Kinomuzun inkişafına üç
baxış: siyasətçilər nə
düşünürlər?
Kino sahəsi ilə bağlı məsələləri
davamlı işıqlandıran bir jurnalist olaraq, siyasi
partiyaların rəhbərlərinin mədəniyyətə,
xüsusilə də kinoya dair düşüncələrini,
bu təşkilatların kinonun inkişafı barədə
planlarını öyrənmək istədim. Məni buna
sövq edən isə Ümid Partiyasının sədri
İqbal Ağazadənin bir qrup kinematoqrafçı və
partiya nümayəndəsinin iştirakıyla Kino
Gününü qeyd etmək təşəbbüsü oldu.
Bu il 2 Avqust - Kino günü, əvvəllər
olduğunun əksinə, ümumən kino cameəsi və
ictimaiyyətin bir araya toplaşdığı böyük mərasimlə
deyil, iki Kinematoqrafiya İttifaqının
ayrı-ayrılıqda keçirdikləri tədbirlərlə
qeyd olundu. Yəqin ki, kənardan baxan əksər
insanların ürəyincə olmadı bu hal, şəxsən
mən də məyusluq keçirdim. Ümid
Partiyasının qeyd etdiyim təşəbbüsü isə
sevindirdi, təşkilatın adındakı kimi mənə
ümid verdi. Ümid edirəm ki, tezliklə
bu sahədə hər şey yoluna qoyulacaq: üzümüzə
gələn il kinomuzun yubiley ili olduğu
üçün Kino bayramımızı
ayrı-ayrılıqda deyil, birlikdə, ölkəmizin mədəniyyət
paytaxtı olan Şuşada keçirmək də var qismətimizdə.
Bu inamla
da Ümid Partiyasının lideri İqbal Ağazadə, Real
Partiyasının sədri İlqar Məmmədov, Ağ
Partiyanın rəhbəri Tural Abbaslıdan aldığım
müsahibələr əsasında kinomuz, ona siyasi
partiyaların dəstəyi, kinomuzdakı bəzi problemlərin
həlli yolundakı təşəbbüslər mövzusunda
fikirləri oxucularla bölüşürəm. Təqdim etdiyim material həmin siyasətçilərlə
söhbətlərimdən çıxarışlar əsasında
hazırlanıb.
İQBAL
AĞAZADƏ:
- Kino əslində
siyasətin özüdür!
- Hər
bir millətin insan obrazını onun gülüşü və
kədəri xarakterizə edir. İnsan kamil və
maarifli olanda, kədərini və gülüşünü
düzgün müəyyənləşdirə bilir. Kədərimizin obrazı mərsiyaxanlıq,
ağıdır. Gülüşümüzün
də olduqca bayağı bir forması var. Bizi çox pis
şeylər güldürür və çox pis şeylər
də ağladır.
- Azərbaycan
filmlərini çox izləmişəm, demək olar ki, əksər
filmlərimizə baxmışam, əksər film
epizodlarını da əzbər bilirəm.
- Bizim
60-70-ci illərdə çəkilən filmlərimiz, mənə
görə, daha həyati filmlərdir. Filmlərimizdəki
obrazlar ideologiyalaşdırılmış olsalar da, bununla belə,
aktyor sənəti baxımından çox yüksəkdir.
- Hamı
bilir ki, "Böyük dayaq" filmi Stalinin
ölümündən sonra, Sovet İttifaqı Kommunist
partiyasının növbəti qurultayındakı şəxsiyyətə
pərəstişə qarşı çıxarılan qərarların
diqtəsiylə çəkilmişdi. Beləliklə, Azərbaycan
kişisinin "Mən dedim, qurtardı" deyən tiran Rüstəm kişi obrazı
yaradılmışdı. Yanlış, Azərbaycan
insanını aşağılayan obrazdır bu. Bu xüsusda
Azərbaycan kinosunun heç bir filminin ssenarisi məni qane etməyib,
hamısı natamam olub. Bu natamam və
kompleksli obrazlar bolluğunda bir faktı isə danmaq olmaz ki, bu
da filmlərimizdəki olduqca peşəkar aktyor sənətidir.
- Əgər biz 1916-cı ildə çəkilən
"Neft və milyonlar səltənəti" filminə
baxsaq, görərik ki, kinematoqrafik cəhətdən xeyli
aşağıdır peşəkarlıq. Ona görə
də mən kino tariximizin olduğu kimi yazılmasını
istəyirəm. Belə ki, kinomuzun yaranma
tarixini çox keçmiş bir tarixdən götürsək,
onda belə çıxır ki, dünyanın
üçüncü qədim yaşayış məskəni
sayılan Azıxda yaşamışıqsa, qədimliyimiz
inkişaf göstəricimiz olmalıdır. Halbuki Azıxda yaşamayanların bir çoxu bu
gün dünyanın aparıcı dövlətləridir.
