TƏNHA AĞAC,
TƏNHA MƏZAR
Səhid məzarlar üstə analar
yanar ağlar…
Şəhidlərə
həsr olunmuş bir tədbirdə görmüşdüm qara paltarlı, ag
saçlı, qucağında oglunun portretini tutaraq səssizcə
göz yaşlarını axıdan bu nurani qadını. Səssizliyi ilə, bitib-tükənməyən kədəri
ilə diqqətimi cəlb etmişdi, sonsuz kədəri əks
etdirən kədərli baxışları düz qəlbimə
sancılmışdı. Yaxınlaşmağa
cəsarət etməmişdim. Bir kənardan
seyr edirdim. Handan-hana ona yaxınlaşıb “Allah səbr
versin”, — dedim. Pıçıltılı səslə
ciyərparasını anlatmaga başladı. Mən Fizulinin hekayəsini Sevda ananın kəsik-kəsik,
hıçqırıqlı səsiylə dinlədim. Dinlədikcə də qəlbim param-parça oldu,
göz yaşlarımı saxlaya bilmədim. Onun qəhrəmanlığını tarixiləşdirməyi
isə özümün bir yazar və həm də vətəndaş
olaraq vicdan borcum sandım.
Salahov
Fizuli Süleyman oğlu 1978-ci il aprelin 28-də
Şabran rayonunun Gəndov kəndində anadan olub. Məktəb illərində dərslərini
yaxşı olmaqla yanaşı, fiziki
sağlamlığına da ciddi fikir verir, müntəzəm
olaraq idmanla məşğul olurdu. Gələcək
yolunu da qismən müəyyənləşdirmişdi. İdman müəllimi olacaqdı. Sevda
ananın dedikləri: İdman üzrə ali
təhsil almaq istəyirdi. Bakıya getdi. Amma sənədlərini unudaraq evdə qoymuşdu.
Təlaşla zəng etdi evə. Bakıya
gələn avtobus sürücülərindən birinə
verin sənədlərimi mənə çatdırsın, —
dedi. Elə də etdik. Amma
yenə də alınmadı. Çünki
sənəd qəbulu saat 5-dək davam edirdi. Balam yetişdirə bilmədi özünü.
Evə dönəndə çox pərişan
idi. Qolu-qanadı
qırılmışdı elə bil. Bir
müddət fikirli-fikirli gəzdikdən sonra qərarını
açıqladı. Ana can mən hərbçi
olmağı qərara aldım. Özümü
bu peşədə görürürəm. Bundan sonrakı həyatımı Vətənə
xidmətə, torpaqlarımızın müdafiəsinə həsr
etmək istəyirəm. Nə deyə bilərdim.
Onsuz da Fizulini qərarından döndərmək
mümkünsüz idi. Bunu bilirdim. Mənə
ancaq ona bu işində xeyir-dua verərək uğurlar
arzulamaq qalırdı.
Fizuli hərbçi olmaq məqsədilə Azərbaycan
Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Təlim və Tədris
Mərkəzində oxumağa başlayır. Gizir kimi məktəbi
bitirir. 2003-cü ildə Milli Ordunun
Ağdam rayonundakı Quru Qoşunlarında xidmətə
başlayır. O gündən onun ikinci ailəsi qulluq
etdiyi hərbi hissə olur. Ata-anasından,
bacı-qardaşlarından uzaq hərbçi həyatında
silahdaşları onun ən yaxını və
doğmasına çevrilirlər. Fizuli elə
ilk günlərdən yüksək məsuliyyət hissi və
nizam-intizamı ilə hərbçi yoldaşları
arasında seçilməyə başlayır. Daha sonra o, cəbhənin Füzuli, Ağdam, Tərtər
istiqamətlərində xidmətini davam etdirir və
düşmənin təxribatlarının
qarşısını almaqdan ötrü gecəli-gündüzlü
ayıq-sayıq torpaqlarımızın keşiyində durur.
Vətənə şərəflə qulluq edən
baş gizir daim öz cəsarəti və igidliyi ilə
seçilir. Komandanlıq tərəfindən
verilən ən çətin hərbi
tapşırıqları belə qüsursuz, vaxtında,
yüksək səviyyədə yerinə yetirir,
döyüşçü yoldaşlarına hər sahədə
nümunə göstərərək fərqlənə
bilirdi. Hərbi xidmətdə fərqləndiyinə
görə xidmət müddətində dəfələrlə
təltif olunur.
Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin baş giziri Fizuli Salahov orduda
xidmət etdiyi 20 ilədək bir müddət ərzində dəfələrlə
Müdafiə Nazirliyinin və komandanlığın təşəkkürünə
layiq görülmüş, mükafatlandırma formasında
vaxtından əvvəl məzuniyyətə
buraxılmış, maddi yardımlar, qiymətli hədiyyələr
almışdır.
