Florensiya şəhəri və Mediçi
sülaləsi
(Əvvəli
ötən çərşənbə sayımızda)
Filippin b.e.ə 336-cı ildəki
ölümü Demosfenə yeni ümid verdi.
O istəyirdi ki, Yunanıstanın hegemonluğu Filippin varisinin
əlinə keçməsin. Onu taxt-tacda əvəz edən oğlu Aleksandr isə
çox asanlıqla həyəcanı yatıra bildi. O,
Fivanı qəddarcasına cəzalandırdı,
afinalılardan isə Demosfeni ona verməyi tələb etdi.
Lakin xalq buna
razılıq vermədi. Düşmənləri
onun cərimə verməyə məhkum edilməsinə nail
oldular, lakin o, pulu olmadığından şəhərdən
qaçmağa məcbur oldu.
Demadın
təklifi ilə Afina xalqı Demosfenə və tərəfdarlarına
ölüm hökmü verdi. Bu vaxt Böyük Aleksandr Asiya
yürüşündə, Babildə idi. Makedoniya
çarı Antipatr Demosfeni tutmaq üçün adamlar
göndərdi. Düşmənlərinin əlinə
düşməmək üçün o, b.e.ə. 322-ci ildə
Poseydon məbədində zəhər içib
özünü öldürdü, ondan bir il
əvvəl isə yeni imperiyanın banisi Aleksandr
ölmüşdü.
Plutarx Demosfeni tərifləyir ki, o, həyatına aman
verilməsinə yalvarsa da, son anda Antipatrın qəddarlığı
üzərində gülməyi də bacardı və
özünü məbəddə intihar etdi. Afinalılar az
sonra həmin məbədin yanında ona heykəl qoydular.
Demosfenin nitqləri "xarakterin güzgüsü"
adlanır, müəllifin görüşlərini əks
etdirir. Onun çıxışları, müasiri Aristotelin
nəzəri ritorika barədəki mülahizələrinə
yaxın idi. Onun nitqlərinin dili əla
olmaqla, həm də sadəliyi, yığcamlığı,
ciddiliyi və xoşagələn olması ilə
seçilirdi. Onun
çıxışlarının effekti mənəvi gücə
əsaslanırdı. Onun ideyalarını
nəcibliyi vətənə məhəbbət, onun şərəfinə
və keçmişinə hörmət
ilhamlandırırdı. Əlbəttə,
onun ifşa xarakterli nitqləri, tikanlı olmaları ilə
seçilirdi. Plutarxın
yazdığına görə, müasirləri onu
"ilan" adlandırırdılar.
Demosfen uşaqlıqdan şöhrətin
şüaları altında çimmək istəyirdi. Yaşlı
Demosfen isə səbirli və zəhmətkeş idi. O,
çıxış etməmişdən əvvəl nitqlərini
əzbərləyirdi və çıxışının səs
diapazonunun necə olmasını da məşq edirdi.
Demosfenin
"filippika"larından fərqli olaraq digər afinalı,
ritorik müəllimi olan İsokrat kimiləri isə Filippin
yunanları birləşdirməklə, onu xilaskar kimi və
ümumi düşmən olan persiyalılara qarşı səlib
yürüşünə bütün yunan
dünyasını təşkil edən adam
kimi qiymətləndirirdi. Demosfen, əksinə,
afinalıları onun təhlükəsi barədə xəbərdar
edirdi, onu Afina azadlığının və müstəqilliyini
düşməni hesab edirdi. Filipp
öldürüldükdən sonra onun varisinə də
Demosfen eyni qəzəbli münasibət bəsləyirdi.
Lakin o, böyük qüdrətə və
imkanlara malik olan çarla bacara bilməzdi. O həm
Filippinin, həm də onun oğlu Aleksandrın
ölümünə nə qədər sevinsə də,
özünə yaranan təhlükəyə görə
Afinanı tərk edib, qaçqına çevrildi.
Demosfen özünü zəhərləyib
öldürdükdən sonra afinalılar heyifsilənirdilər
ki, onun ağlı ölçüsündə qüdrəti
olsaydı, Elladada hakimiyyəti Makedoniyanın müharibə
allahları sayılan çar Filipp və ya Aleksandr
götürə bilməzdi.
