Şeytandan daha trajedi bir qız,

Qovulur iç-içə duyğulardan!

Tanrını necə bağışlayım?

Dün bir qız tanıyırdım

Sarı telli, ala gözlü,

Qızıl gülüşlü, çaşqın

Qolçaqlar arasında.

Gözləri Tanrını andıran sevgilim

Sonu bitməz əzabı mənə yaşadır

Tanrı heybətində olan

Sevgilidən yetişən

işkəncədir hə

r nə var.

Tanrının əlləri də qan qoxuyurdu

O gün. Usluluğun

paslanmış barmaqları ardında -

Gözlərinin çuxuruna tutsağam,

Vücudunun içərisində

suçlara boğulacağam...

Tanrını necə bağışlayım?!

Bu gün o qızcığazı tanıyıram,

Qara saçlı, qara gözlü,

Acı gülüşlü, çaşqın sözlər arasında.

Bu gün,

keşkə təkcə şeirlə oynamaq yerinə

Qolçağım olaydın!

Mən, səkkiz yaşlı

bir dovşanqulaq qara saçlı qız

Bəlkə bir uşaq kimi sənə yalvarıb

Süfrə kənarında, yuxu zamanında -

Bir saatlıq mənim olaydın.

O zaman

Elə həmən

dontay nağılların eniş-yoxuşunda

Əl-üzünü yuyub

sənin üçün ulduz rolunu oynayardım

Sevilər, oyun götürməz!

Yalnız masmavı göyüm ol mənim!

Yalnız

Səni sevmək yarğısı ilə korlandım

Dərin yaralar sarıb sinəmi.

Saqın, o bir gündən danışma,

Qulaqlarım qorxunc sözlərə qapalı,

Bilirsizli şeirlər möcüzəsinə belə!

İnanırmısan?

Bütün sözlərin mənə

seks dadını yaşadır

Bir erotik durum,

Gəlsənə, şəhvətsiz nəfəsim kəsiləcək

Gecənin ən mif sevişməsilə...

Acı çəkirəm,

Gecənin bağrında erkən bir doğum,

Qısır qalmış röyalar doğulur.

Əllərin özgə...

Başqa bir cüt əl istəyirəm

Daha gözlərimi arxadan bağlayıb

Sevgi sancmaya beynimə.

Bir cüt əl qırtlağımla savaşa girsin

Qan ağlamaq yox,

Habelə qan tökmək də...

Buralarda bir qadın

Qadınlığını doğub

diri-diri gömmək istəyir.

Bir gün inləmə səsləri

səpələndi köksümdən,

Bakirəlik hövüşnəsi

qurqu qamçısı ilə

Cırmaqlandı fantaziyalı bir pərdə.

Bu dəfə

qadınlığımdan dışarı bir gəbəlik

Köpək tikələrini

Qan qusuram!

Gerçəkləri danan millət

son qullanma tariximi

Ayaqlar altında əzərək yayınlayırlar!

Gecənin qaranlığında

Şeytandan daha trajedi

bir qız qovulur

İç-içə duyğulardan!

Qaçıram çürük inanclardan,

üstsüz proseslərdən

Bu axşam çılpaqcasına,

Dərincəsinə gömülmüş

düşüncələrimin gərdəyinə.

Gedirəm,

Daşlanmış yazılarım

özgürlük marşı oxuyur

Qafam başqa yazıların

köksündə yatmayacaq,

Şeirlərimdə cızılan

Qarğalar, kəpənəklər,

Dəndiliyonlar daha uçublar

Məni də heç aramaq gərəkmir...

Uçuram ölkəmizdən!

Çalxantılı günlərimi uduram

Bir neçə yatışdırıcı

Boğazımdakı qəhərləri ovudur.

Keşkə,

Bilsəydim

röyalarımın yenidən yayınlamalarını

Və... Mən...

Səkkiz yaşlı

bir dovşanqulaq qara saçlı qız...

***

Otağın düşüncəsi

Kim əsdi?!

Bir otağın düşüncəsi...

Kim əsdiyini, kimsə anlamadı

Divarlar sərilmiş xalçanın

saralmış gülləri.

Bu günlər divarlar yalnızlıq doğur,

Sevişmə hissi yaşamayan

dəli baxışlarımda

Bic yalnızlıq!

Nədənsə anlamadı kimsə,

Nə vaxtsa

təcavüz etdilər boş oyaqlar

Yuxularıma.

İndisə mən,

bir də monopozu yaşayan

Ürək sevgi nədir anlamır

Daha romantik röyalar

Beynini boylu buraxmır.