Fizuli həmçinin
Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin 90
illiyi (1918-2008), Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin
95 illiyi (1918-2013) yubiley medalları ilə təltif
edilmişdir, Çox qürurverici haldır ki, F.Salahova “Hərbi
xidmətdə fərqlənməyə görə” 3-cü dərəcəli
medalı Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Silahlı
Qüvvələrin Ali Baş Komandanı cənab İlham
Əliyev cəbhə bölgəsinə səfəri
zamanı Ağdam bölgəsində şəxsən təqdim
etmişdir. Fizuli həqiqətən
döyüş yoldaşları arasında seçilənlərdən
idi. Bunu istər komandanlıq, istərsə
də, zabit və hərbçi yoldaşları yaxşı
bilirdilər.
F.Salahov
2016-cı ilin aprel döyüşlərinin də fəal
iştirakçısı olmuş, şəxsi şücaəti
və hərbi
səriştəsi, qorxmazlığı, igidliyi ilə
komandanlığın və silahdaşlarının rəğbət
və hörmətini qazanmışdır. Sevda ana deyir: Aprel
döyüşləri zamanı Fizuli Qusarda xidmət edirdi. Amma savaş başlar-başlamaz ön cəbhəyə
yollandılar. Hərbi maşın
karvanı gözlərimiz önündən keçərək
savaş meydanına tələsirdi. Fizuli
ilə bərabər maşın dolu əsgərlər bizə
əl edirdilər, xeyir-duamızı istəyirdilər. Getdilər və qəhrəmancasına
vuruşdular. Cocuq Mərcanlının azad
edilməsində, Fizuli və silahdaşları misilsiz
şücaətlər göstərmişlər.
Sevda ana
davam edir: İşi ilə əlaqədar evə şox gec-gec
gələrdi. Gələndə də
bir-neçə saatlıq yanımızda olardı. Aprel döyüşlərindən sonra evə elə
bir halda gəlmişdi ki, ürəyim param-parça oldu.
Günəşdən yanmış üzü,
qabarlı əlləri, suluqlanmış ayaqları, yorğun
görkəmi. Anayam, dözə bilmirdim halına, ay
oğul özünə diqqət elə, səni bu görkəmdə
görmək mənə çox ağır gəlir, — dedim.
Gileyimi dinləyəndən sonra ilk dəfə mənə
iradını bildirdi: “Ay ana oğlun sağ-salamat
qarşındadı. Min dəfə
şükür eləmək lazımdı Allaha. Döyüş meydanında gözümüz
qarşısında şəhid olmuş, bədənləri
hissələrə bölünmüş, əlini,
ayağını, gözünü, başqa bədən
üzvlərini itirmiş döyüşçü
yoldaşlarım gözlərim önündən getmir.
Beş dəqiqə bundan əvvəl səninlə
çiyin-çiyinə düşmənə qarşı
vuruşan silahdaşın gözlərinin önündəcə
can verir, kömək edə bilmirsən. Çox
ağır səhnələrə şahid olduq. Mən özümə gələ bilmərəm
uzun müddət. Erməni quldurlarından
yoldaşlarımın qisasını almayınca mənə
dinclik yoxdu. Allah möhlət versin
düşməndən intiqamımızı ala bilək.
Yalnız o zaman qismən də olsa rahatlana bilərəm”.
Oğlum
hər zaman bu fikri təkrarlayırdı: “Mən elim
üçün, millətim üçün vuruşmağa
gedirəm. Ya qalib olacağıq, ya da şəhid.
Əgər şəhid olaramsa, elimin oğulları
sənə oğulluq edəcəklər. Hamı
sənin oğlun olacaq, ana”.
Ata-anasının bir sözünü iki etməzdi. Sizin
acınızı Allah mənə göstərməsin deyərdi
həmişə. Nəinki,
bacı-qardaşlarına, tanımadıqlarına belə əl
tutar, onların köməyinə yetərdi həmişə.
