Qələmsiz
yazılanlar
status-esselər
Mən özüm xoş sözün-tərifin ən
yaxşısını deyənəm, ürəyimdən gələn
səmimi sözləri çatdırmağı
qızırqalanmıram. Ünvanıma dəyərli insanlardan
istedadlı, səmimi tərifləri də çox
eşitmişəm.
Amma dünəndən bəri oxuyub bitirə,
çatdırıb cavablandıra bilmədiyim leysan kimi
yağan təbriklərinizdən, xoş sözlərinizdən
çox duyğulandım. Hər birinizə
sonsuz minnətdaram. Heç bilmirəm bu qədər
sevgini haçan və necə qazanmışam.
Var olun!
lll
Əsəbləri cilovlamağın yolları
çoxdur. Sizdə heç biri yoxdursa, özünüzdən
gileylənin.
lll
Təkəbbür
yox, lovğalıq yox! Komandası bu boyda qələbə
qazanıb, bu qədər insana sevinc yaşadıb, yenə də
təvazökarcasına səhvlərdən
danışır, rəqibi tərifləyir.
Ləyaqət nümunəsidir Qurban Qurbanov.
"...Bakıdakı
matçda bu gün etdiyimiz səhvləri etməməyə
çalışacağıq.
"Olimpiakos"un futbolçuları çox
bacarıqlıdır, səhvlərdən maksimum istifadə
edə bilərlər".
lll
Bu gün Beynəlxalq Kitab Sərgi-Yarmarkasında
maraqlı sürprizlərdən biri də Əlövsət
Ağalarovun İlbər Ortaylını Kəlbəcər
istisuyuna qonaq etməsi oldu.
lll
Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Katibliyinin
iclasında Anar müəllim sədrliyə namizəd
olacağını açıqlayıb, Çingiz müəllim
də, digər katiblər də onu dəstəkləyiblər. Əminəm
ki, qurultay nümayəndələri də onun namizədliyini
dəstəkləyəcəklər. Azərbaycanın
ictimai fikrinin formalaşmasında Anar müəllimin xidmətləri
misilsizdir, xalqımızın böyük
ziyalılarından, yazıçılarından biridir. Onun Yazıçılar Birliyinin qorunub
saxlanmasında böyük rolu var. Arzu edirik ki, onunla daha
çox bir yerdə fəaliyyət göstərək. Anar müəllimdən öyrənməli çox
şey var. Onunla bir yerdə işlədiyim üçün
özümü xoşbəxt hesab edirəm.
lll
Ağdamda gözüyumulu hər yeri tapa bilərəm,
amma gözüaçıq mümkün deyil.
Bunu işğaldan azad olunandan sonra Ağdama ilk dəfə
gedəndə demişdim. Amma indi, ikinci dəfə
gedəndə əzbər bildiyim, səkisinin,
asfaltının hər çökəyinə, hər
döngəsinə, tininə bələd olduğum
küçələrdən əsər-əlamət
qalmadığını görəndə
düşündüm ki, heç gözüyumulu da tapa bilmərəm.
Küçələr büzüşüb kol
basmış cığıra dönüb, dəmir
boruları çıxarmaqdan ötrü səkiləri
qazıq-qazıq edib yarğana çeviriblər. Uşaqlığımız
keçən dördmərtəbənin yerində ancaq
daş qırıntıları qalıb.
Vaxtilə Köhnə hamam məhləsi deyilən,
Əli İbrahimov küçəsi adlanan, indi kol-kos
içində itib-batan çöllükdən fəhmlə
tapdığımız cığırla
yaşadığımız döngəyə burularkən
birdən hiss etdim ki, dünyada cəngəl basmış
küçəylə gedib öz evini tapa bilməmək
qorxusu da varmış. Bir nişanəsi qalırmı görəsən?
Evimizi qalın divarlarının qalıqlarından
tanıdım.
Köhnə, pas tutmuş əşyalar xatirələri
canlandırdı.
Dostum Vaqifgilin evi isə əksər evlər kimi yerlə
birdir. Nə
divarı, nə başqa nişanəsi var. Vaqif evlərini
kafel qırıntılarından tanıdı...
