Alqış
Musayev: "Çap mediası olmadan ictimai rəydən
söhbət gedə bilməz"
"Yeni
Azərbaycan" qəzetinin sabiq baş redaktoru Alqış
Musayevlə Azərbaycan mətbuatının hazırkı vəziyyəti,
çap və onlayn media, eləcə də bir sıra
mövzular ətrafında söhbət etdik.
-
Alqış müəllim, Azərbaycan mətbuatının
bugünkü durumunu necə dəyərləndirirsiniz?
- Bu
gün Azərbaycan yenilənir və bu yenilənmə prosesi
bütün sahələrdə yenidən təşkilatlanmanı
bir zərurətə çevrib. Məntiqi olaraq, mətbuatımız
da ümumi prosesin iştirakçısı kimi yenidən
dizayn edilməlidir. Yenidən təşkilatlanma bizə milli
müqavimət potensialımızı yenidən
saf-çürük etmək imkanı verir, mili təhlükəsizlik
sistemimizdəki zəif və güclü bəndləri
aşkar etməyə, yenidən sınaqdan keçirməyə
şərait yaradır. Müşahidələr göstərir
ki, müstəqil və peşəkar media institutları, ictimai-siyasi
təsisatlar bizim zəif yerlərimiz sırasındadır.
Son vaxtlar bu istiqmətdə dövlətin müəyyən
addımlar atması təsadüfi deyil. "Ölkəmizi
növbəti, uğurlu mərhələyə adlada biləcək
əsas şərtlər hansıdır?" sualına belə
cavab verərdim: Güclü lider, mərkəzləşdirilmiş
hakimiyyət, çevik idarəçilik - hansı ki, bu,
İlham Əliyevin şəxsində və fəaliyyətində
təmin olunur, liberal iqtisadiyyat - dövlət bu sahədə
ciddi iradə nümayiş etdirir, güclü və komplekləşmiş
ordu və nəhayət, peşəkar və müstəqil
media. Deyərdim ki, hazırda peşəkar və müstəqil
media Azərbaycan dövləti üçün
üçün peşəkar və güclü ordu qədər
gərəklidir.
- Yəqin
razılaşarsınız ki, müstəqil və peşəkar
mediadan birmənalı danışmaq bir qədər
mübahisəlidir?
- Mətbuat
xüsusi münasibət, həssaslıq tələb edən
sahədir. Məncə, bir neçə sual var ki, onlar yenidən
müzakirə edilib, yenidən dəyərləndirilsə,
cavablandırılsa, yaxşı olardı. Dediyim hansı
sullardır:
Dövlət
mətbuata yardım etməlidirmi? Əlbəttə, indi əvvəl
etdiyi yardımdan daha artıq dəstək verməlidir.
Dövlətin mətbuata diqqət göstərməyi, pul
ayırmağı məqbul və lazımlı bir
addımdır. Amma mətbuata, mətbuatda gedən proseslərə,
hakimiyyətin mətbuatla əməkdaşlığına
hesabdar düşüncəsiylə yanaşmaq olmaz. Təəssüf
ki, yarandığı gündən, 12 il ərzində
KİVDF də məhz elə hesabdarlıq xidməti göstərirdi.
Baxmayaraq ki, bu qurum yarananda ondan gözləntilər çox
böyük idi. KİVDF sadəcə dövlətdən
ayrılan maliyyə resursunu qəzetlər arasında
paylaşdırırdı. Başqa heç nə.
Dövlət
sözə nəzarət etməlidirmi? Əlbəttə, etməlidir.
Çünki söz enerji daşıyıcısıdır.
Bu enerjiylə qeyri-adekvat davranış dağıdıcı
səmtə yönəlir. Bunu son günlər Amerika nümunəsində
gördük. Donald Trampın tvitləri ABŞ dövləti
üçün qorxulu fəsadlar gətirməyə
başlamışdı. Dərhal müdaxilə olundu, onun
sosial şəbəkələrdəki hesabları donduruldu.
