Qəlblərdə
yaşayanlar unudulmur
Ötənlər,
yaşanılmışlar tarixdir. Biz də onları
xatırlaya-xatırlaya tarixə sədaqətimizi göstəririk.
Danışıblar - eşitmişik, yaddaşımızda
saxlamışıq, danışırıq - dinləyirlər,
yaddaşlarında saxlayacaqlar. Kərbəlayı Bəşir
ötən əsrin əvvəllərində Zəngilanın
Bartaz kəndində yaşayıb.
Dünyagörüşlü kişi olub. Elmə, təhsilə
rəğbəti ilə də sevilib. Kənddə ilk dəfə
məktəb açılanda evini təmənnasız,
heç bir təklif olmadan özü məktəbə
veribmiş. Bu maariflənmənin başlanğıcı təkcə
bartazlıları əhatələmirdi, bu, o dövr
üçün geniş bir şəbəkə idi. Evin məktəbə
verilməsi Zəngilan üçün olduqca gərəkli səxavət
kimi dəyərləndirilmişdi. Zamanında da, sonralar da
buna maarif işığı deyilmişdi...
Kərbəlayı Bəşirin övladları da
xeyirxahlıq, insansevərlik, el-oba sevərlik
işığını sönməyə qoymayıb. Kərbəlayı
Bəşirin oğlu Seyfullanın dördüncü
övladı Yadulla idi. Yadullaın qardaşı İbad da, Bəşir
də, Zakir də, Əşir də, Nadir də ali təhsil
almışdı, biri hüquqşünas idi, biri
iqtisadçı, biri mühəndis...
Yadulla Seyfulla oğlu 1933-cü il dekabrın 5-də
Bartaz kəndində anadan olmuşdu.
1951-ci ildə Pirçıvan qəsəbə orta məktəbini
(indiki Zəngilan şəhər 1 nömrəli orta məktəbi)
bitirmişdi. Naxçıvan ikiillik Müəllimlər
İnstitutuna daxil olmuşdu. Oxumuşdu, vaxtın qədrini
bilib oxumuşdu, vaxta dəyər verib oxumuşdu, vaxtı
sabahlarına işıq bilib oxumuşdu. İnstitutu
1953-cü ildə müvəffəqiyyətlə
bitirmişdi. Məzunu olduğu məktəbdə
fizika-riyaziyyat müəllimi işləməyə
başlamışdı. O illərdə pedaqoji fəaliyyətin
də müəyyən çətinlikləri vardı;
müəllim çatışmazlığı şagirdlərin
tədris materiallarını mənimsəmələrində
müəyyən çətinliklər yaradırdı.
Yadulla müəllim bu çətinlikləri
dözümü ilə, səbri ilə, geniş mütaliəsinin
köməyi ilə aradan qaldırırdı.
Məktəbdə cəmi üç il işlədi,
onu sevdiyi peşəsindən ayırdılar - partiya ayırdı.
O illərdə partiyanın qərarına qarşı gəlməkmi
olardı? 1956-cı ildə Zəngilan rayon partiya komitəsinin
(RPK-nin) təqdimatı ilə rayon komsomol komitəsinin
(RKK-nin) II katibi vəzifəsinə seçildi. Üç il
yeniyetmələrlə işləmişdi, onların təhsilinin
cəfakeşi olmuşdu, indi gənclərlə işləyirdi.
Onların bütün qayğılarının cəfakeşi
idi.
1958-ci il oktyabrın 2-də RKK-nin I katibi vəzifəsinə
seçildi.
Rayon gənclərinin bütün
qayğılarını ya özü həll edirdi, ya həlli
yollarını göstərirdi. Qabaqcıl, əqidəli, vətənsevər
gənclərin müəyyən vəzifələrə təyin
olunmasına çalışırdı. Bunu özünə
könül xoşluğu bilirdi.
Ali təhsil almaq istəyirdi. "Elm bütün
qapıların açarıdır. Ali təhsilin
olmalıdır ki, səni göndər-dikləri
qapının ağzında boyun bükməyəsən...",
- bu kəlam onda da çox dəyərliydi, indi də də-yərlidir.
Yadulla müəllim həm belə deyirdi, həm də diplom xətrinə
ali təhsil almağın da əleyhinə idi. Fizikanı
sevmişdi, riyaziyyatı sevmişdi. Bu ixtisasın ali təhsilini
almaqda qərarlı idi. 1957-ci ildə Azərbaycan Dövlət
Pedaqoji İnstitutunun fizika-riyaziyyat fakültəsinin qiyabi
şöbəsinə daxil oldu və 1960-cı ildə həmin
ali məktəbi müvəffəqiyyətlə bitirdi.
1961-ci ildə Zəngilan RPK-yə təlimatçı
vəzifəsinə irəli çəkilib və 1962-ci ilədək
bu vəzifədə çalışıb.
