbatidən, Şirazidən

pəstdən deyərdi...

Yumşaq, şirin

səsi vardı.

Dərdi, kədəri zümzüməylə

qovardı...

Mənə sırıqlı tikərdi,

Geyinəndə forslanardım...

Onun qayğısın qanardım.

Atamla xalaoğluydu

Yolu bizə də düşərdi.

Çay süfrəsi başında

Anamla dərdləşərdi...

Camaatın yanında

xətri hörməti vardı.

Vəzifəli adamlarla

Oturub-durardı...

Raykomla tanış olmuşdu,

Prokurorla arası sazdı...

Xeyirdən-şərdən qalmazdı...

Küsüb getmiş gəlini

sevinə-sevinə

Qaytarardı ər evinə.

Bir qılçını Hitler üzmüş,

Papaqçı Camal kişiyə

Gödəkcə-filan satmazdı? -

Lütfən bağışlayardı...

Mərd-mərdanə hökmü vardı.

Hara getsə yolu açıq,

Onun üçün yox müşkül iş,

Qaçaq Əbdülrəhimin yanına -

Şuşa türməsinə

gedib-gələrmiş...

...Dünən gecə yuxuda gördüm

Möhsün kişini

Muradbəyli-Qaradağlı yolunda.

Nə tikibsə əllərində, qolunda.

Hava da aydın, təmiz,

Mülayim külək əsirdi...

Məncə, Ağdam bazarına

tələsirdi Möhsün kişi...

AĞDAMDA O ÇAY EVİ

Bir mahalı bəzərdi,

Adı ellər gəzərdi.

Qızıl taca bənzərdi

Ağdamda o çay evi.

Bərbəzəkli şallıydı,

Tarlıydı, qavallıydı

Qəşəngdi, sığallıydı

Ağdamda o çay evi.

Kəkotulu, hilli çay

Doğma, bizim elli çay,

Danışan çay, dilli çay

Ağdamda o çay evi.

Mürəbbəli süfrəsi

Mat qoyardı hər kəsi.

Bir mənzərə lövhəsi

Ağdamda o çay evi...

Söhbət, görüş yeriydi

Tanış-biliş yeriydi,

Elə bil iş yeriydi

Ağdamda o çay evi...

Uçub gedib buluda...

Bizi çətin unuda!

Baxın, gəlir budur ha...

Ağdamda o çay evi.

Qışımız yaza döndü

Zülmət gündüzə döndü.

Sönməz ulduza döndü

Ağdamda o çay evi!

Şüvəlan,

avqust-noyabr 2021-ci il

Ramiz Məmmədzadə

525-ci qəzet.- 2021.- 8 dekabr.- S.21.