Sarsıntı içində, düşmənə lənət
oxuya-oxuya dolaşdıq doğma şəhərimizin
uçuqlarını. Oxuduğumuz məşhur Ağdam şəhər
1 nömrəli orta məktəbin uçuqları arasında
gəzib dolaşdıq, keçmişi,
uşaqlığımızı, sinif
yoldaşlarımızı, müəllimlərimizi yada
saldıq, gələcək Ağdamı xəyal etdik.
"Dünyanın ən varlı şəhəri!"
"Ağam şəhərim! Adam şəhərim! Ağdam şəhərim!"
"Ruhlar şəhəri".
lll
Yaxşılıq etməkdən zövq almaq hər
insanın xislətində olmur.
lll
Unuda bilməyin
xoşbəxtliyi...
lll
Kimin dəyirmanına
su tökdüyünün fərqində olmamaq...
lll
Noyabrın 17-də "525-ci qəzet"in 30
yaşı tamam olur. Bu ərəfədə qəzetin 6000-ci
sayı işıq üzü gördü.
6000 böyük rəqəmdir. Tarixdir, zəhmətdir,
əzmdir, şövqdür, enerjidir. Bu
6000 sayın işıq üzü görməsində əməyi
olan hər kəsə təşəkkürümü
bildirir, 525sevərlərin hamısını təbrik edirəm.
lllSosial
şəbəkələrdə insanları təhqir edənlərə,
buna rəvac verib şərait yaradanlara qarşı
barışmaz olmalı, sərt münasibət göstərməliyik.
Belə şəxslər ictimai məkanda
olduqlarını dərk etməli, sərt qınağa
tuş gələcəklərini anlamalıdırlar.
Təhqir və böhtanı heç bir söz, ifadə
azadlığıyla pərdələmək olmaz.
Texnoloji yeniliklər xalqımızın min ildən bəri
formalaşmış ədəb-ərkan qaydalarına,
böyüyə-kiçiyə hörmət ənənəsinə
zərbə vurmamalıdır. Bu keyfiyyətlərin
üstündən xətt çəkənlər hüquqi məsuliyyət
daşıdıqlarını dərk etməlidirlər.
İctimai məkanda özünü idarə etməyi
bacarmamaq tərbiyə qüsurudur. Bunu belələrinə
tez-tez xatırlatmaq lazımdır. Abrınıza
qısılmayın və qınamaqdan çəkinməyin.
lll
Yazıçılar Birliyinin qurultayında bəzi
"jurnalistlərin" hərəkətlərini görəndən
sonra bir daha əmin oldum ki, mətbuatımızın
saflaşmasına ciddi ehtiyac var.
Heç
bir ədəb-ərkan gözləmədən, bütün
etik qaydaları tapdalayaraq yaşlı yazıçılarla,
alimlərlə kobud davranan, mikrofonu müsahibinin ağzına
dürtən, əndazə gözləmədən,
qarışıqlıqdan və tünlükdən
faydalanıb, müsahibini hövsələdən
çıxarıb zorla istədiyi cavabı qoparmağa
çalışan, qalmaqal təşnəsi bu "jurnalistlər"in
hərəkətinə heyrətlənməmək
mümkünsüz idi.
Bəzi özünü media adlandıran, "gözəgörünməz"
sayt idarəçilərinin "sensasiya" yaratmaq naminə
gəncləri əllərində oyuncağa - robota
çevirməsini müşahidə eləmək də məyusluq
doğururdu.
Amma orda kübar, özünü-sözünü bilən,
müsahibə almaq üçün icazə istəyən, sərt
sualları da mədəni şəkildə ünvanlayan
peşəkarlar da vardı. Jurnalistikamız belə
peşəkarlara söykənib inkişaf edə bilər.
