Böyüklüyün qiyməti
esse
Vinston Çörçillə
görə, insanın
böyüklüyü onun
öz fikirlərinə
cavabdehlik daşıması
ilə ölçülür. Mənə görə
də, hər işdə keyfiyyət birincidir. Ev işlərindən tutmuş, ta yazı-pozuya qədər.
Söz səbəti aşıb-daşan vaxtı
yazmaq fürsəti olmayanda ürəyimdə
özümlə o qədər
danışıram, bir
də xəbər tuturam ki, nəfəs
almaq yadımdan çıxıb!.. Boğulma anında dərin bir tənəffüs canımı qurtarır.
Balıq kimi ağzımı açıb-yumub
söz nəhrinə baş vururam...
İndi gecənin bu saatında içdiyim antistress çay da kömək eləmir. Atalara Allah rəhmət eləsin, yüz fikir bir borcu
ödəməsə də,
başdan eləmək
də olmur axı. Başın çölünə aid olsa,
açıb qoyarsan bir yana.
Fikir birbaşa beyindən vücuda yayılmağa başlayır,
ilk impulsu da elə biçarə ürəyi tutur!.. Robin Şarma
da məsləhət görür ki, hər gecə on dəqiqə qaranlıq otaqda tək oturub beyni boşaltmaq
lazımdır. Çünki o da telefon, bilgisayar
kimi bir şeydir, doldusa, işləməyəcək. Amma demək asandır, çətini yerinə yetirməkdir...
Bilirəm, narahatlıq insanın enerji balansını pozur, həyat eşqini tükəndirir. Amma qarşısını ala bilirikmi?.. Çinlilər çox operativ
millətdir, hər bir ixtiranın "poddelka"sını ilk çıxaran
və buna görə yaxşı da qazanc əldə
edən onlardır.
Bir az
da uzaqgörən tərpənib insanı əks etdirən "üç güzgü"nün
olduğunu öyrəniblər.
Birinci güzgü sənin, ikinci başqalarının,
üçüncü isə
həqiqətin gözləriylə
göstərir səni.
Gərək o qədər
obyektiv, qətiyyətli,
özünə qarşı
tələbkar olasan ki, ikinci və
üçüncü güzgülərə
üz çevirə biləsən...
Peyğəmbərimiz söyləyib ki, vaxt gələcək insanlar ac qurda dönəcəklər, qurd
olmayanı yeyib aradan götürəcəklər. Xırda,
cılız adamların
böyük işlərə
baş qoşub həm özlərini, həm də başqalarını zərbəyə
tuş etdiklərini görəndə, qeyri-ixtiyari
sağ əlimi üzümə aparıb salavat zikr edirəm
sevgili peyğəmbərimizə...
Böyüklər bir fikir də miras qoyublar
bizə, "yalanla çay keçilər, amma geri qayıtmaq
olmaz". Hündür mərtəbəli binalar tikən, fəqət təməlinə yalan qoyan şirkət rəhbəri bu sadə deyimdən bixəbər olub görünür. Yoxsa
indi başı əllərdə, əlləri
dizində, özü
də mötəbər
qurumların qapısında
boynubükük qalmazdı...
Dünya
çox kiçilib, vaxt vardı indi bir çoxunun
sabah naharını
bir, axşamı bambaşqa şəhərdə
yeyə bildiyi ölkələr nağıl
kimi gələrdi bizə. Kiçildikcə adamları da
dəyişib dünyanın,
maraqları, düşüncələri,
münasibətləri də
cılızlaşıb sanki.
Maddi axtarış həvəsi
beyinləri elə zəbt edib ki, bunun üçün
aldatmaq, yalan, xəyanət də öz formasını dəyişib, sanki "plastik əməliyyat"
keçirərək yenilənib.
Dələduzluq da bahalı, təmiz və səliqəli geyinmiş, cibindən iki ali məktəbin diplomu çıxan, mötəbər
qurumlarda çalışmış,
ad-sanı olan adamların işinə çevrilib. Bir sözlə, fərasət
meydanıdır, aldadıram,
bacar aldanma...
Düzgün insanı indi gündüz vaxtı, Diogen demiş, çıraqla axtarmalısan. Evdə uşaqlara da hər kəsə inanmamaq, etibar etməmək aşılanır. Yaxşı, adam ömrü boyu şübhə içindəmi yaşamalıdır!?. Olmur, atam balası, vallah olmur...
Bu həyatda hər şeyin taleyi var, lap belə cansız əşyasından tutmuş ali varlıq dediyimiz insana qədər. Yazıçı, şair çoxlu sayda bir-birindən gözəl əsərlər yarada bilər, amma bəxt quşu birinin başına qonacaq. Bir şeir, lap kiçik bir hekayə onu qaldırıb qoyacaq göyün üzünə!.. Oxucunu da haçan dindirsən, həmin o qırmızı zolağa düşən, bəxti açılan əsəri xatırlayacaq...
İnsanlar da eynən oxşar taleləri yaşayır, bəzən hər barmağında min hikmət gəzdirən, böyük-kiçik yeri bilən, danışanda dilindən dürr tökülən, bir elin dayağı olan adam lazım olduğu zirvəyə yüksələ bilmir. Təbii ki, onun boş qalan yerinə tamamilə fərqli bir başqası sahib çıxır. Bilmirsən buna qismət deyəsən, yoxsa haqsızlıq?!.
Həyatda yaxşılığın daha tez unudulduğu
kimə sirdir ki?.. Əlbəttə, bəzi
istisnalar burada da var. Bu məqamda qəlbimdən bir səs gəlir, kaş yaxşılığı
edən unuda, yaxşılıq görən
heç unutmaya... Və beləliklə, cəmiyyətdə əbədiyyən
ilahi tarazlıq pozulmaya... Fransız yazıçı və filosofu Deni Didro da
pisləri cəzalandırmağın
ən mükəmməl
yolunu yaxşıları
mükafatlandırmaqda görürdü.
Elə ikinci və üçüncü
güzgüyə yön
çevirə bilməyin
yolu da buradan
- böyüklükdən keçir,
unutmayaq!..
Şahnaz
ŞAHİN
525-ci qəzet.- 2022.- 22 iyun.- S.9.