"Böyük hərbi zəfərimiz
danışıqlar prosesində uğurla davam etdirilir"
"Rəsmi İrəvan
razılaşmaları pozmaq və ya onların icrasını
ləngitmək taktikasını seçsə, bu, onlara yenə
də baha başa gələcək"
Müsahibimiz siyasi
elmlər üzrə fəlsəfə doktoru, dosent, beynəlxalq münasibətlərin
təhlili mərkəzinin eksperti Mətin Məmmədlidir
- Mətin
müəllim, politoloq olaraq sizin şərhlərinizi tez-tez
görürük mətbuatda. Siyası şərhlərinizdən
tanışsınız oxuculara. Sizi daha yaxından
tanımaq istəyənlər üçün
bioqrafiyanızı, həyat yolunuzun ən vacib məqamlarını
özünüzdən eşidib oxuculara çatdırmaq istərdik.
- Əvvəla, bu müsahibə təşəbbüsü
üçün təmsil etdiyiniz qəzetə öz minnətdarlığımı
bildirmək istərdim. "525-ci qəzet" Azərbaycan mətbuatında
xüsusi yeri olan və mənim də böyük hörmət
bəslədiyim mətbuat orqanlarından biridir. Yeri gəlmişkən, mətbuatda nəşr olunan
ilk məqalələrimdən, siyasi təhlil
yazılarımdan biri də "525-ci qəzet"də
çap olunub. İndi də xatırlayıram, 1999-cu ildə,
ATƏT-in İstanbul Sammiti ərəfəsində yazım
çap olundu və məhz sammitlə bağlı məqaləmin
"525-ci qəzet" kimi nüfuzlu mətbuat orqanında nəşri
4-cü kursda oxuyan tələbə olaraq məni xeyli
sevindirmişdi. Bu səbəbdən də hər zaman qəzetinizə
münasibətdə doğmalıq hiss etmişəm. Özümlə bağlı qısa olaraq onu deyə
bilərəm ki, Gəncə şəhərində ziyalı
ailəsində anadan olmuşam, orta təhsilimi də məhz
doğma şəhərimizin 28 saylı orta məktəbində
almışam. Daha sonra təhsilimi həm bakalavr, həm
də magistr olaraq Bakı Dövlət Universitetinin Beynəlxalq
Münasibətlər fakültəsində davam etdirmişəm,
2010-cu ildə "Müasir beynəlxalq münasibətlərdə
Azərbaycanın milli təhlükəsizliyi"
mövzusunda dissertasiya işini müdafiə edərək
siyasi elmlər üzrə fəlsəfə doktoru elmi dərəcəsinə
yiyələnmişəm. Hal-hazırda Bakı
Dövlət Universitetinin dosenti olmaqla bərabər, Beynəlxalq
Münasibətlərin Təhlili Mərkəzinin (BMTM) də
ekspertiyəm. Təhsilim və işimlə
əlaqədar olaraq beynəlxalq münasibətlər sahəsi
üzrə həm elmi-nəzəri, həm də pedaqoji fəaliyyətlə
məşğulam.
- Bakı Dövlət Universitetində müəllim kimi
fəaliyyət göstərirsiniz. Bir qədər müəllimlik
fəaliyyətiniz haqda danışardınız. Neçə ildir ki, pedaqoji fəaliyyətlə məşğulsunuz?
-
Artıq 13-cü ildir ki, Bakı Dövlət Universitetinin məzunu
olduğum fakültəsində, yəni Beynəlxalq
münasibətlər və iqtisadiyyat fakültəsində
(indi belə adlanır) müəllim kimi fəaliyyət
göstərirəm. Bu illər ərzində tədris
etdiyim fənlər beynəlxalq münasibətlərin aktual
sahələrini, problemlərini əhatə edib. Qeyd edim ki, bu amil də müəllim kimi daha həvəslə
pedaqoji fəaliyyətlə məşğul olmağımda
ciddi rol oynayıb. Bilirsiz, mənə elə
gəlir ki, müəllim peşəsini seçmək ilk
növbədə insanın daxili mənəvi tələbatından
irəli gəlməlidir. Belə olmazsa, yəni
başqa məqsədlərlə, merkantil maraqlarının
arxasınca bu peşəyə gələnlərin uğurlu
olacağını gözləmək əbəsdir. Təbii
ki, burda da müəyyən istisna hallar ola
bilər. Ancaq istənilən halda, fikrimcə,
müəllim üçün ən zəruri keyfiyyətlərdən
biri bildiyini bölüşmək istəyi və o bilgini
doğru-düzgün ifadə etmək
bacarığıdır. Elmi-nəzəri
fəaliyyətdən fərqli olaraq pedaqoqikanın əsas
kriteriyalarından biri də məhz budur. Ən
əsas da düşünürəm ki, müəllim
auditoriyada yalnız quru bilgilər, faktlar verməklə kifayətlənməməlidir,
həm də tələbələrinə doğru istiqamət
və ilham verməlidir ki, onlarda da fənlə bağlı
maraq oyansın. Belə bir məşhur
deyim var ki, adi müəllim tərif edir, yaxşı müəllim
izah edir, əla müəllim göstərir, dahi müəllim
ilham verir. Düşünürəm ki,
pedaqoji fəaliyyətlə məşğul olan hər bir
müəllim bu düsturu əsas götürərək fəaliyyət
göstərməlidir. Konkret olaraq mənim
necə müəllim olmağımla bağlı ən
obyektiv qiyməti isə fikrimcə, tələbələrim
verə bilər.