1962-ci ildə Zəngilan kənd orta məktəbində
müəllim kimi pedaqoji fəaliyyətini yenidən davam
etdirib. Öz üzərində həmişə ciddi
çalışıb. Öyrəndiklərini mükəmməl
öyrənməyi özünə mənəvi borc bilib. Buna
məsuliyyət deyirlər. Şagirdlərdə yüksək
bilik və bacarıqların formalaşması
üçün qazandığı təcrübəni tədris
müddətində dərslərə tətbiq edib. Sevdiyi fənni
ürəkdən və zövqlə tədris etməsi
şagirdlərin öyrənmək istəyini artırıb.
1963-1970-ci illərdə Zəngilan kənd orta məktəbinin
direktoru olduğu müddətdə şagirdlərə də,
müəllimlərə də həssaslıqla
yanaşıb, hamısına qayğı və səmimiyyət
göstərib, hamısını səbrlə dinləyib. Bu,
ona həm pedaqoji kollektivdə, həm də valideynlər
arasında hörmət, ehtiram qazandırıb.
Məktəb rəhbəri müəllimlərin zəhmətinin
dəyərləndirilməsini kollektivə verilən qiymət
bilir. Ona görə də qabaqcıl müəllimləri
respublikanın Təhsil Nazirliyinin mükafatlandırması
üçün zəmanət-təqdimatlar göndərirdi və
bu zəmanət-təqdimatlar nəticəsiz qalmırdı. Məktəbin
tədrisdə və peşə yönümündə əldə
etdiyi uğurlu nəticələr rayon rəhbərliyinin diqqətindən
kənarda qalmırdı.
Yenidən siyasi fəaliyyətə qaytarılıb.
Bu, etimad idi. Bu, biliyə, təcrübəyə və səbatlığa
verilən dəyər idi. 1970-ci ildə yenidən Zəngilan
RPK-yə gətirilib, təlimatçı vəzifəsinə
təyin edilib. Ali siyasi təhsil alması üçün
1971-ci ildə Bakı Ali Partiya Məktəbinə göndərilib.
1973-cü ildə Ali Partiya Məktəbini müvəffəqiyyətlə
bitirib və RPK-də təlimatçı kimi fəaliyyətini
davam etdirib. 1975-ci ildən 1980-ci ilə kimi Zəngilan RPK-də
təbliğat-təşviqat şöbəsinin müdiri vəzifəsində
işləyib. İdeoloji işin yenidən qurulması, təbliğat-təşviqatın
səmərəliliyinin yüksəldilməsi, mədəniyyət,
maarif, rabitə və səhiyyə sahələrində fəaliyyətin
yaxşılaşdırılmasında əvəzsiz xidmətləri
olub.
Müəllimlik ömrün ahənrübasıdı.
Yaxşı müəllim, müəllimliyi cəmiyyətin
saflaşma, durulaşma, dürüstləşmə vasitələrindən
biri bilənlər üçün bircə saat sinif
otağında dərs demək ömrün axarını yenidən
bu sahəyə yönəldir. Gec-tez yenə sinif otaqlarına
dönüş olur, sinif otaqlarında şagirdlərin elminə,
vətənpərvərliyinə, mənəvi kamilliyinə məsul
olanların işini koordinasiya edir. Bu da tədrisdi, bu da təlimdi.
1980-ci ildə Zəngilan rayon Xalq Maarif Şöbəsinin
müdiri vəzifəsinə göndərildi. Rayonun maarif
sferasında yeniləşmə başladı. Bu yeniləşmə
elmi yeniliklərlə, pedaqoji ideyaların tədrisə tətbiqi
ilə səsləşirdi. Bu, Yadulla müəllimin tövsiyələri
əsasında həyata keçirilirdi. Rayonun məktəblərində
təhsilin səviyyəsinin, nüfuzunun yüksəldilməsinə,
nizam-intizamın daha da gücləndirilməsinə, məktəblərin
maddi-texniki bazasının möhkəmləndi-rilməsinə
və zənginləşdirilməsinə, yeni məktəblərin,
əlavə sinif otaqlarının, körpələr
evi-uşaq bağçalarının tikilməsinə, məktəbli
gənclərin məktəbdənkənar fəaliyyətinin
yaxşılaşdırılması üçün rayonda
şahmat, musiqi məktəblərinin, gənc texniklər
stansiyasının açılmasına nail olmağı
bacardı. Şux görkəmi, səliqəli və gözəl
geyimi, nurlu və gülərüz siması, səlis nitqi və
mədəni davranışı ilə yenə nümunə
oldu.
1980-87-ci illərdə təhsilin inkişaf etdirilməsində
gördüyü işlər şagirdlərin bilik səviyyəsində
yüksək nailiyyətlərlə nəticələndi. Mən
həmin illərdə Zəngilan RKK-də idman və kütləvi-müdafiə
işləri şöbəsinin müdiri vəzifəsində
çalışırdım. RKK rayon xalq maarif şöbəsi
ilə qonşu binada yerləşirdi. Sonra rayon pionerlər
evinə köçdülər. Yenə təxminən 150
metr məsafədə yerləşirdi. Demək olar ki, hər
gün rastlaşıb görüşərdik, ya da telefonla əlaqə
saxlayardıq. Sonuncu dəfə rayon mədəniyyət evində
keçirilən hərbi vətənpərvərlik tərbiyəsinə
həsr edilən və məktəblilər arasında
keçirilən olimpiadada iştirak edirdik. Nahar fasiləsində
rayonun hərbi komissarı Sabir Abdullayevi və məni qonaq
etdi. Onun dəyərli söhbətləri, duzlu-məzəli
lətifələri indi də xatirimdədir. Hər mətləbi
bir el məsəli ilə qoşalaşdırmağı
sevirdi. Belə məqamlarda əvvəlcə
gülümsünərdi, sözünü sonra deyərdi...