Sevda ana davam edir: “Bir iş arxasınca buyururduq onu. Bəzən
o qədər gec qayıdırdi ki… Səbəbini soruşanda
deyərdi ki, ay ana, gələrkən gördüm ki,
yaşlı bir kişi qarısı və
qızıyla tayaya ot vururlar. Çox çətinlik
çəkirdilər. Dözmədim,
kömək elədim. Yaxudda birinə yer belləməkdə,
birinə odun doğramaqda, birinə bostanını suvarmaqda
kömək edərdi…” Ali Baş Komandan
Ağdamda onu mükafatlandırandan sonra təyinatını
Qusara dəyişdirilməsini əmr etmişdi. Fizuli
Qusarda az bir müddət xidmət etdi. Bizim ön cəbhədəkilərə kömək
etməyimiz gərəkdi. Onların
yanında olmalıyıq deyirdi. Belə də
etdi. Yenidən ön cəbhəyə, ən
qaynar nöqtəyə tələsdi və orada
gücünü göstərdi. Ta o zamana qədər
ki, düşmənin növbəti təxribatının
qarşısını mərdanəliklə alarkən şəhidlik
zirvəsinə ucaldı. Ömrünün ən
gözəl çağında, 39 yaşında sevdiklərinə
bir ömürlük niskil qoyaraq əbədi cənnətinə
qovuşdu. Arxasında 12 yaşlı
Nihatını, 11 yaşlı Nicatını,
ömür-gün yoldaşı Xəyaləni, canından
artıq sevdiyi ata-anasını, bacı-qardaşlarını
göz yaşlarına boğaraq qoyub getdi.
Fizuli
Salahov 2017-ci il dekabrın 13-də cəbhənin
Füzuli bölgəsində, Əbdürrəhmanlı kəndində
erməni silahlı qüvvələrinin təxribatının
qarşısını alarkən qəhrəmancasına şəhidlik
zirvəsinə ucalmışdır.
Düşmən
təxribatının qarşısını alarkən
xüsusi şücaət və qəhrəmanlıq nümunəsi
göstərərək şəhid olan Azərbaycan
Silahlı Qüvvələrinin baş giziri Fizuli Süleyman
oğlu Salahov ölümündən sonra “Hərbi xidmətdə
fərqlənməyə görə” 2-ci dərəcəli
medalla təltif edilmişdir. Bu medal onun
övladları Nihat və Nicata təqdim edilmişdir. Mərasimdə
iştirak edən Fizulinin xidmət etdiyi hərbi hissənin
komandanlığı, Müdafiə Nazirliyinin əməkdaşları,
döyüş yoldaşları, şəhidin atası
Süleyman kişi onun keçdiyi şərəfli və gənc
nəslə örnək olacaq döyüş yolundan, müsbət
xarakterindən danışaraq ruhunu ehtiramla yad etmişlər.
Çıxışlarda qəhrəmancasına
şəhid olmuş Fizuli Salahovun daim xatirələrdə
yaşayacağı, onun nümunəyi həyat yolunun
hamıya örnək olduğu bildirilmişdir.
Şəhidin atası Süleyman Salahov oğlu ilə fəxr etdiyini söyləyib. Şəhid atası bildirib ki, hər bir Azərbaycan gənci, Vətən uğrunda döyüşməyə, torpaqlarımızı düşməndən azad etmək üçün silaha sarılmağa, torpaqlarımızın müdafiəsi uğrunda canından belə keçməyə hazır olmalı, keçdikləri qəhrəmanlıq yolu ilə xalqımızın şərəf və qürur tarixini yazmalıdır.
Gəndov kənd qəbristanlığında tənha ağac altındakı məzarda şəhid Fizuli Salavov uyumaqdadır. Ən çox sevdiyi dogma yurdunda, ən çox valeh olduğu güllü-çiçəkli təbiətin qoynunda əbədiyyətə qovuşan gül üzlü şəhidimiz şəhadətin mübarək, nurlar içində yat.
PS: Sevda ana oğlunun itkisiylə bu günədək barışmasa da, acı bir həqiqət, o kasıbyana evinin bir otağında Fizuliyə ayırdığı köşə, oraya topladığı oğlunun şəkilləri, medalları, təşəkkürləri, paltarları və s. onun artıq əbədiyyət qazandığını anlatmaqdadır. Ananın hər gün bu otağa girib saatlarla ağlaya-ağlaya oğluyla dərdləşdiyi bu məkanın hər guşəsi Fizulini xatırladır. Amma ana oğlunun adının, xatirəsinin layiqincə əbədiləşdirilməyindən çox məyusdu. Kənd məktəbinə Fizulinin adının verilməsini istəyir. Həmin məktəbdə bir otağın Fizuliyə həsr olunmuş muzey kimi hazırlanması ona bir az olsun təskinlik verər, acısını xəfiflədərdi. Fizulinin adına tikilməkdə olan bulağın da inşası yarımçıq qalıb. Ananın bu istəklərini gerçəkləşdirmək isə elə də çətin deyil. Ən azından canını Vətən yolunda qurban edən bir igidimiz bunu qanıyla, canıyla haqq etmişdir.
Əntiqə Qonaq, əməkdar jurnalist
525-ci qəzet.- 2022.- 27 aprel.- S.24.