Təbrizə deyin ki...
Uçun,
quşlar, uçun Təbrizə sarı,
Salamlayın başı dərdli
diyarı.
Süleymanın, Bəxtiyarın adından
Qonaq dəvət edin siz Şəhriyarı.
Özü gələ bilməz,
qoy ruhu gəlsin,
Salam verək, ruhumuz təzələnsin.
Bakı
həsrətilə köçdü
dünyadan,
Bakının qoynunda yatıb
dincəlsin.
Uçun,
quşlar, Heydərbaba
dağına,
Salam verin Şəhriyar torpağına.
Deyin, Xudafərin, çağlayan
Araz
Sarılıblar Vətənin bayrağına.
Deyin, azad etdik biz Qarabağı,
Bir gün bütövləşər
Vətən torpağı!
Deyin, Şəhriyarın ulu ruhuna,
Əl eləyir Azərbaycan bayrağı.
Bakı-Təbriz-Ankara
Bakı-Təbriz-Ankara,
Biz hara,
Tehran hara?
Biri günəş işığı,
dünyanın yaraşığı,
Türk-islam bayrağıyla,
"Yaşasın Turan" deyir,
"Can Azərbaycan" deyir,
Dostluğa, qardaşlığa hər zaman alqış deyir,
Millətlərə hürriyyət,
dünyaya barış
deyir.
Biri qaranlıq gecə, satıb dini, imanı,
Erməniyə "can" deyir.
Gah açıq, gah gizlicə,
Müsəlman ölkələrə yenə də "qan-qan" deyir.
Qarabağ azad olub,
Tehran qara bağlayır.
Öz dərdini unudub,
Erməniyə ağlayır.
Erməni
qarşısında qul
kimi boyun əydin,
Gördün sən Qarabağda
əfsanəvi ərləri.
Təbrizdə də doğacaq
azadlığın səhəri!
Zülm
etdiyin xalqların dolmuş səbir kasası,
Oyan, ey İran, oyan!
Belə
getsə, yaxındır
bil bu rejimin
yası.
Bakı
- Təbriz - Ankara,
Tutuşaraq əl-ələ,
Görürəm ki, canına yaman
salıb vəlvələ!
Gəl, qardaşım...
Qalx ayağa, ulu Təbriz,
Zəncirləri qırıb ataq.
Qoy birləşsin ellərimiz,
Vüsal
arzusuna çataq.
Vaxt yetişib, zaman çatıb,
Zülmün günəşi batıb,
Əsarət zəncirin atıb,
Təbrizi Bakıya qataq.
Gəl,
qardaşım, ver əlini,
Kəsək zalımın dilini,
Güney-Quzey həsrətini
Birdəfəlik silib ataq.
Təbriz üstü Marağa
"Təbriz üstü Marağa,
Zülfün gəlməz darağa",
Ayrılıq salanların,
Başlarına daş yağa.
Təbriz
üstü Marağa,
Zülfün gəlməz darağa,
Bir gün yolumuz düşər,
Şəhriyar deyən dağa.
Təbriz
üstü Marağa,
Zülfün gəlməz darağa.
Güneyli el-obamız,
"Can"
deyir Qarabağa.
Təbriz
üstü Marağa,
Zülfün gəlməz darağa.
Yetər
ayrılıq, həsrət,
Təbrizim, qalx ayağa.
Təbriz
üstü Marağa,
Zülfün gəlməz darağa.
Təbriz-Şuşa əl-ələ,
Yol alıb yeni çağa.
Mən zamanam
Ötüşdükcə aylar, illər, qərinələr,
Zaman keçir tələsmədən,
aram-aram.
Səbirsizcə dilə gəlir
saniyələr,
Mən də varam, mən zamanam,
Mən zamanın zərrəsiyəm,
Mən zamanın səsiyəm,
Ötüb keçən əsrlərin
nəfəsiyəm,
Tik-tak, tik-tak, tik-tak...
Durduramaz
məni bir an,
Nə bir alov, nə
sel, tufan.
Varlığımın əvvəli yox, sonu yoxdur,
Mən əzəldən var olmuşam,
Sonsuzluqdan doğulmuşam.
Mən zamanam, səfərdəyəm,
Səfərimin nə əvvəli,
nə sonu var,
Mən zamanam,
Həm gələcək, həm də keçmiş,
Mənim
sonsuz yollarımdır,
Kainatı qucaqlayan qollarımdır.
Quran da mən, yıxan da mən,
Neçə-neçə qəhrəmanın
doğum anı,
Neçə-neçə cahangirin son nəfəsi,
Mən zamanam, səfərdəyəm,
Yol gedirən hər an oyaq,
Boyum kiçik, hökmüm böyük,
Çiynimdəsə kainat tək ağır bir yük.
Mən zamanam,
Bir körpənin gülüşündə
dünya
boyda səadətəm,
Bir caninin tətikdəki barmağında cinayətəm.
Varlığın da, yoxluğun da nəfəsiyəm,
Mən ilahi bir qüdrətin
haqq səsiyəm.
Mən zamanam, daim oyaq,
Tik-tak, tik-tak, tik-tak...
Bahar
Bayram libasını geyib əyninə
Xoş gəlmisən yurdumuza, ay bahar.
Əlvan
kəlağayı salıb
çiyninə,
Bənzəyirsən nazlı qıza, ay bahar.
Gah ildırım olub göydə çaxırsan,
Gah sel olub dağda,
düzdə axırsan,
Gah buludlar arxasından baxırsan,
Sığmayırsan saza, sözə, ay bahar.
Duyğusan, arzusan, gəlişin
gözəl,
Təbəssümün şirin, gülüşün gözəl,
Hansını söyləyim, hər
işin gözəl,
Yenə
də gəl gəzə-gəzə, ay bahar.
Müharibə ocaqları
Raket,
top atəşilə yanır
kəndlər, şəhərlər,
Beşiyində boğulur min-min arzu-diləklər.
Gözlər qanlı yaş
tökür, fəryad
edir ürəklər
Vicdanlar
kor olanda, duyğular daş olanda.
Gözü doymur gözləri
ölüm, qan görənlərin,
Açılır iştahları zövq,
səfa sürənlərin,
Günahsız anaların, günahsız
körpələrin
Üzündə qəm görəndə,
gözündə yaş
olanda.
İnsanlar xoşbəxt olar,
dünya dönər cənnətə,
Doğar
haqqın günəşi,
son qoyular zülmətə,
Pay düşər bu işıqdan hər qövmə, hər millətə,
Millətlər qucaqlaşıb, xalqlar
qardaş olanda.
Haqqa gələk, "yox" deyək axıdılan qanlara,
Lənət, min lənət olsun
vicdansız
"vicdanlar"a,
Qayğı, sevgi, mərhəmət
gərəkdir insanlara,
Yoxsa boş qalar dünya zülm sərxoş olanda!
İnsanlar çevrilməsin qaçqına,
didərginə,
Ölüm rəngi çökməsin
dünyamızın rənginə,
Yad notlar qarışmasın həyatın ahənginə,
Dünyamızın əhvalı ahəngdar, xoş olanda.
Allahşükür QURBANOV
525-ci
qəzet.- 2023.- 9 avqust.- S.15.