Daha
bir sual: dövlət, hakimiyyət informasiya məkanını
idarə etməlidirmi? Birmənalı olaraq bəli. Amma bu idarəçilik
KİV strukturlarını, onun rəhbərlərini idarə
etmək, nəzarətə götürmək anlamında tətbiq
edilməməlidir. Son hadisələr sübut etdi ki, bu
cür idarəçilik müsbət sonluq vermir. Hakimiyyət
informasiya məkanındakı təşəbbüsü ələ
almalıdır, informasiyanı idarə etməlidir. Uzağa
getməyək, Vətən müharibəsində, 44 gün ərzində
Azərbaycan dövləti, hakimiyyəti təkcə yerli
ictimai düşüncənin yox, dünyanın diqqət mərkəzindəydi.
Və bu diqqət indi də davam etməkdədir. Niyə?
Çünki Azərbaycan hücumçu tərəf idi.
Günün nəbzini Azərbaycanın Ali Baş Komandanı
tənzimləyirdi. Hətta elə bir emosional ovqat
yaranmışdı ki, Prezident İlham Əliyevin sosial şəbəkə
hesablarındakı paylaşımları müqəddəs xəbərlər
kimi izlənilirdi. Bu temp indi də davam edir və onu sona kimi
saxlamaq günün bir nömrəli vəzifəsi
olmalıdır. Biz bu gün qalib dövlətik. Qalib ölkənin
paytaxtında keçirilən hər görüş,
reallaşan hər tədbir, deyilən hər kəlmə, adi
poetik nümunə başqa paytaxtlarda çox həssaslıqla
izlənilir və müzakirə olunur. Necə ki, 10 dekabrda,
Bakıda düzənlənən qələbə paradında
Türkiyə dövlətinin rəhbəri
Ərdoğanın dediyi kiçik bayatı parçası az
qala geosiyasətin leytmotivi kimi əks-səda doğurmuşdu.
Hakimiyyət
mətbuatdan təbliğat ruporu kimi istifadə etməlidirmi?
Təbii ki, qeyd-şərtsiz istifadə etməlidir. Ancaq
açıq və birbaşa təbliğat tezislərindən
mümkün qədər yayınmaq şərtilə.
Çoxillik təcrübə sübut edir ki, açıq və
birbaşa təbliğat əksər hallarda əks effekt verir.
Prezidentin bir neçə ay əvvəl etdiyi
çıxışlarından bir məqam informasiya
texnoloqları üçün yaxşı nümunə ola
bilər. Cənab Prezident Ermənistanın baş nazirini
korrupsiyada, söz azadlığını
sıxışdırmaqda günahlandırmışdı. Və
nəticə olaraq, görün, necə bir mənzərə
alındı. Bizim bəzi yerli müxaliflər Azərbaycan
Prezidentinə təkzib etmək naminə Paşinyanı
müdafiə etməyə qalxdılar. Başladılar ki,
Paşinyan demokratdır, təmiz adamdır və sair.
Hansı məqsədə xidmət etməyindən
asılı olmayaraq, Paşinyanı demokrat, təmiz adam hesab
etmək heç kimə rəğbət qazandırmaz, necə
ki, qazandırmadı. Əksinə, ikrah hissi oyatdı.
Bir
problem də diqqətdən kənar qalmamalıdır. Nəzərə
alaq ki, bütün dünya, o cümlədən, Azərbaycan
insanı emosiyalarla yaşayır və yönləndirilir.
Buna görə də ümumi informasiya siyasətində yeknəsəklik
yaradan səbəblər aradan qaldırılmalıdır.
-
Onlar hansı səbəblərdir?
-
Fikrimi izah etmək üçün bir neçə faktı
xatırladım. Sizin "525-ci qəzet", səhv etmirəmsə,
2000-ci ilin əvvəlləriydi, bir təşəbbüs
göstərib İlham Əliyevin çıxış və
müsahibələrindən ibarət kitab nəşr
etmişdi. Təəssüf ki, bu xeyirxah jesti heç də
hamı xeyirxahlıqla qarşılamadı. Bəzi
"ideoloqlar"deyinirdilər ki, ya bizim birimizin adını
redaktor yazardız, ya da kitab bizim ön sözümüzlə
çap olunaydı. Niyə? Axı bu, nə tendensiyaydır?
