Tağıyevin zehnimizdəki və Bakıdakı heykəli  

 

 

Heykəltəraşlıq haqda ən kiçik bilgiyə belə sahib deyiləm. Bu sənətlə yaxından-uzaqdan münasibətim ancaq Bakının səfərdə olduğum şəhərlərin gözoxşayan mənzərəsinə ayrı bir füsunkarlıq əzəmət qatan heykəllərinə tamaşa etmək qədərdir. Ancaq gözlərimin zövqünə inanıram. Elə buna görə iki gündür müzakirəsi bitməyən, məşhur Azərbaycan milyonçusu mesenat Hacı Zeynalabdin Tağıyevin Bakıda yenicə açılmış heykəli haqqında bir-iki kəlmə mən demək istəyirəm.

Öncə qeyd edim ki, Azərbaycan tarixində önəmli rola yerə sahib şəxsiyyətlərin xatirəsinin əbədiləşdirilməsi hər bir azərbaycanlı kimi məni sevindirir. Şəhərini gəzməyə çıxarkən, işə ya evə gedərkən ancaq kitablardan bizə miras qoyduqları 3-5 nümunədən tanıdığımız, bununla belə qəlbimizdə silinməz izə sahib insanların rəsmləri ya heykəlləriylə qarşılaşmaq insana gözəl hisslər yaşadır. Ya da ən azından mənimçün bu, belədir.

Hacı Zeynalabdin Tağıyev tarix kitablarından bizə çox yaxşı tanış olan simadır. Onun Azərbaycan xalqının övladları üçün gördüyü xeyriyyə işləri bugünkü nəslin belə formalaşmasına təsir göstərib. Azərbaycanda ilk Qızlar məktəbini yaradan, xalqının oxumaq istəkli kasıb balalarını başqa-başqa ölkələrdə oxudan gözəl əməllər sahibini niyə bir zamanlar küçələrində dolaşdığı, binalar tikdirdiyi, su çəkdirdiyi şəhərinin-Bakının mərkəzində görməyək?!

Sevindirici haldır ki, 2019-cu ilin martın 1-də Prezident İlham Əliyev Birinci vitse-prezident Mehriban Əliyevanın mədəniyyət incəsənət xadimlərinin bir qrupu ilə görüşündə Əməkdar artist Bəhram Bağırzadənin Hacı Zeynalabdin Tağıyevin Bakıda heykəlinin ucaldılması barədə təklifi ölkə rəhbərliyi tərəfindən müsbət qarşılandı dərhal bu haqda göstəriş verildi. Daha sonra Mədəniyyət Nazirliyi, Bakı şəhər İcra Hakimiyyəti Heydər Əliyev Fondu tərəfindən heykəlin hazırlanması ilə bağlı açıq heykəltəraşlıq müsabiqəsi keçirildi Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət İncəsənət Universitetinin (ADMİU) dosenti, Xalq rəssamı Xanlar Əhmədovun işi 26 əsər içərisində qalib seçildi. Uzun gərgin əməkdən sonra nəhayət, yanvarın 18-də metronun  İçərişəhər stansiyasının qarşısında böyük xeyriyyəçinin heykəli açıldı.

Elə söz-söhbət bundan sonra başladı. Bir qrup insan heykəlin ölçüsündən, bəziləri yerindən, bəziləri isə formasından narazılığını bildirdi. Əlbəttə, qədər insan varsa, o qədər fikir olacaq, bu fikirlərin içərisində narazılıqlar da. Ancaq hər şeyə vicdanla yanaşmaq gərəkməzmi?

Deyirlər ki, heykəlin hündürlüyü azdır, elə adam boyundadır. Halbuki Tağıyevin heykəli 2,5 metr hündürlüyündədir. Bu hündürlükdə adam tanıyırsınızmı? Yazını yazmazdan öncə kiçik bir araşdırma apardım gördüm ki, Avropanın dünyanın ən məşhur heykəlləri aşağı-yuxarı 2.7-3 metr hündürlüyündədir. Çox da ciddi fərq yoxdur, elə deyilmi?!

Həm öz fikrimi deməliyəmsə, heykəllərə aşağıdan yuxarı baxmaq çox zaman məni narahat edib, elə sevməmişəm nəhəng heykəlləri. Əgər başımı qaldıranda yalnız heykəlin ayağının altındakı o iri daşı görəcəyəmsə, özünə baxmaq üçün az qala arxaya doğru yıxılana qədər əyiləcəmsə, bununla belə onun üzünü görmək mənə heç vaxt qismət olmayacaqsa, o əsərdən nəyi əxz edə bilərəm? Deyəcəksiniz, gərək əxz edəsən? Sözsüz ki! Sənət əsəri tamaşaçısına nələrisə aşılamalıdır, fikrimcə.

Bəs buxara papaq, ənənəvi libas, təsbeh, əsa, orden medallarla süslənmiş, ən xırda detalına qədər incəliklə hazırlanmış Tağıyevin heykəli bizə nələri aşıladı? Məşhur milyonçunun sadə, mütəvazi heykəli, məncə, onun əsl xarakterini ən yaxşı şəkildə əks etdirə bilib. Millətinin kasıb balalarının gələcəyinin qeydinə qalan, onların bircə məktubuna reaksiya verən, vətəni, xalqı üçün bu qədər çalışan, sərvətini həmvətənlərinə xərcləyərkən sonda isə öz qızı acından dünyasını dəyişən bir milyonçu elə olduğu kimi, yəni xalqın içində təsvir olunmalı deyildimi? Mən, sən, o, biz-Tağıyevi görmək istəyən hər kəs o heykələ daha yaxın olmalı deyilikmi?! Necə ki, o, sağlığında xalqına bu dərəcədə yaxın idi.

 

Bu böyük hadisənin ən təəssüfləndirici anı isə elə həmin axşam əsərə qarşı edilən vandallıq aktı oldu. Bir qrup özünübilməz şəxs məhz özünü bilməmənin heyfini daşdan, cansız heykəldən, sənət əsərindən çıxmaq istədi və Tağıyevin təsbehini sındırdılar. Sözsüz, o təsbeh yerinə bərpa olunacaq, ancaq Qarabağda tarixi-mədəni abidələrimizi dağıdan erməni vandallardan heç nəyi ilə fərqlənməyən o yaramazların vicdanı, insanlığı bərpa olunacaqmı, bilmirəm.

P.S. Bu xoşagəlməz xəbəri alar-almaz yadıma Xanlar Əhmədovun həmmüəllifi olduğu "Güllələnmiş heykəllər" düşdü. Görünür, böyük sənətkarın əsərlərinin taleyidir xaricidaxili vandalizmə məruz qalmaq. Heyif!

 

 

Şahanə MÜŞFİQ

 

525-ci qəzet.- 2022.- 20 yanvar.- S.16.