Tarix və mədəniyyət beşiyi İsmayıllı
Qəhrəmanlıq tariximizin uyuduğu məkan...
Torpağa qan səpdin, torpaq oyandı,
Qanın çiçəklədi, bu
necə qandı?
Yazdın
ki, Qarabağ Azərbaycandı!
Sən elə vətənsən,
vətən, şəhidim!
Şair Narıngül Nadirin bu kövrək misraları İsmayıllı
rayon Şəhidlər xiyabanında
uyuyan qəhrəman oğullarımızı ziyarət
zamanı düşdü
yadıma. Getdiyim hər yerdə ilk fürsətdə müqəddəs
yolunu tutduğum bütün Şəhidlər
xiyabanlarında olduğu
kimi, burada da məzar daşından
tanış simalar boylanırdı. Cəmil, Aqil, Ülvi, Kənan, Saməddin, Emin, Ruslan, Famil, Etibar, Nicat, Fərid, Cahan, Səməd və daha neçəsi... 44 günlük Vətən müharibəmizdə cəsarətlə
vuruşan, qəhrəmanlıqla
şəhadətə yüksələn
İsmayıllının və
bütün Azərbaycanın
fəxr yeri, qürur yeri oğullarımız...
İsmayıllı Şəhidlər xiyabanında
Vətən müharibəsi
şəhidlərimiz öz
sələflərinə qələbinin
hesabatını verirmiş
kimi 1990-cı illər
I Qarabağ müharibəsi
şəhidləriylə birgə
uyuyurlar. Bütün şəhidlərimizin ruhuna dualarımızı
oxuyub xiyabanı tərk edirik.
Sənətin ünvanı Lahıc
Lahıc İsmayıllının ən
qədim, yerli və xarici turistlərin daha çox diqqətini çəkən kəndlərindən
biridir. Bu qədim
kəndə aparan yol sıldırım dağların ətəyindən
keçib gedir. Dar və dolanbac
yolların yaşatdığı
adrenalin Lahıc səfərini
iki qat unudulmaz
edən amillərdəndir.
Lahıc deyəndə hər şeydən öncə sənətkarlıq, əl
sənəti yada düşür. Lahıc XVIII-XIX əsrlərdə Azərbaycanın misgərlik
və silah istehsalı mərkəzlərindən
olub. Lahıc ustalarının misdən
hazırladıqları, mürəkkəb
və incə naxışlarla bəzədikləri
dolça, satıl, sərnic, məcməyi, sərpuc, güyüm, aşsüzən, kəfkir,
kasa, cam, qazan, çıraq və sair məmulatlar Orta Asiyada, Dağıstanda,
Gürcüstanda, İranda,
Türkiyədə və
digər yerlərdə
tanınıb.
1980-ci ildən muzey-qoruğa
çevrilmiş Lahıcda
həmin illərdən
yadigar qalan məhəllə məscidləri,
su kəməri və kanalizasiya (kürəbənd), Girdiman
qalası qayğı
ilə qorunur, sənətkarlıq ənənələri
davam və inkişaf etdirilir.
Buradan axan Girdiman çayı təkcə gözəl mənzərə yaratmır,
həm də gur səsiylə insanın ruhuna dinclik bəxş edir.
Lahıcın ən möhtəşəm
abidəsi Girdiman çayının sahilindəki
72 otaqlı, 3 mərtəbəli
Hacı Paşa evidir. Bu ev XVIII əsrin ortalarında 14 il müddətində, Lahıcın memarlıq üslubunun bütün komponentləri nəzərə
alınaraq inşa olunmuşdur. Binaya giriş iki tərəfdən mümkündür:
Bədəvan məscidi
(bu məscid də xeyriyyəçi Hacı Paşanın şəxsi vəsaiti hesabına inşa olunub) tərəfdən, ikincisi Girdiman çayının sol sahili
istiqamətdən. Bu binanı
Lahıc camaatı
"Hacılar həyəti"
də adlandırırlar.
