Mən onu belə tanımışam...
AKTYOR,
REJİSSOR VƏ JURNALİST DOSTUM SƏMƏD
CANBAXŞIYEVİN 50 YAŞINA ÜRƏK SÖZLƏRİM
Bir
insanı tanımaq üçün onunla yol yoldaşı
olmaq kifayətdir deyirlər. Bir də düşünün ki, mən
onunla bəlkə də yüz dəfə yol yoldaşı
olmuşam. Kimdən soruşsanız, ilk olaraq yumor dolu lətifələri
yadına düşəcək. O, istənilən
mövzudan yumor yaratmağı bacarır. Hətta
kədərli anında onun simasını görmək, əhvalının
dəyişməsinə səbəb olacaq. Naxçıvan ictimaiyyəti söhbətin kimdən
getdiyini mütləq anladı. Mərkəzi
mühitdə də onu tanıyanlar yuxarıdakı bir
neçə cümləlik təsvirdəki obrazı dəqiq
müəyyənləşdirdilər. Bəli,
bu, Səməd Canbaxşıyevdir.
1972-ci ilin 19 mart tarixində Naxçıvan Muxtar
Respublikası Şahbuz rayonunun Külüs kəndində bir
evə ikiqat bayram ovqatını yaşadan dəyərli
dostumun 50 yaşı tamam olur. Qeyri-ixtiyari Üzeyir
Hacıbəyovun Məşədi İbada haqsızlıq
etirafını xatırlayıram. 50 yaş nədir ki...
Yarım əsr isə böyük bir zamanı
assosiasiya edir. Bu böyük bir yarıməsrin
qısa 50 illiyinə Səməd nələri
sığışdıra bilib?
O, 1990-cı
ildə yaradılan Naxçıvan Dövlət Kukla
Teatrının ilk aktyorlarındandır. Orta məktəbdə
oxuyandan bu sənətə böyük sevgisi olan Səməd
4-cü sinifdə oxuyandan aktyor olmaq arzusuna düşüb.
Bunun nəticəsində də 1993-cü ildə
Naxçıvandakı Zabitlər Evində "Meloman
şou" klubunun, həmçinin, "7 ulduz" Şən
və Hazırcavablar Klubunun yaradıcılarından biri olub.
Buradakı ssenariləri özü yazıb,
özü də oynayardı. Daha sonra tale elə gətirib
ki, aktyorluqla birlikdə jurnalistika ixtisası üzrə də
ali təhsil alıb. 1990-92-ci
illərdə hərbi xidmətini başa vurduqdan sonra qiyabi
olaraq Azərbayan Dövlət Mədəniyyət və
İncəsənət Universitetinin teatr kollektivi rejissoru, həmçinin,
Bakı Dövlət Universitetinin Jurnalistika fakultələrində
təhsil alıb. Jurnalistika
ixtisasının II kursunda təhsil alarkən nəğməkar
şair İslam Səfərli haqqında yazısı necə
marağa səbəb olubsa, o dövrdə Bakıda nəşr
olunan "Naxçıvan" qəzetinin baş redaktoru
BDU-ya gəlib və bu gənc jurnalistlə əməkdaşlıq
barədə söhbət edərək
razılığını alıb.
Aktyor kimi
isə Səmədin tam fərqli səhnə duruşu var.
1999-cu ildə Nəriman Həsənzadənin "Atabəylər"
əsərindəki Mahmud
obrazını səhnədə necə
canlandırmışdısa, Xalq artisti Nurəddin
Mehdixanlı Səmədin oyununu çox bəyənmiş, hətta
Həsən Turabovdan xahiş etmişdi ki, bu cavan
oğlanı Akademik Milli Dram Teatrına işə
götürsün. O da razılaşmışdı. Amma və lakin Bakı kimi böyük şəhərdə
yaşamaq çətinliyi, xüsusən də
Naxçıvan sevgisi bu işin alınmasına mane
olmuşdu.
1997-ci ildə aktyorluğu, 1998-ci ildə jurnalistikanı
bitirən Səməd həmin ildən Naxçıvan
Dövlət Televiziyasında uşaq verilişləri
hazırlamağa başlayır. "Biri vardı, biri
yoxdu", "Boxça" tez bir zamanda uşaqların
sevimli verilişlərinə çevrilə bilir. Təbii ki, bunda Səmədin aktyorluqla jurnalistliyin
sintezindən yaratdığı peşəkar teletəqdimatı
da böyük rol oynamışdı.
