Alim nəfəsli şair
İslam Sadıq haqqında yazmaq istəyəndə
bilmədim nədən və haradan, daha doğrusu, onun
hansı insanlıq keyfiyyətindən, hansı əməl və
amal yolçuluğundan başlayım. Çünki o, elə
insandır ki, bir şəxsiyyətdə bir sıra nəcib,
ali insani keyfiyyətləri birləşdirib. Onun timsalında
təriqət əhlinin dili ilə desək, bir vücudda bir
çox insani atributlar, xarakterlər, əməl və amallar,
bacarıq və xüsusiyyətlər təcəlla edib.
İslam müəllimin xarakterlər qalereyasının
müsbət, nurlu cəhətləri o qədər
çoxdur ki, bilmirsən onun hansı keyfiyyətindən
söz açasan: şəxsiyyətindənmi,
insanlığındanmı, şairliyindənmi, alimliyindənmi,
vətənpərvərliyindənmi, milli təəssübkeşliyindənmi,
vətəndaş yanğısındanmı, həqiqətə
və halallığa təşnəliyindənmi, şərə
və bədxahlığa müxalifətindənmi, dostluqda sədaqətindənmi,
türkə və türkçülüyə sevgisindənmi
və sair.
Fikrimizcə, bunlardan ən öndə gedəni
İ.Sadığın şəxsiyyətidir. Onun qalan
bütün insana məxsus ali keyfiyyətlərinin
hamısı İslam müəllimin şəxsiyyətinə
bağlıdır və oradan qida alır. O, şəxsiyyətcə
bütöv, kamil insandır. Həmişə doğrunun,
haqlının, xeyirin yanındadır. Gözü,
könlü toxdur. Nəfsinin hakimidir. Heç vaxt nəfsinin
köləsinə çevrilməyib. Əksinə, onu öz
quluna çevirməyi bacarıb. Vəzifə, şöhrət,
mal-pul arxasınca qaçmayıb. Sərvət eşqi,
dünya həvəsləri ilə yaşamayıb.
Yaltaqlığı, yarınmağı, ucalmaq
üçün alçalmağı, vəzifə, sərvət,
şöhrət üçün kiminsə qabağında əyilməyi
bacarmayıb. Onun təbiəti, fitrəti elədir ki,
bunları istəsə də, eləyə bilməz.
Çünki Allah-Taala ona belə bir "istedadı",
"bacarığı" verməyib. İlahinin ona lütf
etdiyi ancaq ali, işıqlı, müsbət keyfiyyətlərdir
ki, bunlar İslam müəllim üçün, həqiqətən
də, bir Tanrı ərmağanıdır.
Mən İ.Sadığı uzun illərdir ki,
tanıyıram. Onun görünən və görünməyən
bir sıra xüsusiyyətlərinə, xarakterlər silsiləsinə,
davranış və səciyyəsinə bələdəm.
Ancaq bu o demək deyil ki, mən onu bütünlüklə kəşf
etmişəm. Kiçikli-böyüklü,
irili-xırdalı, zərrədən bütövə
bütün insani cəhətlərinə aşinayam. Yox. Təbii
ki, hər bir insanı sona qədər tanımaq, kəşf
etmək mümkünsüzdür. Mən
tanımadığım deyil, tanıdığım İslam
Sadıq barədə danışmaq, ürək sözlərimi
bəyan etmək istəyirəm.
İslam Sadıq mənalı və məhsuldar bir
ömür yaşayıb: siqlətli bir insan ömrü, bir
şair ömrü, bir alim ömrü. Onun ömür
karvanının yükü ağır, dəyəri
böyük, sanbalı tutumludur. Bu, adi, yüksüz, çəkisiz
bir insan ömrünə bənzəməz.
Bu il o, ömrünün 70-ci təqvim ilini yola salır.
