ŞAXTALI HAVA

 

Qar yağır, əridir, su götürürük,

Söymürüktale, nə də ki baxta.

Bu, bizim ömürdür, gəl, gəl, əsgərim,

Bizim işimizdi bu , vəzifə,

Bizdən ötəridir bu qar, bu şaxta!

 

Bura elə yerdir, qar tuğyan edir,

Donur, əl donur, ayaq da donur...

Bura yurd sərhədi, sərhəd xəttidir,

Donub, çay da donub, bulaq da donub.

 

Bir vaxt min-min qalxıb ayağa birdən,

Bir-bir, üç-üç, beş-beş vurulmuşlarıq.

Özgə adamlarıq, elə bilirlər,

Bir vaxt Xocalıda qırılmışlarıq.

 

Vətənə hər yandan keşik çəkirik,

Demirik oradı, buradı cəbhə.

Nədi könlümüzün muradı - cəbhə!

Nədi ömrümüzün bir adı - cəbhə!

Bizim üçün məzar haradı - cəbhə!

Bizim üçün beşik haradı - cəbhə!

 

Qoy çıxsın çıxsa da, hər hansı yerdən,

O necə oğul ki, yaralı olmaz.

Bizim bu torpaqdan, bizim bu eldən,

Fərari çıxmayıb, fərari olmaz!

 

İsti ocaq başı, öz evində

Üşüyən bilir ki,

Nədən üşüyür.

Əsgər üşüyəndə torpaq qızınır,

Əsgər qızınanda Vətən üşüyür!

 

Qoy qalsın sonraya... lap sonralara,

Hər yoldan ötəni, yetəni sevmək.

Bizim alnımızın yazısı budur:

"Dindən, imandandı Vətəni sevmək!"

 

Çoxu elə sanır, düşmən bəlkə

Çoxdan ölmüş olar,

qalmaz bu vaxta!

Gəl, hələ səngərdə duraq əsgərim,

Aylar, sənələrlə duraq əsgərim,

Bizdən ötəridi bu qopan tufan,

Bizdən ötəridir bu qar, bu şaxta.

 

Çaşıb özgəsinə ərk etmək olmaz,

Min-min can vermişik,

can qurtarmayıb!

Vətən səngərini tərk etmək olmaz,

Necə ki, qar, şaxta

tam qurtarmayıb!

 

 

 

KOR DÜYÜN

 

Yıxdı mərd igidlər düşmən öyünü,

Kəsdi Qarabağda o Kor düyünü.

Vətən təkcə sənin bu gördüyünmü,

Təbrizdi, Dərbənddi, Hələbdi Vətən!

 

Ey şəhid oğluna süd verən anam,

Mən bir oğlunam, sana qurbanam.

Haqqı var, desin ki, Azərbaycanam,

Haqqı var, sevinsin, qalibdi Vətən!

 

Axır ki, həyat da həyata döndü,

varsa mərmiyə, barıta döndü.

Əriyib dəmirlər polada döndü,

Gördülər gözəl qəlibdi Vətən!

 

Çətin olan işi səhmandı daha,

Dərdinin özü dərmandı daha.

Mənim doğmamdan da doğmamdı daha,

Kim deyə bilər ki, qəribdi, Vətən!

 

Necə daşa dönüb, daş oğlu daşdı

Necə heçə dönüb, heç oğlu heçdi.

Bax, yığın yığındı, leş oğlu, leşdi,

Elə bilirdilər, ölübdü Vətən!

 

Qarabağa qılınc qurşayan getsin,

Qurşasan qılıncı qurşa, can getsin.

İstəyir Ağdamdan, Şuşaya getsin,

Barat, dur, qarşıla, gəlibdi Vətən!

 

 

 

ƏSGƏRƏ MƏKTUB

 

Əsgərim, bilirəm hardasan indi,

Hansı sərhəddəsə...

hardasa, öndə!

Mən qızınıram sən qızınanda,

Mən üşüyürəm sən üşüyəndə!

