Alban çarlığının
üç türk toponimi haqqında
Syunik, Sisian/Sisakan və Qarqarlar
"Ölkənin daxili və xarici siyasətinə yorulmadan rəhbərlik edən, işğaldan azad edilmiş
ərazilərdə bərpa işinə çox böyük diqqət yetirən Prezident İlham Əliyev, eyni zamanda tarixə ekskurs edilməsini də zəruri sayır. Dövlətimizin
başçısı toponimlərimizin əzəli mənşəyinin
məlum səbəblər üzündən çox vaxt təhriflərə
məruz qalması, nəticədə tarixin təhrif
olunması faktlarına xüsusi diqqət yetirir. Prezident bu yaxınlarda
“France 24” telekanalına verdiyi müsahibədə deyib: “Hər
bir ölkə kimi, biz də tariximizi bilməliyik, gənc nəsil
qədim tariximizi bilməlidir”. Tarixi təcrübədən
məlumdur ki, informasiya müharibəsi silahlı
münaqişələrdən əvvəl də, belə
münaqişələr dövründə də, onlardan sonra
da aktualdır. Buna görə də
Prezident İlham Əliyevin bu mövzuda dedikləri məlumatlılığa
formal yanaşma deyil, tarixi biliklərin hər bir azərbaycanlı
üçün, xüsusən gənclər
üçün aktual olmasını vurğulamaqdır".
525.az xəbər verir ki, bu fikirlər tarix elmləri
doktoru Həsən Həsənovun AZƏRTAC-a təqdim etdiyi
“Alban çarlığının üç türk toponimi
haqqında: Syunik, Sisian/Sisakan və Qarqarlar” sərlövhəli
məqaləsində yer alıb. Müəllif yazır:
"Biz bu məqalədə bəzi tarixi Azərbaycan
toponimlərinin həqiqi mənşəyini dəqiqləşdirməyə
çalışacağıq. Onlar bir sıra səbəblərə
görə hazırda Ermənistan Respublikasının ərazisində
qalıb və təhrif olunmayıb. Alban
çarlığının tarixi nə qədər öyrənilmiş
olsa da bir sıra problemlər hələ də öz
aktuallığını saxlayır. Qafqaz Albaniyası
dövrünə aid Sisak və Sisakan, Syunnu və Syunik,
Qarqarlar və Qarqariya kimi anlayışların daha dəqiq
identifikasiya edilməsinə ehtiyac duyulur. Syunik
dedikdə bütün müasir Qərbi Zəngəzur nəzərdə
tutulur, Sisakan isə bu regionda bir şəhər
adıdır. Qarqarlar torpağı X əsrdən
Aran, XVIII əsrdən Aran Qarabağ və ya sadəcə
Qarabağ adı daşıyan ərazidir.
Əsas etibarilə ermənidilli, qədim türk, antik və
Çin mənbələrinə istinad etməklə bu
adların mənbələri və onların arasında
genealoji əlaqələr barədə qısa informasiya təqdim
edirik.
"Sak” etnonimi “Sisak” antroponiminin əsas komponentidir. Alban
tarixçisi M.Kaqankaytukskinin (VII-X əsrlər) və erməni
tarixçisi M.Xorenskinin (V-VII əsrlər) fikrincə, bu
etnonimin daşıyıcısı birinci Alban çar
sülaləsinin əcdadları olub. Herodota görə,
fars mənbələrindəki “Saka”
etnonimi yunan mənbələrindəki “skiflər” etnoniminə
identikdir. Skif-sakların bizim tarix
üçün vacibliyi onunla müəyyən edilir ki, Roma
tarixçisi Ammian Martsellinə görə (IV əsr) bizim
eradan əvvəl 612-ci ildə Assuriya imperiyasının
dağılması nəticəsində onlar Atropatena adlı
ölkə yaradıblar. Karxi de bet Seloxun Suriya
xronikasında (V əsr) bu ölkə Adorbayqan adlanır.