Demosfen
üçüncü filippikasında deyirdi: "O, (Filipp)
öz xoşuna gələn kimi hakimiyyəti həyata
keçirməklə, yunanları bir-birinin ardınca sakitcə
qarət edir, parçalayır, onların şəhərlərinə
hücum edir və onları qul olmağa çevirir. Siz
bilirsiniz ki, yunanlar spartalılardan və ya bizdən əzab
çəkdiyi səhvlər nəzərə alsalar da, onlar
bilirdilər ki, bütün hadisələrdə
Yunanıstanın həqiqi doğulmuş
oğlanlarının əlindən əzab çəkmişlər
və onlar bunu özünün qanuni, böyük işlərə
sahib olmaq üçün doğulmuş oğlunun hərəkətləri
kimi qiymətləndirə bilərlər. Əlbəttə, o, şübhəsiz olaraq öz
hökumətini idarə etməkdə buraxdığı səhvə
və xətaya görə təqsirli bilinəcəkdir,
ittiham edilməyə və qınağa layiq olacaqdır və
deyiləcəkdir ki, o, bizim qanımızdan deyildir, bunları
etməklə o, heç də qanuni varis deyildir. Lakin əgər hansısa qul və ya qanunsuz
doğulmuş bastard heç bir hüququ olmadan
(Yunanıstandakı) ölkələri viran qoyursa və israf
edirsə, hansı daha böyük monstr olan və
hamını hiddətləndirən bir adamı göylər
bəs necə adlandıracaqdır? Həm
də onlar üçün bu, Filippinin və onun
davranışının ürək bulantısı
tutması təsirinə bənzəməyəcəkdir.
Baxmayaraq ki, o, təkcə yalnız yunan deyildir,
yunanlarla heç bir qohumluğu da yoxdur, lakin hətta
hansısa yerdən olan barbar da deyildir ki, heç olmasa bu adla
hansısa bir şərəflə adlana bilsin. Lakin o, Makedoniyadan olan bubon taunu əclafıdır,
oradan heç vaxt abırlı qulun da çıxması
mümkün olmayacaqdır".
lll
Afina dövlət xadimi və böyük natiq Demosfen
bütün həyatını vətənə həsr
etmiş və ölən anında da onun azadlığı
üçün mübarizəsini davam etdirmişdi. O, b.e.ə. 384-cü ildə
Afinada anadan olmuşdu. Onun atasının adı da Demosfen idi,
silah emalatxanasının sahibi olmaqla, varlı adam
idi. Oğulun yeddi yaşı olanda atası vəfat
etmişdi, böyük sərvət şəklindəki
öz mirasını gələcək natiq və onun
kiçik bacısına vəsiyyət etmişdi.
Uşağın tərbiyəsi ilə anası məşğul
olurdu, qadın qardaşı ilə birlikdə, ona hamilik
edirdi. Lakin onlar vicdanlı adamlar deyildi, müəllimlərə
pul vermirdilər, uşaqların təhsilinə və səhhətinə
də qayğı göstərmirdilər.
Demosfen həddi-buluq
yaşına çatdıqda hamilər ona yalnız evi və
bir az pul verdilər, pulun və əmlakın
böyük hissəsini isə özləri mənimsədilər.
Gənc oğlan əvvəlcə hamilərini
dilə tutdu ki, irsi könüllü olaraq qaytarsınlar, lakin
onlar təklifi rədd etdilər. O vaxt o,
oğurlanmış pulları məhkəmə yolu ilə
qaytarmaq istədi. Məhkəmədə
uğur qazanmaq üçün Afina qanunlarını
yaxşıca bilmək lazım idi, başlıcası isə
yaxşı və inandırıcı qaydada danışmaq
qabiliyyəti idi.
O vaxtlar
mövcud olan demokratik quruluşda hər bir Afina vətəndaşına
məhkəmədə və xalq
yığıncağında çıxış etmək
lazım gəlirdi. Görkəmli natiqlər
ümumxalq hörmətinə yiyələnirdilər, onlar
dövlətin fəxri vəzifələrinə seçilir və
xarici ölkələrə səfir göndərilirdilər.
Afinada natiqliyi öyrənən, mübahisələrdə
qalib gəlməyi bacaran, hətta zəif bəhanəni daha
güclüyə çevirən çox sayda adamlar meydana gəlmişdi.
