Tanrı naxışı
Kamalə Abiyeva müəllimdir. 40 ildən
çox bir zaman içində sevdiyi peşə ilə məşğul olub, həm də şagird kontingentinin əksəriyyətini
Kubinka-Sovetski deyilən
məhəllədə böyüyən
çətin uşaqların
təşkil etdiyi 31
¹li tam orta məktəbdə... Və bu
uşaqlar onu çox seviblər, dərsinə, kimliyinə
hörmət və ehtiram bəsləyiblər,
11-ci sinfin sonunda - ayrılıq məqamı
yetişincə, ayrılsalar
da, sevgili öyrətmənlərini heç
unutmayıblar. Maraqlıdır ki, məktəb partası arxasından həyatın qaynar, mürəkkəb, keşməkeşli
qoynuna atılan yeniyetmələrin çox
sevdiyi, bütün ömürləri boyu unutmadıqları və bilik, savadla bərabər İnsan olmağın da dərsini aldıqları fədakar öyrətmənin
onlardan heç bir təmənnası olmayıb. Nə ad, nə də
şöhrət arxasınca
qaçmayıb mənim
də yaxından tanıdığım bu böyük İnsan.
Mükafatlar almaq da umurunda belə olmayıb və örnək pedaqoq olduğunu hər əməlində təsdiqləyib.
Hər birimizin şəxsiyyət-Vətəndaş
kimi formalaşmasında
ata və analarımızdan daha böyük rol oynayan bilik ocağı
- məktəblə bağlı
yazdığı "Məktəb
illəri", "Son zəng",
"Müəllim", həm
də "Bakı haqqında nəğmə",
"Bu dünyanı nağıl
bilək", "Yağış
yağır bu şəhərə", eləcə
də "Şəhidlər
Xiyabanı" poeması,
"Qələbədir Sənin
adın" musiqili tamaşa mətni ilə hit yaradan uca türk ruhlu
möhtəşəm Şairim!
"Qələbədir sənin
adın" əsərin
nə qədər qapsamlı, Qarabağ-Şuşa
zəfərinə gedilən
yolda baş verənlər - əvvəldən
axıra reallıqlarla
süslü, canyaxıcı
və möhtəşəmdi!
Çox böyük maarifləndirici missiyası
var bu əsərin...
Şuşaya, Qarabağa,
Vətənə və
Uluyurdu qoruyan igidlərə sınırsız
sevgi, odlu məhəbbət süzülür
hər misrasından...
"Qələbədir Sənin
adın" əsəri
bir çağırışdır:
Uluyurdu öləsiyə
sevməyə çağırış:
Gözəlliyə heyrət kimi, heç bitməyən həsrət kimi
Möcüzəsən başdan-başa, meşələrin
bir tamaşa.
Sən bir sevgi nəğməsisən
ruhumuzda, əziz Şuşa.
Sən musiqi məbədisən varlığınla, əziz
Şuşa!
Bulaq gözlüm, çəmən
saçlım, qaya donlum,
çiçək taclım,
ay sultanım,
Sehrlidir
yaylaqların, min sirlidir
oylaqların,
Sən bir sevgi nəğməsisən
ruhumuzda, əziz Şuşa!
Xalqın
sevdiyi, böyük dəyər verdiyi gözəl şairimiz şəhidlərdən ardıcıl
olaraq yazmaqla onlara əbəbi abidə qoydu... Bir sevgi nəğməsi
oxudun misralarla özləri də Vətən olan oğullarımıza, uğrunda
canından keçən
hər igidlə, hər şəhidlə yenidən doğulan Şuşaya Azərbaycanın
tacı olmaq şərəfini qaytaran ərlərə və Uluyurda...
Özü də bu sevginin əfsusuna bələnib və bütün soydaşlarına
bu odlardan-alovlardan toxunan bu sevgi
tülünə necə
bürünməyin ən
gözəl və qısa yolunu öyrədir:
Elə böyükdü ki ağrın, ağrı da ola bilmədim,
Sənin
ağrında əridim,
böyüyə də
bilmədim mən...
kiçik qaldım
Qarabağım...
30 ildi bətnindəydim
ağrı çəkən
bu torpağın.
Göz yaşımla, gülüşümlə
onun Vətən ağrısından
44 günə doğuldum mən, sənin boyda böyüdüm mən,
böyüdüm ki, səni görəm, səni sevəm.
heç doyunca görməmişdim səni
axı,
Gördüm səni əsgər-əsgər,
igid-igid,
gördüm səni
Qarabağım.
Heç
doyunca sevməmişdim
səni axı,
sevdim səni şəhid-şəhid...