Məqalənin sərlövhəsində göstərilən
üç addan ikisi, daha dəqiq desək Sisakan və Syunik
hazırda Ermənistan Respublikasının ərazisində
yerləşir. VI əsr bizanslı müəllif Zaxariya
Mitilenski yazır ki, Syunik bölgəsində yaşayan
sisakanların öz dili olub və onlar bütpərəst
olublar. Bizanslı tarixçi Prokopi
Kesariyski isə (490-565-ci illər) göstərir ki, syunitlər,
daha dəqiq desək syuniklər ermənilərə aidiyyəti
olmayan ayrıca xalq idi. Erməni tarixçisi Yepiskop
Sebeos (VII əsr) Sasani imperiyası dövrünün hadisələrini
(571-ci il) təsvir edərkən bu fikri təsdiqləyərək
yazır: “Syuniklər ölkəsinin knyazı Vahan hiddətlənərək
ermənilərdən ayrıldı və İran şahı
Xosrovdan Syunik vilayətinin idarəsini Dvinddən Paytakaran
şəhərinə köçürməyə və
onların şəhərini Atropatakanın sərhədlərinə
daxil etməyə icazə istədi ki, onlar bundan sonra erməni
adlanmasınlar. Onun xahişi yerinə yetirildi”.
İlk iki Bizans mənbəyindən və xüsusən
ermənidilli üçüncü mənbədən birmənalı
şəkildə belə çıxır ki, bu halda söhbət
sadəcə Sünikin və Ermənistanın fərqlərindən
deyil, Sünikin bundan sonra erməni adlanmamasından gedir. Alban
çarlarının əcdadı Sisakın mənşə
etibarilə syun olması M.Xorenskinin məlumatından irəli
gəlir. O qeyd edir ki, Sisak öz “syunnu” xalqının
adı ilə ölkəyə Syunik adı verdi.
Qərbi Zəngəzur ərazisində, müasir Ermənistanın
Syunik vilayətində Sisian adlı şəhər var.
İlk mənbələrdə bu ad Sisakan formasında işlədilir
və üç komponentdən ibarətdir. Mahmud Kaşğariyə
görə, “Si” türk dillərində “qalib gəlmək
(düşmənə)”, “sak” komponenti skiflərin
adlarının bir versiyasıdır. Onların
qədim Azərbaycan ərazisində yaşaması onlarca
antik və qədim mənbələrdə qeyd olunur. “An” komponenti toponim yaradan suffiksdir. Beləliklə, Sisak “qalib Sak”, Sisakan toponimi isə
“qalib sakların diyarı” deməkdir. M.Kaqankaytukski
qeyd edir ki, birinci alban çarı Aran Sisaklar, yəni “qalib
saklar” nəslindən olub.
Yuxarıda qeyd etdik ki, syunnu Albaniyada yaşamış və
genealoji baxımdan ermənilərə aidiyyəti olmayan
xalqlardan birinin adıdır. Bəs bu xalq kim
olub və qədim mənbələrdə onların barəsində
nə deyilir? Syunnu Asiyada xunnu, Avropada isə
xunn/hunn adlanan xalqdır. “Xu” və ya
“syunnu” xalqı haqqında məlumatlar eramızdan əvvəl
I minilliyə aiddir. Onların
basqınlarından müdafiə olunmaq üçün
Böyük Çin Səddi tikilib. Çin
tarixçisi Sıma Tsyan (eramızdan əvvəl 145-86-cı
illər) yazır ki, onların hökmdarı Modenin
dövründə (eramızdan əvvəl III əsr) imperiya
çox qüdrətli olub. Çin mənbələrinə
görə, bu hökmdar “Şanyuy Mode” “Göydən gəlmiş
böyük Şanıoy Xunnu”, həmçinin “Çenli
qudu/Səma oğlu” adlandırıldı. Bu, qədim
türk “Tanrı qutu/Səmadan doğulmuş” adına
müvafiqdir. Alimlər müəyyən ediblər
ki, syunnu-hunnlar birmənalı olaraq türk xalqıdır
(“syunnu-hunn” xalqı barədə ən geniş
yayılmış sonuncu araşdırma rusiyalı linqvist
alim, filologiya elmləri doktoru, professor, Rusiya Elmlər Akademiyasının
müxbir üzvü A.V.Dıbo tərəfindən
aparılıb). Biz müqayisə üçün
yalnız bir, lakin çox mühüm nümunə gətirəcəyik:
çinlilər syunnu dilindəki “səma” sözünü
Tanrı – səma, Allah formasında yazıblar. Bu,
türkcə təngri - səma, Allah sözünə həmahəngdir.