Həmçinin, Lahıca aparan
yolun üstündəki
asma körpü və Gəndov şəlaləsi də buralara yolunuz düşsə, mütləq
baş çəkiləsi
gözəlliklərdəndir.
Lahıca gedib Lahıc İcma evi və
Sənətkarlıq evini
ziyarət etməmək
olmazdı. Mərkəzi küçələrdən birində yerləşən
İcma evi 2017-ci ildə İkinci Azərbaycan Kəndinvestisiya
layihəsi çərçivəsində
istifadəyə verilib.
Lahıcın sosial-mədəni, ideoloji-siyasi həyatında
önəmli rol oynayan İcma evi və Sənətkarlıq
evindəki otaqlarda muzey də fəaliyyət
göstərir. 1985-ci ildə qurulmuş Lahıc Tarix-Diyarşünaslıq
Muzeyi 1992-ci ildən dövlət statusu alıb. Muzeydə müxtəlif dövrlərə
aid Lahıc ərazisindən
tapılan eksponatlar -
2000 il əvvələ
aid saxsı nümunələri,
18-ci əsrdə mis əritməsində istifadə
edilən körüklər,
heyvandarlıq və ticarətlə əlaqəli
digər parçalardan
ibarət qədim sənətkarlıq nümunələr
və yeraltı su xətti haqqında
məlumatlar nümayiş
etdirilir.
Dağların gözəli Cülyan
İsmayıllının məşhur turizm məkanlarından biridir Cülyan kəndi. Dağətəyi ərazidə yerləşən
bu kəndin adı Hun tayfa ittifaqına daxil olan Çullu türklərinin adından
qaynaqlanır. Çullu etnonimi
sonralar təhrif olunaraq Cülyan kimi formalaşıb.
Kəndin adı latıncadakı
Julian adından gəlir.
Mənası "həmişə cavan" deməkdir.
Cülyan kəndi həm də əsas turizm mərkəzlərindən
biridir. Təkcə kənddə 10-dan yuxarı istirahət mərkəzləri və
kafelər var.
Cülyan yayın istisində belə sərin mehi, yaşıl meşələri, yolun kənarıyla axan arxları ilə də diqqət cəlb edir. Bu təbiət möcüzəsinin
seyrinə dalmaq və bol oksigenlə
ciyərlərinizə bayram
yaşatmaq istəyirsinizsə,
mütləq yolunuzu Cülyandan salın.
Ölkənin yeganə kolxozu
- İvanovka
İsmayıllının İvanovka kəndi təkcə bu bölgə üçün
deyil, eləcə də bütün ölkəmiz üçün
nadir yerlərdən biridir. Əsası 1847-ci ildə Çar hakimiyyəti dövründə
Qafqaza köçürülmüş
ruslar tərəfindən
qoyulan kənd yaradıcısı olan kəndçi İvan Perşinin şərəfinə
adlandırılıb.
Kənd əhalisi tez zamanda burada özlərinə yurd salıb, qonşuları olan azərbaycanlılarla yaxın dostluq münasibətləri qurublar. İndi də
əhalinin böyük
hissəsi ruslardan ibarətdir.
1930-cı ildə İvanovkada
o vaxtlar hər yerdə olduğu kimi "kolxoz" quruldu və o bu günə kimi öz fəaliyyətini
davam etdirir. Bu, hazırda ölkədə
yeganə kolxozdur.
Kolxoz bacarıqlı işçi
və uzaqgörənliyi
ilə seçilən
Nikolay Vasilyeviç Nikitinin adını daşıyır. O, kolxoza
1994-cü ilə kimi düz 41 il
rəhbərlik edib və bu dövr
ərzində o, kəndi
və kənd sakinlərini çox yüksək səviyyəyə
qaldırmağı bacarıb.
