Uşaq
ruhuna doğma poeziya
İnqilab
İsaq müasir Azərbaycan poeziyasında özünəməxsus
xidmətləri olan, ədəbiyyatda fərqli söz deyə
bilən qələm adamlarından biridir.
Onun
zəngin yaradıcılığı təkcə
böyüklər üçün qələmə
aldığı poetik nümunələrlə məhdudlaşmır.
Şairin uşaqlar üçün yazdığı şeirlər,
hekayələr, poemalar özünəməxsus bədii
keyfiyyətləri ilə oxucuların marağına səbəb
olur. Araşdırma göstərir ki, onun əsasən
uşaqlar üçün yazdığı müxtəlif əsərlər
ideya-bədii dolğunluğu, uşaqların yaş səviyyəsinə,
psixologiyasına uyğunluğu, axıcılığı ilə
diqqətəlayiqdir. İstedadlı şair müxtəlif
vaxtlarda uşaqlar üçün bir sıra maraqlı,
oxunaqlı şeirlər yazıb. Mövzu, məzmun, janr, dil,
üslub baxımından çoxşaxəli, rəngarəng
olan bu şeirləri oxuyarkən Vətən, təbiət təsvirindən
tutmuş uşaqların maraq və diqqətini çəkən
bir çox məfhumların təsvirini görürük.
"Ağacları bəzəyən qış", "Cənnətin
bağbanı", "Cin atı" "Anamın adı
ana", "Güllü bina", "Dağlarda
görüş", "Nənəmin təqaüdü",
"Çörək ətri", "Daşbulaq" və
digərləri yazıçının maraqlı şeirlərindəndir.
Bu şeirlər 2018-ci ildə işıq üzü
görmüş "Nərgizin nərgizləri"
kitabında toplanıb.
Fikrimcə,
İnqilab İsaqın bədii yaradıcılığı
öz saflığı, dolğunluğu, zəngin poetik
mistikası ilə seçilir, uşaqların məsum
dünyası ilə yaxından bağlılığı dərhal
sezilir. Məncə, məhz bu cəhətlər şairi
uşaq ədəbiyyatına yaxınlaşdırır.
Uşaq
ədəbiyyatına böyük tələblər
mövqeyindən yanaşan Xalq şairi Səməd Vurğun
bu ədəbiyyatla bağlı məsələlərin
heç də bəsit olmadığını öz tənqidi
məqalələrində nəzərə
çatdırırdı. O, uşaq psixologiyasına, uşaq
dünyasına dərindən bələd olduğundan
kiçikyaşlı oxucularına humanizm mövqeyindən
yanaşırdı: "Uşaq insandır! Onun sadə
görünən oynaq, daim xoşbəxt və azad təbiətində
böyük insanların bütün xassələri
mövcuddur. Düşünmək, duymaq, sevmək,
küsüb-incimək, ağlamaq, gülmək, qəzəblənmək,
xatırlamaq, xəyala dalmaq, ümid və arzulara bağlanmaq,
yaxşılıq, hörmət, bütün insan xassələri
uşaqlıq aləmində mövcuddur. Demək istəyirəm
ki, biz uşaqla danışdığımız zaman - insanla
danışdığımızı, uşaq
üçün yazdığımız zaman - insan
üçün yazdığımızı
unutmamalıyıq".
İnqilab
İsaqın şeir yaradıcılığı müasir mərhələdə
söz sərrafı Səməd Vurğunun yazdığı
tələblərə cavab verməsi, poetik ənənələri
davam və inkişaf etdirməsi ilə seçilir.
Sənətkarın
poeziyasında vətənə məhəbbət
duyğularının tərənnümü, müharibə dəhşətləri,
Vətən həsrəti əsas yer tutur. "Sərhəddə
ağac" şeirində müharibənin
ağrı-acısını bir uşağın dilindən təsvir
edir. Uşaq sərhəddəki ağacın nər kimi
dayanaraq Vətənini, elini qoruduğuna inanır, doğma
torpaqların gec-tez düşməndən azad edilməsinə
ümid edir:
Sərhəddə
bir ağac var,
Onu əkibdi
babam.
Qanlı
döyüşlər görüb
Hər
yarpağı, budağı.
Kölgəsində
gizləyib
Neçə
oğul-uşağı.
"Babam
deyir" şeiri formaca və üslubi cəhətdən fərqli
xüsusiyyətlərə malikdir. Əsas ideyası Vətənə
məhəbbət olan bu şeirdə müəllif insanlara
qarşı sevgi, məhəbbət, doğruluq,
dürüstlük kimi müsbət keyfiyyətləri
uşaqlara təlqin edir. Tarixən odlar diyarı olan Azərbaycanda
od, alov müqəddəs anlayış kimi dərk olunub.
