Nizami küçəsində

 

Əllərindən tutan var bütün gözəl qızların,

Gecikmişik

    bu şəhərə,

        bu küçəyə,

            bu yaza.

 

Hamının oynadığı

Bu gənclik oyununu,

Ya çoxdan uduzmuşuq,

        ya bizsiz oynayırlar.

 

Əllərindən tutan var bütün gözəl qızların.

Gecikmişik

o əllərə,

o qızlara,

bu şəhərə,

bu yaza...                              

         2018

 

Qürub

 

Günəş batır...

Tanrı köhnə qələmiylə

Bu günün də səhifəsinə,

üfüqdə bir nöqtə qoyur.

Günəş batır,

əlim çatmaz uzaqlıqda,

"Ahım yetməz" uzaqlıqda.

 

Arzu

 

Ölmək...

Mövsümlər payıza gəlmişkən,

Yazlar ayaza gəlmişkən

 

Dönmək üz tutduğun xam xəyallardan..

Örtmək gülüş səslərinə pəncərələri...

 

Ölmək...

Payız başımdaykən ölmək,

Sevda yaşımdaykən ölmək.

 

Xəzan yaşıl yarpaqların qanın içmişkən,

Uzaq uçan quşlar qürbət yolun seçmişkən,

Bəmdən qopan ağrılarım zilə keçmişkən - Ölmək.

 

Sevda yaşımdaykən ölmək,

Payız başımdaykən ölmək.

2018

 

Payız - 2018

 

Keçdim bütün arzuların şirin dadından,

Sındı uçan xəyallarım şux qanadından,

Allahın da çıxar oldum daha yadından.

 

Gözəl günlər uşaqlıq tək uzaqda qaldı,

İsti ocaq diləkləri sazaqda qaldı,

Güllər açan gəncliyimi xəzanlar aldı.

 

Əl açdığım yağışlardan bir əlac varmı?

Göylər susqun çöhrəsindən niqab açarmı?

 

Döndüm şanlı zirvələrin yarı yolundan,

Söndüm soyuq payızların bircə yelindən,

Sındım həyat deyilənin ağır əlindən.

 

Yıxıldığım küçələrdən bir keçən yoxmu?

Çökdü dizlər, qapıları bir açan yoxmu?

 

Payız - 2019

 

Bu küçənin döngəsində bir az gözləməyim var,

Bir az durub gözləmək ki, yollarıma kim çıxar.

 

Ölmək,

indi

hər arzudan

min kərə daha gözəl,

Bahar getmiş, güllər solmuş, addımlar xəzəl.

 

Sussa yellər,

donsa günəş batdığı yerdə,

Payız olsa quşların da çatdığı yerdə...

 

Yanır çox-çox uzaqlarda sarı işıqlar,

Elə bil ki,

Evlərə payızlar dolar.

 

Bahar keçdi, nəğmə yenə yarımçıq qaldı,

ağrılar gedər oldu,

yaralar sağaldı.

 

Ölüm varsa son ucunda bütün yolların,

Köçən quşlar qürbətlərdə nəyi axtarır?

 

Baş qoyduğum səcdələr

Qaçdı alnımdan,

Keçməz oldu dualarım göy qapısından.

 

...Bu küçənin döngəsində bir az gözləməyim var,

Bir az durub gözləmək ki, yollarıma kim çıxar...

 

Pəncərəmdə bir pişik

 

Pəncərəmdə bir pişik,

Ağzın açıb yalvarır öz dilində,

Amma mənim yorğunluğum,

onun aclığından ağır,

Pəncərədən o yandasa aram-aram payız yağır,

 

Payız yağır yarpaq-yarpaq,

Payız yağır yağış-yağış.

 

Günlər keçir..

Gəncliyimi addım-addım məndən qoparıb,

Pəncərəmdə pişik var, payız da var,

Yağış da var, yarpaq da,

Əlim yetmir pişiyə, payıza,

yağış, yarpağa.

 

Dünya döndü bir dövrə Günəşinin başına,

Payız çatdı bir yağışla gözümüzün yaşına.

 

Pəncərəmdə bir pişik,

Ağzın açıb yalvarır öz dilində,

Amma mənim yorğunluğum,

onun aclığından ağır,

Pəncərədən o yandasa aram-aram payız yağır.

 2019

 

"Nərimanov parkı"nda

 

Siz şahmat oynayın qaranlığacan

Mən alnımı qoyub masanın üstə,

Küləyin səsinə qulaq asacam,

Gülüşən, qışqıran o uşaqlara,

Yolların tozuna qulaq asacam.

