Mikayıl Abdullayev yaradıcılığında "Xəmsə" motivləri
Azərbaycan
rəssamlıq tarixinə nəzər
saldığımızda monumental rəngkarlıq sənətimizin
ildən-ilə, yeni-yeni inkişaf mərhələlərinə
qədəm qoyduğunu, bir sıra novator keyfiyyətlərlə
zənginləşdiyini görmək çətin deyildir.
Təsviri sənətin bu sahəsi, adətən memarlıq ilə sintez təşkil edir, yəni hər iki sənətin
emosional təsir qüvvəsi ahəngdar şəkildə qovuşaraq
qırılmaz zəncir
əmələ gətirir. Memarlıq və
rəssamlığın bu
cür vəhdəti binaya xüsusi gözəllik bəxş
edir və insanların düşüncəsinə
estetik təsiri daha da gücləndirir.
Bu mənada monumental-dekorativ rəssamlıq sənəti olduqca zəngin imkanlara malikdir.
Azərbaycan təsviri sənətinin
monumental rəngkarlıq sahəsinin
qiymətli nümunələrindən
biri Xalq rəssamı Mikayıl Abdullayevin Nizami "Xəmsə"si əsasında
hazırladığı mozaik
pannolardır. Dekorativ memarlıq
elementlərinin üstünlük
təşkil etdiyi pannolar 1976-cı ildən bəri Nizami metrostansiyasını bəzəməkdədir.
"Nizami" metrostansiyasının bədii
tərtibatı kimi məsul və şərəfli bir işi öz üzərinə götürən
M.Abdullayevin fırçası
bu işində də aciz qalmamışdı.
Bütün yaradıcılıq
imkanlarını səfərbərliyə
alan rəssam
incilər incisi "Xəmsə"ni yenidən
mütaliə etməyə
başlamış və
bunun əsasında da
stansiyanın interyerində
19 ədəd mozaik panno ərsəyə gətirmişdi. Həmin pannolar mozaika
sənətinin ən
gözəl nümunələri
kimi zövq oxşayır. Bunun nəticəsidir
ki, stansiyasının
həmin salonunu yeraltı muzey də adlandırmaq olar.
Salondakı təsvirlər Nizami
Gəncəvinin beş poemasının
illüstrativ nəqli
kimi nəzərdə
tutulmuşdur. Mozaikalarda qəhrəmanlar,
başlarına gəlmiş
mühüm hadisələr
zamanı təsvir edilmişlər. Həmin lövhələr
kompozisiya cəhətdən
bir-birinə uyğundur,
eyni ölçülü
tağlarda yerləşdirilən
bütün fiqurlar isə həcm etibarilə bir-birini izləyir. Milli sənətin zəngin
ənənələrinə yaxından bələd olan rəssam M.Abdullayev hər bir süjetin məzmununa uyğun olaraq, surətlərin mənəvi aləminin təhlilinə xüsusi fikir verməklə əsl psixoloq kimi çıxış etmişdir. Rənglər
palitrasına yeni çalarlar əlavə edən rəssam salondakı iki sıra üz-üzə olan təsvirlər arasındakı az məsafəni nəzərə
alaraq yumşaq rəng münasibətləri
də tapa bilmişdir.
Qeyd etməliyik ki, məzmun və bədii ifadə vasitələrinin orijinallığı,
üslub müxtəlifliyi,
cəsarətli novatorluq
axtarışları rəssamımızın
yaradıcılığını səciyyələndirən ən
başlıca xüsusiyyətlərdəndir.
Bununla birlikdə ifadə gözəlliyi bu mozaikaların əsas keyfiyyəti olmuş, ustad sənətkar səlis, oynaq və ritmik cizgilərin, canlı və həyati kompozisiya vəhdətini əldə etməklə sonsuz məharət göstərmişdir.