Vətən daşı olmağı
bacaran İnsan-Şair
Kamalə xanım hər yazısında o igidlərlə, o ərənlərlə
bərabər ölüb-dirildi
sanki... Dirildi, amma canından can getdi, onların yaşadıqlarını anlatdıqca
için-için yandı,
bişdin, sacdakı qovurğa kimi qovruldu... Nakam talelərə vaysındı,
öz içindən
dilimlənən alovun
qızmar istisində közə-kösövə döndü!
Amma həm də qürur duydu dərs dediyi, yetişdirdiyi dünənki uşaqların,
balaca KİŞİlərin
əfsanəvi qəhrəmanlıqları
ilə...
Kamalə
Abiyeva gerçəkdən
dəyərli söz adamıdır: "Ucalıqda
olanda, ucalıqdan baxanda geridə qalanlar necə də kiçikmiş..."
Həmin kiçik görünənlərin
yaratdıqları saysız
problemləri gözardı
edə bilmir Vətəndaş şair. Hər zaman bu problemləri
yaşayan xalqının
yanında olur, etiraz səsini qaldırır, sosial şəbəkələrdə, mediada işıqlandırır,
xalqın birliyini pozmaq, ikitirəlik salmaq amacı ilə çabalayan sapı özümüzdən
olanların cavabını
da elə qılıncdan kəsərli
sözü ilə verir... Biz də
çox vaxt o problemləri görürük,
hətta hər gün o problemlərlə
üz-üzəyik də.
Ancaq biz çox vaxt hələ onlar haqqında düşünürkən,
artıq görürsən
ki, Kamalə xanım məntiqli, sadə və səmimi fikirləri ilə sanal dünyada fırtınalar
qoparıb. Əsl aydın,
əsl ziyalı məhz bu mövqedə
dayanmalı, hər bir taleyüklü məsələnin həllinə
çalışmalı, daim
xalqının yanında
olmalıdır.
Öz şeirində dediyin kimisən, əzizim Kamalə xanım: içində daim oyaq olan bir
uşağın boylandığı
saf, tərtəmiz İnsan-Qadın-Ana...
Hər şeydən ucadasan, qalan hər şey mükəmməl kişiliyinin-xarakterinin yanında
çox kiçik görünür... Çünki
o qədər təvazökarsan
ki, böyüklüyündən
də xəbərin yox... Bu dünyanın bəxtəvər başına
ki, ona Tanrım
Sənin kimi bir naxış vurub: təkrarsız, bənzərsiz!.. Kamalə xanım böyük ürəkli Vətəndaş, elə
böyük də yazar, həm də böyük İnsandır!
Bilirəm, internet var, mobil
telefon, sms var,
dəb
deyil məktublar.
Amma sən mənə məktub yaz.
Bir vərəq gətir, qələm götür,
"əvvəla salam" yaz,
sonra yaz ki, necəsən.
bir az da yaz özündən,
olub-bitəndən...
Nə bilim, düz yan-yana necələri,
ürəyindən keçənləri
Necə
açırsan səhəri,
bir də gecələri yaz, gecələri...
"Amma sən mənə
məktub yaz", - deyirsən bu şeirində... Mən də Sənə
məktub yazdım, Dəyərlim. Ancaq açıq məktub! Heç kəsə pislik arzulamayan, qarışqanı belə
incitməyə qıymayan,
düşündüyü kimi danışan, olduğu kimi görünən, göründüyü
kimi olan Dostum, dərd ortağım, məni anlayıb duyanım - Kəmalə xanım!
İçindəki o ürkək, sadəlövh, saf qəlbli uşağı ahıllıq, kamillik çağınadək qoruyub
saxlayan sevgili Kamaləm, ilk başdan qeyd elədiyim nüansa bir daha qayıtmaq istəyirəm: Əslində
Sən ən yüksək fəxri adlara, dəyərə layiqsən, təmənnasızım...
Xalq üçün, Vətən müharibəsinin qəhrəmanları, şəhidlərimiz üçün yazdığın əsərlər, heç bir umacağın olmasa da, nə vaxtsa rəsmi şəkildə də dəyərini alacaq... Ancaq düşünürəm ki, bir könlü vaxtında tikmək gərək... Nə isə, biz çox vaxt insanlara sağlığında qiymət verməyi bacarmırıq...
Sənə yeni-yeni
yaradıcılıq uğurları arzulayıram, Dəyərlim!
Çünki yaşam
boyu bir yazara yaradıcılıq zövqündən ali və gözəl duyğu
yoxdur. Uca Tanrım bu zövqü Sənə
çox görməsin!..
Esmira
FUAD
525-ci qəzet.- 2023.- 4 aprel.- S.13.