Rəngarəng qobelen
dünyası
TAMİLLA
ABDULLAYEVANIN FƏRDİ SƏRGİSİ HAQQINDA QEYDLƏR
İncəsənət tarixində qobelen sənətinin tarixi xüsusi əhəmiyyətə
malikdir. Bəşəriyyət tarixinin ən
qədim təcrübələrindən
olan toxuculuqdan doğuran qobelen hələ qədim dövrdə utilitar, məişət təyinatından
uzaqlaşaraq dekorativ mahiyyətini sərgiləyib.
Texniki baxımdan milli sənətimizdə mövcud
olan kilimlərə yaxınlıq qobelenin şərq mənşəyini
açıqlayan amillərdəndir.
Qobelenin daim Şərq-Qərb kontekstində incələnməsi
onun inkişaf dinamikasını müəyyən
edib. Ellinistik Misirdə yunan və Yaxın Şərq ənənəsini
birləşdirən, Səlib
yürüşlərindən sonra Avropaya gələn və burada rəngkarlıqdan bəhrələnən, onun
süjetlərini təkrarlayan,
II Dünya müharibəsindən
sonra isə yeni çiçəklənmə
dövrünü yaşayan
qobelen müasir mərhələdə fərqli
istiqamətlərdə inkişaf
edir. Bu sabitliyin, davamlılığın əsas
səbəbi qobelenin spesifik psixoloji effektindədir: mövcud olduğu məkanda isti, qüvəniləcək
ab-hava formalaşdırmaq,
iplər, ilmələrlə
mühitə bağlanmaq,
yeni, yerli bədii formalara, rənglərə və ritmlərə uyğunlaşır.
Tamilla Abdullayevanın
Milli Xalça Muzeyində təqdim etdiyi əsərlər qobelenin Azərbaycan bədii zəminində keçdiyi yolu və eyni zamanda
qobelenə dair müəllif pozisiyasının
nümayişidir. Rəssamın yaradıcılığında
qobelen bədii toxuculuq kontekstində spesifik seçim məntiqinə malilkdir. Tamilla xanım qeyd olunan sahənin yaşadığı zamana
və məkana müfaviq olaraq, bütün mövcud mərhələlərini keçib.
1955-ci ildə Tiflisdə
anadan olan Tamilla Abdullayeva ilk bədii təhsilini elə həmin şəhərdə, 1972-1975-ci M.Toidze adına
Rəssamlıq məktəbində
(hazırda Tiflis Rəssamlıq
Akademiyası), Bədii
tekstil ixtisası üzrə alıb. Məktəb
qeyd olunan illərdə çiçəklənmə
dövrünü yaşayırdı,
geniş texniki imkanlara malik idi.
"Yeni tekstil dalğası", - Qobelenə
marağın artması,
onun yeni müstəvilərdə təqdimatı,
yerli məktəblərin
formalaşması qeyd
olunan mərhələdə
Sovet sənəti üçün də səciyyəvi idi. Fransada,
Jan Lürsanın Obüsson
məktəbi ilə İntibahını yaşamağa
başlayan qobelenin unikal xüsusiyyəti,
monumental-dekorativ mahiyyəti,
1960-cı illərdən SSRİ-də latviyalı rəssam Rudolf Heymrats, estoniyalı Eym, Reemets, litvalı Balçikonis, Qedrimene tərəfindən yenidən
dəyərləndirilir. Ənənəvi qobelen yeni formatda
"Tapiseriya" termini daxilində
dərk edilir, onun interyerlə əlaqəsi, dekorativlıyi,
innovativ süjetlərə
açıqlığı getdikcə digər amilləri üstəliyir.
Tez zamanda Moldova, Ukrayna, Moskva və Leninqradda (Sankt-Peretburq) qobelen bədii ali
təhsil müəssisələrin
aparıcı istiqamətinə
çevrilir.