Çin Liday mənbəyinə görə
qetszu çjuatszın huybyan, “syunnular öz adətlərinə
görə qüruru və gücü hər şeydən uca
tuturlar”. Buna oxşar vəziyyəti “syuni
ölkəsinin knyazı Vahanın hərəkətlərində
də müşahidə etmək olar, bu barədə
yuxarıda demişdik.
Eramızdan
əvvəl III əsrdən məlum olan və Çinin
şimal sərhədlərində yerləşən
Xunnu/Syunnu dövləti Çin ilə müharibələr,
habelə tayfalararası çəkişmələr nəticəsində
eramızdan əvvəl 50-ci ilə yaxın iki hissəyə
parçalandı: Şərqdə qalan xunnular Çin
imperatorunun himayədarlığını qəbul etdilər,
xunnuların/syunnuların digər hissəsi isə
sıxışdırılıb oradan
çıxarıldı və Qərbə tərəf getdi.
Qədim yunan coğrafiyaşünası Dionisi Periyeget (II əsr)
eramızın 125-ci ilində onların Xəzər dənizi
regionuna gəlməsi barədə məlumat verib: “İndi mən
şimal-qərb tərəfdən başlayaraq Xəzər dənizinin
ətrafında hansı tafyaların yaşaması barədə
hər şeyi danışacağam. Birinci sfiklərdir, onlar Xəzər
dənizinin sahillərində məskunlaşıblar; sonra
xunnular, onların ardınca xəzərilər, daha sonra
döyüşkən albanlar...” Beləliklə,
Xəzər dənizi regionunda, Albaniyada “xunnu/syunnu” adı ilə
məşhur olan xalq yaranıb.
Müasir dövrdə “syunik” adı ilə alban
çarlığının hazırda müasir Ermənistan ərazisində
yerləşən bir regionu var. “Sünük,
Çünük” qədim türk sözüdür. Mahmud
Kaşğariyə görə, bu söz “Şərq
çinarı” deməkdir. “Syunik” toponiminə
gəldikdə isə, o eyni zamanda həm oronim (“çinar” deməkdir),
həm də etnotoponimdir (syunnu xalqının adı). “Sünük” yerinin adı burada eyniadlı xalqın
yaşamasını göstərməklə bərabər, həm
də “Şərq çinarı” adı ilə
bağlıdır. Bu, həmin ərazidə
təbii Şərq çinarı meşəsinin olması ilə
əlaqəlidir. Alban
çarlığı dövründən mövcud olmuş təbii
Şərq çinarı meşəsi hazırda 200 hektardan
çox ərazini əhatə edir. Onun bir hissəsi
Şərqi Zəngəzur regionunda, Bəsitçay təbii
dövlət qoruğunda, Azərbaycanın Zəngilan
rayonunda, digər hissəsi isə Qərbi Zəngəzur
regionunda, müasir Ermənistanın Sünik vilayətində
Şikahoq qoruğunun tərkibindədir.
Belə
bir təbii sual yaranır: nə üçün
hunnların/syunnuların etnonimi ağac anlayışına
oxşayır? Bu suala iki ilk mənbədə
verilən məlumatların köməyi ilə cavab verməyə
çalışacağıq. XVIII əsr müəllifi
A.Rəşidəddin özünün “Oğuznamə” əsərində
bildirir ki, hərbi yürüşlərin birində qadın
“ağacın koğuşunda” uşaq doğub və Oğuz
xan həmin uşağın adını Qıpçaq qoyub,
“ona görə ki, Qıpçaq adı kabuk (qabıq)
sözündən yaranıb. Türk dilində
içərisi oyulmuş ağacı belə
adlandırırlar. Digər türk müəlliflərin
fikrincə, bütün qıpçaq tayfaları həmin
Qıpçaqdan yaranıblar” bu halda biz türk mənbələrindən
götürülmüş nümunə göstərdik,
etnonim ağacın xüsusiyyətləri ilə əlaqələndirilir.