Lakin onun amal və əməl dəftərinin səhifələrindəki
yazılar, məhsullar mahiyyət, çəki etibarı ilə
70 zaman ilinin hüdudlarını aşır. Daha əhatəli,
miqyaslı və əzəmətli görünür.
Hazırda İslam müəllim 32 cilddən ibarət əsərlərini
nəşrə hazırlayır. Həmin cildlərdən
beşi artıq işıq üzü görüb. Yaxın
illərdə, yəqin ki, bütün cildlər, başqa
sözlə, İ.Sadığın külliyyatı oxuculara təqdim
olunacaqdır. Bu cildlərə müəlifin şeirləri,
elmi və publisistik əsərləri,
yaradıcılığının əsas faktları daxil
ediləcək. Əlbəttə, həmin 32 cildlik miras
İslam müəllimin necə məhsuldar bir
yaradıcılıq yoluna malik olduğunu aydın şəkildə
sübut edir.
İ.Sadığın insani məziyyətləri nə
qədər çeşidli və işıqlı olsa da, onu
daha çox tanıdan, ictimaiyyətə bəlli edən,
tarixləşdirən, zamanın unudulmaq təhlükəsindən
xilas edən onun şairlik istedadı və alimliyidir. Əlbəttə,
bu gözəl insanın digər nurlu cəhətləri onun
şairliyini və alimliyini zənginləşdirən,
tamamlayan əlamətlərdir. Ancaq onu şəxsən
tanımayan indiki insanlar və gələcək nəsillər,
təbii ki, İslam müəllimi poeziyasından, elmi və
publisistik əsərlərindən, bir sözlə,
yaradıcılıq irsindən tanıyırlar və tanıyacaqlar.
Beləliklə, biz haqqında söz
açdığımız bu insanın başqa müsbət
keyfiyyətlərini xatırlatmaqla yanaşı, şair və
alim İslam Sadıq barədə məxsusi
danışmağı zəruri, gərəkli saydıq.
Söz ruhun ifadəsidir. İ.Sadığın
sözü, şeirləri də onun ruhunun aynasıdır.
Onun ruhu, qəlbi, iç dünyası nədirsə,
poeziyası da odur. Bu poetik örnəklər şairin insan,
şəxsiyyət vətəndaş "mən"inin
güzgüsüdür. Onun həyata, gerçəkliyə,
vətənə, insanlara, cəmiyyətə, dünyaya
baxışı şeirlərində aşkar şəkildə
ifadə olunub. Bu şeirlər həm də onun tərcümeyi-halıdır.
Duyğularının, düşüncələrinin bədii
inikasıdır, sözdə təcəssümüdür.
İ.Sadıq sevgi şairidir. Həm də bu sevda
qız, qadın sevdası deyil. Vətənə, bəşər
övladına, insanlığa, mənsub olduğu xalqa, haqqa,
həqiqətə, doğruluğa, halallığa,
saflığa, namusa, vicdana, səmimiyyətə, comərdliyə,
azadlığa, ünvanı insan ləyaqəti ilə əlaqəli
olan gözəlliklərə, təbiətin
füsunkarlığına və sairə olan aşiqlikdir.
Dürüst və şərəflə yaşamağa olan təşnəlikdir.
Bu mənada İslam bizə sevgini və sevməyi öyrədən
qələm sahibidir. Eşq, məhəbbət
müsafirliyinin təşviqatçısı, təbliğatçısıdır.
Və həm də şairin bu amalı, amacı vətən
sevgisindən, yurd və torpaq aşiqliyindən
başlayır. Sənətkarın istər poeziyası, istərsə
də şəxsiyyəti ilə yaxından tanış
olanlar aydınca sezə bilərlər ki,
İ.Sadığın cismi və ruhu elə özü boyda Vətəndir.
O, Vətənin torpağını, suyunu, havasını, nemətlərini
şərəflə, xoşhallıqla cismində gəzdirir.
