Şəfqət bacısı

Vətən müharibəsinin ilk və

yeganə qadın şəhidi, şəfqət bacısı

Arəstə xanımın xatirəsinə

Əsgər yarasını sarıyan zaman,

Yurdun yarasını sarıyır, sandı.

Yaralı əsgərə verdi dərmanı,

Özünə gələndə qızırğalandı.

Kömək olunmalı hər bir əsgərə,

Can da vermək gərək candan, görürdü.

Səngərdə təcili qan lazım olsa,

Çəkib damarından qan da verirdi.

Təkcə bir kişinin qızı deyildi,

O məhəbbət qızı, o ülfət qızı.

Hayına yetirdi döyüşçülərin,

Şəfqət bacısıydı... şəfqət bacısı!

Evə zəng edirdi, orda da gərək,şə

İşlər ürək açsın, yerbəyer olsun.

Şuşanı almağa tələsirmiştək,

Tələsirdi... dərhal əsgər sağalsın!

Ən böyük dərdi də, əziyyəti də,

Hazırdı tək çəksin...yansa da bağrı.

İşıq sözalanda cəbhə xəttində,

Köməyə çatırdı üzünün nuru?!

Arxada qalanlar arxaydı ona,

Oğul sözü idi, sözü Vətənə!

Anası baxırdı uşaqlarına,

Baxmağa gəlmişdi özü - Vətənə!

Döndü basılmayan yurd əsgərinə,

Deməyin nə işi qızın gülləylə?

Sonda xilas etdi bir əsgəri də,

Köksünə vurulan qızıl gülləylə!

Kişi heykəli

Bir şəhid anası təkbaşına böyütdüyü, Vətən müharibəsində həlak olmuş yeganə oğlu üçün dövlətimizin verdiyi 10000 manat pulu Ordumuza hədiyyə etdiyini bildirdi.

Ana budur, bu Ana!

Yeganə oğlu şəhid,

Yurdun ordusu Ana!

Ana budur, bu Ana!

Ağ saçları da silah,

Döyüş süngüsü Ana!

Ana budur, bu Ana!

Qaranlıq gecələri

Nurlu, çıraqban edən,

Günüm-gündüzüm Ana!

Ana budur, bu Ana!

Vətənin baharını

Saralmağa qoymayan,

Ömrün payızı Ana!

Bu dağın qızı Ana,

Bu daşın qızı Ana!

Mərd oğullar yetirən

Bu kişi qızı Ana!

Ana budur, bu Ana!

Anaların Anası.

Bizi Vətən, Yurd edən,

Bir ovuc torpaq edən

Allahın özü Ana!

Bayrağın özü Ana!

Ana budur, bu Ana!

Özü də, balası da

Ancaq Haqqa can verən,

Ancaq Haqqı qoruyan.

Vətəndən, Yurddan ötrü

Qələbə hardadırsa,

Ona doğru yürüyən!

Ana budur, bu Ana!

Xudafərin adında

Vətən körpüsü Ana!

Azərbaycan adlanan

Qədim bir məmləkətin

Başında öz papağı,

Öz baş örtüsü Ana!

Ana budur, bu Ana!

Tükənməyən, bitməyən,

Silah-sursat anbarı!

Özü kimi on milyon

Mərd kişilər heykəli,

Mərd analar diyarı!

Ana budur, bu Ana!

Töküb göz yaşlarını,

Təzə qırma düzəldən!

Qara yas paltarından

Varıb toya gedəndə

Gözlərinə çəkməyə

Təzə sürmə düzəldən!

Ana budur, bu Ana!

Çörək Ana, su Ana!

Qurban olum mən Ona!

Belə anası olan

Yaşayar əsrlərlə,

Çörəksiz-susuz qalmaz.

Belə Ana hər zaman

Yaşar ömrü uzunu,

İtirsə də, oğlunu,

Oxşar oğul boyunu,

Heç vaxt oğulsuz qalmaz!

Şəhid qanı

Öndə yolun axırı,

Axarı da dayanır.

Ömrün-günün gəliri,

Çıxarı da dayanır.

Həqiqətin üstündə,

Ver qiyməti düzgün sən.

Od-ocaq da, tüstü də,

Buxarı da dayanır.

Şəhidliyi bacarsan,

Anla, bir yox, min cansan.

Şəhid qanı imandan,

Yuxarıda dayanır!

Kəlmeyi-şəhadət

Qılıncını dağların hər daşına çəkmişdi,

Döyüşdə Mübariztək qardaşına çəkmişdi.

Düşmənin al qanını öz başına çəkmişdi,

O, içdikcə içirdi!

Xətir ana Vətənin əziz olan xətridi,

Ətir "Xarıbülbül"ün ərzi saran ətridi.

Fərman budur, qərar bu: "Bu can nədən ötrüdü?"

"Vətən... Vətən üçündü!"

Canını döyüşlərin odundan çıxarmadı,

Çiynini ağır yükün altından çıxarmadı.

Yurdun bir dərdini də yadından çıxarmadı,

Uçum-uçum uçundu...

Elə bil ki, min illik döyüş yolu keçmişdi,

Hər yerdən əli boş yox, əli dolu keçmişdi.

Aya doğru keçmişdi, Günə doğru keçmişdi,

Qanadlanıb uçurdu!

Hər addımda haraya, haya yetirtək getdi,

Hər döyüşə bayrama, toya gedirtək getdi.

Gözünü qıya-qıya, barmaq tətikdə getdi,

Güllə kimi açıldı!

Son döyüşdə o əsgər sehrtək pıçıldadı,

Önündə bir afətin sevirtək pıçıldadı.

Kəlmeyi-şəhadətin deyirtək pıçıldadı:

"Şu-şa!" - deyib keçindi!?

Kök

Qız kimi boynunu bükməsin daha,

Düşmənin qanını töksə, yaxşıdır.

Oğul dayısına çəkməsin daha,

Oğul atasına çəksə, yaxşıdır,