Salonun baş divarında Nizami Gəncəvinin yumşaq
pastel rəngləri ilə
işlənmiş böyük
portreti verilmişdir. Lakin daha
öncə həmin divarın müxtəlif şəkildə layihələndirilməsi
təklifləri də
olmuşdur. Baş memar
Mikayıl Hüseynov tərəfindən təklif
edilmiş ilkin layihədə divar qarşısında postament
üzərində Nizami
Gəncəvinin büstünün
qoyulması nəzərdə
tutulsa da, sonradan büst-heykəl mozaik portretlə əvəz edilmişdir. Görünür,
mozaik portreti yaradarkən, Mikayıl Abdullayev, özündən
əvvəl yaradılmış
Nizami obrazlarından uzaqlaşmamağı qarşıya
məqsəd qoymuş,
şairin surətini yalnız yaradıcılıq
süzgəcindən keçirərək,
onun hamıya tanış olan ifadəli portretini yaratmışdır.
Rəssam şairin lirik
səpkidə həll
edilmiş portretini salonun mənzərəsi ilə əlaqələndirməyə
çalışmış, onun interyerin ansamblında hakim mövqe
tutmasına nail olmuşdur.
Uca bir sütunu andıran təsvirdə romantik pafos üstünlük təşkil
edir və dahi şairin surətində zəka dərinliyi, müdriklik, mənəvi qüvvə duyulur. Boyu üç metrə
qədər uzanan ayaqüstü portretdə
şair bir əli ilə kitabını sinəsinə
sıxmış, təbiətcə
sakit və əzəmətlidir. Eyni
zamanda, rəssam naturaya uyaraq Nizaminin ehtiraslı şair qəlbinin incəliklərinə də
nüfuz etməyi bacarmışdır.
Əsərə müxtəlif nöqtələrdən
də tamaşa etdikdə görürük
ki, Nizami portretləri üçün
səciyyəvi olan üslub xüsusiyyətləri
bu əsərdə yenə duyulsa da, rəssam şairin mənəvi gözəlliyini
daha da şöhrətləndirib.
Yeraltı salonun sağ və sol divarlarında
"Sirlər xəzinəsi"
ndən "Bayquşların
söhbəti", "Kərpickəsənin
nağılı", "Sultan Səncər və qarı", "Xosrov və Şirin" dən "Fərhad Bisütunda", "Xosrov
və Şirin",
"Fərhad və Şirin", "Leyli və Məcnun" dan "Məcnun və atası", "Leyli və Məcnun",
"Leylinin qəbri üstündə", "Yeddi
gözəl"dən "Simnarın faciəsi",
"Bəhram və əjdaha", "Bəhramın
hünəri", "Fitnə",
"İsgəndərnamə" dən "İsgəndər
və çoban",
"Yeddi alim",
"Nüşabə və
İsgəndər", "Daranın ölümü"
və "Nəqqaş
Mani" səhnələri əks olunmuşdur. Zəngin rəssam fantaziyasından xəbər verən bu pannoları izlədikdə sanki sənətkarın duyğuları
dil açıb danışır və gözümüzün önündə
hələ də davam etməkdə olan rəngarəng tamaşa canlanır.
Rəssam seçdiyi hər
bir rakursda tamaşaçının qarşısında
tamamilə fərdi, təkrarsız obraz çıxarmağı qarşısına
məqsəd qoymuş,
bunun öhdəsindən
gəlməklə böyük
hünər göstərmişdir.
İfadəli xətlər, rənglərin
dekorativ ahəngdarlığı
isə mərmər haşiyələr fonunda yerləşdirilən mozaik
silsiləni daha da baxımlı edir.
Salondakı təsvirlər arasında
"Simnarın faciəsi"
adlı mozaik panno diqqətimizi çəkir. M.Abdullayev yaradıcılığına xas olan realist ümumiləşdirmə qüvvəsi,
onun müşahidəçiliyi
və dekorativ kompozisiya yaratmaq istedadı digər təsvirlərdə olduğu
kimi, bu lövhədə də əyani şəkildə
izlənir. "Yeddi gözəl" poemasından alınmış
hekayəyə əsasən
Yəmən şahı
Nemanın istəyi əsasında memar Simnar sifariş edilən sarayın inşasını tamamladıqdan
sonra başqa bir bənzərini tikməsin deyə sarayın qülləsindən
aşağı atılır.