Nitq qabiliyyətinin o vaxtlar ən görkəmli müəllimləri
İsokrat və İsey idi. İsokrat öz evində
nitq mədəniyyəti kursu təşkil etmişdi. Lakin Demosfen təhsil üçün ödənilməli
haqqın məbləği yüksək olduğundan, məşğələlərə
davam edə bilmirdi. Bu vaxt o, həmin dövrdə irs işləri üzrə ən yaxşı
vəkil olan İseyə müraciət etdi.
Təhsilini başa vurub, Demosfen öz hamiləri ilə
məhkəmə çəkişməsinə
başladı.
Məhkəmə 5 il uzandı. Hakimlər hər cür vasitələrlə məsuliyyətdən
qaçmağa çalışırdı, Demosfenin
atasının vəsiyyəti və digər mühüm sənədlər
də məhv edilmişdi. Nəhayət, hamilər məhkum
edildilər, lakin Demosfen də mirası bütünlüklə özünə qaytara bilmədi.
Hamilərlə aparılan uzunmüddətli ağır
mübarizə gələcək natiqin xarakterini möhkəmləndirdi,
onda inadkarlıq və öz məqsədindən dönməmək
hissini inkişaf etdirdi.
Demosfen hələ uşaqlıqdan xalq
qarşısında çıxış etməyi
arzulamışdı. Bu oğlan görürdü ki, görkəmli
natiqləri xalq necə alqışlayır və onların bəlağətli
nitqlərinə təəccüb edirdi, bu nitqlər isə təkcə
onu deyil, hamını heyran qoyurdu. O vaxtdan bütün
digər məşğələlərini və
oyunlarını atıb, nitq söyləməkdə məşq
etməyə başladı. O, natiq olmağı qərara
aldı. Xalq qarşısında
çıxış etməmişdən əvvəl o,
müəlliminin nümunəsi əsasında başqaları
üçün məhkəmə nitqləri yazırdı.
Belə məşğuliyyətə görə
yaxşı pul qazanırdı və gənc oğlan nəinki
öz anasını və bacısını saxlaya bilirdi, həm
də bir qədər əmanət toplaya bilmişdi. Lakin başqalarına çıxış yazmaq
yeniyetməni məmnun etmirdi. O istəyirdi ki, öz həyatını
ictimai fəaliyyətə həsr etsin.
Gənc natiqin xalq qarşısında ilk çıxışı
kədərli səs-küylə, gülüşlə nəticələndi,
bunlar ona öz çıxışını nəzərdə
tutulan kimi qurtarmağa imkan vermədi. Bu uğursuzluq tamamilə
təbii idi, Demosfenin olduqca zəif səsi var idi, həm də
anlaşılan qaydada danışmırdı, yüngülcə
pəltəkləyirdi. Digər tərəfdən
o, çıxış edəndə çiyinlərini
qaldırıb-endirirdi, ümumiyyətlə, kütlə
qarşısında dayanmağı heç də
bacarmırdı.
Onun ikinci dəfə çıxış etmək cəhdi
də uğursuzluqla nəticələndi. Ruhdan
düşüb, utandığından plaşı ilə
üzünü örtüb, evinə tələsdi. Əvvəlcə hətta onun arxasınca dostu, məşhur
Afina aktyorunun da gəldiyini hiss etmədi. Onlar
birlikdə addımlayırdılar. Demosfen öz
uğursuzluğunu kədərlə dostuna danışmağa
başladı və dedi ki, xalq onun dərin mənalı
çıxışını qiymətləndirmir və
başa düşmür. Aktyor ona cavab verdi:
"Bu heç də belə deyil, lakin mən
çalışaram ki, sənin dərdinə kömək
edim. Sofokldan və Yevripiddən mənə bir
parça oxu". Demosfen məşhur
yunan şairlərini, onlar teatr üçün
yazırdılar, yaxşı tanıyırdı. Ona görə də bir parçanı oxuyub
qurtardıqda, aktyor həmin şeiri təkrar etdi, lakin
çox ifadəli alındığından Demosfenə elə
gəldi ki, tam başqa bir şeiri dinləyir. O başa
düşdü ki, nitqə daha çox gözəlliyi ifadəlilik
verir, bu mühüm cəhət isə onda
çatışmırdı. İkiqat cəhdlə
o, öz işinə yenidən başladı.