Söhbət qədimlikdən getməməlidir,
müasir çalarları və yenilikləri qəbul edən,
toplumun, cəmiyyətin problemlərini həll edən bir idarəetmə
üsulunun yaradılmasından gedir söhbət.
-
Kinematoqrafçılar İttifaqımız qoy lap əlli dənə
olsun. İnsanların yaradıcılıq birliklərinə
limit qoymaq antidemokratik düşüncədir. Qoy
çox olsun, bu halda rəqabət də olacaq; rəqabətin
nəticəsində yaranır inkişaf. Onlar
azad sənət adamlarıdır. Qoy bir
qrup Şəfiqə xanımın, bir qrup Rasim Balayevin, elə
bir qrup da Ayaz Salayevin və digər sənətkarlarımızın
çevrəsində birləşsin.
-
Çox siyasi qəhrəmanlar tanıyırıq ki, tarixə
düşüb və sonra da kino qəhrəmanlarına
çevrilərək yaddaşlara həkk olunublar. Biz də tarixə düşəcəyik. Azərbaycanın uğur filmi çəkiləndə
bizm də adımız, epizodik də olsa, yerimiz olacaq orda.
- 2 Avqust
Kino bayramı münasibətilə sizləri təbrik etmək
bizim borcumuz idi. Hər zaman gücümüz
daxilində kinomuza dəstək olacağıq. Tək kino deyil, bütün sənət
adamlarını sıxan, onların
yaradıcılığına və yaşayışına
mane olan maneləri aradan qaldırmağa
çalışacağıq.
İLQAR
MƏMMƏDOV:
- Kino
siyasi-ictimai mühit üçün mühüm olan bir sahədir.
Təəssüf ki, çox da böyük bir
irəliləyiş görünmür bu sahədə. Anlamaq istərdik ki, nəyə görə belədir.
- Kino sənayesinin
durumu və inkişaf prespektivləri ilə bağlı Sevda
xanımla (kinomuzun aparıcı mütəxəssisi Sevda
Sultanova - müəl.) müzakirələrimiz olub.
- Kino ilə
bağlı siyasi sənədimiz hələ yoxdur, amma
ümumi fikirlərimizi ifadə etmişik. Bu il,
ya da gələn il siyasi sənədimizi ortaya
qoyacağıq.
- Bu sahədə
siyasi qərarları düzgün saymadığımızdan
vəziyyəti dəyişmək istəyirik. Amma siyasi qərar
o demək deyil ki, "ay insan, al, bu sənin pulun, get kinonu
çək, sonra da qoy arxivə". Dövlətin
hesabına çəkilən o cür kino bizə lazım
deyil.
- Qaydalar
elə dəyişməlidir ki, kino sahəsinin xeyirli
olduğunu investor anlasın. Pul qoyub gedib obyekt
almır? Pulunu qoysun filmə, onun
hüququnu alsın, satsın, pul qazansın.
-
Yaradıcılıq prosesinə müdaxilə etmək bizlik
deyil. Bu yaradıcının öz işidir.
Mənim şəxsi fikrimə görə, kino
məhsulunun istehsalında ən birinci amil onun
istehlakçısını tapmaqdır. Bununla
belə onu tamamilə kommersiyanın öhdəsinə buraxmaq
olmaz. Kino dövlət tərəfindən
dəstəklənə bilər, ancaq subsidiyaların, kreditlərin
hansı formada verilməsini düşünmək
lazımdır.
- Mənə
görə kino ümumi büdcənin çox kiçik hissəsini
təşkil etməlidir, ona daha çox biznes kimi
yanaşılsa, istehlakçı tapılsa, biz bu sahənin
inkişafına nail ola bilərik. İstehlakçı deyəndə həm daxili, həm
də xarici istehlakçıları nəzərdə tuturam.
-
Bildiyimiz odur ki, kino sahəsində rəqabət daha çox
dövlət resursları uğrunda gedir.
- Bizim
siyasətimizin tərkib hissəsi yaradıcılığa
müdaxilə etməməklə bağlıdır. Filmin məzmununa, ideyasına müdaxilə
ümumiyyətlə qadağandır. Əsas
şərt yaradıcılıq mühiti yaratmaqdır.
