İçimdəki sən

Ağrılarım gözəldi,

Üzülməyi sevirəm.

Sən mənə hər baxanda,

Günəşli bir havada

yarpaqların üzünə

toxunan yağış kimi,

Qucaqlayıb eşqimi,

o can alan baxışdan

süzülməyi sevirəm...

Neçə kəlməm boğulur,

Od tutur ürəyimi.

Qürur qapır yaxamı,

Qılınc kimi sancılıb

İncidir kürəyimi.

Ağrılarım gözəldi,

Üzülməyi sevirəm,

Elə bilmə dəliyəm,

Yalan deyil, bir də ki,

Adam belə də olur,

Ağlamıram, gülürəm.

Tək deyiləm, əzizim,

İçimdəki səninlə

Bir ömür yaşayıram,

qocalıram, ölürəm...

Qayıt gəl

Gündüzlərim birtəhər,

Gecələr yatammıram.

Yuxum qaçır, neyləsəm,

Ardıyca çatammıram.

Yeməklərin tamı yox,

Çay da ki, yaxşı dadmır.

Nə kitab, nə musiqi,

Heç nə başımı qatmır.

Nə var, nə yox soruşdun,

Çox görünür yoxluğun,

Başqa hər şey eynidi,

Başqa sənin sağlığın...

Yalandan niyə deyim,

Aldadım ki, yaxşıyam,

Mən bu cür mövzularda,

Bilirsən ki, naşıyam.

Yazdım xəbər edim ki,

Ayrılığın müddəti

Bu gündən sona çatır.

Hardasansa qayıt gəl,

Daha anlamışam ki,

Günüm sənlə başlayır,

Günüm səninlə batır.

Gəl barışaq

Qurban olum,

incimə hər sözümdən,

Sən bağışla,

mən küsərəm özümdən.

Nə bilmişdin?! Sevgidi bu,

Hərdən bir az ağrısı var,

acısı var,

Soruşma ki, necə oldu

gəlib bizə yoluxdu,

Ürəkdi də... danışdısa,

bir də gördün,

ağıl susdu, duruxdu...

Gəl barışaq, indən belə

həsrət nədi, hicran nədi,

Bunlar hamısı bizə çoxdu,

Özün yaxşı bilirsən ki,

Mən doymuşam dərdə, qəmə,

Ayrılığa yerim yoxdu...

Nigar ARİF

525-ci qəzet .- 2023.- 19 dekabr, №(231).- S.15.