"Babam mənə kor deyib, gəlib gedəni vur
deyib" əxlaqını peşə prinsipi kimi qəbul edənlərlə
yalnız xaosa yuvarlanmaq olar. İctimaiyyətin
qınağı, peşəkar jurnalistlərin dəstəyi
və "Media haqqında" qanunun tələbləriylə
bu qarışıqlığa son qoyulmasının
mümkün olacağına inanıram.
lll
Jurnalistlər həmişə xalqın savadlı, mədəni,
ziyalı təbəqəsi sayılıblar. Bu keyfiyyətlərin
daşıyıcısı olan həmkarlarımız bu
gün də var. Onlar təvazökardırlar, abırlıdırlar,
kənardan mətbuatımızın bugünkü mənzərəsinə
baxıb köks ötürürlər.
Jurnalist adı nəyə görə bu qədər
nüfuzdan düşdü? Niyə cəmiyyət
onlara əcaib və qorxulu məxluqlar kimi baxır, hətta bəzən
kinayə və ironiya ilə yanaşırlar?
Bunun bir səbəbi
özünü jurnalist adlandıranların bir-birinə
tükənməz kin-küdurət bəsləməsi,
bir-birini aşağılaması, gözdən
salmasıdırsa, bir səbəbi də sosial şəbəkələrin
yaratdığı asudəlikdə yerindən duranın
jurnalist adına iddia etməsidir. İndi hamı yazır, çəkir,
danışır və ictimaiyyət də bu
"hamını" jurnalist simasında görür. Bu sektorda güclü özünütənzimləmə,
sərt ictimai qınaq olmasa, fəsadları getdikcə dərinləşəcək.
Jurnalist və
yazar adına iddia edənlərin
ömründə bir kitab oxumamasından, tariximizə və mədəniyyətimizə
nabələdliyindən çox danışırıq,
deyirik, qınayırıq, yoruluruq.
Bəzən də özünü intellektual və
ziyalı hesab edən neçə ilin jurnalistindən elə
söz eşidirik ki, heyrətə gəlirik. Deməli,
oxumayan, məlumatsız olan təkcə "iddialı" gənclər
deyil, belələri yaşlılar arasında da var.
Neçə
ilin jurnalisti verilişində Xalq şairi Ramiz Rövşənə
atmaca atır, sonra deyir ki, son 30 ildə Anar nə yazıb ki?
Halbuki bir az maraqlansa, görərdi ki, o, ömrünün 30
ilini dingiş şou proqramlara sərf edəndə Anar sakitcə
öz yaradıcılığıyla məşğul olub, xalqımız,
cəmiyyətimiz üçün bir çox vacib,
sanballı və dəyərli əsərlər yaradıb. Anar bu 30 ildə 1000 səhifəlik "Yaşamaq
haqqı" traktatını yazıb. "Yaşamaq
haqqı" hər bir azərbaycanlının oxuması
vacib, keçmişimizə güzgü tutan, gələcəyimizin
yol xəritəsi olan Kitabdır. Anarın Heydər
Əliyev mükafatına layiq görülmüş
"LİK Azerbaydjana" üçcildliyindən, mədəni
irsimizin bütün qatlarına işıq tutan "Söz
dünyası" beşcildliyindən, eləcə də
çoxlu sayda ədəbi-bədii əsərlərindən
xəbərsiz olub pafos üfürmək ziyalıya, intellektuala,
peşəkara yaraşmayan, naqis hərəkətdir.
Qınadığımız mütaliəsiz cavanlara belə
"nümunə" göstərməklə onlar, əslində,
cəmiyyəti qaranlığa və xaosa sürükləyirlər. Unudurlar ki,
dürüst yol axına qoşulub bulanıq sulara
qarışmaq yox, tərsinə, mənbəyə üzüb
duruluğa çıxmağa çalışmaqdır.
lll
İnsanlar ağlaya-ağlaya, imdad diləyərək Mətbuat
Şurasına gəlirlər. Şikayətləri əsasən,
yutub kanallarından, sosial media səhifələrindəndir.
Sadə, adi insanlar şantaj və böhtana məruz
qalır, təhqir olunur, hədələnir.
Mətbuat Şurası neyləməlidir?
Şikayət ünvanlarının bir çoxu kriminal
keçmişə malik, islah olunması mümkünsüz
şəxslərdir. Belələri, açıq
görünür ki, şər-böhtan, şantajla
yoğrulan xislətlərini dəyişəsi deyirlər.