Yadulla müəllimin gözəl natiqlik qabliyyəti
var idi. Çıxışları həmişə sitatlara
istinad edilməklə auditoriyanın səviyyəsinə
uyğun olardı, dinləyənlər onu asanlıqla başa
düşərdi. Dostluğu da, qohumluğu da dürüst
idi. Xeyir-şərdə qabağa durardı, əlindən gələn
bütün köməkliyi göstərərdi...
Yadulla müəllimin bacısı Dinlamaz xala 30 ilə
yaxın anamla bir yerdə işləmişdi. Onlar o qədər
mehriban idilər ki, nabələdlər onları doğma
bacı bilərdi. Yadulla müəllim də həmişə
anama bacı deyərdı. Ürəkdən deyirdi: Mənim
iki bacım var. Dinlamaz tək deyil...
Həyat ona görə mürəkkəbdir ki,
yaşanılan illər hamını eyni mərtəbəyə
yüksəldə bilmir. Bu mərtəbəyə yüksəlmək
üçün özünün kifayət qədər
savadın olmalıdı, geniş dünyaduyumun
olmalıdı, həyat təcrübən olmalıdı,
insanlarla ünsiyyət yaratma və yaranmış ünsiyyəti
yaşatma bacarığın olmalıdır. Bunlar kamillik
üçün başlıca şərtlərdəndir.
Yadulla müəllim kamil insan idi. Sağlığında da
belə sevilirdi, son nəfəsindən sonra da belə
xatırlanır. Belə insanların son nəfəsinə
hamı, hamı təəssüflənir. Unudulmur belə
insanlar. Yadulla müəllim həmişə xatırlanan
insandır.
Yadulla müəllim böyük nüfuz sahibi idi. Zəngilanda
da yaxşı tanınırdı, Zəngilandan kənarda da,
Bakıda da. Bunu dostluğa sədaqəti, mərdliyi, nəcibliyi,
səxavətliyi, dürüstlüyü, ...ilə
qazanmışdı.
2019-cu il idi. İş yoldaşım cavanlıq illərinin
dostlarından birinin Bakıya gəlişinə görə
verəcəyi qonaqlıqda iştirak etməyimi xahiş etdi.
Necə deyərlər, dostumun dostu anlamı ilə tədbirdə
iştirak etdim. Səmimi bir məclis idi. Xatirələr
çözələnirdi, olmuşlar xatırlanırdı.
Hamıya elə gəlirdi ki, ürəyindən keçənləri
danışmağa zaman, vaxt çatmayacaq...
Ziyafətdə dostumun dostu, indi hamımızın
dostu tanışlıq vaxtı Zəngilandan olduğumu biləndə
iftixarla Yadulla müəllimi yada saldı. "Taleyimdən
çox razıyam ki, elə bir insanla dəfələrlə
ünsiyyətdə olmuşam, şirin salam-əleykimiz olub. Məni
qınayan olmasa deyərdim ki, Yadulla müəllim möcüzə
insan idi, möcüzəsi insanlığıydı..."
Sonra sözünə davam edərək bildirdi ki, onunla tələbəlik
illərindən ömrünün sonuna kimi dostluğumuz olub.
Dostumuz Bakıda da, Zəngilanda da Yadulla müəllimlə
yaddaqalan görüşlərindən ürəkdolusu
söhbət açdı, dün-yadan vaxtsız
köçmüş dostu haqqında danışdıqca qəhərlənirdi
də. Mən də bir zəngilanlı kimi qürur duyurdum, elə
bir insan haqqında mən də maraqlı söhbətlər
etdim, yaddaqalan xoş xatirələr danışdım.
Dostumuzun baxışlarında bir sevinc gördüm: dostu
haqqında deyilən xoş kəlmələr ona gözəl
könül xoşluğu vermişdi.
Yadulla Seyfulla oğlu Hacıyev ziyalı idi, Zəngilanı,
Azərbay-canı sevirdi, insanlığı, insanları
sevirdi. Zəngilanda bu amalla işlədi. Yol qəzası nəticəsində
1987-ci ildə dekabrın 6-da faciəli surətdə həlak
oldu.
Qəlblərdə yaşayanlar unudulmur. Yadulla Seyfulla
oğlu Hacıyev kimi...
Bayram MƏMMƏDOV
Ehtiyatda olan polkovnik-leytenant, Əməkdar müəllim
525-ci qəzet.- 2023.-7 dekabr,№222.- S.15.