Başqasının zəhmətini mənimsəmək,
başqasının təşəbbüsünü
oğurlamaq və qarşısını almaq? Biz informasiya
siyasətindəki yeknəsəkliyi aradan qaldırmaq istəyiriksə,
rəqabət mühiti yaranmalıdır. Bu mühitin
yaranması üçün əsas şərtlərdən
biri də təşəbbüslərə açıq
olmaqdır. Ona görə də ideoloji mühitə impuls verə,
informasiya məkanına yeni rəng qata biləcək istənilən
təşəbbüsə qucaq açmaq lazımdır,
özü də böyük ürək və səxavətlə.
Yalnız çox cılız, kasıb mənəviyyat sahibləri
başqasının şöhrətinə şərik olmaq
iddiasıyla yaşayırlar. Belə biabırçı cəhdlərin
qarşısı qətiyyətlə alınmalıdır.
Bildiyiniz
kimi, 2021-ci il "Nizami ili" elan olunub. Ümummilli lider Heydər
Əliyevin Nizami Gəncəviylə bağlı müsahibəsini
xatırlamaq lap yerinə düşərdi. O deyirdi ki, mən
"Xəmsə"nin rus dilinə tərcümə edilib
çap olunması təşəbbüsünü
qaldırdım və buna nail oldum. Kitab çapa
hazırlananda nəşriyyatdan mənə təklif gəldi
ki, kitab mənim ön sözümlə çıxsın. Mən
etiraz etdim, dedim ki, bu, mənim işim deyil. Nə olsun ki, bu
ideyanı mən vermişəm. Bu ideyaya mən bir yerə qədər
müəlliflik edə bilərəm, qalanı alim və
naşirlərin işidir, hər kəs öz işini
görməlidir. Çox ibrətamiz nümunədir. Və elə
rəqabət mühitini münbitləşdirən şərtlərdən
bir də hər kəsin öz işiylə məşğul
olmasıdır. Nə yazıq ki, bizdə ideoloji işlə
və informasiya siyasətinə məsul olanlar çox zaman
öz işlərindən başqa nə ilə desən məşğul
olublar.
-
KİVDF-nin bazasında yaranmış yeni agentliyin perspektivini
necə dəyərləndirərdiniz? Yeni qurum hansı
KİV-in inkişafına necə dəstək verə bilər?
-
Burada bir incəlik var. Unutmayaq ki, hakimiyyətin və mətbuatın
fəaliyyəti fərqli prinsiplərə söykənir.
Hakimiyyət direktivlərlə idarə edir və idarə
olunur, normativ düşüncədən
çıxış edir. Mətbuat isə bir sənaye sahəsi
olmaqla bərabər, yaradıcı düşüncəylə
tənzimlənir. Praktiki baxımdan yaradıcı
düşüncəylə direktiv düşüncənin
anlaşması təzadlı görünür. Belə demək
mümkünsə, bu iki tərəf arasında bir
"sülhməramlı vasitəçi"yə ehtiyac var.
Vaxtilə bu məqsədlə "KİV haqqında"
qanun qəbul edilib. Təəssüf ki, bu qanun hakimiyyət və
mətbuat arasındakı anlaşmanı tənzimləyə
bilmədi. Sonra KİVDF yarandı. Əfsus, o da vasitəçilik
missiyasının öhdəsindən gələ bilmədi və
nəticədə KİVDF-nin bazasında yeni qurum yarandı.
Məncə, belə bir quruma ehtiyac var idi. Nəzərə
alaq ki, hazırda dövlətin dəstəyi olmadan mətbuatın
ayaq üstdə durması heç cür təsəvvür
olunmur. Mən yeni agentliyin iki istiqamətdə xüsusi
çalışmasını gözləyirəm. KİV haqqında yeni, mükəmməl
qanun layihəsi və müstəqil medianın müstəqil
iqtisadi bazasının yaradılması üçün təkliflər
hazırlanmalıdır.
- Elə
bu müstəqil maliyyə mənbəyinin olmaması mətbuatın
başlıca problemi deyilmi?
-
KİV üçün müstəqil və şəffaf
maliyyə mənbəyi yalnız reklam bazarı ola bilər.