Demosfen qərara aldı ki, nə olursa olsun, o, öz
nitqinin qüsurlarını düzəltməlidir. Heç kəsin
ona mane olmaması üçün o, tənhalığa
çəkildi, başının yarısını
ülgüclə qırxdı və saçları uzanana qədər
evdən çıxmadı. Hər gün
bir neçə saat o, məşqlərlə məşğul
olur, öz tələffüzündəki aydın olmayan yerləri
düzəldirdi. O, ağzını daşla doldurub, bərkdən
və aydın danışmağa
çalışırdı ki, "r" səsini tələffüz
etməyi öyrənsin. O, küçüyü
qucağına götürüb, onun
mırıltısını dinləyir və səsləri təkrar
edirdi. O, şeirləri bərkdən tələffüz etməyi,
dağa qalxanda və ya dəniz sahilində gəzəndə
öyrənir, çalışırdı ki, öz səsi
ilə küləyin və dalğaların səsini
batırsın.
Uzun və inadlı cəhdlərdən sonra Demosfen öz məqsədinə çatdı və əla natiqə çevrildi. Lakin o, heç vaxt hazırlıqsız çıxış etmirdi və daim əvvəlcədən yazılmış nitqi öyrənirdi. Gecələr lampanın işığında o, ciddi-cəhdlə çıxışına hazırlaşırdı, hər sözü çox fikirləşib seçirdi. Bütün bunlar sonralar onun əleyhdarlarına bəhanə verdi ki, onu ilhamının və təbii qabiliyyətlərinin olmamasında məzəmmət etsinlər.
Lakin hətta düşmənləri də, nəhayət, onun çıxışlarının gücünü və ustalığını etiraf etdilər. Onun çıxışlarında qeyri-adi ifadə, sadəlik, hissin və fikrin böyük gücü ilə, aydınlığı və inandırıcılığı ilə birləşirdi. Demosfen daim baş mövzudan ciddi danışırdı, sadə çərənləməni sevmirdi. O, dinləyicilərin ağlına təsir göstərməklə sakit danışırdı, gah onları hissin gücü ilə əsir edir, çıxışının ifadələliyi və hərarəti ilə müdafiə etdiyi işin düzgünlüyünü dinləyicilərə çatdırırdı.
Demosfenin 30 yaşı olanda o, dövlət işlərində iştirak etməyə başladı və öz natiqlik istedadının bütün gücünü Yunanıstanın müstəqilliyinin ən təhlükəli düşməni olan Makedoniya çarı Filippə qarşı istiqamətləndirdi. Filipp Balkanlarda Makedoniyanı qüdrətli dövlətə çevirərək, hərbi yürüşləri və diplomatiyası hesabına Yunanıstan dövlətləri birliyində hegemonluq etməyə çalışırdı. Onun oğlu Makedoniyalı Aleksandr atasının ölümündən sonra hakimiyyətə yiyələnib. işğallarını Kiçik Asiyaya keçirdi. Avropada, Asiyada və Afrikada ilk dəfə olaraq nəhəng imperiya yaratdı. Demosfen Afinanın Makedoniya ağalığına düşməsinə qarşı kəskin mübarizə aparırdı, lakin Esxin kimi əleyhdarından fərqli olaraq, bu mübarizədə onun yeganə silahı alovlu çıxışları idi. Filippin ağalığının tərəfdarı olan Esxin isə, o bunu Persiyanın təhlükəsinə qarşı yeganə sipər hesab etməsi ilə izah edirdi, daha geniş, ən başlıcası böyük maddi imkanlara malik idi. Demosfenin isə vətənə məhəbbəti, onu makedoniyalılara və öz şəhərində olan onların çox saydakı əlaltılarına qarşı sarsılmaz mübarizəyə ilhamlandırırdı.
Hələ bir az əvvəl Makedoniya zəif və geridə qalan dövlət idi, yunanlar onunla hesablaşmırdılar. B.e.ə.359-cu ildən 336-cı ilə qədər hökmranlıq edən Filipp ölkəni birləşdirdi və böyük, yaxşı silahlanmış ordu təşkil etdi. İstedadlı sərkərdənin əlində bu, heybətli bir güc idi.
(Ardı var)
Telman
ORUCOV
525-ci qəzet.- 2022.- 16 noyabr.- S.14.