Ötən bazar gedişlər uzağa qol açmışdı,

 

Döngələr kəsişmişdi, yer üzü susamışdı.

 

 

 

İçimdə bir darıxmaq, qızımla əylənirdim,

 

Xoşbəxtlər ölkəsinə bizdən gileylənirdim.

 

 

 

İndiki bu yorğunluq, keçmişin gümrahlığı,

 

Əl-ələ bir xatirə, yanaq qızarmışlığı.

 

 

 

Bir ürək təşvişinə tanış köhnə küçələr,

 

Saatlar ilə dönür, bitmirdi dəqiqələr.

 

 

 

Yenə həmin may ayı, yerindəydi ağaclar.

 

İşləməyən işıqfor, nazlanırdı yağışlar.

 

Tanış bir  qoxu hopdu ağac tumurcuğuna

 

Elə çox bənzəyirdi gənclik iztirabıma.

 

 

 

Qulaq, səsi duymuşdu, ürək qısılmışdı,

 

"Görəydim bircə dəfə" - bu arzuya çatmışdı.

 

 

 

Saçları tökülmüşdü, bığları ağarmışdı

 

Üzü dəyişməmişdi, baxışı qocalmışdı.

 

 

 

Ətri  həmin ətirdi - sevdiyimi vurmuşdu

 

Hədiyyə təsbehimin mərcanı saralmışdı.

 

 

 

Bir gözucu baxışa ayağım tutulmuşdu.

 

 Nəfəsim dayanmışdı, dodağım qurumuşdu.

 

 

 

Məni asdığı ipdən bir yelləncək qurmuşdu.

 

Üzü məxmər döşəyə qadını oturmuşdu.

 

 

 

Allah, bu rastlayış, bu nəyin bədəlidir.

 

Səninlə bölüşdüyüm sevgimin əcəlidir?!

 

 

 

Yenə dayanmaq üçün kökləndim qüruruma.

 

Gücüm uşaqlaşmışdı, tutunmuşdum qızıma.

 

 

 

Uzaqlaşdım birtəhər: "Məni görər üzülər,

 

Birdən məni tanımaz, son ümidi öldürər" .

 

 

 

Yenə addımlayırdım, qulağımda həmin səs.

 

Köhnəni üstələyən ağrı, bir yeni qəfəs.

 

 

 

Bu cür düşünməmişdim,

 

xəyal da etməmişdim...

 

Tanrım, daha dərdimi üsyanıma

 

yişdim.

 

***

 

Səbir dolu darıxmağa düşmüşəm.

 

Ümid  məndən  qaçar olub ayaqsız.

 

Sevməyibmiş məni bir sağol qədər

 

Başdansovdu təəssüfmüş, zamansız.

 

Xəyallarım bir dumana yar olub

 

Bəxt sınayır, gülümsəyir, yellənir.

 

Dəli Şəhla xəyalında ağatlıyla evlənir

 

Saçın yolub, "olmadı..." - gileylənir.

 

 

 

Giley-güzar daşar olub başımdan

 

İnanmazdım çiy südəmmiş insana.

 

Belə yerdə söz yorulur, az qala

 

Mən deyim səndə olan insafa?!

 

 

 

Tavanı tökülü, divarı yamaq,

 

Könlümün yaşlılar evi qübarda.

 

Evindən bir qoca - yollarda qonaq

 

Gəl çıx, gözləyirəm səni bu vaxtda.

 

 

 

Dön getdiyin qollara

 

 

 

Sən gedəndən pəncərəm

 

işıq üzü görməyib.

 

Bayırda baş verir

 

Yadıma da düşməyib.

 

 

 

Günəşi gözüm görmür,

 

Kədər ovcuma dolur.

 

Mənim sənli gicgahım

 

Xatirələr yoğurur.

 

 

 

Niyə getdin, bilmədim,

 

Mən ki kiçik deyildim.

 

Səndən böyük sevgimlə

 

Mən nəyinə yetmədim?!

 

 

 

Məni atmağa var?

 

İki cümlə tabı

 

nda.

 

Səndən böyük qürur var

 

Gördüyün bu qadında.

 

 

 

İşdi, birdən qayıtsan

 

O biz gedən yollara,

 

Bir qucaq peşmanlıqla

 

Dön, qaçdığın qollara.

 

Saxla  suallarını,

 

Boğ bağrının başında,

 

Bəsdir daha, əskilmə, 

 

Yerin sevgi dışında.

 

 

 

Xəbərin varmı?!

 

 

 

Yuxulu payızın yorğun səhəri

 

Boğur baharımı gediş kədəri

 

Mənli uzaqların xəbər-ətəri

 

Ay ruhu sarmaşıq, gözləri nəmli

 

Şəhərin hüznündən xəbərin varmı?!

 

 

 

Əqrəblər şütüyür fərəqətindən

 

Yetim bir körpənin qəbahətindən.

 

Günahın sonrakı xəcalətindən,

 

Sevgi  qəhərindən, sədaqətindən

 

İçmisən, dadından xəbərin varmı?

 

 

 

Yağış inad ilə döyür damımı..

 

Tavan da qaçırıb həsbi-halını.

 

Misram sovuracaq yuxularını,

 

Payızın verdiyi təb-ilhamımı

 

Sən verə bilmirsən, xəbərin varmı?!

 

 

 

Siyaha bəyaz dən qonaq olacaq,

 

Ömür həsrətlərlə ovudulacaq

 

Göz yaşın yağışa ahəng olacaq,

 

Yalquzaq bədbəxt şeir yazacaq,

 

"Hicranı vüsala  çatdıracaq?

 

həsrətin sonundan xəbərin varmı?"

 

 

 

İnsan qocalsa da, ümidlər bitmir,

 

Ümid hər arzuya-kama yetirmir.

 

Bildiyim gedərin gəlməzi gəlmir,

 

Mənim gəlməzlərə qaçıb gedənim,

 

Yuxuma gəlmirsən, səbəbin varmı?

 

 

 

Boyat havaların qızmar günəşi,

 

Eybi yox, lap olsun solğun şəfəqi.

 

Örpəyin qaldırıb göyə atacaq?

 

Təbəssüm adıyla müjgana inad

 

Məni qucacaq, xəbərin varmı?!

 

 

Banu Məhərrəm

525-ci qəzet.- 2022.- 10 iyun.- S.15.