- Müəllim
kimi bu gün Azərbaycan təhsilini, şəxsən sizin dərs
dediyiniz tələbələrlə bağlı ümumi vəziyyəti
necə qiymətləndirərdiniz? Yaxşı,
sözün əsl mənasında peşəkar mütəxəssislər
yetişdirə biləcək səviyyədədirmi Azərbaycan
təhsili?
- Təbii
ki, dərs dediyim tələbələr də, müəllim
olaraq fəaliyyət göstərdiyim tədris ocağı da
Azərbaycan təhsilinin bir hissəsidir, bu səbəbdən
də təhsilimizdə olan problemlər də, uğurlar və
uğursuzluqlar da onlardan yan keçə bilməz. Təəssüf ki, təhsil sistemimizdə hələ
də ciddi problemlər qalmaqdadır. Baxmayaraq
ki, son illərdə bu sahədə vəziyyətin müsbətə
doğru dəyişilməsi üçün ciddi
addımlar, islahatlar aparılıb. Fikrimcə,
təhsil sistemimizin müasirləşdirilməsi prosesini
sürətləndirməliyik, nə qədər tez bu istiqamətdə
uğurlara nail olsaq, peşəkər mütəxəssislər
yetişdirmək istəklərimiz də əlçatan
olacaq.
- Mətin
müəllim, siz həm də Beynəlxalq Münasibətlərin
Təhlili Mərkəzinin əməkdaşısınız. Mərkəzdəki fəaliyyətiniz barədə
nələri qeyd etmək istərdiniz?
- Bəli,
ümumi olaraq onu qeyd etmək istərdim ki, eksperti olduğum
Beynəlxalq Münasibətlərin Təhlili Mərkəzi
dövlətimizin rəsmi beyin mərkəzidir. Mərkəzin
əsas məqsədi, missiyası yerləşdiyimiz
coğrafiyada, ölkəmiz ətrafında və dünyada
baş vermiş və yaxud verməkdə olan vacib beynəlxalq
prosesləri təhlil etmək, beynəlxalq məsələlərə
dair yüksək keyfiyyətdə araşdırma
materialları və hesabatlar hazırlamaq, həmçinin, Azərbaycan
Respublikasının mövqeyinin beynəlxalq ictimai, siyasi və
akademik dairələrə çatdırılmasında
iştirak etməkdir. Konkret olaraq Mərkəzdə
işimə gəlincə, onu deyə bilərəm ki, mənə
həvalə olunan istiqamət və bölgə üzrə
beynəlxalq və daxili proseslərə, hadisələrə
dair təhlillər, arayışlar hazırlayıram, tədbirlərdə
iştirak edirəm, müxtəlif aktual mövzularda mediaya
müsahibələr verirəm və sair. Onu
da əlavə edim ki, belə bir mötəbər, dövlətimiz,
cəmiyyətimiz üçün lazımlı fəaliyyət
göstərən Mərkəzin əməkdaşı
olmaqdan xeyli məmnunam və fəaliyyətimlə da
çalışıram ki, Mərkəzin işlərinə
öz töhfəmi verim.
- Bu
gün Azərbaycanda çox sayda beyin mərkəzi yoxdur. İstər Türkiyənin özündə olsun,
istərsə də Avropa ölkələrində daha
çox sayda beyin mərkəzləri var. Ancaq Azərbaycanda məhdud
saydadır. Sizcə, bu, nədən irəli
gəlir?