Tiflis Rəssamlıq Məktəbi
məhz belə mərkəzlərdən idi. T.Abdullayevaya sahənin
məşhur siması,
gürcü və Çin qobelen sənətinin banisi, rəssam, keramist Qivi Kandarellinin emalatxanasında təhsil almışdır. T.Abdullayeva üçün
qobelen texnikası yeni deyildi. Milli xovsuz xalça texnikalarına bələd
olan rəssam, rahat tərzdə Kanderellinin innovasiyalarını
mənimsəyə bilmişdir
və onun tövsiyəsi ilə bir müddət "Solani" Tiflis Yaradıcılıq
Birliyində rəssam-tərtibatçı
qusmində çalışır.
Vətənə qayıdan rəssam həm təhsilini, həm yaradıcılıq
fəaliyyətinə davam
edir. 1978-ci ildən o, Azərbaycan Xalça və Dekorativ sənətlər
Müzeyində işləyir,
1979-1984-cü illərdə isə Dövlət İncəsənət İnstitutunun
"Dekorativ-tətbiqi sənət"
ixtisası üzrə
təhsil alır. Bu illər ərzində
Tamilla Abdullayevanın
yaradıcılıq üslubunun
formalaşması, bədii
sintezə, ənənənin
canlandırılmasına meylləri
inkişaf edir. Rəssamın Tiflis məktəbi
vasitəsi ilə Avropa qobelenin xüsusiyyətlərini və
milli xalçaçılıq
sistemində ənənəvi
strukturun mənimsəməsi
Tamilla xanımın fərdi bədii ifasını müəyyən
etmişdi. Bu yolda onun müəllimi,
rəhbəri dahi Lətif Kərimov oldu. İnstitut illərində peşəkar
xalçaçı-rəssam kimi formalaşan T.Abdullayevanın diplom işi "İslimi-bəndi"
kompozisiya ustadını
bəlli edir. Onlarda sərgidə iştirak, uzun müddətli elmi (T.Abdullayeva 30 il
AMEA-nın Memarlıq
və İncəsənət
Universitetində çalışıb)
və pedaqoji fəaliyyətin (2004-cü ildən
ADMİU-nun müəllimidir) nəticəsi rəssamın
bir neçə nəsl tələbələrinin
formalaşmasıdır.
2015-ci ildə ilk fərdi sərgisini təqdim edən Tamilla Abdullayeva, hazırkı
"Rəngarəng qobelen
dünyası"nın
əsərlərini əsasən
pandemiya dövründə
yaratdı. Milli Xalça Muzeyində
keçirilən sərginin
konsepti rəssamın
əsərlərinin retrospektiv
nümayişini də
nəzərə alıb.
Bu üsulla T.Abdullayevanın
bədii axtarışlarının
təkəmülü, obraz
və süjetlərin
seçim meyarları,
ifadə dilinin zənginliyi aydın şəkildə ziyarətçiyə
açıqlanır. T.Abdullayevanın dünyası
aram tərzdə,
əsərdən əsərə
keçərək aydınlaşır.
Yaradıcılığında təbiət və
ümumiyyətlə, həyat,
yaşam ideyası əsas motiv qismində izah edən rəssam onun ən uyğun
ifadə materialını
qobelendə görür.
Abdullayeva qobelenlərinin müəllifi
və icraçısıdır
(xalçadan fərqli
olaraq, bütün prosesi özü icra edir), eskizin,
hər ilmənin də müəllifi özüdür. Sərginin
isti və işıqlı ovqatını
formalaşdıran yumşaq
qobelenlərın mövzusu
rəssam tərəfindən
"güllər", "kəpənəklər", "ağaclar", "abstraksiyalar"
kimi tərif edilir. Fiqurativlik rəssam tərəfindən fərqli
səviyyədə tənzimlənir:
T.Abdullayeva formaları
bəzən stilizasiya
edir, bəzən isə deformasiyaya qədər dəyişdirir
və ya tamamən predmetsiz abstrakt-dekorativ meyllərini
nümayış edir.
Əsərlərdə süjet xətti
adətən izlənmir,
lakin daxili məkan daim dinamikdir, rəssam burada öz dramaturgiyasını qurur.