Müəllif də bu şeirdə "odu sevin deməklə"
əslində, uşaqlara anaya-ataya məhəbbəti
aşılayır, məhəbbətin hərarəti ilə
onları sevməyi öyrədir:
Vətən
sözü
Adlar
tacı.
Arzumuzun
Hər
əlacı.
Vətən
candı,
Bölünməz
o.
Ürəksizə
Görünməz
o.
"Şuşa
bizim şəhərdi" şeiri isə xüsusi özəlliyi
ilə seçilir. Şeirdən verilmiş
aşağıdakı parçaya diqqət edək:
Deyirəm
ki, atacan,
Məni
də apar ora.
Deyir:
- Darıxma Əli,
Şuşamız
düşüb dara.
- Evdə
var avtomatım,
Təyyarəm,
maşınım da.
Düşmənlər
dayanarmı,
Söyləyin,
de qarşımda?
Deyirəm
ki, hamımız
Gedək
düşməni əzək.
Şuşamız
azad olsun
Qoynunda
biz də gəzək!
Aşkar
hiss olunduğu kimi, İnqilab İsaq bu şeiri böyük
inam və şövqlə qələmə alıb. O, sanki hər
şeyi əvvəldən, gözəl
Şuşamızın gec-tez bizə
qayıdacağını duyub, buna ümid bəsləyir,
şeiri məhz müsbət əhval-ruhiyyəyə köklənərək
qələmə alıb. Onun atası ilə dialoqa girən
kiçik qəhrəmanı böyüyür,
uşaqlıqda oyuncaq avtomat və təyyarəsi ilə
düşmən ilə savaşa getdiyi kimi böyüyəndə
də heç nədən qorxmadan, çəkinmədən
düşmən üzərinə şığıyır və
bizim əzəli və əbədi Qarabağımızı,
Şuşamızı düşməndən azad edir. Biz bu
şeirlərdə, əsərlərdə qanımıza
hopdurulan Vətən sevgisi, torpaq məhəbbəti ilə
böyüdük və bu gün Şuşanı,
Cıdır düzünü artıq xəyalən yox, həqiqətən
azad, xürrəm, bəxtəvər gördük. Məhz
uşaqlar üçün yazılmış vətənpərvərlik
şeirləri onlarda yüksək əhval ruhiyyə
yaratdı, düşməndən qorxmadan, igidcəsinə
onunla mübarizə aparmağın labüdlüyünü
onlara təlqin etdi, onların mübariz ruhda, igid, qəhrəman
kimi böyüməsinə şərait yaratdı.
İnqilab
İsaq öz şeirlərində elə incə detallara
toxunur ki, əslində, bunlar bəlkə də hamının
gördüyü, ancaq önəm vermədiyi məqamlardır.
O məqamlar ki, körpə qəlbinin incəliklərinə
varır, onun duyğu və hisslərini duymağa
yardımçı olur. Şair bunu yüksək poetik səviyyədə
oxuculara çatdırmağa müvəffəq olur:
Balaca
bacısını
Yenə
ağlatdı Polad.
Özündən
razı-razı
O, əmziyi
Dənizin
Əlindən
alıb atdı.
Heç
nə olmamış kimi
Gedib
yerində yatdı.
-
Əmziksiz qaldı Dəniz,
Qardaşından
incidi,
-
Bunu hardan bilirsən?
-
Körpənin göz yaşından.
Polad
birdən oyanıb,
Günahını
anladı.
Yanaşdı
anasına
"Bağışla"
deyə-deyə.
Doluxsunmuş
gözüylə
Tamaşa
etdi ona.
Təbiət
şairin uşaq əsərlərində müraciət etdiyi
başlıca mövzulardandır. İnqilab İsaqın təbiət
şeirləri sadəcə təbiətin gözəlliklərinin
təsvirindən ibarət deyildir. Bu əsərlərdə
kiçik yaşlı oxucularda təbiətə məhəbbət
hissi aşılanır, quşları, heyvanları, bitkiləri
qorumaq, onların qayğısına qalmaq təlqin olunur.
Uşaqların mənəvi baxımdan zənginləşməsində,
onların gözəllik duyğusunun inkişafında təbiət
şeirləri əsas yer tutur. Azərbaycanın zəngin təbiəti
İnqilab İsaqın bu mövzuda qələmə
aldığı şeirlərində bütün əlvanlığı,
rəngarəngliyi, çalarları ilə əks
olunmuşdur. "Güllü bina" şeirində
yaşadıqları binanın gül-çiçəklə
bəzənməsini təsvir edən uşağın qəlbində
çiçəyə, gözəlliyə olan məhəbbət
əsas təsvir obyektinə çevrilir:
Nənəm
tez-tez sulayır,
Həyətdəki
gülləri.
Güllərin
də uzanır,
Dibçək-dibçək
əlləri.
Güllərə
bax, güllərə,
Salamlayır
hamını.