- Hesab edirəm
ki, bu məsələ daha çox obyektiv səbəblərlə
bağlıdır. Adlarını qeyd etdiyiniz
dövlətlər, xüsusilə də ABŞ, Avropa dövlətləri
böyük müstəqillik tarixinə, strateji
araşdırmalar sahəsində zəngin ənənələrə
malikdir ki, məhz uzun zaman cərayan edən siyasi-sosial proseslərin
nəticəsində müstəqil və dövlətə
bağlı beyin mərkəzləri
formalaşmışdır. Məsələn,
ABŞ XVIII əsrin sonlarında yaransa da, orada ilk dövlətə
aid beyin mərkəzi XX əsrin 30-cu illərində, prezident
Franklin Ruzveltin dövründə formalaşıb. Azərbaycan müstəqilliyini bərpa etdikdən
sonra bizdə də müxtəlif beyin-tədqiqat mərkəzləri
yaranmağa başlayıb. Xüsusilə
də, son 15 ildə siyasi-sosial tədqiqatlarla məşğul
olan beyin mərkəzinin yaradılması və bu mərkəzin
potensialından istifadə edilməsi dövlət siyasətinə
çevrilib. Fikrimcə, Qərbdə və
digər oturuşmuş dövlətlərdə olduğu
kimi, tədricən bizdə də beyin mərkəzlərinin
dövlətin siyasi qərarlarının qəbulunda və
bütövlükdə, siyasi sistemdə rolu artacaq. Bir vacib nüansı da əlavə etmək istərdim
ki, fikrimcə, beyin mərkəzlərinin mövcudluğu məsələsində
biz daha çox kəmiyyətə deyil, keyfiyyətə
üstünlük verməliyik. Daha dəqiq desək, say
çox olmaya bilər, ancaq bu mərkəzlərin
gördüyü iş keyfiyyətli, sanballı
olmalıdır.
- Gündəmdə
bir sıra aktual məsələlər var ki, siyasi şərhçi,
təhlilçi olaraq sizin də bu məsələlərə
münasibətinizi bilmək maraqlı olardı. Bu günlərdə Brüsseldə üçtərəfli
görüş keçirildi. Bu
görüşün ən böyük nəticəsi o oldu
ki, tərəflər sülh müqaviləsinin mətninin
hazırlanması ilə bağlı razılığa gəliblər.
Sizin bu məsələ ilə bağlı gözləntiniz nədir?
Ermənistan tərəfi göstərilən
müddətdə sülh müqaviləsinin mətninin
hazırlanması ilə bağlı konstruktivlik
nümayiş etdirəcək? Əgər əksi olarsa,
bu məsələdə də manipulyasiya edərsə, nəticə
necə ola bilər?
- Avropa
İttifaqının vasitəçiliyi ilə Azərbaycan və
Ermənistan liderlərinin 31 avqustda keçirilən 4-cü
görüşündə əldə olunan ən vacib nəticə
qeyd etdiyiniz kimi, sülh müqaviləsinin mətninin
hazırlanması ilə bağlı müəyyən
razılaşmanın əldə olunmasıdır. Qarşıdakı yaxın müddət ərzində
bu məqsədlə hər iki ölkənin xarici işlər
nazirlərinin görüşü nəzərdə tutulub.
Ancaq görüşdən sonra Ermənistan
hökumətinin ayrı-ayrı rəsmilərinin ziddiyyətli
açıqlamaları, davranışları və Ermənistan-Azərbaycan
sərhədində gəginliyin artması indiki mərhələdə
bu proseslə bağlı nikbinliyimizə mane olur. Bütün bunlara baxmayaraq, Azərbaycan iki ölkə
arasında davam edən sülh prosesi ilə bağlı
prinsipial mövqeyini davam etdirəcək və rəsmi İrəvan
hər zamankı kimi əldə olunmuş
razılaşmaları pozmaq və yaxud onların
icrasını ləngitmək taktikasını seçsə,
bu, onlara yenə də baha başa gələcək. Onu da xatırlatmaq istərdim ki, İkinci Qarabağ
müharibəsindən sonra iki ölkə arasında
başlanan sülh prosesində irəliləyişlər məhz
ölkəmizin hücum diplomatiyası, qarşı tərəf
üzərində hərbi-siyasi təzyiqlərini
artırmasından sonra baş verib. Qeyd
etdiyim kimi, Ermənistan hökuməti eyni səhvləri təkrarlayacaqsa,
nəticə də dəyişməyəcək. Ümumiyyətlə, Ermənistan hökuməti və
cəmiyyəti nəhayət anlamalıdır ki, Azərbaycanla
münasibətləri normallaşdırmadan o ölkənin
işıqlı gələcəyi yoxdur.
