Tarixdən səhifələr
MOSKVA
JURNALI BAKI STUDİYASININ İLK VERİLİŞLƏRİ
HAQQINDA NƏ YAZIRDI?
14
fevral AzTV-nin müntəzəm yayıma
başladığı gündür
***
Sovet dövründə
mərkəzi mətbuat
Azərbaycanın ictimai-siyasi
həyatı, iqtisadiyyatı,
burada gedən proseslər, xüsusən
mədəni həyatı
ilə bağlı geniş materiallar çap edirdi. Təbii ki,
ixtisaslaşmış mətbuat
orqanları da var idi ki,
onlar ancaq televiziya və radio fəaliyyətini işıqlandırırdı.
Həmin
ixtisaslaşmış jurnallardan
biri Sovet dövründə əvvəlcə
"Qovorit SSSR", sonra
isə "Sovetskaya
radio i televedenie", daha sonra Sovetler
birliyi dağılana qədər də "Televedenie i radioveşanie"
jurnalı oldu. Düzdür,
sonralar "Forum" adı
ilə də bu televiziya və
radio fəaliyyətinə dair
ixtisaslaşmış nəşrlər
oldu, amma onların heç biri uzun müddət
yaşaya bilmədi.
Həmin
jurnallarda təbii ki,
Azərbaycan televiziya
və radiosunun fəaliyyəti də ara-sıra işıqlandırılırdı.
Məsələn, hələ
1935-ci ildə "Qovorit
SSSR" jurnalının 3-cü sayında Azərbaycan radiosunda gedən proseslərlə bağlı
reportaj çap olunmuş, böyük bəstəkarımız Ü.Hacıbəylinin
və görkəmli yazıçı, Azərbaycan
radiosunun ədəbi
dram verilişlərinə rəhbərlik
edən Məmməd Səid Ordubadinin çıxışları çap
olunmuşdu. Böyük Vətən müharibəsindən
sonrakı illərdə
də jurnal Azərbaycan radiosunun fəaliyyətinə diqqət
yetirmişdi.
Mən
80-ci illərin əvvəllərində
Moskvada Lenin adına
kitabxanada işləyəndə
həmin jurnalları vərəqləyəndə rastıma
çıxan məqalələri,
mövzuya aid olmasa da, bunların çoxunun surətini çıxarıb arxivimdə
saxlamışam. İndi hərdən
onları vərəqləyirəm
və bir çoxları mənə
televiziya və radiomuzun tarixini vərəqləmək baxımından
maraqlı olur. İndi əlimin altında bir nömrə var: "Sovetskaya radio və televedenie" jurnalının
8-ci nömrəsində Azərbaycan
televiziyası haqqında
maraqlı materiallar çap olunub. Jurnalın, demək olar ki, üçdə biri Azərbaycan televiziyasının verilişlərinə
həsr olunub. Jurnaldakı açılış
məqaləsi "Dostlarla görüş"
adlanır. Onun müəllifi Mərkəzi
Televiziyanın "Yerli
radio və televiziya verilişləri baş redaksiyası"nın müdir müavini Q.Qruşevdir. O, Azərbaycan
haqqında rəğbətlə
yazdığı məqaləsində
1964-cü ilin mayında
Azərbaycan televiziyasının
Mərkəzi televiziya
ilə nümayiş etdirilmiş 2 saatlıq proqramı barədə geniş bilgi verir. Həmin məqalədən məlum
olur ki,bu
2 saatlıq proqramın
içərisində məzmunca
siyasi çıxışlar,
filmlər, konsertlər,
poeziya nümunələri
olub və bunlara da SSRİ-nin hər yerində
baxıblar. Çünki
o vaxt Mərkəzi televiziyanın verilişləri Avropadan
tutmuş Vladivostoka qədər hər yerə yayılırdı.
