Hər qəlbdə bir cürə təcəlla edən Sevda gözümüzdə sudu...
Qoymamışam
ölə bu ulu sevda,
Bu günə gətirib
sağ çıxarmışam.
Daşıya bilmirdi Sizif bir daşı,
Mən dağın üstünə
dağ çıxarmışam...
Neynək,
itirdilər bu haqqı-sayı,
Qəlbim
sınıq-sökük haqdan
dolayı...
Dərdini almışam, dünya,
havayı,
Köksündən o qədər ah çıxarmışam...
Fələk, nə vecinə
mənim savaşım,
Dərdim oyuncaqdı, qatılır
başım.
Belə
ömrü boyu yuyub göz yaşım,
Gecəni
səhərə ağ çıxarmışam...
lll
Bu acı dünyaya eşqim, həvəsim,
Bu fani dünyada
varım, yoxumsan.
Vermir ki... oynayır fələk bizimlə,
Hər kim bu dünyadan nəyi çox umsa...
Dadaydı bu acı qəmdən özü də,
Görəydi kədərə yanmaq
necə olur...
Tutur gözümüzü... Baxıb
görmürük,
Görəndə... baxırıq... Onda
gec olur...
Qəmin
də öldürə
bilmədi məni,
Gücünü görmədim ayrılığın
da!
Dolanır dünyanı sərgərdan
canım,
Kədər aşığımdan dərd
topuğumdan...
lll
Gördün, hamı getdi...
qaldıq ikimiz,
Ulu eşq deyilən budu, əzizim.
Hər qəlbdə bir cürə təcəlla edən
Sevda gözümüzdə
sudu, əzizim.
Bu ürək nə azıb, nə də karıxıb,
Bir ömür
eləcə yoluna baxıb.
Göz yaşım gizlincə içimə axıb
Hər kəsi
qəlbimdən yudu, əzizim.
Bildinmi, mənmişəm
yeganə varın?
Silinmir gözündən qəmin,
qubarın...
Bu sirli acının, bu intizarın
Getmir damağından
dadı, əzizim?
Bizim aramızda bir möcüzə var;
Nə zaman, nə məkan, nə hadisə var...
Amma bu sevgidə sirli nəsə var,
Qalacaq tarixdə
adı, əzizim.
Gördün, hamı getdi...
lll
Uçur
lələk-lələk, sökülür
çöp-çöp
Beş-üç quş yuvası xatirələrin.
Qəlbimin qurumuş budaqların
dan
Düşür boş yuvası xatirələrin.
Sənsən bu acını alnıma yazan,
Yaxşı iş deyil ki, bacarmayasan...
Bir acı sözünlə gör necə asan
Sınır daş yuvası xatirələrin.
Yoxdu bu dolanbac yollardan
çıxış,
Soldurdu bağçamı bir ögey baxış...
Eh, qışda qar döydü, payızda yağış,
Uçdu yaş yuvası xatirələrin.
lll
Səni
sevmək günahmış,
Suç
üstdə yaxalandım...
Bir dəlil-sübut kimi
Alındı eşqim, andım...
İllər uzunu çəkdi
Araşdırma, təhqiqat.
Ən ağır cəza kəsdi
Mənə bu zalım həyat.
Qəmin
boynumda zəncir,
Mənə məhbəsdir komam.
Eh, o gündən ömürlük
Yaşamağa məhkumam.
lll
Yenə
yaxınlaşır ölüm
anlarım,
Yenə şeir yazmaq gəlir eynimə.
O qansız sevdanı şeir havası
Haylayıb gətirir üstüm
yenə!
Yenə
gülümsəyir hicran
günəşi
Əriyir
gözümün şimal
buzları
Yenə
də başlayır rəssam xəyalım
Rəsmini cızmağa vəfasız
yarın...
Elə sürtüb yerə dabanlarını
Ərköyün ürəyim hönkürür
yenə!