Vücudunun vətənin bu müqəddəs nemətlərindən
ibarət olduğunun ciddi mənada fərqinə varır. Vətənə
şərəflə xidməti hər bir vətəndaşın
şərəf yükü, namus borcu hesab edir. Və şairə
görə:
Vətəni sevənin kirpiyi almaz,
Qarın otaranın sevgisi olmaz.
Vətənə təmənnasız xidmət hər
bir vətəndaşın məslək, vicdan borcudur! Vətənin
şərəfi, əbədiliyi onu şərəflə
qoruyan, ucaldan namuslu, hünərvər oğulların əməllərinə
bağlıdır! Bu ideya və ideal İ.Sadığın
poeziyasından qırmızı xətt kimi keçir:
Oğullar vətəndə bir od parçası,
Vətən içimizdə yanan od-ocaq!
Vətən oğulların isti yuvası,
Oğullar yaşadır Vətəni ancaq!
Təsadüfi deyil ki, sənətkarın 32 cildlik əsərlərinin
işıq üzü görmüş ilk dörd cildinin hər
biri vətən mövzulu poeziya nümunələri ilə
başlayır. Bu o deməkdir ki, vətən şair
üçün hər şeydən öndədir. Onun beş bənddən ibarət
beşlik formasında qələmə aldığı
"Azərbaycan bayrağı" şeiri Azərbaycan
bayrağına həsr olunmuş ən dəyərli poeziya
örnəklərindən biridir. Şeirdə
bayrağımızın müstəqillik, istiqlaliyyət,
hürriyyət atributu kimi milli qürur fəlsəfəsi, rənglərinin
rəmzi yükü yığcam və dolğun şəkildə,
poetik axarda mənalandırılır. Bayraq Azərbaycan
torpağının və xalqının ümid, əbədiyyət
günəşi, zamanın, tarixin gedişatında onun yoluna
nur saçan şölə hesab edilir:
Səhər başın üstə ucalır günəş,
Axşam ayağına alçalır günəş.
Sən cavanlaşırsan, qocalır günəş,
Ömrümün ən ölməz varağı mənim
Sənsən, Azərbaycan bayrağı, mənim!
İ.Sadıq söz adamıdır. Sözün
xiridarıdır, sərrafıdır. Sözlə
oynamağı, başqa tərzdə desək, sözü
oynatmağı, onu hər cür dona salmağı bacarır.
Gah onu vətənsevərlik, gah qəm, gah sevinc, gah əzab,
gah millətsevərlik, gah da nifrət vasitəsinə
çevirməyin ustasıdır. Hisslərini,
baxışlarını, duyğu və düşüncələrini
ustalıqla sözə çevirə bilir. Söz onun həmdəmi,
sirdaşı, munisi, dərd və sevinc ortağıdır.
Şairin "Sözdü", "Öz taxtında deyil
söz nə qədər ki...", "Qısır
söz" və sair şeirlərində sözə
münasibəti, sözlə ünsiyyəti aydın şəkildə
ifadə olunub. "Sözdü" şeirində müəllif
sözlə ixtilatını, ünsiyyətini bu şəkildə
bəyan edir:
Olanım, qalanım da,
Boşalıb dolanım da,
Gerçəyim, yalanım da,
Başda tacım da sözdür
Yoldaş desəm, yoldaşım,
Sirdaş desəm, sirdaşım,
Qardaş desəm, qardaşım,
Elə bacım da sözdür.
Sənətkara görə, söz əsl mətləbin,
insan qəlbinin ifadəsinə çevrilmirsə, deməli,
"qısır"dır. Yaxud söz öz taxtında
oturmayıbsa, məqamında, yerində deyilməyibsə,
onun dəyəri, çəkisi yoxdur. Fikrimcə,
"qısır söz" anlayışını poeziyada
ilk dəfə işlədən məhz şair İslam
Sadıqdır.