N.V.Nikitin
Ümummilli lider Heydər Əliyevlə çox yaxın dost olub. H.Əliyev 1981-ci ildə İvanovka
kəndinə gələrək
burada kənd təsərrüfatı seminarı
aparıb. Azərbaycan Rspublikasının
Prezidenti İlham Əliyev 2005-ci və
2009-cu illərdə İvanovka
kəndində səfərdə
olub. Ölkə başçısının hər iki səfərindən
olan fotolar Kolxoz idarəsinin önündəki küçədə
böyük lövhədə
sərgilənir. Heydər Əliyev
küçəsində Ulu
öndərin abidəsi
ucaldılıb.
Mədəniyyət sarayı və onun önündə
Nikitinin büstü, həmçinin, 1941-1945-ci il İkinci Dünya müharibəsinin
şərəfinə ucaldılmış
abidə kəndin həm qəhrəmanlıq
tarixinin, həm də zəngin mədəniyyətinin nümunəsidir.
Abidədə həmin illərdə
müharibədə iştirak
etmiş sakinlərin adları qeyd olunub.
Burada yerli camaatın evləri və küçələr
də önəməxsusdur. Səliqə-sahmanıyla göz oxşayan küçələr, qızmar
günəşə meydan
oxuyan sıx ağaclar, önündə
ağaclar, gül-çiçək
əkilmiş rus evləri insana xoş əhval bəxş edir.
İvanovka sakinləri Azərbaycan uğrunda canını-qanını
əsirgəməyən qəhrəman
insanlardır. Onun I Qarabağ müharibəsində
iki (Vasili Nikolayeviç Belyakov, Arif Məhəmməd oğlu Əsgərov - itkin) Vətən müharibəsində isə
bir şəhidi var.
Bu, Zəngilan döyüşlərində
canını fəda edən Etibar Şirinovdur. Onun şəkli
və Azərbaycan bayrağı kəndin girəcəyində asılıb.
Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin kəşfiyyatçısı, Vətən müharibəsi şəhidi Etibar Şirinov 27 avqust 1993-cü ildə İsmayıllı rayonu, İvanovka kəndində anadan olub. Doğulduğu kənddə orta məktəbi bitirib. Bundan əlavə, Dini Hafizlik təhsili alıb. 2020-ci ilin avqust ayında ailə həyatı qurmuşdu.
Etibar Azərbaycan Ordusunda müddətli hərbi xidməti
zamanı kəşfiyyatçı olub.
Atası Şirinov Fazil
də Birinci Qarabağ
müharibəsinin qazisidir. Etibar Vətən müharibəsi başlayanda könüllü
olaraq ordu
sıralarına yazılıb. Zəngilan ərazisində
Ziyarətgah dağı uğrunda gedən
döyüşlərdə yaralanır və yenidən
döyüşlərə qatılır. Hadrut,
Füzuli, Cəbrayıl və Zəngilan
uğrunda döyüşlərdə qəhrəmancasına
iştirak edir. Etibar 9 noyabr 2020-ci ildə
Zəngilan ərazisində azad olunmuş kəndlərin birində öz döyüşçü
yoldaşları ilə nəzarət işini
təşkil edərkən, orada gizlənmiş
mənfur düşmənin gülləsinə tuş gəlib.
Prezident
İlham Əliyevin müvafiq sərəncamları ilə
Etibar Fazil oğlu Şirinov şəhadətindən sonra
"Vətən uğrunda", "Cəsur
döyüşçü", "Zəngilanın azad
olunmasına görə" medalları ilə təltif
edilib.
Hər daşı, hər qayası, hər bucağı ilə tarix qoxan, mədəniyyət vəd edən İsmayıllının hələ danışmadığımız, kəşf etmədiyimiz çox sirli gözəllikləri var. Onlar da növbəti səfərlərimizə borc olsun!
Şahanə MÜŞFİQ
525-ci qəzet.- 2022.- 24 avqust.- S.8.