- Bu
gün Brüssellə Moskva Ermənistanla Azərbaycan
arasında münasibətlərin normallaşması ilə
bağlı səylər göstərirlər. Həm
Brüssel, həm də Moskva prosesi var. Bu proseslərin
hansı daha çox nikbinlik vəd edir? Hansı proses daha
çox müsbət yönümlüdür?
-
Hazırda Azərbaycan və Ermənistan arasında
aparılan sülh danışıqlarında vasitəçilik
funksiyasını həyata keçirən iki tərəf var:
Rusiya və Avropa İttifaqı. Moskva və
Brüsselin vasitəçiliyi ilə həyata keçirilən
danışıqların gündəliyinə nəzər
saldıqda hər iki platforma arasında bəzi istisnalarla ciddi
fərqlərin olmadığını görürük.
Post-münaqişə dövründə Rusiya əsas
vasitəçilik missiyasını həyata keçirən və
bölgədə ciddi təsir imkanları, maraqları olan
dövlətdir. Ötən ilin
dekabrından isə Avropa İttifaqı sülh danışıqlarına
yeni vasitəçi kimi qoşulub və qeyd olunduğu kimi,
artıq dörd dəfə Brüsseldə Azərbaycan və
Ermənistan liderlərinin görüşünü təşkil
edib. Avropa İttifaqının vasitəçilik təşəbbüsü
ilə çıxış etməsinin iki əsas məqsədini
belə qeyd edərdim: danışıqlar prosesində
Rusiyanın inhisarçılığına son qoymaq və tərəflər
arasında problemlərin həllinə töhfə verməklə
regionda davamlı sülhə nail olmaq. Yeri gəlmişkən,
həm Azərbaycan, həm də Ermənistan Aİ-nin vasitəçilik
təşəbbüsünə müsbət yanaşır.
Bu da Aİ-nin vasitəçi kimi
potensialını artıran məqam kimi dəyərləndirilməlidir.
Sadəcə olaraq, Ukrayna müharibəsi fonunda
kəskinləşən Rusiya-Qərb münasibətləri hər
iki platformada aparılan danışıqların müsbət
dinamikasına maneə kimi qiymətləndirilə bilər.
Bütövlükdə isə,
post-münaqişə dövründə hər iki platformada
aparılan danışıqların gündəliyi ölkəmizi
qane edir. Sülh gündəliyinin dörd əsas istiqaməti
var: iki ölkə arasında ərazi
bütövlüyünün tanınmasına əsaslanan
sülh müqaviləsinin imzalanması, kommunikasiyaların
açılması, sərhədlərin delimitasiya və
demarkasiyası, nəhayət, humanitar məsələlər
(ərazilərin minalardan təmizlənməsi, əsirlərin
qaytarılması, maddi-mənəvi irsin qorunması və
s.). Son iki ildə Ermənistan
diplomatiyasının Qarabağda yaşayan ermənilərin
statusu, Minsk Qrupunun fəaliyyətinin bərpa olunması məsələlərinin
danışıqlar prosesinə gətirmək cəhdləri
uğursuzluqla nəticələnib. Bu amil
də əsas verir deyək ki, İkinci Qarabağ müharibəsində
təcavüzkar dövlət üzərində əldə
etdiyimiz böyük hərbi zəfər danışıqlar
prosesində uğurla davam etdirilir.
-
Hazırda dünyada, xüsusilə də Avropada enerji məsələsi
aktualdır. Rusiya-Ukrayna məsələsi
xüsusilə enerji məsələsini bu gün gündəmə
gətirib. Avropanın enerji təhlükəsizliyinin
təminində Azərbaycanın da rolu daha da artıb. Siz bu prosesi necə qiymətləndirirsinz? Bu prosesdə Azərbaycanın rolu getdikcə daha da
artacaqmı?
