Zəkası və ömrü
zamana yenilməyən alim
AĞAMUSA AXUNDOV - 90
Bu il fevralın
2-də görkəmli Azərbaycan
dilçisi, ədəbiyyatşünası,
dünyaşöhrətli türkoloq,
Əməkdar elm xadimi,
akademik Ağamusa Axundovun 90 illiyi tamam oldu. XX yüzilliyin 50-ci illərindən
başlayaraq Azərbaycan
filoloji elmində fenomenal hadisəyə çevrilmiş, görkəmli
alim, nəcib şəxsiyyət, böyük
insan Ağamusa müəllimin anadan olmasının 75, 80, 85 illik
yubileylərində yazılar
yazmış, elmi-təşkilati
fəaliyyəti barədə
konfranslarda çıxışlar
etmişəm. Bu yazının məqsədi
əziz və unudulmaz Ağamusa müəllimi bir daha yada salmaq,
xatırlamaq, ruhuna rəhmət oxumaqdır.
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutuna rəhbərlik etdiyi 21 illlik müddətin 16 ilini onun elmi
katibi kimi çalışmaq lütfünün
nəsib olduğu bir şəxs olaraq düşünürəm
ki, Ağamusa müəllim kimi nurlu və parlaq
şəxsiyyəti, həqiqi
ziyalını, dilçiliyimizin
danılmaz liderini ruhunun şad olması üçün
yada salmaq, xatırlamaq, təbliğ
etmək humanitar məfkurəmizə xidmət
edən hər bir kəsin vəfa borcudur.
İnsanları keçmişin, gələcəyin
və əbədiyyətin
insanları deyə qruplara ayırmağa imkan verən bir bölgü vardır. Əksər insanlar zamanın bu və ya
digər qırıq-qırıq
parçalarında yaşayır,
amma yalnız və yalnız müəyyən insanlar əbədiyyətə gedən
yola varid ola bilirlər.
Ağamusa müəllim əbədiyyət
yolunun yolçusu olduğunu ləyaqətlə
yaşadığı həyatı
ilə sübut etdi. O, dilçilikdə
qələmini sınadığı
hər bir sahədə nüfuz sahibi olmuşdu. Ümumi və nəzəri dilçilik,
riyazi dilçilik, Azərbaycan dilinin qrammatikası, tarixi fonetika, etimologiya, dil tarixi, dialektologiya,
üslubiyyat, nitq mədəniyyəti, bədii
dil, onomastika və sair məsələlərə
dair yazdığı
kitab və monoqrafiyalar özünə
və qələminə
böyük şöhrət
qazandırmışdı.
Ağamusa müəllim Azərbaycan
dilçiliyinə ZAMANı
gətirdi, Axundov fonoloji məktəbinin binasını qoydu, Azərbaycan dilinin sintaqmatik fonetikası sahəsinin yaradıcısı
kimi dilçiliyimizə
adını yazdı,
şeir vəzninin yazıldığı dilin
fonetik quruluşundan asılılığını sübut etdi, türk dillərində sıra kateqoriyasının
mövcudluğunu əsaslandırdı
və bu dillərin məntiqi tipinin yaradılması ideyasını ortaya qoydu. Dilçiliyimizdə bir çox
ilklərə imza atmış Ağamusa Axundov misilsiz tədqiqatları ilə göstərdi ki, ZAMAN faktiki olaraq İNSANın aktiv varlığıdır. Yaşadığı ömrü ilə nümayiş etdirdi ki, zaman təkcə
insan həyatının
ölçüsü deyil,
həm də onun inkişafı üçün MƏKANdır.
Ağamusa Axundovun simasında təkcə Azərbaycan dilçiliyi deyil, eyni zamanda Azərbaycan
ədəbiyyatşünaslığı,
ümumən Azərbaycan
filologiyası haqlı
olaraq fəxr edə bilər. Cənab Haqqın
ona ayırdığı
ömür payını
özünün elmi,
elmi-pedaqoji, elmi-təşkilati
fəaliyyəti ilə
Azərbaycan filologiyasının
inkişafına övlad
qayğıkeşliyi, qədirbilənliklə
xidmətə sərf
edən A.Axundov, bir peşəkar kimi, Azərbaycan dilinin saflığının
keşikçisi oldu.
Belə xidmətdən
əsla usanmayan Ağamusa müəllimin keçdiyi ömür yolu hər bir
Azərbaycan vətəndaşına,
insanına örnək
ola bilər.
Ağamusa Axundov bu günə
qədər Azərbaycan
filoloji fikrinin ən fəal, aparıcı simalarından
biridir. Və belə görünür
ki, hələ bundan sonra da
əsas simalardan biri olaraq da
qalacaqdır. Çünki bu haqqı ona
yaşayıb-yaratdığı ömrü, Azərbaycan elmində ortaya qoyduğu misilsiz tədqiqatları qazandırıb.
Özü demişkən:
... Bu ömür qəlbimin,
beynimin övladı.
Onu mənə heç kim bağışlamadı.
Özüm qazanmışam bu
ömrü,
Özüm.
Yatmayan beynim,
Dincəlməyən əllərim,
Yuxu şirəsi dadmayan iki gözüm
Qazanıb bu ömrü.
İnsanın ən böyük sərvəti qazandığı
hörmət, inam və sayğıdır. Ağamusa müəllimə
şəxsiyyətinə, ziyalılığına,
elminə görə hər zaman hörmət edilib, özünə və sözünə inanılıb,
sayğı göstərilib.