Alban tarixçisi M.Kaqankaytukski hun ənənələrində
ağacın sakral olmasını bildirir. O yazırdı
ki, hunnular bütpərəst olublar,
çoxallahlılığa etiqad ediblər, lakin onlar “cəlbedici
taclı müqəddəs ağaca xüsusi hörmət bəsləyir,
atları bu ağaca qurban kəsir və qurbanlıq
heyvanın qanını onun üstünə səpirdilər.
Bu ağac sanki bütün başqa uca, sıx
yarpaqlı, digər allahlara həsr edilmiş ağacların
başçısı və anası idi. Hunnular
ölkəsində çoxları
palıdı/çinarı başqa allahların xilaskarı,
insana həyat və hər cür nemətlər bəxş
edən ağac hesab edirdilər”.
Beləliklə, müəyyən edilib ki, “qalib saklar” mənasını
verən Sisak eyni zamanda xalqın adıdır və xüsusi
isimdir. Sisakın “qalib saklar ölkəsi” deməkdir. Qədim dövrdə bu söz bir regionun adı olub,
müasir dövrdə isə, indiki Ermənistanda şəhər
adıdır. Hazırda Ermənistan
Respublikasında bir vilayət kimi məşhur olan Syunik qədim
dövrdə Albaniyada yaşayan xalqın etnonimi, həmçinin
Syunni ölkəsi demək idi. Bununla bərabər,
biz müəyyən etmişik ki, “Sünük” adı, eyni
zamanda, “Şərq çinarı” deməkdir. Bir məqama diqqət yetirmək lazımdır ki,
hunnular/xunnular/syunnular bütpərəst olub, ağaca etiqad bəsləyiblər.
İlk mənbələrdə göstərilir
ki, həm syunnu xalqı, həm də sisak xalqı erməni mənşəli
olmayıb, hunların öz dili və öz dini etiqadı
olub.
Albaniyada yer adını və xalqın adını
bildirən Qarqar anlayışı da Albaniyadakı Sünik
adlı ərazi və Alban xalqı ilə birbaşa
bağlıdır. Erməni coğrafiyaçısı Vardan Areveltsi (XIII əsr)
qismən öz dövrünün tələblərini nəzərə
alaraq tarixi Alban çarlığının ərazisini iki
hissədə təsvir edir: “Şirvan” və “Şəki”. Qeyd etmək lazımdır ki, Vardanın çoxlu
sayda əlyazmaları qorunub saxlanılır. Bütün əlyazmalarda həmin hissələrdən
biri, daha dəqiq desək şimal hissə “Albaniya
Şirvandır”, yəni müasir Şirvan adlanır. Üç əlyazmada digər hissə barəsində
“Qarqarlar ölkəsi Albaniyadır” sözləri, qalan əlyazmalarda
isə “Qarqarlar ölkəsi Şəkidir” sözləri
yazılıb. Qərbi Zəngəzur
regionunda, müasir Ermənistanın Sünik vilayətində
Sisian/Sisakan şəhəri ilə yanaşı, Şəki
adlı kənd də qalır. Hər iki
ad “saklar” etnonimini əks etdirir. Qarqariya –
Şəki anlayışlarının identik olması barədə
Vardan Areveltsinin məlumatını qarqarların sak mənşəli
etnik təyini kimi qəbul etmək olar. Çünki
M.Kaqankaytukskiyə görə, qarqarlar özü əslən
sisaklar nəslindən olan Aranın varisləridir. Bu məlumatlar onu söyləməyə əsas
verir ki, qarqarlar da sisak nəslindən, yəni saklar olublar.
Qarqarların dili barədə nə demək olar? M.Xorenski yazır: “Mesrop
qarqarların yöndəmsiz, barbar, çox kobud qıtlaq dili
üçün əlifba yaradıb. M.Xorenskinin
məlumatlarında və digər ermənidilli ilk mənbələrdə
qarqar dilinin və qarqar xalqının genetik qohumluq əlaqələrinin
müəyyən edilməsi üçün arqumentlər təqdim
edirlər.
