Ağdamlı şeirlər

NATƏVAN BAYATILARI

Natəvanın sözü var

Hər sözdə od-közü var.

Aranda İmarəti,

Dağda Cıdır düzü var.

Natəvanın qələmi

Heyran etdi aləmi.

Hər misra qılınc kimi

Çapdı dərdi, ələmi!

Natəvanın Məclisi,

Toplamışdı çox kəsi.

Bağ-bağçadan gələrdi

Həzin qəzəllər səsi.

Natəvanın Qalası

Oldu darda qalası...

Maşallah, açıb indi

Bənövşəsi, laləsi!

Xan qızının bulağı

Dörd dolandı bu dağı.

Axıb behişt eylədi

Bəxtimiz Qarabağı!

GƏLİN GEDƏK...

Gəlin gedək,

İmarətə yenə biz.

Şəfa tapdı oxlar dəymiş sinəmiz...

Yolumuzu gözləməkdə ruhu şad

Xan Babamız,

Xurşidbanu Nənəmiz...

Gəlin gedək,

İmarəti görməyə.

Güllərindən dəstə tutub hörməyə,

Üzülməyək o yerləri görüncə,

Ürəyimiz sızıldaya, göynəyə...

Gəlin gedək,

İmarətə əl verək,

Kimi görsək salam verək, gül verək.

Çiçəkləri bizim dildə danışar,

Küləklərə şirin-şəkər dil verək...

Gəlin gedək,

İmarətə and içək

Bizi görüb yal-yamaclar güləcək...

Dəyməz daha bir daşına yad əli,

Bizimkidir

Bu gün, sabah, gələcək!

Gəlin gedək,

İmarətə şənliyə

Yeri, yeri

ləngiyirsən, sən niyə?!

Yollar boyu xəlbir-xəlbir dən səpək,

Köçən quşlar

Geri dönə dənləyə...

QARAĞACI MƏZARLIĞI

Dünyalar görmüş başını

Ağdamın dizlərinə qoyub

uyumuşdu

Qarağacı məzarlığı...

...Yerlər, göylər görməmişdi

Belə mərdümazarlığı...

Qudurmuş bir hay sürüsü

Onu alıb caynağına

Didik-didik eylədi...

Ömrün-günün bu çağında...

Hay cəhənnəm yaratdı

Ata-baba torpağında...

Ruhlar düşdü pərən-pərən,

Dağlar, daşlar silkələndi...

Ulduzların rəngi qaçdı,

Buludlardan od ələndi...

Məzarların şum etdilər,

Babaların, nənələrin,

bacıların, qardaşların...

Əsgər kimi qoşun-qoşun

Səngərlərə çəkildilər

baş daşları...

Sən heç bizi bağışlama,

Qarağacı məzarlığı...

İndən belə,

Tüfəngləri baş üstündən asmalıyıq!

Qılıncımız qından çıxıb

ağac kimi bitməlidir.

Şeytanların kəndirini

birdəfəlik kəsməliyik.

Bu torpaqdan düşmənlərin

İzi-tozu itməlidir.

Hay-xəyanət, hay-cinayət,

hay-təhlükə!

Qafqazın ağ bənizində

qara ləkə!

...Yox, sən bizi bağışlama,

Qarağacı məzarlığı.

Səni qoruya bilmədik...

SEYİD KAMRAN

Sən özün boyda

Qarabağdın, Seyid Kamran!

Dəxli yoxdur, böyük bağdın,

kiçik bağdın, Seyid Kamran!

Bu torpaqda cücərmişdi

Havan, sünbülün,

saf suyun.

Düşmənlərə göz dağıydı

bəstə boyun...

Varlığında odu vardı

bu ocağın.

Bu yerlərdən qanadlandı

Uşaqlığın, cavanlığın,

tərtəmiz bir ömür çağın.

Sən quş kimi dolanardın

Dərələri, meşələri, dolayları,

Çəmənlərdən boylanmısan

yaz ayları...

Zülmətləri boğazlamış

Ağdam doğma beşiyindi.

Gözü yolda qalıb indi...

Yaz gələndə

Biz səninlə keçəsiydik

Bakı-Ağdam yollarını,

Yollar açıb qollarını...

Evimizə gedəsiydik gülə-gülə

Hardan gəldi əcəl belə...

Yaraladı qəlbimizi...

Yarı yolda qoydu bizi...

Biz kimik ki,

nəçiyik ki,

Ölüm haqdır, Seyid Kamran!

Sənin ruhun çiynimizdə

Biz bir yerdə gedəsiyik

Qarabağa

cəddin haqqı, Seyid Kamran!

AQİL ABBAS

Bu Göylə Yer arasında

Yer tapmadı Aqil Abbas...

Ən müqəddəs ocaqlardan

Aldı odu Aqil Abbas!

Göydən bir boy yuxarıda

boy göstərdi...

Torpaq dərdi, hava dərdi,

su dərdiydi

onun dərdi...

Fələk yaman silkələdi,

Boğazladı, çəkdi dara...

Havalanıb Göyə qalxdı,

Bir nərdivan tapıb çıxdı

Buludlardan buludlara...

Hikkəsindən Yer titrədi,

Göy çatladı,

Dolu tökdü dağa-düzə,

Dünya birdən çalxalandı,

Günəş doğdu bəxtimizə!

Düşmən söndü

Qara geydi çox saraylar...

heç oldular, puç oldular

cındır haylar...

Qəzəblənmiş batman qələm

Zindan kimi möhkəm, ağır...

Qaldırıb çiyninə aldı

Aqil Abbas.

Hərbi libas geyinsəydi,

Heç şübhəsiz,

indi qalib generaldı

Aqil Abbas!

Deyirlər ki, gedib orda -

Qarabağda ev tikdirir.

Gedək, dostlar

o evə bir salam verək.

Qədəmləri çox mübarək!

Gedək, keçək dağ-dərədən,

çöl-çəməndən...

Mən hazıram,

evgördünün xərci məndən.

Yanvar-fevral 2022-ci il

Şüvəlan

Ramiz MƏMMƏDZADƏ

525-ci qəzet.- 2022.- 5 mart.- S.23.