Sozalmayan işıq
Təbiəti
hamı sevir...
Təbiət
hamıya könül xoşluğu verir...
Kəndin dağa söykənməsi sonralar həmin kənddə
boya-başa çatan yeniyetmələrin xarakterini müəyyənləşdirirmi? - Tanrı kiməsə
söykək olanlara, kiməsə arxa-dayaq olanlara dağ
qüruru verir. Bu gözəl inanc Zəngilanda
da illərlə yaşadılıb. Yüzlərin, minlərin
xarakterini durulaşdırıb, ipəkləşdirib, bu
günün inancı sabahların xeyirxahlıq duası kimi
yaşanılıb...
Zəngilanın Canbar kəndi Xustub dağının ətəyindədi. Xustubdan əsən yellər
neçə yüz illərdi Canbar kəndində nəfəs
dərir...
Cabbar Kərim oğlu Hüseynov 1922-ci ildə Canbarda
anadan olmuşdu. Dörd qardaşıydılar:
İmran, Cəlil, Cabbar, Cəmil. Zamanın
gərginliyini, gərdişin sərtliyini Xustubun sərin mehi
yumşaldırdı. Bu mehə el arasında səbir
yeli deyənlər də vardı, yəni Tanrı yel diliylə
deyir ki, dözün, çətin günün ömrü az olur. Dözürdülər.
Ümidlə yaşayırdılar...
Cabbar Kərim
oğlu Canbar kənd 7 illik məktəbini bitirdikdən sonra Kafan fəhlə-gənclər
məktəbində orta təhsil aldı. 1939-cu ildə Azərbaycan
Dövlət Pedaqoji İnstitutunun riyaziyyat fakültəsinə daxil oldu.
Tələbəydi. Canbara tələsirdi, əzizlərini
sevindirməyə, üzünü Xustuba tutub "Sən verən
səbrin nəticəsidi, a dağım mənim!.." - deməyə. Kövrələcəkdimi? Bilmirdi...
1942-ci ildə hərbi xidmətə
çağırdılar. Sovet İttifaqı Silahlı
Qüvvələrinin tərkibində İranda xidmət etdi.
1943-cü ildən Böyük Vətən
müharibəsi başa çatana kimi kiçik komandir kimi
müxtəlif döyüş əməliyyatlarının
iştirakçısı oldu. Harda kənd
görürdü, ruhən Canbar bilirdi, harda dağ
görürdü, ruhən Xustub bilirdi. Harda
bircə kəlmə xoş söz eşidirdi, elə bilirdi
Canbardadı. Bu, el-obaya, elin dağına-daşına
vurğunluğun nəticəsiydi...
Cabbar Kərim oğlunun döyüş yolu Almaniyayacan
uzandı.
Yaxşı döyüşmüşdü, o da mərdliklə
döyüşmüşdü, igidliyinə görə bir
neçə orden və medalla təltif olunmuşdu...
Müharibəyə görə təhsili
yarımçıq qalmışdı. Təhsilini
müharibədən sonra davam etdirdi. İnstitutda
onu müəllimlər də, tələbələr də
döyüşçü-tələbə
çağırırdı. Qürrələnmirdi.
Qürurlanırdı. Döyüşçü
olduğuna görə heç bir üstünlüyə həvəsimirdi.
Onu qınayanlara deyirdi: Vətən üçün
döyüşmüşəm...
Niyəsə, sonacan oxumaq istəməyib. 1946-cı ildə
ərizə yazaraq institutdan xaric olunmasını xahiş edib.
Bir dəfə bunun niyəsini soruşmuşdum.
Gülümsünmüşdü, "Görünən
dağa nə bələdçi, a Bayram" demişdi....
Cabbar
müəllim müəllimliyi sevib, şagirdlərini sevib,
riyaziyyatı sevib, 1946-cı ilin martından 1951-ci ilin
avqustunadək əvvəlki sevgilərlə Seyidlər kənd
7-illik məktəbində,
1961 -ci ilədək isə Ağkənd 7-illik məktəbində riyaziyyat müəllimi işləyib.