İtirdiyim illər eynimə
gəlmir
Bir şeir havası gəlir eynimə...
lll
Nə tez-tez deyirsən: "Ölürəm daha",
Ağzından yel alsın, nə sözdü, ölmə!
Sənin
ölünü də
qıymazlar mənə,
Ölü diridən də
əzizdi, ölmə!
Mənim
başım çıxmaz
küydən-kələkdən,
Ətrini
alıram əsən küləkdən...
Adın
xatirimdə güldən-çiçəkdən,
Göylərdə mələkdən təmizdi,
ölmə!
Dilim dönməz deyəm zalımsan, pissən,
Noolsun ki, indi əğyarla dostsan.
İlahi
ülfəti min yol da pozsan,
İlahi
sevgilər ölməzdi,
ölmə!
lll
Hər axşam ömrümün
xəyal ekranın
Beş-üç dəqiqəlik yandırmağım
var.
Ömrümün ən şirin dəqiqələrin
Bu sirli ekranda dondurmağım var.
Keçir asta-asta, keçir
aramla,
Baxışı, duruşu, gülüşü
keçir...
Çıxıb xatirəmin dərinliyindən,
O məhzun, o yorğun yerişi keçir.
Sonra da yalandan tərsləşməyimiz
Yalançı inciyib-küsmələr keçir.
Sonra da ağlını başından alan
İnsafsız dodağı büzmələr
keçir.
Onda gözlərimin dolur buludu,
Onda ürəyimdən
ağrılar keçir.
Onda yaddaşımdan bir ömür boyu
Cavabın tapmayan sorğular
keçir...
Ah, onda qaralır bu xəyal ekran,
Çarxına bir qəhər ilişib qalır.
Zorla fırladıram...
Yenə dişinə
Bir lövhə,
bir xəbər ilişib qalır.
Götürüb atımmı bu
köhnə çarxı,
Qocaldıqca ona boyum da
çatmır.
Hərdən ilişəndə, ciyildəyəndə
Tutub hərləməyə heyim
də çatmır...
O qədər baxıb ki, bu köhnə
filmə
Daha gözlərimdə tovuş
qalmayıb...
Ürəyə gəl anlat bu həqiqəti -
Onda da o ağıl, o huş qalmayıb.
Onun xatirində yüz sənsiz filmi,
Eh, sənsiz yaranmış
min lövhəsi var.
Onun xatirində əzizləməyə
Səndən milyon kərə əziz kəsi var.
Nəyinə lazımdı kif
iyi verən
Cır-cır cırıldayan köhnə
filmlər?
Acı dərman kimi udduğun qəhər,
Gözündən süzülən bu
mirvarilər...
Hər axşam ömrümün
xəyal ekranın
Beş-üç dəqiqəlik yandırmağım
var.
Ömrümün ən şirin dəqiqələrin
Bu sirli ekranda dondurmağım
var...
lll
Mən neynirəm... Mənim yolum ayrıdı,
Ürəyimdə amma bir ad çırpınır.
Xəyallara dən səpdiyim
yerdəcə
Görrəm, küncdə bir cüt qanad çırpınır.
Bir az sığal
çəkirəm ki,
ovunsun,
Su verirəm gözlərimin
camında.
Daşlayıram, huylayıram, incimir,
Uçub getmir ürəyimin damından.
Qəfəsini sındırıram yaddaşın,
Xatirələr pərən-pərən tökülür.
Bir də görrəm, qəh-qəh çəkib
uzaqda
Ağlın
diri bir çınqısı hey gülür...
Yandırıram ürəyimin yaş
yerin,
Bəlkə,
tüstü perikdirə... alınmır.
Öldürəcəm!
Mən dəyməmiş görürəm,
Göyərçinim,
ayağından qan damır...
Eh,
neynirəm ki... Mənim yolum ayrıdır...
Xatirə Rəhimbəyli
525-ci qəzet 2022.- 8 iyul.- S.15.