Tamilla xanımın
yaratdığı yeganə
portret əsəri müəllimi, Lətif Kərimovun 2007-ci ildə işlənmiş obrazıdır.
Qobelençi rəssamın təmiz rənglərə marağı,
vizual motivin tamamən dekorativ vəhdətə tabe olması, impressionistik və postimpresionizm formalarının fərdi
intepretasiyaları "Güllər"
silsilələrində bəlli
olur. Maraqlıdır ki, T.Abdullayevanın
bu mövzuya ilk müraciətlərində ("Günəbaxan", "Nar") kompozisiyalar daha formal ruhda həll olunur, lakin son illərdə yaratdığı
əsərlərdə ("Çəməndə qüllər",
2020, "Limon" 2020, "Xurma",
2020, “Şəhidlərin xatirəsinə",
2021) detallara meyllər
artır, rəngkarlıq
plastikası mürəkkəbləşir,
fərdi vurğular güclənir. Çiçəklərin müstəvi üzərində
harmonik səpələnməsi,
modulların düzgün
yerləşdirilməsi Ustadın
materialın və mövzunun bilicisi kimi çıxış etməsini göstərir.
Çiçək motivləri məşhur
"mille fleur" (min çiçək)
kompozisiyalarına reministentsiya
ötürsə də,
müəllif onları
tamamən müstəqil,
fərdi üslubda verib.
T.Abdullayeva üçün səciyyəvi
olan obraz Həyat ağacıdır. Onun simvolikası
real, təbiət olsa
da, müəllif getdikcə ağacın əbədiliyini, mücərrədliyini
vurğulayır. Simvolizmə meyilliyin
məntiqi inkişafı
hazırkı mərhələdə
rəssam üçün
aparıcıdır. Pandemiya dövründə
yaradılan "Maral",
"Maral. Qədim
Azərbaycan rəmzləri",
"Kompozisiya" əsərlərində
milli simvolika, tanınan mədəni irs nümunələri
müəllif interpretasiyasında
təqdim olunur. Qeyd olunan əsərlərin toxunmamış qobelen texnikasına işlənməsi
rəssam üçün
yeni addımdır.
Ekspozisiyada Abdullayevanın xalça nümunələri ənənəvi
motivlərin və sxemlərin fərdi interpretasiyalarını təqdim
edir. Onun "İslimi-bəndi",
"Əfşan", "Saxsıda güllər"
kompozisiyaları ikonoqrafik
sxemlər üzərində
qurulur, lakin T.Abdullayeva kolorit seçimində və ritmlərin oyununda, bəzən isə modulların nisbətlərində
təcrübə və
yaradıcılıq cəsarətindən
təkan alaraq çıxış edir.
Rəng duyumununa güvənən
rəssamın yaradıcılıq
potensialı sərgidə
təqdim olunan xalça eskizlərində
də bəlli olur. İncə pastel tonlu "Ornamental kompozisiya"larda mərkəzi
göllərin inkişaf
motivləri çiçəklərlə
verilir, haşiyələrdə
monolit həll üstünlük təşkil
edir.
Sərginin nisbətən uzunmüddətli
olması ziyarətçi auditoriyasının geniş
və fərqli olmasına ümidlər verir.
Milli Xalça Muzeyinin təcrübəsinə və hər
zamankı peşəkarlığına əsaslanaraq böyük paralel proqramlar da nəzərdə
tutulub. Fevral
ayının sonunadək Muzeydə mühazirələr, ustad dərsləri, rəssamla
görüşlər, kurator və müəllif
ekskursiyaları ünvanlı şəkildə təşkil olunub. Sərginin bu formatda təşkili görkəmli rəssamımızın
yaradıcılığına maraqla
yanaşı, qobelen və xalça
sənətimizin əhəmiyyətinə də
marağın artmasına mühüm və
ümidverici təkandır.
Sevil
KƏRİMOVA
Sənətşünaslıq
üzrə fəlsəfə doktoru, dosent
525-ci qəzet.- 2022.- 5 fevral.- S.15.