1954-cü ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin
(indiki Bakı Dövlət Universitetinin) Şərqşünaslıq
fakültəsinə daxil olub. 16 ildən sonra! 1960-cı
ildə universiteti Azərbaycan dili və İran filologiyası
ixtisası üzrə bitirib. Ali təhsilli
iranşünas, ali təhsilli Azərbaycan
dili müəllimi olub riyaziyyat müəllimi Cabbar Kərim
oğlu Hüseynov! Zəngilanda hamının sevdiyi Cabbar
müəllm!
1961-ci
ilin sentyabrından Canbar kənd 7-illik məktəbində ədəbiyyat
və Azərbaycan dili müəllimi işləyib. Yüksək
pedaqoji ustalığı və təcrübəsi nəzərə
alınıb. 1968-ci ildə Canbar kənd 8-illik məktəbinin direktoru vəzifəsinə
təyin edilib. 1971-ci ilin sentyabrından 1981-ci ilin fevralınadək
Ağkənd və Canbar kənd 8-illik məktəblərinin
direktoru işləyib. Dəfələrlə
rayon partiya və Xalq Deputatları Soveti icraiyyə komitələrində
məsul vəzifələrə dəvət olunsa da
hamısından imtina edib, müəllim işləməyi
üstün tutub. Nəhayət, rayon
partiya komitəsi bürosunun qərarı ilə 1981-ci ilin
fevralın 9-da Canbar kənd sovetinin sədri seçilib.
Bir ildən sonra ailə vəziyyəti ilə əlaqədar
tutduğu vəzifədən azad olunmasını xahiş
edib, xahişinə əməl olunub. 1982-ci
ilin avqustundan 1993-cü ilin oktyabr ayınadək Canbar kənd
8-illik məktəbində ixtisası üzrə müəllim
işləyib.
Mükəmməl təhsil almışdı. Həm də
tədrisə elmi baxımdan yanaşırdı. Təcrübəsini
elmi tezislərlə əlaqələndirə bildiyindən
müəyyən mövzuların tədrisi prosesində
metodiki yeniliklər yaradırdı, bu yenilikləri əhatələyən
elmi məqalələri "Azərbaycan dili və ədəbiyyatı
tədrisi" jurnalında,
"Azərbaycan müəllimi" qəzetində dərc
edilirdi. Bu məqalələrin və rayon rəhbərliyinin
zəmanəti ilə tanınmış pedaqoq, o illərdə
Azərbaycan SSR Xalq maarif naziri akademik Mehdi Mehdizadə Cabbar
müəllimi Bakıya işləməyə dəvət
edir. Bu dəvət o dövr
üçün ancaq arzulana bilərdi; Cabbar müəllim
arzulamadığı həsəd aparılası gözəl
vəzifədən imtina edib. Onun
imtinasına da hörmətlə yanaşılıb. Ailə
amilinə görə imtina naziri də, rayon rəhbərliyini
də duyğulandırıb...
Məqalələrini
kitab kimi dərc etdirmək istəyirdi...
Klassik şairlərimizin
yaradıcılığını mükəmməl bilirdi,
onların əsərlərini təhlil etməkdən zövq
alırdı.
Belə təhlillərdə elmi təhlil
müstəvisində fərdi duyum da özünü göstərirdi
və şagirdləri bu təhlillərdə Cabbar müəllimin
"öz təhlilini" daha həvəslə, daha maraqla
dinləyirdilər. O, təhlillərdə ərəb-fars
tərkibli sözlərin ifadə etdiyi mənaları, məna
çalarlarını da eyni həvəslə şərh
edirdi. Bu isə onlara şeirin, qəzəlin mahiyyətini daha
yaxşı dərk etmələrinə kömək edirdi...