Bu sahədə isə ciddi sıxıntılar var. Məhz hələ
ki, reklam bazarının formalaşmaması "Mediaya dəstək
fondu"nun vacibliyini şərtləndirən əsas amillərdən
biridir. Sanki bu fond həm də bu sahədəki boşluğu
doldurub reklam bazarı funksiyasını yerinə yetirməyə
məhkumdur.
-
Çap mediası ilə bağlı fikirlərinizi bilmək
istərdik.
-
Çap mediası ilə bağlı mənzərə məyusluq
doğurur. Amma mən həmişə çap
mediasının qorunub-saxlanmasının tərəfdarı
kimi çıxış etmişəm. Düzdür, bu
gün qəzetlər kifayət qədər satılmır,
oxunmur. Bu, təkcə qəzetlərlə bağlı problem
deyil axı. Guya kitab oxunur, satılır? Qəzet, kitab həmişə
yüksək kalorili "qida növü" sayılıb. Və
bir qayda olaraq, bu "qida növü"ndən orta təbəqə
daha çox istifadə edir. Orta təbəqənin
oturuşması isə zamana bağlı məsələdir.
İnsan cəmiyyəti öz cahil keçmişindən mətbuat,
yazılı mətnlər vasitəsilə aralanıb. Qəzet,
kitab oxumayan cəmiyyətin hansı gələcəyi ola bilər?
Cəmiyyətimiz sürətlə yazılı mətnlərdən
uzaqlaşır. Məlumatların etibarlılığı
anlayışı yoxa çıxıb. Kim kimdən nə
eşidirsə, onu əsas götürür, onu
danışır və onu da başqasına ötürür.
İndi hər şey sosial şəbəkələr üzərindən
öyrənilir və təqdim olunur. Qəzetlə, kitabla
ünsiyyətin öz energetikası var. Sosial media, onlayn
mütaliə o energetikanı əvəz edə bilməz. Qəzetə,
kitaba qayıdış mütləq baş verməlidir.
-
Sizcə, onlayn media vəzifəsinin öhdəsindən gələ
bilmir?
- Bu
sahədə sabitlik çoxdan pozulub, qeyri-müəyyənlikdir.
Sosial media, sosial şəbəkələr, onlayn media, sərhədlər
harda bitir, harda başlayır, dəqiq hökm vermək olmur.
Status konkretliyi yoxdursa, vəzifənin yerinə yetirilməsindən
danışmaq çətindir. Əvvəllər sosial şəbəkələrə
qarşı dözümsüzlük vardı. Hətta bəzən
sosial şəbəkədə olmağı
bekarçılığın, avaralığın parlaq əlaməti
hesab edirdilər. Sosial şəbəkələr
günümüzün reallığıdır, artıq
şəxsi həyatımızın, cəmiyyətimizin,
ölkə təsərrüfatının ayrılmaz hissəsinə
çevrilib. Bu həqiqəti hər kəs qəbul etməkdədir.
Böyük əksəriyyət sosial şəbəkələrdə
fəallıq göstərir. Amma indi daha əcaib vəziyyətlə
üz-üzə qalmışıq. Bu da sosial şəbəkələrin
arxasınca sürünməkdir.
Bu
gün sosial şəbəkələr əsası
oldu-olmadı hakimiyyət resurslarını camaatın
ağzını yummağa vadar etmək istiqamətində
inadla fəaliyyət göstərir və çox vaxt da buna
nail ola bilirlər. Bu, çox təhlükəlidir. Əlbəttə,
bu, birdən-birə baş verməyib. İlk olaraq,
qeyri-peşəkarlıq sosial medianın sayəsində
özünün avtonomiyasını yaradıb. Bu avtonomiya
şişib, böyüyüb, tədricən sərhədlərini
genişləndirib, "separatçı xəbər
rejimi" qura bilib. İndi əsas vəzifə bu
"separatçı rejim"i zərəsizləşdirməkdən
ibarətdir. Onlayn media dediyimiz xəbər saytları bu
işin öhdəsindən təkbaşına gələ
bilməz. Buna görə də çap mediasının
dirçəldilməsi qaçılmazdır. Ümumiyyətlə,
çap mediası olmadan ictimai fikirdən, ictimai rəydən
söhbət gedə bilməz.
Şahanə
MÜŞFİQ
525-ci qəzet.- 2021.-
19 yanvar. S. 11.