Birincisi:
Erməni tarixçi M.Xorenskinin qarqar dilini “barbar dili”
adlandırması bunu etiraf etməyə əsas verir ki, qarqar
dili erməni dili deyil. Digər erməni tarixçi Koryunun (V əsr)
dediyi “Maştots aluan dilində olan barbar sözləri
araşdırdı” cümləsindən belə
çıxır ki, “aluan/alban” dili də “barbar dili”
olduğuna görə erməni dili ola bilməzdi.
İkincisi:
M.Xorenski bildirir ki, qarqarlar üçün əlifba
yaradılması işində Mesrop Maştotsa kömək
üçün Sünikdən olan tərcüməçi
Beniamin dəvət edilib. Bu məlumat etiraf etməyə
əsas verir ki, qarqar dili erməni dilindən fərqlidir və
sünik dilinə qohumdur. Sünik dili isə
yuxarıda qeyd etdiyim kimi, xunnların dilindən
başlanıb.
Üçüncüsü:
M.Xorenskiyə görə qarqar dili qırtlaq dilidir, bu isə
bəzi tədqiqatçıların fikrincə, onu türk
dillərinə aid etməyə əsas vermir. Mən
bu məqalənin hazırlanması prosesində
apardığım icmal işi nəticəsində müəyyən
etdim ki, linqvistika elmi türk dillərinin fonem tərkibində
qırtlaq səslərinin olmasını etiraf edir. Məsələn, türkologiya üzrə sanballı
elmi əsərlərin müəllifi N.İ.Zolotnitski
“Çuvaş dilinin samit qırtlaq səslərinin dəyişməsindən
və tələffüzündən asılı xüsusiyyətləri”
adlı xüsusi tədqiqat aparıb və onu 1877-ci ildə
Kazan Universitetində dərc etdirib. Müəllif
qeyd edir ki, türk dilinin Kazan-Tatar, Qırğız, Altay və
digər variantlarında dörd qırtlaq səsi və bir
(qırtlaq səsi ilə birləşdirilmiş) burun səsi
var. Müəllif bu səsləri dərin qırtlaq və səthi
qırtlaq növlərinə bölür. 1971-ci ildə Moskvada nəşr olunmuş ədəbiyyat
ensiklopediyasında qeyd edilir ki, hecanın əvvəlində
qırtlaq spirantı Başqırd, Azərbaycan, Qazax, Tatar
(dialekt), Uyğur dillərinin səciyyəvi xüsusiyyətlərindən
biridir. Müasir Qazax tədqiqatçısı
B.D.Dyusenov qədim qıpçaq dilində analoji vəziyyəti
müşahidə edir. Müasir tədqiqatçı
Saaya Oyumaa Maadır – Oolovna müəyyən edib ki, Tuva dilində
“Qırtlaq çıxıntılı yarıuzun sait səslər”
var. Ümidvaram ki, bizim linqvistlər müvafiq
araşdırmalar aparmaqla bu problem barədə daha ətraflı
məlumatlar təqdim edə biləcəklər. Onu da qeyd etmək lazımdır ki, türk
xalqlarının spesifik oxu tərzləri var, xüsusən mərasim
mahnılarının ifası zamanı “Karqır” adlanan
artikulyasiya (boğaz/qırtlaq oxuması) mövcuddur.