- Partiya,
dövlət filmin çəkilişinə, auditoriya
axtarışına qarışmalı deyil. Real
Partiyası bu işlə belə şəkildə məşğul
olsaq, onda xalqa xidmət edə bilməyəcək. Hər film, özü insanları maqnit kimi
özünə çəkməlidir.
-
Hansısa bir yaradıcı insan, kino çəkən, siyasi
mövqedən çıxış edə bilər, ancaq siyasətçi
yaradıcının mövqeyinə müdaxilə edə bilməz.
Bir çoxları soruşur ki, "niyə
filmlərimizdə keyfiyyət aşağıdır" Biz nə
edə bilərik bu xüsusda? Bizim müdaxiləmiz
müəyyən trendlər, tendensiyalar yaratmaq, intellektual məhsula
tələbatı dəbə salmaq ola bilər.
Bir daha deyirəm, yaradıcı adamın
işinəsə müdaxilə edə bilmərik.
- İki kinematoqrafiya İttifaqı? Qoy neçəsi
olursa olsun. Ancaq onları dövlət
maliyyələşdirməməlidir, onlar özəl
olmalıdırlar.
TURAL
ABBASLI:
-Təəssüflər
olsun ki, bir partiya olaraq bizim kino prosesinə təsir
imkanlarımız yox dərəcəsindədir. Əksər partiyalar kimi, bizim partiya da indi öz
varlığını qorumaqçın
çalışır. Doğrudur, indi
partiyalar haqqında qanun qəbul edilir, yenidən partiyalar
dirçəlir, ancaq hələlik bu sahədə
imkanlarımız məhduddur. Hələ
bizdə o mühit yoxdur, ona görə də bu sahədə
bütün ağırlıq dövlətin üzərinə
düşür. İndiki şəraitdə
müxalif partiyanın təşəbbüsüylə
milyonlarını qoyub film çəkməyə isə
heç bir sahibkar risk etməz.
- Bu
gün şəhid analarının bir nisgili var:
övladlarının qəhrəmanlıqları
unudulmasın. Bunun ən gözəl yolu, məncə,
onlara həsr edilmiş gözəl ekran əsərləri
yaratmaqdır. Heç nəyin heç
vaxt unudulmaması dövlət siyasətinin tərkib hissəsi
olmalıdır. Ağ Partiyanın
proqramında əsas yerlərdən birini tutur bu. Həm
ölkədə, həm də xaricdə biz öz tariximizi, qəhrəmanlarımızı
layiqincə tanıtmalıyıq.
-
Türkiyədə tarixi yaddaşlarda həkk etmək prosesi
necə reallaşdı... Osmanlı tarixinə düzgün
yanaşmaq üçün müasir dövrdə
"Möhtəşəm yüz il",
"Ərtoğrul", "Əbdülhəmid xan" kimi
seriallar çəkildi. Bunlar birbaşa Prezident Rəcəb Tayyib
Ərdoğanın təşəbbüsü, dəstəyi
ilə reallaşdı. Belə götürəndə,
dövlət səviyyəsində həlli vacib
çoxsaylı problemlər sırasında filmlərə də
vaxt ayırmaq çox çətin olsa da, o bunu etdi. Deyildiyinə görə, hətta çəkiliş
məkanlarını ziyarət edib, aktyorlarla görüşüb.
Dövlət üçün bu çox vacib və ciddi sahə
olmasaydı, ona bu qədər vaxt ayırmağa dəyərdimi...
- Amerikada
elə filmlər var ki, onların sifarişini Pentaqon -
Müdafiə Nazirliyi verib, çəkilişlərini
reallaşdırır. Bizdə də dövlət
qurumları belə təşəbbüslər reallaşdıra
bilər.
- Həyatımız
çoxşaxəli mövzularla zəngindir. Bizdə
kino üçün mövzu qıtlığı yoxdur.
- İncəsənətin
ən vacib sahəsi olan kinoyla bağlı da proqramlarımız olacaq. Biz fəaliyyətini millətimizin milli kimliyini dərk
etməsi, tarixini bilməsi istiqamətində həyata
keçirən bir partiya olaraq bu yöndə çox işlər
görmək niyyətindəyik.
- İki Kinematoqrafçılar İttifaqına gəldikdə
isə, onu deyə bilərəm ki, bu xərclər inzibati xərclərdir. Bir var dövlətdən
dotasiyanı, kino çəkmək üçün alasan, bir
də var İttifaq saxlamaq üçün. Dəyərli kino
məhsullarına xərclənməlidir dövlət
dotasiyası.
Sədaqət
KAMAL
525-ci qəzet.-2022.- 10 sentyabr.- S.9.