Şeirin günəşi, sultanı, həm xanı qəzəldir,

Könül evinin sevimli mehmanı qəzəldir.

Udda dil açar, nalə çəkər tarda, kamanda

Muğam oduna yandıran insanı qəzəldir.

Sözdür ağılın ölçüsü, söz güclü silahdır,

Əql ilə sözün vəhdəti, ünvanı qəzəldir.

Uydum adına, bəxtimə gün doğdu sevindim,

Sandım ürəyin çarəsi, dərmanı qəzəldir.

Çox vaxt gecələr nazlı gözəl tək məni tovlar

Ruhla qovuşan ömrümün hər anı qəzəldir.

Tahir, elə söz söylə ki, hər kəs duya bilsin

Ustad eləyən şair, qəzəlxanı qəzəldir.

lll

Bu dünyanın cəfasını dərdi duyub çəkən bilər

Gözlərini halallığa, həqiqətə dikən bilər.

Vətəndaşlıq dəyərini xalq yolunda can qoyanlar

Vətən üçün, millət üçün, öz qanını tökən bilər.

Kişiliyin, insanlığın, azadlığın mənasını

Qartal kimi zirvələrə, qanad açıb səkən bilər

Zəhmət, hörmət, alın təri, haqq-ədalət nemət nədir

Bunu torpaq sevgisiylə biçən bilər, əkən bilər.

Namərd, nadan, evlər yıxan, aqil, arif, igid kimdir

Düşməninin kürəyini, yerə vurub bükən bilər.

Tahir, könül rübabını sevənlərin üzünə aç

Xalq ruhunu, el qədrini quran bilər, tikən bilər.

lll

Ey təbib, bağrımı yar, ruhu götür canımdan,

Bəlkə eşqin bəlası xaric ola qanımdan.

Həsrəti darə çəkib, qəlbimi bəlkə görəsən

Xəbərin yoxmu sənin ah ilə əfqanımdan?

Cismimin od-alovu bihal edərkən çoxunu

Bəs nədən nazlı yarım asta keçir yanımdan?

Mən ki, asudə idim, dərdi-kədər bilməzdim,

Həyatım döndü tamam eşqə düşən anımdan.

Sevilib-sevmək üçün bizi yaratmış yaradan

Şikayət eyləmərəm heç vaxt yaradanımdan.

Dilbərin işvə-nazı ömrüm üçündür duyuram,

Tahirəm zərrə belə dönmərəm peymanımdan.

lll

Hal tutub əhvalıma yanmayır yarım zərrəcə,

Azalmır ah-amanım, dərdi-qübarım zərrəcə.

Gül açıb, bülbül gülür, gəlmir nigarım neyləyim?

Könlümə zövq verməyir bağım-baharım zərrəcə.

Bəxtimə qarə deyib, bəd taleyimdən küsmüşəm,

Qalmayıb cismimdə can, səbri-qərarım zərrəcə.

Ey məni xəlq eyləyən Tanrım, acı əhvalıma

Tablaram yar seyrinə düşsə güzarım zərrəcə.

Nə vaxtdır könlüm, gözüm möhtac qalıbdır yollara

Çatmayır imdadıma dövlətim-varım zərrəcə.

Tahirəm, eşqə, sözə vurğundur qəlbim, anla ki,

Başqa bir yol seçməyə yox ixtiyarım zərrəcə.

lll

Ey təbib, candan çıxan bu cana dərman varmı, de?

Eşq odunda yanmağa dübarə güman varmı, de?

Etibar, ülfət, məhəbbət aşiqin dərmanıdır

Zülm edən, qanlar tökən insanda iman varmı, de?

Yol kəsən, evlər yıxan binəva, nadan kəslərə

İnsanı incitməyə Tanrıdan fərman varmı, de?

Dünyanı viran qoyanlar cənnətin eşqindədir

Cənnətdə yer almağa onlar da imkan varmı, de?

Vətənə sadiqlərə doğma eldən, yurddan özgə

Üz tutub, can qoymağa bir başqa ünvan varmı, de?

Torpağın, xalqın, elin, yarım, sənin vurğununam

Tahiri siz tək duyan sevimli bir can varmı, de?

lll

Heyrətdə idim qəlbimi yar aldı sevindim

Möhnətdə idim qəlbimi yar aldı sevindim.

Hicran odunu dərdimə dərman eləyirdim

Şəhvətdə idim qəlbimi yar aldı sevindim.

Qol-boyun olub sevgili xəyallarım ilə

Söhbətdə idim qəlbimi yar aldı sevindim.

Eşqi, vəfanı pula satan kəslərə kəsgin

Nifrətdə idim qəlbimi yar aldı sevindim.

Könlüm quşu avaz ilə uçdu qəfəsindən

Qürbətdə idim qəlbimi yar aldı sevindim.

Sən də yuxunu yaxşıya yoz, Tahirə söylə:

"Cənnətdə idim qəlbimi yar aldı sevindim".

lll

Ruh gedib canan ilə, illərdir ki, can xəstədir,

Dərdimə etmir əlac, sanki həb, dərman xəstədir.

Nə qədər səy etdilər duymadı bir kəs halımı

Ya mənəm nəalac qalan, ya da ki, loğman xəstədir.

Ağaclar vaxtsız tökərsə barını, bil, anla ki,

Onlara can-can deyən qayğıkeş bağban xəstədir.