Ümumilikdə S.Canbaxşıyev Kukla Teatrında 20-yə
qədər, Dram Teatrda isə 15-ə qədər müxtəlif
obrazların xarakterini yarada bilib. Onun üçün
dram, faciə, komediya janrının fərqi yoxdur. Obraza girməyi bacaran istedad sahibidir. Naxçıvan Dövlət Musiqili Dram Tetarında
aktyor, ədəbi hissə müdiri (2014-2020) kimi
çalışıb. 2020-ci ildən isə
həmin teatrda direktor müavini kimi fəaliyyət göstərir.
Onun səhnə yaradıcılığı sərgisinə
göz atanda qarşımda zəngin xarakterlər qalareyası
canlanır. Çünki onlarla obraza
uğurlu, yaddaqalan səhnə ömrü bəxş edib.
Səmədin yaxşı rejissorluq istedadı da var. Bunu
Tuncər Cücənoğlunun "Rəngsaz"
tamaşasına verdiyi quruluş da göstərdi. Bəzi
tamaşalardakı rejissor assistentliyini də bura əlavə
etsək, gələcəkdə maraqlı tamaşaların
rejissoru kimi qarşımıza çıxacağına da
hazır olmaq lazımdır.
Bu rolları və teatr fəaliyyəti ona
tamaşaçı sevgisi qazandırmaqla bərabər
uğurlara da vəsilə olub. 2000-ci
ildə Naxçıvan Muxtar Respublikasının Əməkdar
artisti fəxri adına, 2015-ci ildə
Prezident Mükafatına layiq görülüb.
2001-ci ildən ilk olaraq jurnalist kimi şəxsən
tanımağa başladığım Səməd
Naxçıvan Televiziyasında redaktor, daha sonra baş
redaktor vəzifələrində çalışıb. 2003-cü ildən
isə "Lider" televiziyasının Naxçıvan
üzrə xüsusi müxbiri kimi fəaliyyət göstərməyə
başlayıb. Hətta 2005-2007-ci illərdə
Bakıya dəvət olunub və həmin televiziyanın mərkəzdəki
müxbiri kimi tamaşaçılar qarşısına
çıxıb. 2007-ci ildən
"Lider" televiziyası fəaliyyətini dayandırana
kimi bölgə müxbiri vəzifəsində muxtar
respublikanın bütün sahələrini Azərbaycan
tamaşaçısına çatdırmağa
çalışıb. Yol
yoldaşlığımız isə 2012-2016-cı illərdə
mütəmadilik qazandı. O illərdə mən
"Azərbaycan" qəzetinin Naxçıvan üzrə
bölgə müxbiri kimi fəaliyyət göstərirdim. Bütün tədbirlərdə demək olar ki,
birlikdə yol yoldaşlığı etmişdik. Reportajlar, müsahibələr, sujetlər, xəbərlər
və digər televiziya proqramlarını hazırlamaq
üçün eyni marşrut üzrə hərəkət
etmişik. Dəbdəbəli zallardakı
tədbirlərdən, çöl-bayırdakı tədbirlərə
kimi zəngin yaddaş arxivimiz var. Bütün bu arxivin
içində gözümün önündə ilk canlanan isə
yepyeni lətifələri gözümüzdən yaş
çıxardana qədər aktyor yumoristikası ilə
danışma tərzi olub. Təbii ki,
peşəkar jurnalistlik fəaliyyəti də daim göz
qabağındaydı.
Səməd jurnalistikanın, demək olar ki,
bütün sahələrində çalışıb. Yuxarıda qeyd etdiklərimdən
əlavə, "Naxçıvanın səsi" radiosunda
redaktor, Naxçıvan Dövlət Televiziya və Radio
Verilişləri Komitəsində "İnformasiya təminatı
və saytlarla iş" və "Xəbərlər"
redaksiyalarında baş redaktor,
Muxtar Respublikanın ilk rəsmi informasiya qurumu olan
"Nuhçıxan" İnformasiya Agentliyinin baş
redaktoru kimi fəaliyyət göstərib. Bunlarla
yanaşı mütəmadi olaraq mətbuat səhifələrində
yazıları nəşr olunub. Təsadüfi
deyil ki, hazırda Naxçıvan Dövlət Universitetində
gələcəyin qələm sahiblərinə "Televiziya
jurnalistikası"ndan dərs deyir. Zəngin
təcrübəsinin nəticəsi kimi qələmə
aldığı "Telejurnalistika dünyası" dərs
vəsaitinin müəllifidir. Dostumun
jurnalist istedadı da diqqətdən kənarda qalmayıb.
22 iyul 2020-ci ildə Azərbaycan Respublikası
Prezidentinin Sərəncamı ilə "Tərəqqi"
medalına layiq görülüb.