 

Siz şahmat oynayın payıza qədər,

Mən alnımı qoyub masanın üstə

Əsən əlinizə qulaq asacam...

 

İndi yaşınız çox, ömrünüz azdır,

Atlar, fillər hürkür qırışınızdan,

Çox da ki, günəş var, çox da ki yazdır,

Soyuq qarlar yağır baxışınızdan.

 

Siz şahmat oynayın ölümə qədər,

Mənsə öz ömrümün axırınacan

Alnım masa üstdə, gözüm yumulu,

Ötüşən illərə qulaq asacam

Keçən fəsillərə qulaq asacam.

                    2020

27 yaşın şeiri

 

Bir il artırdıq ömrün oxunmuş səhifələrinə.

Çevirdik maraqsız romanların sıxıcı səhifələri kimi.

Bir fəsil xəzanlarını çəkdi küçələrimizdən,

Sürüyüb yorğun-yorğun apardı haralara..

Bir qışın da qarını yorğan kimi qatlayıb qoyduq kənara.

 

Neyləmək?

Açmaqmı yenə əllərimizi göylərə sarı?

Əyilməkmi dizlərə söykəyib ovucları?

Qoymaqmı yazılmış alnımızı qupquru döşəməyə?

 

Başqa yol yox, həyat kimi ağırlığı çiyinlərdən atmaq üçün,

Başqa yol yox

Bu günlərdən sabahlara,

Sabahlardan sonralara

Sağ ümidlə çatmaq üçün.

2021

 

 

Dörd arı yeşiyi qaldı həyətdə

 

Dörd arı yeşiyi qaldı həyətdə,

Qaldı qar altında, külək altında.

Arılar qısılıb biri-birinə,

Üşüyüb içəri girən soyuqdan,

Qorxub səs-küyündən boranın, qarın,

Sakit görə-görə donmaqlarını,

Andılar günəşli yaz günlərini,

Çiçəkdən-çiçəyə qonmaqlarını.

İndi yanlarında ballı pətəklər.

Çöldə ağ-ağ yağan soyuq çiçəklər.

Hardansa səs gəlir yaddaşlarına,

O səs deyir, yenə bahar olacaq,

Yenə uçacaqsız dağlar üstündən,

Uçacaqsız yenə yollardan keçib,

Bağçalar üstündən, bağlar üstündən.

Dörd arı yeşiyi qaldı həyətdə,

Qaldı qar altında, külək altında.

2021

 

Sentyabr - 2017

 

İndi payız gələr, sonra qış gələr,

Ağaclar hər axşam bir az soyunub,

Axırda bir qarlı qış gecəsində,

Ağappaq yorğanın altına girər.

Biz baxarıq susa-susa pəncərələrdən,

Kimsə yada düşər andıqca hərdən,

Çəkilməz sevdanın havası sərdən.

Biz susarıq baxa-baxa pəncərələrdən.

 

Xatırlamalar

 

Dodaqların dodağımın yadından çıxıb.

Əllərimin əllərində, tellərində gəzişməyi,

Bahar başlayan vaxtlarda işıqlı pəncərələrin

Otaqlara doluşmağı,

Çiçəklərin açılmağı, soluşmağı.

Hər görəndə əyilərək

Telindəki ətirlərdən,

Saçlarının keçmiş rəngin soruşmağım,

Sənin uzaq öpüşlərin,

Kədərlərin,

İlıq-ilıq gülüşlərin

İndi məndən milyon illər uzaqda qalmış,

Sanki heç olmamış, sanki xəyalmış.

2016

 

Qış - 2017

 

Qorxuram qar yağa, qar yağa,

Əsən ürəyimə yağa,

Titrəyən əlimə yağa.

Azmış yollarıma yağa.

Qar yağa, qorxuram, qar yağa,

 

Bir səhər başlayıb yağa,

Bir axşam başlayıb yağa.

Göylərdən üzülə-üzülə,

Küləklərdən keçə-keçə,

Şəhər-şəhər, küçə-küçə,

Qar yağa, qorxuram, qar yağa.

 

Pərdəsin örtdüyüm pəncərələr də

Təzədən pərdəsin çəkib qırağa,

Qar göstərə mənə - ağappaq qarlar.

Altında gizlənsəm yorğanımın da,

Qara yuxuma da qarlar girələr.

 

Qorxuram qar yağa, qar yağa,

Halsız qollarıma yağa,

Azmış yollarıma yağa.

Qar yağa, qorxuram, qar yağa.

 

 

Təvəkgül BOYSUNAR

 

525-ci qəzet.- 2022.- 13 aprel.- S.23.