Gendə
durma, yaxın gəl,
Onları
bir-bir tanı.
Gül
ətrinə bürünüb,
Gül
kimidi otağım,
Ətir
saçır yatağım.
"Yağış"
şeirində isə müəllif xırda-xırda yağan
yağışın toz bürümüş yolları
yumasını incə detallara varmaqla qələmə
alır. Yağışdan sonra yaranan mənzərə isə
özünəməxsus gözəlliyi ilə seçilir ki,
bu da müəllifin diqqətindən kənarda qalmır:
Çıxdı
Günəş
şəfəqləndi,
İndi
bildik
Nurdu
yağış.
Qövsi-qüzeh
Tablosunu
Təbiətdə
Qurdu
yağış.
Azərbaycanın
ayrı-ayrı gözəl məkanlarının təsvirinə
həsr olunmuş şeirlər uşaqlara həmin coğrafi
məkanları tanımağa yardımçı olur, onlarda
ölkəmizin dilbər güşələri haqqında təsəvvürlər
formalaşır. Bu şeirlərdən "Maralgöl",
"Göygöl", "Hacıkənd", "Daşkəsən"
və başqalarının adlarını çəkə
bilərik.
İnqilab
İsaqın uşaq şeirlərinin mövzusu
çoxşaxəldir. O, gerçək həyatda nənə-nəvə,
baba-nəvə, ata-övlad münasibətlərindən
doğan, bizim çox zaman önəm vermədiyimiz, əslində,
mühüm əhəmiyyət kəsb edən hər bir məqamı
diqqətdən qaçırmamış, əsl sənətkar
mövqeyi ilə bu kiçik detallara yanaşaraq uşaq
şeirlərinin mövzusuna çevirməyə nail
olmuşdur. Məsələn, "Nənəmin təqaüdü"
şeirində təqaüd alan nənə onu böyük
sevinc hissi ilə nəvələri arasında
bölüşdürür. Bu epizod uşaqlara bir daha sevgi, nəciblik,
doğmalıq, qayğı kimi müsbət keyfiyyətləri
aşılamağa yardımçı olur.
Folklor
Azərbaycan uşaq ədəbiyyatının zəngin
qaynaqlarından biridir. Bunu yüksək dəyərləndirən
Elçin Əfəndiyev "Azərbaycan uşaq ədəbiyyatı
haqqında düşüncələr" məqaləsində
yazır: "Azərbaycan folkloru elə zəngin mənəvi
sərvətdir ki, burada epik dastanlarla, dərin fəlsəfi
mündəricəli poeziya nümunələri, janrından
asılı olmayaraq bu folkloru bir küll halında səciyyələndirən
böyük bəşəri-ictimai problematika vüsəti, əsrlərin
süzgəcindən keçib gəlmiş əsl xalq
müdrikliyi ilə bərabər, yalnız uşaqlar
üçün nəzərdə tutulmuş həm janr, həm
də estetik çalarlar baxımından son dərəcə
müxtəlif, rəngarəng nümunələr də
çoxdur: bir tərəfdən sırf uşaq
nağılları, biri tərəfdən tapmacalar, bir tərəfdən
yanıltmaclar, o biri tərəfdən uşaq nəğmələri,
bir tərəfdən saysız uşaq oyunlarının
yüksək bədii səviyyəli poetik tekstləri, o biri tərəfdən
dəcəl, şən, fərəhli uşaq şeirləri..."
İnqilab İsaqın şeirlərində də şifahi
xalq ədəbiyyatına müraciət edilir, folklor
mövzuları və janrlarından yaradıcılıqla
istifadə olunur.
Kitabın
sonunda İnqilab İsaqın "Uşaqlar, qar adam və
şəkərbura", "Dədə bağı",
"İt qayıtdı", "Heykəl nənə" və
digər hekayələri yer alıb. Şeirlərində
olduğu kimi, hekayələrində də müəllif
uşaqları sevgiyə, dostluğa, sədaqətə səsləyir.
O, uşaq psixologiyasına yaxından bələddir,
uşaqlara şəxsiyyət kimi yanaşır və
onların bu ruhda böyüməsini təmin etmək
üçün bütün əsərlərində
uşaqlara sevgini, mərhəməti, dostluğu və insana
xas olan digər gözəl xüsusiyyətləri
aşılaya bilir.
Oxuduğum,
təhlil etdiyim şeirlər əsasında əminliklə
deyə bilərəm ki, İnqilab İsaqın zəngin
uşaq dünyası onun şeirlərində canlanır,
öz əksini tapır. Şairə bu saf, məsum dünya
ilə daim baş-başa qalması diləyirik və yeni-yeni əsərləri
ilə balaca oxucularını sevindirəcəyinə
inanırıq.
Gülnar
QƏMBƏROVA
Mədəniyyət.-
2021.- 16 iyul. S. 13.