Dünyanın nadir şairi
Dostlarının, əzizlərinin gözü
aydın! - Nadir Azayoğlu
60 yaşını başa
vurdu. Laçın dağlarında doğulub
ilk 30-unu orda keçirən,
ikinci 30-unu Sumqayıtda
başlayıb tamamlayan
şair yenicə bəxtəvərliyinə qovuşub.
Nadirə artıq azad
Laçında bir o qədər də urvatlı ömür yaşamağı arzulayıram.
Əslində, şair dostum avqustda doğulub, amma dağ yeri
olduğna görə
"yaş kağızı"
sentyabrda yazılıb. Bu hesabla onun ad gününü həm avqustda, həm də sentyabrda qeyd etmək olardı. Dünyada tanınmışların yubileyləri lap ilboyu keçirilmirmi? Yaradıcılıq uğurlarına görə
Prezident təqaüdünə
layiq görülmüş
Nadirin onlardan heç nəyi əskik deyil.
Tanımayanlar tanısın, bilməyənlər
bilsin, görməyənlər
görsün: Nadir Azayoğlu,
bax, bu aşağıdakı
şeirin sahibidir:
Məni
belə fağır bilmə,
Hələbdən, Xoydan gəlirəm.
Ruhum yurda yas saxlayır,
Təbrizdən toydan gəlirəm.
Xəbis
oğlu, nakəs gədə
Bu nə barmaq, bu nə hədə?!
Tanrılı enməz heç
vədə,
Tanrılı taydan gəlirəm.
Bilirsənmi nər türk nədi,
Bəy türk
nədi, ər türk nədi?
Mosul nədi, Kərkük nədi -
Aşıb Altaydan gəlirəm.
Qalır
"bəlkə"si, "hələ"si,
Demə əyilib şələsi.
Min duzağı, min tələsi
Olan bir boydan gəlirəm.
Çaylar keçdim bir dəryacan,
O tayı ruh, bu tayı can.
Mən Doğudan Batıyacan
Ulu bir soydan gəlirəm.
Bu gözəl şair
məndən beş yaş kiçik olsa da, ona
dayı deyirəm. Əslində, o da mənə
şirin ləhcəsində
ağızdolusu "bajoğlu"
deyir. Əslən laçınlı olan anamım qardaşı sayıram Nadiri. Əslində, bir neçə il
bundan irəliyə qədər mənim Nadir adlı doğmaca dayım olub. Buna görə də
Nadir adı gələndə
dayı deməyə əzəldən vərdişkaram.
Arabir görüşürük,
dərdləşib yüngülləşirik. Mən onun gözlərindən nə vaxtsa yazdığı bir şeirin misralarını
oxuyuram:
Ömrümüzdə kədər çin-çin,
Nələr çəkdik için-için?!
Bəlkə bu da bizim üçün
Elə kefdi, dəmdi, qağa.
Bəli, işıqlı qəm şairlər üçün
kef-damaqdır. Qəminin, qadasının "naz"ını ürəkdən
çəkən Nadir Azayoğlu
Sus kəndindəndir.
Otuz il
bu kənd düşmən əlində
olub. Rəhmətlik Məmməd Aslanın
Kəlbəcər rayonundakı
Laçın adlı
kəndi də eyni taleyi yaşayıb.
Xatirəsini daim ehtiramla
yad etdiyimiz ağsaqqal şairimiz Kəlbəcər üçün
darıxanda mənim ata yurdum Yardımlıya
gedər, həsrətini
həmin bənzər
yerlərdə ovudardı.
Nadir Azayoğlu da Qəbələdə olanda landşaftı Laçın kimi görüb. Eyni hissləri yaşayıb:
Havalı
gəzirəm haçandı,
- dedim,
Qoymayın, ürəyim uçundu,
- dedim,
O daşa, torpağa Laçındı - dedim,
Torpaq olammadım,
daş olammadım.
Müzəffər Ali Baş Komandan,
İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə inişil 44 günlük Vətən müharibəsi
Böyük Zəfərlə
başa çatıb.