Kim ki, eşq, ülfət, məhəbbət əhlinə əl tutmayır

Anlamır sevgi, həyat, inan o insan xəstədir.

Sevgisiz, eşqsiz qalıb, böhran tutubdur dünyanı

Qan-qada tüğyan edir, can gedir, dövran xəstədir.

Vaxt keçir, siz yarıma ərz eyləyin əhvalımi

Tahirə salsın nəzər, bilsin qəzəlxan xəstədir.

lll

Nə imiş eşqi bəla, gəldi havasın gördüm

Eşq ilə dərdi-sərin qəlbdə davasın gördüm.

Aşiqi Məcnun edən çöllərə tutdum üzümü

Leylinin yaşlı gözün, ahı-nəvasın gördüm.

Haraya düşdü yolum yarına canım verənin

Ürəkdə etibarın, dildə duasın gördüm.

Sevilib-sevməyimə heç zaman peşman deyiləm

Çoxda ki, sevdiyimin cövri-cəfasın gördüm.

Axırı yar canını canıma qurban etdi

Qoymadı darda məni əhdi-vəfasın gördüm.

Tahirin qəlbinə ruh, gözlərinə nur verdi

Sözünü cilvələdi zövqü-səfasın gördüm.

lll

Bivəfalar nə bilir eşq ilə dərdin dəyərin,

Sənətin, xalqın, elin, torpağın, yurdun dəyərin.

Sədaqət, əhdi-vəfa zinətidir insanın

Yaradan özü verib arifin, mərdin dəyərin.

Ey təbib, rəhmə gəlib, qəlbimi bir an oxudun

Yaralı can-ciyərin axırı gördün dəyərin.

Yan keçib, şübhə edirdin mənim aşiqliyimə

Eşqimin, atəşimin yaxşı ki, verdin dəyərin.

Çox bəla çəkdi canın, şükür elə Tahir beləcə

Barını, bəhrəsini toplayıb, dərdin dəyərin.

lll

Üz tutub meyl eylədim sevgili-canana tərəf,

O da saldı yolumu qüsseyi-hicrana tərəf.

Gül üzündən nur alıb dünya gözəlləşdi, fəqət,

Salmadı zərrəcə nur mən olan ünvana tərəf.

Gördülər odlanıram çoxları tutdu üzünü

Mən kimi qəlbi yara, gözləri giryana tərəf.

Dedilər rəhmə gəlib aşiqini bir qonaq et

O, baxıb güldü, fəqət, gəlmədi mehmana tərəf.

Sınadı, gördü, eşitdi andımı, ilqarımı

Gəldi qəlbin üzünü güldürən insana tərəf.

Tahirin əhdi budur: xalqıma etsin köməyin

Allahım tutsun üzün daim Azərbaycana tərəf.

lll

Dəyişib zövqün, halın, sanki bu dövran kimisən,

Azalıb eşqin, odun, duydum nigaran kimisən.

Gözlərindən oxudum qəlbinə çökmüş kədəri

Karvanı düzdə qalan qayğılı sarvan kimisən.

Mal-pula səcdə edib ömrünü verdin yelə sən

Vaxt ötüb, gün dəyişib eşqdə peşiman kimisən.

Hanı o qönçə dodaq, işvəli süzgün baxışın

Yoxdur ruhun, elə bil oxsuz bir kaman kimisən.

Məni qorxutdu halın, sözümə baxmır ürəyim

Sanma ki, sən nəzərimdə quru güman kimisən.

Tahiri dərdə salıb bağrını yarsan da, gülüm,

Sən onunçun yenə də sevgili insan kimisən.

lll

Dərd mənim, fərman sənin, ver dərdə adət etmişəm,

Dərd-səri həmdəm bilib sanma qəbahət etmişəm.

Həsrətin qəlb mülkümə şövq ilə nurun saçdırar

Dərdimi cilalayıb var ilə dövlət etmişəm.

Ahımı-fəryadımı bir kimsə duymaz, anlamaz

Çünki hicran naləsin gizlində, xəlvət etmişəm.

Canımı eşqim üçün qurbanlıq etdim, sanmayın

Taleyimdən bezmişəm, ömrə xəyanət etmişəm.

Həsrətimlə, hicranımla fəxr edib, şad olmuşam,

Dərdlərimdən nəf edib halımı babət etmişəm.

Tahirəm millət, vətən xoşbəxtliyi, andım üçün

Üzümü haqqa tutub hər gün ibadət etmişəm.

lll

Ey könül, eşqin bəlasın aləmə car etmə gəl

Döz yarın hicranına, hər sirri aşkar etmə gəl.

Əhdinə, amalına sadiqliyindir şöhrətin

Yan, yanıb kül olmağından zərrəcə ar etmə gəl.

Ah edib, dərd çəkməyindən əl götürmə, anla ki,

Dərd səni aşıq edib, bu dərdi inkar etmə gəl.

Çoxları eşqindən ötrü ömrünü qurban edib,

Dərdinə dərman, təbib yoxdursa dur, var etmə gəl.

Min dəfə cəhd eyləsən də, anlamazsan dərdimi,

Ey təbib, dərman üçün böylə çox israr etmə gəl.

Rəhm eylə, ey dilbərim, candan çıxan canıma bax,

Tahirə bir çarə tap, güldür onu, xar etmə gəl.

Tahir RZA

525-ci qəzet.- 2022.- 23 iyun.- S.15.