 

"Düşmən can desə , düşməndir yenə".

Qılınc çəkilidi... qın açılıdı.

O günü burnumdan qan açılmışdı,

Eşitdim, yarandan qan açılıbmış.

 

Sən öz vüqarını əyməyirsən ki,

O uca boyuntək boyumuz olsun.

Mən çalışıram, mən qaçıram,

Çörəyimiz olsun, suyumuz olsun!

 

Hansı vicdansızsa deyir bəlkə ,

Niyə tam yaz olmur... hələ qışdayıq.

Fərqimiz o qədər deyil bəlkə ,

Eyni döyüşdəyik, eyni işdəyik.

 

Sərhəd kəndi idi bizim kəndimiz,

Düzdü, əlim yetmir mənim hələ ...

Qapısın açarsan öz qapın kimi,

Sən allah, gedərsən bizim evə !

 

Evlərin içində evlərin şahı,

O ürəyim evdi, o gözüm evdi.

"Xarıbülbül" oxur görsən daşında,

Ondan tanıyarsan, o, bizim evdi!

 

Vətən sərhədini sən qoru, oğlum,

Qoru duzumla da, çörəyimlə .

Sənə göndərəcəm Günəşdən, sənə,

od, isti varsa ev-eşiyimdə,

od, isti varsa ürəyimdə !

 

 

 

DOĞANAQ

    (Nəvəm Ayxana)

 

Düşmən "Boğazın üzərəm",

Derkən, denən, sən oğul...

Doğanaqdan keçir hökmən,

Örkən! - denən, sən oğul!

 

Qoy söyləsin yalan-palan,

Oymuş guya fələk-filan.

İtməz babalardan qalan,

Görkəm, denən, sən oğul!

 

Desə mil çəkəcəm yenə,

Tutub sənin gözlərinə.

Bəsdi gəlsə üzərinə

Kölgəm, - denən, sən oğul!

 

Dədənə Boz qurd deyiblər,

Ya Dədə Qorqud deyiblər.

Hər qarışa yurd deyiblər.

Ölkəm! - denən, sən oğul!

 

Allahdan düşən sayəsən,

Qurandan olan ayəsən.

Düşmən deyir: "Mən hayesəm",

"Türkəm!" - denən, sən oğul!

 

 

 

BAYRAM

       

Bu il bayram edəcək,

Yasda idi haçandan.

Görəcək Şuşadadı

Xarıbülbül açanda!

 

O da itkin düşmüşdü,

O da qaçqın olmuşdu.

Peşiman etmişdilər,

Açmamışdan solmuşdu.

 

Yenə bayram gələcək,

Görəcəklər, görəcək,

Adam haraya gedər?!

Adam Şuşaya gedir,

Şuşa Ağdama gəlir,

Ağdam Şuşaya gedir.

Belə hara boylanır.

Durub İsa bulağı

"Təbriz yoldadır" deyir.

Könlümə qonaq gəlir,

Dəniz yoldadır", deyir.

 

Durnalar da getməyib,

Enəcək göy üzündən.

Şeir oxuyacaqdır

Vaqif Cıdır düzündə!

 

Qayıdıb öz yurduna,

Ağa, Bəyim gələcək.

İrandakı qəbrindən,

Ağabəyim gələcək!

 

Qara bağlamayacaq

Bir çiçəyin sözləri.

Daha ağlamayacaq

Natəvanın gözləri!

 

Üzeyir bəylə Bülbül

Gəlib belə deyəcək:

"Sənsiz" öldük, ay Şuşa!

Ta "Sənsiz" mahnısı da

Sənli oldu, ay Şuşa!

 

O bayrama gələcək

Hər kəsin gözü-könlü,        

Yarı - bir gül əlində!

 

xoşdu qalmaq, Allah,

O "Xarıbülbül"gildə.

xoşdu olmaq, Allah,

Olanda yarı bülbül

Yarı bir gül... əlində!

 

 

 

QİBTƏ

 

Mən ürəyə deyəydim

Gərək hər bir sözümü,

O başa deyənəcən,

Bu başa deyənəcən!