Ümummilli lider Heydər Əliyevin dediyi kimi, müəllimdən
yüksək ad yoxdur. Hər birimizdə müəllimin hərarətli
qəlbinin bir zərrəciyi vardır. Məhz
müəllim doğma yurdumuzu sevməyi, hamının
rifahı naminə vicdanla işləməyi müdrikliklə
və səbirlə bizə öyrətmiş və öyrədir.
Hər birimizin öz müəllimi vardır və
biz bütün ömrümüz boyu onun xatirəsini hörmətlə,
minnətdarlıqla qəlbimizdə yaşadırıq.
Cabbar
müəllim belə müəllimlərdən olub...
Müəllimlər müəllimi olan ustad pedaqoqdan mən
də fərdi dərs almışam. Bu gün bundan
qürur duyuram. 1973-cü ilin avqust
ayında Azərbaycan Pedaqoji Xarici Dillər İnstitutuna (indiki
Azərbaycan Dillər Universiteti) qəbul imtahanları verirdim.
Atam və anamla əminəvəsi olan Cabbar
müəllim mənim imtahanlarımla maraqlanır, məsləhət
və tövsiyələrini əsirgəmirdi. Azərbaycan dili və
ədəbiyyatı üzrə imtahanda necə cavab verməyimi
dərindən, hərtərəfli, çox sadə və
başa düşülən formada izah etdi. Bir neçə dəfə imtahanda suallara necə
cavab verməyimi də təkrarlatdı.
İmtahan
vaxtı biletdə olan suallara hazırlaşmadan cavab verdim,
imtahandan ardıcıl şəkildə kəsilən 17
abituriyetdən sonra birinci yaxşı qiymət alan
mən oldum. Əslində suallara fikirləşmədən
"əla" cavab versəm də komissiyanın sədrinin
üzvlərin rəyini gözləmədən mənə "əla" əvəzinə
"yaxşı" yazması onların
narazılığına, hətta mübahisəsinə səbəb
olsa da iş-işdən keçmişdi. Artıq digər imtahanlardan
aldığım
yüksək qiymətlərə görə mən
də ali məktəbə qəbul olmaq şansını əvvəlcədən
qazananlardan biri olmuşdum.
İnstitutu
bitirib hərbi xidmətdən qayıtdıqdan sonra Canbar kənd
8-illik məktəbində müəllim işləyəndə
1980-ci ilin sentyabrından noyabrına kimi bir vaxtlar elm öyrəndiyim
ustaddan pedaqoji ustalıq da öyrənirdim...
Mən həyat
müəllimlərimdən biri olan Cabbar müəllimdən
sadəliyi, səbirli, intizamlı, tələbkar
olmağı, yorulmaq bilmədən
çalışmağı və digər müsbət əxlaqi-pedaqoji
keyfiyyətləri
həyat devizim kimi qəbul etmişəm. Həyatda
qazandığım uğurlarda bu dəyərli
ziyalının, elimizin-obamızın və nəslimizin ləyaqətli
ağsaqqalı olmuş unudulmaz insanın əvəzolunmaz
rolunu qeyd etməyi və yada salmağı mənəvi borcum
hesab edirəm...
Ermənistan Azərbaycana
qarşı elan etmədən müharibəyə
başlayanda Cabbar Kərim oğlu da müəllim kimi, vətəndaş
kimi əli silah tutanları döyüşlərə
ruhlandırırdı. Cabbar müəllimin
sözü Dədə sözü kimi dinlənilirdi. Zəngilan rayon ərazi özünümüdafiə
taboru yaradılanda onun təşkilatçılarına ilk
xeyir-dua verənlərdən biri də Cabbar Kərim oğlu
olmuşdu. Atalar oğullarına deyərdi: Cabbar müəllimin
gərəkli saydığı işin qulpundan yapışmaq
sizin oğulluq borcunuz olmalıdır, oğul...