Əzəli torpaqlarımız geri alınıb və dekabrın 1-də Laçın rayonu da düşməndən azad olunub. O dağların
şair oğlu bütün bunlara sevinib. Amma indiyə qədər
ora gedə bilməyib. Çünki rayon işğaldan qurtulsa da, dəhlizə
düşən Laçın
şəhəri və
Zabux kəndi ilə bərabər, Sus da son vaxtlaradək
"Yersiz gəldi, yerli qaç" deyərək orada lövbər salmış
ermənilərdən təmizlənməmişdi.
O, intizarla gözləyirdi
və haçansa qələmə aldığı
"Laçın dərdlərimin
ən göyçəyidi"
misrası düz ötən ayın 25-ə
qədər hələ
də təqvimi qüvvəsində idi. Nəhayət, həmin gün Nadirin həsrətinin Laçın-Zabux-Sus
üçbucağı da
aradan götürüldü
və şairin vüsal çevrəsi tamamlandı.
Gəlmə haylar Laçından
tamam silinib atıldılar. Sülhməramlılar boş çöllərdən
keçən alternativ
yola köçdülər.
O doğma yerlər də əsl sahiblərinin nəzarəti
altına keçdi. Bu da 60 illik yubileyi ərəfəsində
şair üçün
əvəzsiz hədiyyə
oldu. Göydə
Allah, yerdə Prezident
və Silahlı
Qüvvələrimiz tərəfindən
layiqli mükafat oldu.
Göyçə mahalında Sos,
Qaxda Suskənd, Şahbuzda Sələ-Sus, Ordubadın
Nüsnüs kəndində
Susdərə, Kəlbəcərdə
Susuzluq, Qubada Susay və başqa
bu kimi adları
daşıyan kəndlərimiz,
obalarımız var. Türk
dilində bu adlar dumanlı, çiskinli, sucaq yer mənasında işlənir. Azadlığına qovuşan Laçının
Sus kəndinin artıq üzü gülür. Xankəndiyə,
Xocalıya, Xocavəndə
və oradakı Sos
kəndinə də növbə çatar, inşallah!
İndi Nadir Laçına, Susa uça-uça
getməyə hazırdır. Özünün də feysbuk səhifəsində yazdığı
kimi, artıq Laçın onun dərdlərinin deyil, duyğularının ən
göyçəyidir. Mənə o
da indidən agahdır ki, Nadir uzun ayrılıqdan sonra Laçında keçirəcəyi ilk gecəni
qəti olaraq yatmayacaq. Masaya çöküb işıqlı
bir vüsal şeiri yazacaq. Duyğularına
"salam", "xoş
gördük" sözlərindən
don geydirəcək.
Özəl düşüncəmə görə,
Nadir Azayoğlu dünyanın
nadir şairidir. Bu adam
Allaha "dərdim var" demir, dərdə "Allahım
var" deyir. Allah da onu eşidir və lütfünü əsirgəmir.
Nadirin Laçın ağrılı,
çox sevdiyim bir şeiri də var (işğal
dövründə yazıb):
...Deyirlər Laçına qar yağır,
Ürəyimdə bir şaqqıltı var.
Yəqin
əkdiyim tutun
barını çırpanlar
qarını çırpmadılar.
Allah bəlasını versin o
tutu incidənlərin!
Şairlər qarğış etməyi
sevməzlər. İşdir, birdən dillərinə
qarğış gəlsə,
mütləq tutar.
Qarı çırpılmayan, gövdəsi
baltalanan ağacların
ahından kimsə yayına bilməz. Necə ki, qəvi düşmənlər
yayına bilmədilər.
İndi biz Nadir Azayoğludan daha qarğış yox, alqış şeirləri
yazmasını gözləyirik.
P.S. Mən bu təbriknaməni
yazdım və istədim ki, yazım Susa gedən şairin arxasınca atılan bir dolça su timsalında olsun, yollarını aydınlatsın.
O da gedib orda qara sazın
çınqı-çınqı,
çılğın-çılğın
cınqırları, sədaları altında
Laçın-Laçın naxışlanan söz
əriş-arğacının ilmələri ilə göz-könül sevindirsin!
Dünyanın nadir şairi
Susda susa bilməz,
axı!
Əli
NƏCƏFXANLI
Əməkdar jurnalist
525-ci qəzet.- 2022.- 15 sentyabr.- S.15.