Müəllif deyimlərində orijinaldır. Yeni,
maraqlı, deyilməmiş fikirlər, yozumlar tapıb deməyi
bacarır. Bu məziyyət onun poeziyasına bir tərəvət,
təzəlik, yeni ruh aşılayır. Məsələn,
"Məhəbbətin ata zirvəsi" şeirindən
aşağıdakı bəndə nəzər salaq:
Məhəbbət önündə, sevgi önündə,
Ölüm qolu bağlı qula dönərmiş.
Ayrılıq günündə, həsrət
günündə,
Sevgiylə ölmək də elə hünərmiş.
Burada məhəbbət və ölümün üzləşməsindəki
həyati-fəlsəfi not, çalar nə qədər
orijinal biçimdə oxucuya təqdim edilir və onu
ovsunlayır: Məhəbbətin elə çaları, elə
məqamı, elə ruhani əzəməti var ki, onun
qarşısında ölüm belə əyilir, qolu
bağlı itaətkara çevrilir. Deyim, fikir kifayət qədər
cəlbedici və orijinal təsir bağışlayır.
İslam Sadıq bir şair kimi nə qədər məhsuldardırsa,
bir alim kimi də bir o qədər məsuliyyətli, cəfakeş,
yorulmazdır. O, elmi axtarışdan, elmin əzabkeşi
olmaqdan yorulmur. Əksinə, bundan zövq alır. Onun bir alim
kimi yetərincə faydalı və çoxsaylı tədqiqatları
vardır. Lakin bunların içərisində iki istiqamətdə
gördüyü iş daha çox diqqətəlayiqdir:
şumerşünaslıq və koroğluşünaslıq.
Tam cəsarətlə deyə bilərik ki, İslam müəllim
Azərbaycanda şumerşünaslıq sahəsində ən
dəyərli araşdırmalar müəllifi kimi
tanınır və ölkəmizdə barmaqla sayılacaq qədər
azsaylı tədqiqatçılardan biridir. Bu sahədə
onun elmi axtarışlarının əsas istiqaməti
şumerlərin türk mənşəli etnik toplum olması
kimi elmi-tarixi həqiqətə köklənir.
Koroğluşünaslıq sahəsində də
alimin kifayət qədər xidmətləri vardır. Eposun mənşəyi,
sənətkarlığı, dil-üslub xüsusiyyətləri,
Koroğlu obrazının, həmçinin eposdakı bəzi
digər obrazların tarixi şəxsiyyət olması,
dastandakı hadisələrin coğrafi arealının
tarixiliyi və gerçəkliyə uyğunluğu, eposla əlaqəli
əvvəlki tədqiqatlarda özünü büruzə verən
bir sıra xətaların, yanlışlıqların düzəldilməsi
və sair istiqamətlərdə İslam müəllimin dəyərli
araşdırmaları kifayət qədər aktual və
faydalı hesab oluna bilər.
İ.Sadıq zamanın 70 ili ilə yoldaşlıq
etdi. Onun çiyindaşı, müsafiri oldu. Ancaq həmişə
də zamanın ədalətsizliyi, haqsızlığı,
qaranlığı, şəri ilə müxalifətdə
oldu. Və bu 70 ili şərəflə, ləyaqətlə,
alnıaçıq yaşadı. Bədii əsərləri
ilə oxucu zövqünü oxşadı, poeziyamızı zənginləşdirdi.
Elmi əsərləri ilə ədəbiyyatşünaslığımıza
boy verdi. Əminik ki, o, bundan sonrakı
ömrünü də eyni ahənglə, eyni avazla, eyni məcrada
yaşayacaq. Mən İslam müəllimə uzun, məhsuldar
və mənalı bir ömür arzulamaqla öz
yazımı bitirmək istəyirəm.
Yaqub BABAYEV
Filologiya elmləri doktoru, professor, Əməkdar müəllim
525-ci qəzet.- 2023.- 29 dekabr,№237.-S.12.