Bütün bunları bir kənara qoyub bir insanı
tanımağın yol yoldaşlığından
başlamasına qayıtmaq istəyirəm. 2011-ci ilin iyul
ayında Türkiyənin Azərbaycandakı Səfirliyinin təşkilatçılığı
ilə bir qrup bölgə müxbirləri Ankara və
İstanbula 1 həftəlik səfərə
yollanmışdıq. Ölkəmizin
müxtəlif bölgələrindən media və mətbuat
nümayəndələrinin iştirak etdiyi səfərin məqsədi
iki ölkənin yerel (bölgə) jurnalistikasının
mövcud durumunun müzakirəsi və inkişaf perspektivləri
idi. Naxçıvandan mən və Səməd
bu proqrama daxil edilmişdik. Bir həftə
necə keçdi xəbərimiz olmadı. TRT, TİKA,
Anadolu Agentliyi, "Star" qəzeti və bu kimi 10-a yaxın
media və mətbuat qurumunda olduğumuz müddət ərzində
hər kəsin nəzəri Səməddə idi. Onun duzlu yumoru hamımızda xoş və səmimi
təbəssüm oyadırdı.
Son iki ildə Naxçıvan teatrı barədə,
naxçıvanlı teatr sənətkarlarının həyatı
və yaradıcılığı haqqında mütəmadi
olaraq yazılarla çıxış etməsi, sosial şəbəkələrdə
maarifləndirici və təbliğat yönlü
paylaşımlarını da nəzərə alsaq Səmədin
həqiqi bir teatr sevdalısı olduğunu görə bilərik.
Səməd Canbaxşıyev həm də yaxşı
ailə başçısı və atadır. Həyat yoldaşı Anara
xanım sevimli şairimiz Müzəffər Nəsirlinin nəvəsi
olmaqla yanaşı, həm də "Naxçıvan"
Universitetinin Xarici dillər kafedrasının müdiridir. Övladları
Lalə Canbaxşı NDU-nun memarlıq ixtisasını
bakalavr pilləsi üzrə bitirb, hazırda İzmirdə
Katib Çələbi Universitetində "Turizm və səyahətçilik"
ixtisasının magistridir. Aysu
Canbaxşı isə İzmirdəki Ege Universitetində "Xalqla
əlaqələr" ixtisasının
üçüncü kurs tələbəsi kimi
atasının jurnalistikadakı davamçısıdır.
Oğlu Turqay isə hələ orta məktəb
şagirdidir.
Təpədən dırnağa sənət adamı,
sözün bütün mənalarında sənətkar olan
dostumun bir yaxşı istedadı da var. O, bədii sözün,
poeziyanın, şeirin zərgəridir. Yaxşı
oxucu olmaqla yanaşı, yaxşı təhlilçi və tənqidçidir.
Elə ona görədir ki, bir neçə
kitablıq şeirlərini qətiyyən üzə
çıxarmır. Həmin şeirlərin
hamısını qovluq şəklində mənə göndərib
və elektron arxivimdə qoruyuram. Hətta
bir neçə şeirinə mahnı da bəstələnib.
Buna baxmayaraq şair adına nə
iddiası var, nə də həvəsi.
Bir etirafımı da dilə gətirim. Biləndə
ki, Səmədin 50 yaşı tamam olacaq, inana bilmədim.
Ruhən, xarakter baxımından gənc olan
dostumun fiziki görünüşü də heç 50
yaşı göstərmir. Öz-özümə
düşündüm ki, deyəsən bu, səmimi dostun ciddi
yumorudur. 50 illik vicdanlı və şərəfli
ömür yaşayan Səməd Canbaxşıyevə daha
bir əlli illik sağlam ömür arzulayıram, bizləri
yumorsuz qoymamaq şərti ilə.
Yazımı isə dostumun mənə ithaf elədiyi bir
şeiri özündən icazəsiz yazıma əlavə etməklə
bitirmək istəyirəm. Düşünürəm
ki, buna mənim dostluğumuza dayanan ərkyana haqqım
çatar.
Bu
dünyanı baş üstündə saxlamaq
heç
mümkün deyil,
ayağını söykəməyə dayağı yox.
Çiyin
üstdə gəzdirmək də bir az
müşkül...
Yumrudur o, əl tutmağa
bircə küncü, qulağı yox.
Qucağında daşımağa cəhd eləmə:
içərisi yalan dolu.
Yalanlarsa ağır olur.
Bir də
axı,
bu
dünyadan hara isə getmək üçün
yalanların ayağı yox.
Bu
dünyanın yeri ancaq ayaq altda,
sal xəzələ
xalça kimi,
yalanını, qulağını, ayağını tapda, tapda...
Şair,
ancaq sənin izin qalacaqdır bu dünyada,
Axı sənin izlərini silmək üçün
Uyğun rəngi, boyağı yox...
Elxan
YURDOĞLU
Filologiya
üzrə fəlsəfə doktoru, dosent, şair-publisist
525-ci qəzet.- 2022.- 18 mart.- S.14.