- Təbii
ki, Rusiya-Qərb münasibətlərinin kəskinləşməsi
səbəbindən Avropanın enerji böhranı ilə
üzləşməsi ölkəmizin "qoca qitədə"
neft-qaz təchizatçısı olaraq rolunu, geostrateji əhəmiyyətini
artırır. Məhz Azərbaycanın
Avropanın enerji təhlükəsizliyində rolunun
artmasının təsdiqi olaraq bu ilin iyulun 18-də Avropa
Komissiyasının Prezidenti Ursula Fon der Lyayen Bakıya gələrək
dövlət başçımızla enerji sahəsində
strateji tərəfdaşlığa dair anlaşma memorandumunu
imzaladı. Bu memoranduma görə, 2027-ci
ilədək ölkəmiz Avropa İttifaqı ölkələrinə
qaz ixracını ikiqat artıracaq. Ölkəmizin
Avropaya qaz ixracının artırılması
üçünsə ilk növbədə Cənub Qaz Dəhlizinin
imkanları genişləndirilməlidir. Cənab
Prezidentin İtaliyaya son səfərində bu məqam, həmçinin,
zəngin bərpaolunan enerji potensialına malik
olmağımız və ümumiyyətlə, Azərbaycanın
Avropanın enerji təhlükəsizliyində rolu aydın
ifadə olundu. Onu da nəzərə almaq
lazımdır ki, Azərbaycan yalnız neft-qaz təchizatçısı
deyil, həm də Mərkəzi Asiyanın zəngin enerji
resurslarının Avropaya nəqlində vacib tranzit əhəmiyyətə
malikdir.
- Mətin müəllim, qarşıdan soyuq qış gəlir, bu, Avropanı geriyə hansısa addımlar atmağa məcbur edəcəkmi? Çünki bəzi Avropa ölkələrində artıq insanlar etirazlar edir, müharibə davam edərsə, qışda soyuqdan donma təhlükəsi ilə üz-üzə qalacaqlarını bildirirlər. Bu məsələ barədə düşüncəniz necədir?
- Həqiqətən də Ukraynada davam edən müharibə fonunda Avropa ölkələri ciddi enerji böhranı ilə üzləşiblər. Hazırda Avropanın belə bir böhranla üzləşməsi də, fikrimcə, qitənin aparıcı dövlətlərinin yanlış enerji strategiyalarına görədir. Qitənin Almaniya kimi lider dövlətləri zamanında enerji təchizatında özlərini Rusiyadan bu qədər asılı etməməli idilər. Ən yeni tarixdə baş verən hadisələr də sübut edir ki, Rusiya, bir çox hallarda malik olduğu nəhəng enerji resurslarından geosiyasi məqsədlərini reallaşdırmaq üçün istifadə edib və təəssüf ki, avropalı siyasətçilər bu amilə o qədər də əhəmiyyət verməyib. Nəticədə, belə bir vəziyyət yaranıb. Ancaq mən Ukraynada müharibənin davam edəcəyi təqdirdə Avropada enerji və iqtisadi böhranın dərinləşəcəyi fikirlərini bölüşsəm də, avropalıların sonda geriyə addım atacağı qənaətində deyiləm. Ukraynada Rusiya qarşısında geri çəkilmək Qərb isteblişmentində və geniş ictimai rəyində ciddi təhlükəsizlik təhdidi kimi qəbul edilir və bu səbəbdən də avropalıların hələ uzun müddət müqavimət potensialını qoruyacaqlarını düşünürəm. Bütün bunlarla bərabər, enerji böhranının dərinləşməsi səbəbindən sosial etirazların genişlənməsi də gözləniləndir.
- Bir qədər də hədəfləriniz, gələcək planlarınız, görməyi nəzərdə tutduğunuz işlər barədə danışardınız.
- Gələcək planlarım, hədəflərimlə bağlı onu deyə bilərəm ki, sahəmizə aid elmi-tədqiqat işlərini genişləndirməyi düşünürəm. Fikrimcə, bu sahədə fəaliyyətimi artırmaqla ölkəmizdə elmin inkişafına az da olsa töhfə verə bilərəm. Beynəlxalq münasibətlər, onun ayrı-ayrı aspektlərinin öyrənilməsi bir elmdir və hesab edirəm ki, cəmiyyətimizin bu sahədə də maariflənməsinə ciddi ehtiyac var. Təbii ki, müəllim kimi də pedaqoji fəaliyyətimi davam etdirmək niyyətindəyəm. Sonda onu da qeyd etmək istərdim ki, əlbəttə ki, gələcək hədəflərimizi, planlarımızı müəyyən etmək öz ixtiyarımızdadır, ancaq taleyimizin də bizə bəzən sürprizlərini əsirgəmədiyini də nəzərə almalıyıq.
Sevinc QARAYEVA
525-ci qəzet.-2022.- 10 sentyabr.- S.6;7.