Dördüncüsü:
M.Xorenskinin məlumatı sünik və qarqar
xalqlarının qohum olduğunu söyləməyə əsas
verir. Bu isə nəticə etibarilə həmin
xalqların hunlarla qohum və türklərin hüquqi varisləri
olması deməkdir. Orta Asiya tarixçisi
S.Axsıkenlinin (XVI əsr) “Məcmu ət-Təvarix” adlı
toplusunda xatırladılır ki, Qarqar/Karkar Qırğız
eposunun qəhrəmanı Manasın babasının
yaşadığı yerin adıdır. Qarqar
Manasın mənsub olduğu qıpçaq xalqıdır (bu
xalqın müasir adı “Qırqız/Qırqır” kimi qəbul
edilib. “Qarqar” etnonimi barəsində onu da qeyd etmək
lazımdır ki, Mahmud Kaşğarinin lüğətində
rus dilinə “óð÷àòü”
(quruldamaq) kimi tərcümə edilən “qarqar/qurqur”
sözü var. S.Ojeqovun məşhur lüğətində
bu sözün mənası “èçäàâàòü êëîêî÷óùèå, ðû÷àùèå çâóêè” (“qaqqıldamaq, nərildəmək, bağırmaq”)
kimi izah edilir. Bu səslərin
çıxarılmasında qırtlağın
iştirakı barədə Mahmud Kaşkarlının “qar” və
“qırtlaq” sözləri var.
Məxəzlərdə qarqarların yaşadığı region barədə də məlumat verilir. Erməni tarixçi Tovma Artsruni (IX-X əsrlər) yazır: “Ərəb sərkərdə Buqa özünün çoxsaylı qoşununu götürüb Qarqar talasına endi və böyük Partev şəhərinə tərəf hərəkətə başladı...” Yenə həmin mənbədə göstərilir ki, digər ərəb sərkərdəsi İsa “Qarqarlar ölkəsinin Partav məntəqəsinə çatdı. Bu halda Partev – Partav – Bərdə şəhərinin “Qarqar talası” və “Qarqarlar ölkəsi” anlayışları ilə bağlanması Qarqarlar ölkəsinin müasir Qarabağ bölgəsində lokallaşmasını birmənalı şəkildə söyləməyə əsas yaradır. M.Xorenski “Qarqarlar talası” haqqında da məlumat verir. Alimlər bu ərazini Mil düzü ilə eyniləşdirirlər. Qarqar etnonimi ilə oxşar Qarqar çayı hidronimi də var. Bu çay Qarabağ dağ silsiləsindən başlanır, Şuşa şəhərinin yaxınlığından keçir və Kür çayının sağ qoludur. Yakut əl-Hemavi Arranda, baylakan yaxınlığında Karkar şəhərinin adını çəkir. Bu coğrafi məlumatlardan belə çıxır ki, qarqarlar hazırda Qarabağ adı ilə məşhur olan regionun sakinləri olub. Yuxarıda deyilənləri yekunlaşdıraraq söyləmək olar ki, müasir Qarabağın ərazisində yaşayanlar saklar olub, onların dili erməni dili deyil, sünik dilinə qohum olub. Qarqar dili hunn dilindən yaranıb, bu da öz növbəsində, yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi, müasir alimlər tərəfindən türk dillərinə aid edilir.
Deyilənləri yekunlaşdırmağa
çalışaq. Erməni məddahlar türk mənsubiyyəti
ilk baxışdan aydın olan coğrafi adları çoxdan
“erməniləşdiriblər”. Eyni zamanda onlar türk dilində
açıqlaya bilmədikləri toponimləri saxlayıblar.
Bunların bəlası bundadır ki, həmin toponimləri
erməni dilində də açıqlaya bilməyiblər,
çünki bu toponimlər əzəli türk toponimləridir,
bu barədə sübutlar kifayət qədərdir. Albaniya
çarlığı dövründə Sünik, sonradan Zəngəzur,
həmçinin Qarqarlar diyarı adlanan vilayət X əsrdən
Aran, XIII əsrdən Aranın bir hissəsi Aran-Qarabağ və
ya sadəcə Qarabağ adlanıb. Bu ərazi istər qədim
dövrdə, istərsə də sonralar Ermənistana mənsub
olmayıb, onların erməni dilli adları və erməni dilli
sakinləri olmayıb. Müasir elm həmin regionların Alban
çarlığında yaşamış əhalisinin
türk mənsubiyyətini və genealoji baxımdan
syunnu/hunn/qunnu/qarqarların sak-skiflər və müasir
türklərlə qohum olduğunu söyləməyə əsas
verir.
Həsən
Həsənov
Dövlət
xadimi, diplomat, tarix elmləri doktoru.
525-ci qəzet.- 2021.- 3 noyabr.- S.10;11.