Məqalənin məzmunundan məlum olur ki, Azərbaycan
Televiziyasının (o dövrdə
"Bakı studiyası"
adlanırdı) Mərkəzi
Televiziya ilə yayımlanan proqramının
rəsmi çıxışına
başlanıb. Daha sonra həmin
çıxışı bir
növ illüstrasiya edən "Əsrlər və illər" adlanan oçerk göstərilib. Oçerkdə Azərbaycanda gedən quruculuq işləri, iqtisadiyyatda, sənayedə,
kənd təsərrüfatında
gedən proseslər barədə reportajlar verilib. Bunun ardınca Bakıda "Pioner evi"nin
özfəaliyyət kollektivinin
"Səmim-qəlbdən" adlı kiçik, amma çox maraqlı bir konsert proqramı efirə gedib. Onun ardınca "Bizim Şamama" adlı sənədli film göstərilib. Aydındır
ki, burada söhbət iki dəfə Sosialist Əməyi Qəhrəmanı,
Füzuli rayonu "Bir may" kolxozunun sədri, məşhur pambıqçı, Şərqdə
yeni hüquqlar qazanmış bir Azərbaycan qadını Şamama Həsənovanın
həyatından bəhs
olunub.
"Mənim qızıl Lənkəranım" adlı filmlə davam edən proqramda Azərbaycan ədəbiyyatına da yer ayrılıb və "10 dəqiqəlik poeziya" adı altında Nəbi Xəzrinin şeirləri səsləndirilib. Poeziya dəqiqələrinin ardınca o vaxtlar sovet musiqi sənətində bir ulduz kimi yeni parıldayan, SSRİ-də xeyli məşhurlaşmış gənc müğənni Müslüm Maqomayev haqqında "Yeni görüşlərə kimi, Müslüm!" adlı filmi nümayiş olunub. Bütün bunları sadalayan məqalə müəllifi Q.Qruşev bir-bir göstərilən filmi, oçerkləri, sənədli filmləri təhlil edir, təbii ki, tənqidi qeydlər də bildirir və televiziya yaradıcılığı baxımından çox maraqlı fikirlər söyləyir.
Jurnalın həmin nömrəsində o vaxt televiziya və radio komitəsinin sədr müavini, yazıçı-tərcüməçi Cəlal Məmmədovun geniş məqaləsi çap olunub. "Kollektiv və onun qayğıları" adlı məqalədir. Oxuduqca bu məqalədə həmin dövr televiziyasının havasını duyursan: ruh yüksəkliyi, fotolardan istifadə problemi, rejissorların görüntü əldə etmək çətinliyi, uzun mətnlərin yazılması, kadr məsələsi, o cümlədən, reportyor məsələsinin problem olmağı barədə fikirlər söylənilir. Çox maraqlıdır ki, C.Məmmədov reportyor qıtlığından danışarkən bu yaxınlarda 80 yaşını qeyd eləmiş Ələkbər Abbasovun adını çəkir. Onun apardığı iki verilişi -ayaqqabı fabrikindən apardığı reportajı və bir də Azərbaycan Elmlər Akademiyasının hesablama mərkəzindən apardığı verilişi yüksək qiymətləndirir. Daha sonra məqalədə televiziyada çəkilən yeni verilişlər, sənaye mərkəzlərindən reportajlar, Xəzər neftçilərinin işi barədə çəkilən verilişlər barədə danışılır. O dövr üçün televiziyada məşhur olan müəlliflərin adları sadalanır. Bunların arasında Arif Babayev, Aleksandr Çeçikov, Gennadi Pastuşkov, Nəriman Şıxəliyev, o vaxt "Aygün" filmindən sonra məşhurlaşmış Kamil Rüstəmbəyov kimi rejissor və operatorların adları vardır.
Həmin jurnalda ömrünü televiziyada keçirmiş yazıçımız Firidun Ağayevin bir məqaləsi vardır: "Məktəb kamera qarşısında". Firidun müəllim o vaxt "Uşaq və gənclər proqramları" baş redaksiyasının böyük redaktoru idi və o, məktəbli həyatı, tədris problemlərinin necə işıqlandırılması barədə jurnalın səhifələrində məlumat verir. Bu məqalə həm də ona görə maraqlıdır ki, o vaxt televiziyada çalışan peşəkarlar, televiziyanın əsasını yaradan adamlar haqda məlumat verilir.
Hesab edirəm ki, Azərbaycan televiziyasının tarixini öyrənib tədqiq etmək baxımından bu cür əsaslı jurnal məqalələrinin əhəmiyyəti vardır. Ona görə də bizim teleradiomuzun gənc tədqiqatçıları bu kimi yazılı mənbələrə xüsusi diqqət yetirməlidirlər.
Qulu
MƏHƏRRƏMLİ
Professor
525-ci qəzet.- 2022.- 12 fevral.- S.15.