Mən,

Evim yakamozlanır bir göl,

Bir də ki bir erkək...

Ürəyim istəyir yox olam,

Damcı-damcı dağılam öz içimə...

Mənə nə şeir,

Nə də öykü olan bir kişi gərək deyil.

Bir kişi istəyirəm

Nə şeir olsun,

Nə də ki öykü,

Sadəcə yavan bir kişi...

***

Biz sevgi cütlüklərinin son nəsliyik,

Doğmağa məhkumsa da ürəyim

Sevgi qaynayır, coşur dəhlizlərindən

Gahdan hürkür polis batumundan

Diksinir flaşer çıraqlarından.

Gömülmüş körpələrin

Qulaqları kirlənməyəcək

yalancı sevgi öykülərinə,

Biz sevgi cütlüklərinin son nəsliyik!

Bir gün gələr öykülərimiz əbədi olar

Artıq düşünməkdən qorxuram

Sanıram biriləri düşlərimi güdür...

Necə unuda bilərəm səni,

Ətirin pillə yolunu sarmışkən,

Dodaqlarımın qızlığını

götürdüyün zaman

Bir körpə şəkilləndi məndə

Məhkəməni qur!

İnsan haqları mənim evimdə gömülü,

Qolayca,

Gecənin ən qalabalıq səssizliyində

Gəl qadınsı yuxularıma!

Qanmaz oyuncaqlar

Beynimdəki sözləri

nə oxul dili qanır,

Nə qanmaz oyuncaqlar!

Boranlı aysız gecə idi

Gün günü dindirirdi!

Qara saçlar

qaranlığa qarışıb dalğalanırdı

Göy məscidindən

- Aba! Aba - səslənirdi...

Dili qıvrılırdı

bir acınacaqlı kinayə ilə deyilən

muştuluğa

Haray! Təbriz yanırdı

Əsid səpilirdi ürəyinə

Yazıq bu qoca Təbrizim

Hələ iməkləmədən can verirdi.

Qızarmış zəncir

Əllərimin içində

qırmızı çiçəklər əkirdi.

Gözlərimi açıram

Oxul çantamın

qıyqac dodaqları acı gülümsəyir,

Şillə vurur yabancı əllər

Gecə-gündüz mənə,

Mənim içimə kök salır,

Nə də böyüdükcə çirkinləşir.

İllər sonra daha

"Aba" səslənmirdi dar küçələrdə

"Madər" sözcüyü bitir beynimdən...

"Aba" içimdəki Təbrizin

buruq-buruq küçələrindən

burulub gedir

"Madər! Madər! Madər!"

ucalır boğazımdan.

Çıxır ağzımdan, bilmədən,

Dovşanqulaq saçlı qızları

Təbriz qaldırımlarından atın!..

Dovşanlar anaları çox sevirlər

Bacarırlar anaları

içlərində böyütsünlər...

***

İki sevgili göz-gözə gəlir

gülümsəyir Türk qızının

incə dodaqları

Bir dəliqanlı erkək sarılır...

Ufff! Sevişirsənsə, türkcə seviş,

Boynunda inci bağına

türkcəsinə sarıl!

Dağıt bir ovuc inci olan

boyunbağını...

"Səni sevirəm!" bir bitik sözdü,

Paslanmış dilini qızıl suyuna ver...

Sevişirsənsə, türkcə seviş

Bir yataq inci...

Balıqların pay verdiyi incilər şəhəri

Qanımı tökdüyün an məni at Xəzərə!

Qoy balıqlar sevişməyi öyrənsinlər,

Qanıma boyansınlar

azad, qırmızı balıqlar

Birisi məni özümə tanıtdırsın!

Mən kiməm?!

"Aba" dediyim sözcüklər

Təbrizin hansı xarabalığında gizlənib?

Nə olar, məni özümə qaytarın!..

Nə olar,

o "Aba" səslədiyim Abanı Təbrizin

Dolanbadolan küçələrinə qaytarın.

Nə olar, qaytarın mənə

Yenə də qızıl bayraq balıqlar

Ürəyimdən dənizə dalğalansın,

Nə olar...

***

Sən o yana,

Dolu vurur ürəyimi

Baxsana, yarımçıq bir qadınam

Bu ortamda...

Gəl, arxanı dönmə

Modern sevgililəri burax

işıqlı vitrinlərə!

Baxsana,

sözlərimdən modernitə utanır...

Gəl, bu gecə

ürəyini mənə ismarla

Bütövlüklə!

Məsum Cabbarpur

525-ci qəzet.- 2021.- 15 yanvar. S. 22.