"Dərvişin rəqsi"
Ucal Haqverdiyev Azərbaycan rəssamlıq məktəbinin
Avropa İntibah dövrünün ənənələrini
avanqard üslublarda improvizə edərək Şərq və Qərb estetikasının
dialoq halında vəhdətinə nail olmuş
sənətkardır. Rəssam
yaradıcılıq fəaliyyətinin
müxtəlif spektrlarinə
işıq salaraq, öz yaradıcılıq
fəlsəfəsinin axtarışlarını,
müxtəlif
janr və üslublarda icra edib. 1970-ci ildən etibarən peşəkar rəssam kimi fəaliyyətə başlayan
sənətkar müxtəlif
səpgilərdə əsərlər
yaradıb, bəzən
kətan xaricinə çıxaraq müxtəlif saplarla bədii tikmə, keramika heykəllər yaratmaqla öz manifestinin ideyasını İntibah dövrünün mənbələrini,
rəssamlarının əsərlərini
təhlil və improvizələr edərək
ənənəvi sənət
və çağdaş
dövr ənənələrini
sintez edib.
"Bir rəsmin
dedikləri" rubrikasının
budəfəki qonağı
sənətşünas Nərgiz
Əbdürrəhmanovadır. Nərgiz xanımla
Ucal Haqverdiyevin "Dərvişin rəqsi"
əsəri haqqında
danışmışıq.
- Nərgiz xanım, söhbətimizə "Dərvişin
rəqsi" əsərinin
üslubu, bədii xüsusiyyətləri haqqında
sualla başlamaq istərdim. Üslub, bədii xüsusiyyətlər
mövzu ilə necə bütövləşir?
- "Dərvişin rəqsi"
əsəri kubo futurizm üslubunun bədii xüsusiyyətlərini xatırladır,
impasto, monoxrom qrizayl texnikasında icra olunub. Rəssam əsərinin kulminasiyaya
- kamilliyə çatmaq
məqamını rəqsin
dairəvi hərəkət
halını bir müstəvi üzərindən
şaxələndirərək parçalanmış əl və ayaq əzaları
ilə təqdim edib. Təsəvvüf fəlsəfəsində
dərviş obrazı
tərki-dünya, həyatın həzz və zövqlərini bilərək tərk edən, ilahi məqama yüksəlmək üçün
özünü dualar,
zikirlər və Səmazən rəqsləri ilə müdriklik zirvəsini təcəssüm
etdirir.
- Bəs rəng koloritində ideya özünü necə göstərir?
- Bu tabloda ilahi məqama
yüksəlmək anı
qızılı-oxra rənglə ştrixlənmiş
xətt, qrafika sənətinin ofort texnikası ilə səsləşir. Sanki bu,
rəssamlıq sənətinin müxtəlif
janrlarının sintezi
və axtarışının nəticəsidir.
Fon qara rəngin
sonsuzluq, kosmik fəzanın və heçlik halının simvolu kimi keçidsiz
tünd yaxmaları ilə təqdim edilib.
Dərvişin konus formalı papağı, uçuşan
paltarının ətəyi
saçılmış və
bir növ parçalanmış şəkildə
insanın daxili məninin eqosunun gerçəklikdən bir
növ uzaqlaşmasını
simvolizə edir.
İnsan şəxsiyyət daxili konfliktlərlə mübarizə
apararaq kainatın kiçildilmiş modeli olduğunu, öz fitrətini dinləyərək
kamilliyə doğru yüksəliş anını
dərk etməyə başlayır.
Karl Yunqun mifoloji arxetiplərinə istinad etsək, dini dünya görüşü
və onun mifoloji dünya görüşünün
kökləri Ucal Haqverdiyevin sxematik şərti təsvir manerası ilə bir növ birləşərək
xətdən həcmli
formaya, təsəvvürdən
reallığa doğru
transformasiya
anını yaşayır.
- Əsərin yaranma
tarixçəsi haqqında
nə bilirik?
- Əsər 1998-ci ildə dikt taxta lövhə
üzərində yağlı
boya texnikasında ərsəyə gəlib.
Ucal Haqverdiyevin ikonalar, Bizans və Şərq, Avropa rəssamlıq ənənələrinə bələd
olmasının nəticəsində
"Dərvişin rəqsi"
ideya və icra manerasını
birləşdirir.
- Ucal Haqverdiyev Şərq və Qərb estetikasının
dialoq halında vəhdətinə nail olmuş
sənətkardır. Yəqin ki,
rəssamın bu xüsusiyyəti sözügedən
əsərdə də
özünü göstərir.
- Bəli, dünyəvi həyatla əbədi həyatda
ilahi məqama çatmağa can atan dərviş bir növ rəssamın prototipi kimi çıxış edərək onun dini -mifoloji dünyagörüşü
ilə yaradıcılıq axtarışlarının
təzahürü kimi
təsəvvür oluna
bilər. Nöqtələr
və dairələr kainatdakı kəhkəşan
və zərrəcikləri,
müxtəlif əşyalar
və insanların dünyəvi həyatdakı
faniliyini əks etdirərək heçlik məqamını
özündə birləşdirir.
Rəssam həyata dair baxışlarının
poetik, fəlsəfi məzmunu sanki bir təlatümlü ritm kimi detalların
ekspressiv təqdimatı
ilə səsləşir. İnsan-varlıq-kainat
münasibətlərinin tarazlığı,
İlahi- varlıq əbədi həyat prinsiplərinin təsviri
sənət üzərində
axtarışları məna və məzmun yükü ilə tamamlanmaqdadır. Rəssamlar
və yaradıcı
fəaliyyət növləri
ilə məşğul olan insanlar da dərviş kimi axtarışlar etməkdədirlər.
İlahi ədalət,
ilahi məqama çatmaq üçün
vüslət anı üçün can atan dərviş kimi öz mənini,
kimliyinin axtarışında identiklik
və ekzistensial sualların cavablarını
axtaran soraqlayan insanın proobrazı kimi dərvişi dəyərləndirmək olar.
- Sizcə, bu əsər bizə nə deyir?
- Pərdəarxası məqam
ondan ibarətdir
ki, monotonlaşan həyatın ilahi yaradıcı rəngə
boyanması ilə harmonik vəhdətdə ekstaz halında bir növ ilahi nemətlərlə
özündən keçən
dərviş kimi həyatın şirinliyini,
varlıq fəlsəfəsinin mahiyyətini dərk edərək hər kəs təkamül edə bilər. Dərvişin rəqsi əsərində
bir rənglə ahənglənərək bütün
kainatı qucaqlayan dərviş obrazı öz aktuallığını bu
gün də qorumaqdadır. Müasir dövrümüzdə də
təsəvvüf fəlsəfəsi özünəməxsus
şəkildə rəssamların
və ədiblərin
istinad mənbəyidir.
Aytac SAHƏD
525-ci qəzet.- 2022.- 18 iyun.- S.21.