Heç bir ictimai qınaq, etik davranış tələbləri
belələrinə təsir etmək gücündə deyil. Onların hərəkətləri,
dedikləri, danışdıqları birbaşa hüquqi məsuliyyət
yaradır. Belə vəziyyətdə isə
hüquq-mühafizə orqanlarının müdaxiləsi,
qanunların sərt üzüylə qərarlar verməsi
vacibdir.
lll
Öz sirli xarizmaları, əzmkar fəaliyyətləri
ilə mətbuatımızın nüfuzunu və
saflığını qoruyub saxlayan iki peşəkar xanım
jurnalistə - Bakıda İlhamiyyə Rzaya, Qubada Aytəkin
Alxaslıya mükafatlar təqdim etmək xoş bir
rahatlıq yaratdı.
Hər iki xanımı bir daha təbrik edir, fəaliyyətlərində
uğurlar arzulayıram.
lll
Söz
azadlığı içinin kin-küdurətini yaymaq
üçün səbəb ola bilməz.
lll
Hər neqativ hadisəni çəkib paylaşmaq etik
deyil.
lll
"...Təbriz
insanı düşündürür - mövcud ab-havası ilə.
Elə bil, ciyərlərində bir qapanma
yaranıb, rahat nəfəs ala bilmir. Bağırıb
"mən də varam" demək istəyir, səsi
eşidilmir..."
Əziz
dostumuz və həmkarımız Bahəddin Həzinin
"Ölümcül həqiqətlər"
kitabının imza günündə "Qanun"un nəşr etdiyi daha iki kitabın
reklamını gördüm, hər ikisini də aldım:
köhnə dostumuz, gözəl şair- tərcüməçi
Mahir N.Qarayevin "Sonuncu korifey" romanını və
tanımadığım xanım müəllifin - İradə
Qədirovanın "Əfşan: İran boyunca uzanan tək səyahətim"
kitabını.
Bahəddinin imza günü qələbəlik idi. Səs-küyə baxmayaraq
qısa çıxış etdim, xoş sözlər dedim, təbriklərimi çatdırdım. Publisist kimi peşəkarlığına bələd
olduğumuz Bahəddinin bu kitabı həm də onun
yazıçılığının sanballı sübutu,
pasportudur.
Mahirin, səhv etmirəmsə, ilk nəsr əsəri olan bu romanının 30 səhifəsini oxudum; peşəkarlıq göz önündədir, keçmişə, geridə qalan illərə, gəncliyə xəfif xiffətlə - nostaljiylə dolu bu əsəri sonacan da maraqla oxuyacağıma əminəm.
Bəs bu üçüncü müəllif kimdir?
Ad, imza
heç nə demir. Amma kitab maraq doğurur,
özünə çəkir. Arabir incə
redaktəyə ehtiyac duyulsa da, təhkiyəsi
axıcıdır, rahat oxunur. Mövzu isə
bu günlərdə lap aktualdır. Oxuduqca iki dəfə
olduğum Təbrizin ab-havası məni bürüyür, tanış məkanlar yaddaşımda
oyanır. Xanım müəllifin
yanaşması, münasibəti isə təzə və
xoş duyğular yaradır.
Araşdırıram. İradə Qədirova
sosial mediada məşhurdur - ixtisasca tarixçi-etnoqrafdır,
fotoqraf-səyyahdır.
Həm də yaxşı yazıçı, vətənpərvər
xanımdır. Ölkəmizi qarış-qarış gəzib
kameraya köçürən, çəkdiyi fotolarla məşhurluq
və rəğbət qazanan xanım. Feysbukda tapdım,
özünə də yazdım, xoş sözlər dedim, təbriklərimi
çatdırdım.
Kitabını
isə az qala yarılamışam.
Sizə də tövsiyə edirəm.
Yuxarıdakı cümlələr də bu kitabdandır.
Yeni istedadları tanımaq, kəşf etmək isə həmişəki kimi sevinc və ümiddir.
Uğurlar arzulayıram.
Rəşad
MƏCİD
Azərbaycan
Yazıçılar Birliyinin sədr müavini, "525-ci qəzet"in
baş redaktoru
525-ci qəzet.- 2022.- 12 noyabr.- S.9.