"O, mənim and yerim, qürur mənbəyimdir"

VƏTƏN MÜHARİBƏSİ ŞƏHİDİ HÜSEYN TAĞIYEVİN HƏYAT YOLDAŞI AYŞƏN XANIM "BİRLİKDƏLİYİMİZ ŞƏHİDLƏR XİYABANINDA BAŞLANMIŞDI, ORADA DA BİTDİ" DEYİR

Heç tükənməyən, heç bitməyən mövzudur Vətən! Hələ bir də başı qovğalı, səması dumanlı, torpağı şəhid qoxulu yurdun varsa, hər nəfəsdə hiss edərsən onun müqəddəsliyini.

Bu gün haqqında danışacağımız şəhid Hüseyn Tağıyev də öz qanıyla torpağı vətən edənlərdəndir. Onun vətən sevgisi ona hərbi formanı geyindirmiş, yaralanmasına baxmayaraq, yenidən xidmətə qayıtmasına səbəb olmuşdu. Bu, onun bioqrafiyasında da qeyd edilib.

Hüseyn Oqtay oğlu Tağıyev 1991-ci il avqustun 8-də Bakı şəhərində anadan olub. Əslən İrəvan şəhərindən idi. 1998-ci ildə Natiq Tağıyev adına 212 saylı tam orta məktəbin 1-ci sinifinə daxil olub. 2009-2010-cu illərdə Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin "N" saylı hərbi hissəsində müddətli həqiqi hərbi xidmət keçib.

2015-2018-ci illərdə isə Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Ağdam şəhərindəki "N" saylı hərbi hissəsində müddətdən artıq həqiqi hərbi xidmət qulluqçusu olaraq xidmət edib. Həm görmədiyi İrəvan həsrəti, həm də Qarabağ sevgisi onun müddətdən artıq həqiqi hərbi xidmət qulluqçusu kimi vətənin keşiyində durmasına səbəb olub. O, Qarabağı azad etməyincə bu formanı çıxarmayacağına and içir və XTQ kəşfiyyatçısı kimi xidmətini davam etdirir. 2016-cı ilin 2-5 aprelində baş verən Aprel döyüşlərində igidliklə savaşır, yaralanır. "Aprel döyüşləri"ndə aldığı zədələrdən və 2018-ci ildə müddətdən artıq həqiqi hərbi xidmət qulluqçusu müqaviləsinin müddəti bitib tərxis olunsa da, 2020-ci ildə yenidən müqavilə bağlayaraq Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Qusar rayonunda yerləşən "N" saylı hərbi hissənin Kəşfiyyat Bölüyünün sıralarında müddətdən artıq həqiqi hərbi xidmət qulluqçusu olaraq xidmət edib.

Azərbaycan Ordusunun kiçik çavuşu olan Hüseyn Tağıyev 2020-ci il sentyabrın 27-də başlanan Vətən müharibəsi zamanı Füzulinin azadlığı uğrunda gedən döyüşlərdə savaşıb və oktyabrın 5-də Füzuli döyüşləri zamanı şəhadətə yüksəlib. Əvvəlcə Qaradağ rayonu ərazisindəki ümumşəhər qəbiristanlığında, sonra isə II Şəhidlər xiyabanında dəfn olunub.

Hüseyn Tağıyev şəhadətindən sonra "Vətən uğrunda" və "Füzulinin azad olunmasına görə" medalları ilə təltif edilib.

Bu gün həmsöhbətimiz qəhrəman şəhidimizin 2019-cu ildə ailə qurduğu həyat yoldaşı Ayşən Tağıyevadır.

- Ayşən xanım, Hüseynlə necə tanış olub evlənmişdiniz?

- Hüseyn tez-tez Şəhidlər xiyabanını ziyarət edərdi. Bizim tanışlığımız da elə Şəhidlər xiyabanında olmuşdu. Birlikdəliyimiz Şəhidlər xiyabanında başlanmışdı, orada da bitdi. Hüseyn mənə evlilik təklifini də orada etmişdi. 2019-cu il 7 iyunda toyumuz oldu. 2020-ci ildə Nazlı adında qızımız dünyaya gəldi.

Bir gün Hüseyn gəldi ki, mən formasız qala bilmirəm, yenidən orduya qayıdıram. Mən də onun formaya sevgisini, vətənə düşkünlüyünü bildiyim üçün heç nə deyə bilmədim. Bilirdim ki, desəm də, xeyri olmayacaq. Beləcə, orduya qayıtdı və Qusarda "N" saylı hərbi hissədə XTQ kəşfiyyatçı baş çavuş kimi xidmətə başladı.

- Necə həyat yoldaşı, necə ata idi? Övladıyla bağlı hansı arzuları vardı?