Çalışdığı sahədə nüfuz
sahibi idi. Bütün bunlarla bərabər Ağamusa müəllimi səciyyələndirən ən
böyük məziyyəti
onun təbiiliyi idi, özü və sözü bir idi, zahirən
necə görünürdüsə,
daxilən də elə idi, şəxsiyyəti
və fəaliyyəti
fövqəladə vəhdət
təşkil edirdi.
Uzun müddət yanında işləyən
biri kimi müşahidə etmişəm
ki, Ağamusa müəllim heç bir vaxt şöhrət
dalınca qaçmayıb,
elmi və ictimai fəaliyyətində,
yaradıcılıq yolunda
şöhrət özü
onu izləyib, rəhbəri olduğu hər hansı qurumun mövcudluğu, sanbalı naminə əlindən gələni
əsirgəməmiş, rəhbərliyi
ilə həmin qurumu şöhrətləndirmiş,
həm də özünün şöhrəti
yüksəklərə ucalmışdı.
Cənab
Haqq ona gözəl sima, xoş ünsiyyət, pak əxlaq, dərin zəka və bəsirət, yüksək mədəniyyət
bəxş etmişdi.
Ağamusa müəllimi səciyyələndirən digər bir məziyyət onun gəncliyə göstərdiyi qayğı, gəncliyi hər zaman sağlam düşüncəli, layiqli vətəndaş görmək istəyi idi. Bütün fəaliyyəti boyu bu istiqamət özünü büruzə verirdi. Düşünürəm ki, bu məziyyət Ağamusa Axundovun sözün əsl mənasında müəllimliyindən qaynaqlanırdı. Müəllimlik sözün hərfi mənasında müəyyən sahə üzrə əxz etdiyin biliyi auditoriyada oturanlara öyrətmək mənasında başa düşülürsə, Ağamusa müəllim üçün müəllimlik təkcə o deyildi. Onun üçün müəllimlik bir şama bənzəməkdir ki, özünü əridərək başqalarına işıq, nur, ziya verəsən. Bunu insan xoşbəxtliyinin bir məqamı sayırdı. Ağamusa müəllimin öz sözləri ilə desək, " ... insanın ən böyük xoşbəxtliyi öyrəndiklərini başqalarına öyrətməkdir. Çox sevinirəm ki, mənim öyrətdiklərim sayca çoxdur və onlar dünyanın hər yerində fəaliyyət göstərirlər". Məhz buna görədir ki, mühazirələrini, dərslərini auditoriyada birbaşa dinləməyən çox sayda insan özünü Ağamusa müəllimin tələbəsi sayır. Ağamusa müəllimin xoşbəxtliyidir ki, dərs demədiyi insanlar belə onu özünə müəllim sayır, bu, Cənab Haqqın Ağamusa müəllimə göstərdiyi lütf idi.
Haqqında yazılan yazılarda və söylənilənlərdə Ağamusa müəllimi səciyyələndirən mühüm məziyyət kimi xeyirxahlığı, humanizmi, bununla bərabər prinsipiallığı göstərilir. Qəlbi, ürəyi böyük olan insanların xeyirxahlığı, humanistliyi qədər prinsipiallığı da olur. Ağamusa müəllim bütün fəaliyyəti boyu xeyirxah, humanist, prinsipial olub. Çoxlarının bəhrələndiyi həmin xeyirxahlıqdan mənə də pay düşüb. İki monoqrafiyam onun elmi redaktorluğu ilə işıq üzü görüb. Ən əsası, doktorluq dissertasiyama elmi məsləhətçi olmağa məmnunluqla razılıq verdi. Bu, daha məsuliyyətli olmağı, işə daha ciddi yanaşmağı tələb edirdi. Bir qədər nasaz olmağına rəğmən müdafiə prosesində iştirak etməsi, dissertasiyam haqqında elmi məsləhətçi kimi yüksək peşəkar çıxışı, iş haqqında yüksək fikirdə olduğunu bildirməsi ilə şura üzvlərini mənə səs verməyə çağırdı. Şübhəsiz, Azərbaycan dilçiliyinin nəhəng nümayəndəsinin özünün dissertasiya mövzusunun müdafiəsindən 50 il sonra həmin mövzuda daha geniş səpgidə müdafiə edən dissertantı haqqında söylədiyi xeyirxah, xoş sözləri ömür boyu unudan deyiləm.
Deyirlər ki, ZAMANın özü də böyük bir müəllimdir, amma çox təəssüf ki, daima şagirdlərini qətl edir. Bu aforizm, fikrimcə, Ağamusa Axundov kimi şəxsiyyətlərə aid edilə bilməz. Çünki "qəlbinin, beyninin övladı olan, ... özünün yatmayan beyni, dincəlməyən əlləri, yuxu şirəsi dadmayan iki gözü ilə qazandığı ömrü" ondan, özünün yazdığı kimi,
"Nə ölüm ala bilər,
Nə də ki zaman.
Bu ömürlə zamandan da
Güclüdür insan".
Allah Ağamusa
müəllimə rəhmət eləsin! Ruhu
şad, məkanı cənnət olsun! Amin!
İlham
TAHİROV
Filologiya
üzrə elmlər doktoru, professor
525-ci qəzet.- 2022.- 4 fevral.- S.13.