Cabbar
müəllimin yeganə oğlu İlham ali təhsilli həkim
kimi Azərbaycan Tibb Universitetini bitirdikdən sonra 1984-1992-ci
illərdə Sumqayıt şəhər poliklinikasinda həkim-terapevt,
terapiya şöbəsinin müdiri, baş həkimin ekspertiza üzrə
müavini, Sumqayit şəhər birləşmiş xəstəxanasında
poliklinikanın baş həkimi və Nəsimi rayon səhiyyə
idarəsinin rəisi vəzifələrində işləyib. Dəfələrlə
hərbi hissələrə silah-sursat yardımı göstərilməsinin
təşəbbüskarlarından olub.
Ölkəmizin başının üstünü qara
buludlar alanda İlham azadlıq hərəkatının
önündə gedənlərdən biri olub. Zəngilan
rayon icra hakimiyyətinin başçısı vəzifəsində
işləyəndə Zəngilanın müdafiəsi
üçün əlindən gələn hər şeyi
edib. İcra hakimiyyətinin başçısı kimi həmişə
hərbçi formasında əsgər və zabitlərlə
birgə mənfur düşmənlə
döyüşüb... Hazırda peşəkar həkim kimi öz peşəsini
ləyaqətlə davam etdirir, neçə-neçə xəstənin
müalicə edilib şəfa tapmasında öz bilik və təcrübəsini
əsirgəmir. Ehtiyacı olanlara təmənnasız
xidmət etməyi özünün mənəvi borcu bilir.
El arasında belə oğullara böyük sevgilərlə
"Atasının oğuludu!" deyiblər...
Həyatının
yarım əsrdən çox hissəsini el-obanın
işıqlı gələcəyinə həsr edən,
şərəfli müəllim adını və məsuliyyətini
hər şeydən üstün tutan, yüzlərlə gəncin
Vətənə layiq vətəndaş kimi böyüməsində,
formalaşmasında əvəzsiz rol oynayan əvəzolunmaz
ziyalı idi Cabbar Hüseynov. Sağlığında
özü beləydi, son nəfəsindən sonra xatirələri,
işıqlı ruhu belədi...
2002-ci il dekabrın 16-da, səksən yaşında əbədiyyətə
qovuşan Cabbar əmi (el arasında onu ya Cabbar müəllim
deyə çağırardılar, ya da Cabbar əmi deyə.
Hər ikisi böyük ehtiramın müraciətiydi) belə
insan idi...
Maarif sahəsində qazandığı uğurlara görə "Qabaqcıl maarif xadimi" və "SSRİ maarif əlaçısı" döş nişanı ilə təltif edilib...
Zəngilanın işğalı Cabbar Kərim oğlunun da ürəyini dərdlə, qəhərlə silələmişdi.
İşğal ərəfəsində alay komandiri polkovnik Firidun Şabanovun təşəbbüsü ilə rayon İcra Hakimiyyətinin qarşısında səfərbərlik elan ediləndə sıraya ilk çıxanlardan biri də Cabbar Kərim oğlu olmuşdu. Toplaşanlar heyrətlə bir-birinə baxmışdı. Sonra bir-bir sıraya düzülmüşdülər. Rayonun ağır günündə o yaşda əsgərləşmək istəyən digər ağsaqqallar kimi Cabbar əmi də sözsüz çağırışı ilə alayın sıralarının genişlənməsinin cəfakeşi oldu...
Şəxsiyyətində ziyalılığı xarakterizə edən humanistlik, sədaqət, fədakarlıq, sadəlik, təvazökarlıq, düzlük, təmkinlilik, xeyirxahlıq, tələbkarlıq. ... kimi xarakterlər onun əxlaqi kamilliyinin işığı idi. Bu işıq bəşəri işıq idi və bu bəşəri işıq min illərin azalmayan-sozalmayan işığının zərrəsiydi...
Bayram MƏMMƏDOV
Ehtiyatda olan polkovnik-leytenant, Əməkdar
müəllim
525-ci qəzet.- 2022.- 19 oktyabr.-
S.15.