 

İsmarıc yollayaydım

Bahara durnalardan,

O qışa yalvarınca,

Bu qışa deyənəcən!

 

Sanki əsrlər keçdi,

Gəldi fəsillər keçdi,

Dərdimi o qayaya,

Bu daşa deyənəcən!

 

Düşməni yerə gömüb,

Siz Şuşanı aldınız,

İgidlər, bir yol dinib

Mən Şuşa deyənəcən!

 

Məni götürün bir,

Nolar, qanadınıza!

Baxdım quş olmuşsunuz,

Mən quşa deyənəcən!

 

Qarabağ elə yanıb,

Dağlar, daşlar su istər,

Su gözümdən töküldü

Yağışa deyənəcən!

 

 

 

ONLAR

 

Qanlı-qanlı cəhbələri gördülər,

Başlar üstdə şimşək-şimşək çaxdılar.

İgid-igid - döyüşlərə girdilər,

Şəhid-şəhid - zirvələrə çıxdılar.

 

Şirin-şirin canlarından keçdilər,

Verib-verib torpağa can, daşa can.

Dönə-dönə əlimizdən tutdular,

Deyə-deyə torpağa "can", "daşa", "can!"

 

Qoymadılar Vətən qalsın pis gündə,

Hər birinin varmış bir yox, min dərdi.

Yaraşaraq bu torpağın üstünə,

Altını da yaraşığa mindirdi.

 

Qayasına dırmandılar Şuşanın,

Minə-minə buludunun atına

Ana girdi, bacı girdi, yar girdi,

Hər şəhidin tabutunun altına!

 

yaxşı ki, bu torpaqda yenə

Kişi oldu, olan məlun olmadı.

Sinəsindən yara alan hər əsgər

Elə öldü, ölən məlum olmadı!

 

 

 

SƏNGƏR

 

Ağıllı olmağın vaxtıdır indi,

Elə dəlinin həmdəmi olub.

Sənin silahınla aldığın yerlər,

Mənim qələmimin səngəri olub.

 

Qeybdən səs gəlir qulaqlarıma,

əkin vaxtıdır! Əkin əkəsən.

Qoy bu səngərlərə toxunmasınlar,

Mən bu səngərlərdə əkin əkəcəm!

 

Vətən, yurd uğrunda tökülürsə ,

Axır... tökülən qan qanı artırır,

Dastanlar yazmagın tam zamanıdır.

Qələmi tökülən qana batırıb...

 

Sənin ayaqların dəydiyi yeri,

Borcumdu, müqəddəs yerdi, qoruyum.

Bir az da mən durum qarda, sazaqda,

Vətəni qoruyum, yurdu qoruyum!

 

Yıxılsan heç zaman can vermə əsgər,

Dur, döyüş o saat qalxıb ayağa.

Heç vaxt ağarmasın rəngin kağıztək,

Şeir yazammaram belə varağa!

 

Dərmanımız torpaq, davamız yurddu,

Bu dəva - dərmansız kama çatdı kim?!

Yatmışam sən yatan bu səngərə ki,

Sənin döyüşünü davam etdirim!

        

 

MƏNİM HAQQIM

 

Yurd oda düşəndən oda düşmüşəm,

Yurd kimi alışmaq mənim haqqımdır.

Uğrunda hər yetən çalışa bilməz,

Vuruşmaq, çalışmaq mənim haqqımdır.

 

Görən deyir, gərək sən yaşayasan,

Atanın torpağı can yaşayasan.

Yaradan yaradıb... dən daşıyasan,

Dən səpmək qarışqa, mənim haqqımdır!

 

Natiqmi olar ki, pəltək hıqqansa,

Sənin dilin var nadan, hıqqan da!

Hiqqanmaq, zıqqanmaq sənin haqqınsa.

Vətəndən danışmaq mənim haqqımdır!

 

 

Barat VÜSAL

525-ci qəzet.- 2021.- 27 noyabr.- S.23.