Bu hadisəni təsvir edərkən rəssam fiqurları dairəvi kompozisiya üzrə düzgün yerləşdirmiş, hadisənin
mahiyyətini ətraflı
nəql etməyə çalışmışdır. Salondakı başqa bir epizod "Xosrov və Şirin" poemasından götürülmüşdür.
Səfalı təbiət qoynunda
çimən gözəli
vəsf edərkən
rəssam öz zəngin xəyalına qanad vermiş, şairanə bir lövhə yaratmışdır.
Pannonu yuxarıdan aşağıya
nəzərdən keçirdikdə
stilizə edilmiş çəhrayı dalğalar,
Şirini izləyən
Xosrovun və qara at Şəbdizin fiquru aydın nəzərə çarpır.
Fiqurların sakit və ahəstə hərəkət
ritmi olduqca təbiidir. Soyuq və isti rənglərin bir-birinə
münasibəti isə
rəng perspektivinin tələblərinə uyğun
gəlir. Digər poemalarla
müqayisədə "İsgəndərnamə"
poemasına daha çox diqqət verilmiş, təsvirlərdən
beşi bu poemanın mövzuları
əsasında yaradılmışdır.
M.Abdullayev "İsgəndərnamə"
poemasına həsr etdiyi beş lövhə arasında poemanın
ümumi süjetində
əhəmiyyətli rol
oynamayan Nəqqaş
Mani obrazına ayrıca
pannonun həsr edilməsini belə izah edir: "Poemada daha mühüm,
daha səciyyəvi başqa mövzular olduğu halda, Nəqqaş Mani mövzusuna
müraciət etməyim
heç də təsadüfi deyildir. Dahi Nizami tərəfindən qələmə alınmış
Şərqin böyük
nəqqaşı Manidən
qabaq, Azərbaycan ədəbiyyatı və
mədəniyyətində heç bir rəssam obrazına rast gəlməmişik".
Yeri gəlmişkən
qeyd etməliyik ki, Nizaminin "Xəmsə"sində tez-tez
rəssamlıq sənətindən,
rəssam, nəqqaş
surətlərindən bəhs
olunur. "Yeddi gözəl" poemasında
Xəvərnəq sarayının
divar rəsmlərinin
tərifi, "Xosrov və Şirin"də rəssam Şapurun surəti, "İsgəndərnamə"də
Rum və Çin nəqqaşlarının yarışı,
"Nəqqaş Maninin
hekayəti" və
sair epizodlar heç də təsadüfi olaraq verilməmişdir. Dahi şairin
təxəyyülü nə
qədər zəngin
olsa da, o, rəssamlıq
haqqındakı epizodları
həyati faktlara istinad edərək qələmə almışdır.
Nizaminin rəssamlıq sənətinə
dair fikirləri tarixi həqiqətləri
ifadə edən qiymətli mənbə əhəmiyyətinə malikdir.
Mikayıl Abdullayevin çoxcəhətli
yaradıcılığında Nizami “Xəmsə”sinə
həsr etdiyi lövhələr Azərbaycan
monumental rəssamlığına qiymətli töhfədir. Rəssam təsvir
etdiyi 19 ədəd pannoda qarşısına qoyduğu məqsədi tamaşaçıya çatdırmağı
bacarmışdır. Həmin mozaik pannolar kompozisiyanın dinamikliyi, fiqurların uyğun rakurslarda verilməsi, nəhayət, kontrast rənglərin vəhdəti
əsasında əldə
edilən zəngin koloriti ilə Azərbaycan monumental rəngkarlıq
sənətinin şöhrətindən
xəbər verir.
Rəssam təsvirlərində bədii təxəyyülündən
doğan sərbəst
və cəsarətli
formalara əl atmış, kompozisiyaları
orijinal qurmağa çalışmışdır. Buna görə
də lövhələrdə
dekorativ təsvir vasitələri üstünlük
təşkil etsə də, realist təmayüllər
də az
deyil. Planlaşma dəqiqliyi, maraqlı həcm quruluşu ilə seçilən bu lövhələr bu gün də
mozaik-panno sənətinin
ən parlaq nümunələrindəndir.
Şəmsiyyə ZALOVA
AMEA Naxçıvan
Bölməsinin əməkdaşı
525-ci qəzet.- 2021.- 27 fevral.- S.16.