İstəyim - inamım
Əməliylə öyünə gərək
dünyada hər kəs,
Gözü aclar həyatda bilirəm ki, tox olmaz.
El bir olsa, əgər
ki, gücü seldən çox olar,
Onda düşmən
qorxudan yurdumuza soxulmaz.
Vətən - sənin, mənimdir,
canımız, gözümüzdür,
Vətəni sevmək üçün
döşə medal taxılmaz.
Hər qarış torpağımız
bizə Kəbədən
əziz,
Çox şey satıla bilər, ancaq torpaq satılmaz.
Bizim mübarizəmiz ədalət
savaşıdır,
Haqq halaldır,
halala heç vaxt haram qatılmaz.
Mənfur
düşmən, sən
də bil, qisas günü gələcək,
Azərbaycan büdrüyər, ancaq heç vaxt basılmaz.
Üçrəngli bayrağımız
asılacaq Şuşada,
Bu, mütləqdir, qətidir,
qaçılmazdır, qaçılmaz!
15.04.2014
Payız nəğməsi
Elə kövrəlmişəm, bir
himə bəndəm,
Könlümə bir payız nəğməsi düşüb.
Həsrətin açılmaz qapısındayam,
Könlümə bir payız nəğməsi düşüb.
Al-əlvan yarpaqlar uçur budaqdan,
Xalı ilməsinə çevrilir
yerdə.
Təəssüf nidası qopur dodaqdan,
Həzin sızıltı var bu səs-səmirdə.
Çalır rübabını payız
küləyi,
Sızlayır dağ-dərə bu
ladın üstə.
Elə bil təşnədir, yanır ürəyi,
Tökülür yarpaqlar bulağın üstə.
Sürünür sis-duman dərəyə
tərəf,
Qayalar hikkədən
mamır bağlayır.
Dağların başına ələnir
sədəf,
Çeşmələr gözlərin sıxıb
ağlayır.
Qoparıb budaqdan yaz sevincimi,
Bu payız nəğməsi
bir eşqin sonu.
Hər yarpaq bir insan
taleyi kimi
Kim duyur bu sirrin nə olduğunu.
Sinəmdə çağlayır qəmli
zümzümə,
Nə saldı
ləngərə onu,
bilmirəm.
Bir də düşəcəkmi
mənim könlümə
Bir payız
nəğməsi, bunu
bilmirəm.
Kimsə
bu yazıya toxuna bilməz,
Həyatın dəyişməz qanunudur
bu.
Tanrının sirləri oxuna bilməz,
Dünyanın əvvəli, nə sonudur bu.
Belə dərd olar?
Dərdim
dərdimə yükdü,
Dərdim məndən böyükdü.
Kimə
dedim döyükdü,
Heç belə də dərd olar?
Dedim, unudum dərdi,
Qurban olduğum dərdin
Birini də göndərdi,
Heç belə də dərd olar?
Dərd sinəmi deşdimi?
Görün bu da işdimi?
İkidimi, beşdimi,
Heç belə də dərd olar?
Dərdi
qanmaz dərd bilməz,
Gözümün yaşın silməz,
Deyirlər ki, dərd olmaz,
Heç belə də dərd olar?
Canım,
düşmə təbə
çox,
Dağda
dərə-təpə çox,
Ağlamasan, pəpə yox!
Heç belə də dərd olar?
Rafiq, burax sorağı,
Gəl söndürmə çırağı,
Qaralama varağı,
Demə belə dərd olar?
Dərd
elə belə olar!
Müqəddəs Ana - Vətən
Həyatın məhvəri, əzəli
sənsən,
Ey bəşərin fövqündə
dayanan məğrur insan,
Səni gör nə məqamda xəlq edibdir yaradan.
Yer üzünün
əşrəfi, bəzəyisən,
ey Ana.
Gör nələr
yazılıbdır sənin
şah ünvanına.
Qəhrəmanlar, şəhidlər, şairlər,
filosoflar,
Döşlərindən süd əmib, böyüyüb, ucalıblar.
Sən Vətənsən, sən
yurdsan, qibləgahsan, ocaqsan,
Sənin azadlığınçün neçə
zəfər çalıblar.
Sənə nə qədər xoş söz deyilsə, yenə azdır.
Sən tanrının
yanında ən qiymətli varlıqsan.
Cənnətin qapıları ayağının
altında,
Sən anasan, bacısan, sən sevincsən, şadlıqsan.
Fironlar,
sərkərdələr sənə
səcdə ediblər,
Sənin üçün nə qədər şəhid qurban gedibdir.
Ona görə müqəddəs
deyə çağrılır
adın,
Dünyamız məhv olardı əgər sən olmasaydın.
Təkcə sən
İstəyim boğuldu nakamlar kimi,
Təkcə sən duymadın məni, təkcə sən.
Susdura bilmədim bu istəyimi,
Təkcə sən duymadın məni, təkcə sən.
Dərdimi daşlara dedim, dilləndi,
Çaylara söylədim, suyu lilləndi,
Buluda söylədim, daşıb selləndi,
Təkcə sən duymadın məni, təkcə sən.
Bəxtəvər olmuşdum səni sevəndə,
Sanırdım çiçəksən şehli çəməndə,
Hamı başa düşdü mən dillənəndə,
Təkcə sən duymadın məni, təkcə sən.
Küsməyi özünə eyləmə peşə,
Özünü öyrətmə belə vərdişə,
Məni də sındırdı yersiz əndişə,
Təkcə sən duymadın məni, təkcə sən.
Təhrik eyləmərəm, özün bilərsən,
Get yaşa, mənsiz də deyib-gülərsən,
Adımı qəlbindən yəqin silərsən,
Təkcə sən duymadın məni, təkcə sən.
Rafiq SƏMƏDOV
525-ci qəzet.- 2021.- 9 oktyabr.- S.23.