- Hüseynim əvəzolunmaz həyat yoldaşı, mükəmməl ata idi. Mən hər sirrimi, sözümü onunla paylaşırdım. Gözəl dinləyici, mənim arxa-dayağım idi. Nazlı ilə bağlı çox arzuları vardı. Onun ingilis və rus dillərini mükəmməl öyrənməsini istəyirdi. Bir də deyirdi ki, mənim qızım həkim olacaq. Ən böyük arzusu isə Qarabağı azad etmək, ata yurdu İrəvana getmək, o torpaqları Nazlıya tanıtmaq idi. İnanın ki, Nazlının ilk dəfə evdən çıxıb getdiyi yer də Şəhidlər xiyabanı olub. Şəhidlərimizi ziyarət etdikdən sonra ondan soruşdum ki, niyə bütün özəl günlərimizdə Şəhidlər xiyabanına gəlirik. Dedi ki, çünki biz hər xoşbəxtliyimizi şəhidlərimizə borcluyuq. Bu gün biz səninlə xoşbəxtiksə, övlad sahibiyiksə, azad bir ölkənin vətəndaşıyıqsa, bu, şəhidlərimizin sayəsindədir.

- Hərbçinin həyat yoldaşı olmağın nə kimi çətinlikləri vardı?

- Bu, çox çətin, ağır, amma qürurludur. Bəli, çətinlikləri çoxdur, amma mən həmişə bununla fəxr etmişəm, indi də fəxr edirəm. Mən hər zaman onun işinə sayğıyla, hörmətlə yanaşıb, qürur duymuşam.

- Qarabağın işğalıyla bağlı nələr deyirdi?

- Qarabağımızın işğalıyla heç cür barışmırdı, barışa bilmirdi. Hər zaman deyirdi ki, biz mütləq o torpaqları azad edəcəyik. Bizim övladlarımız Qarabağı, o gözəl torpaqları tanımalıdır.

- Müharibəyə necə getdi?

- Hüseynim hərbçi olduğundan müharibənin ilk günündən xidmət etdiyi "N" saylı hərbi hissədən XTQ kəşfiyyatçısı kimi qatılmışdı. Bir kəşfiyyatçı olaraq düşmənin arxasına keçib oradan vətən üçün, müharibənin gedişi üçün önəmli məlumatları ötürürmüşlər. Döyüş yoldaşlarının sözlərinə görə, çox cəsur, qorxmaz, bilikli, peşəkar kəşfiyyatçı olub.

- Müharibə vaxtı danışa bilirdinizmi? Ən son nə vaxt danışmışdınız? Nələr deyirdi?

- Müharibə vaxtı imkan düşdükcə bizimlə əlaqə saxlayırdı. Hər zaman da "hər şey yaxşıdır, qələbə bizimdir" deyərdi. Məni o qədər arxayın etmişdi ki, ona nə isə ola biləcəyini ağlıma da gətirmirdim. Axırıncı dəfə oktyabrın 4-də axşam danışdıq. Mənə dedi ki, hər zaman səni arxa-dayağım bilmişəm. Bilirəm ki, Nazlımızı adımıza layiq, vətənpərvər insan kimi böyüdəcəksən. Bir az da danışıb, sağollaşdıq. Üstündən beş dəqiqə keçməmiş yenidən yığdı. Dedi ki, Nazlını göstər mənə. Dedim, yatıb. Heç vaxt onu oyatmağa qıymazdı, amma bu dəfə dedi ki, oyat görüm. Oyatdım, on-on beş dəqiqə danışdı, əzizlədi və dedi ki, istəyirəm hər zaman gözümdə siz olasınız. Sonra mənə dedi ki, şəkillərimi Nazlıya tez-tez göstər, de ki, bu, sənin atandır və səni ölümünə sevirdi. Cavab verdim ki, mən bunu deyərəm, amma tez gəlib özün də deyərsən. Gülümsədi, "əlbəttə" dedi. Ən sonuncu danışığı isə qardaşımla olmuşdu. Bizdən sonra ona zəng edib və deyib ki, biz çox ağır, məsuliyyətli tapşırığa gedirik, hər şey ola bilər. Övladım, həyat yoldaşım sizə əmanətdir.

- Şəhadət xəbərini necə aldınız?

- Oktyabrın 7-də "yaralıdır, gətirirlər" dedilər mənə. Amma həmin gün elə bayrağa bükülü cansız bədənini gətirdilər. Onun gedişinə heç zaman inanmadım, indi də inanmıram.

- Bir şəhid xanımı olmaq, şəhidin övladını böyütmək nə deməkdir?

- Bir şəhid xanımı olmaq... sevdiyini qara torpağa vermək kimi ağır heç bir dərd yoxdur, ola bilməz. O, mənimçün hər zaman yaşayacaq. Onsuz çox darıxıram. Ancaq mən Hüseynimə söz vermişəm, onun əmanətini adına layiq böyüdəcəyəm. Şəhid övladını böyütmək böyük məsuliyyətdir. Böyüdükcə sualları qarşısında aciz qalırsan. Hüseyn şəhid olanda qızımız altı aylıq idi. İndi isə üç yaşı olacaq. Şəhid övladlarının hissləri, duyğuları bir başqa olur. Bəzən sualları qarşısında aciz qalıb susuram, gücüm ağlamağa çatır.

- Heç yuxularınıza girirmi? Necə görürsünüz yuxuda?

- Mən onu hər zaman yanımda hiss edirəm. Xüsusən, nəsə çətinliyə düşəndə hiss edirəm ki, yanımdadır, mənə yol göstərir. Yuxularıma tez-tez gəlmir, ancaq məni nədənsə qoruyanda həmişə yuxuma girib xəbərdarlıq edir. Mən həyat yoldaşımla hər zaman fəxr etmişəm, indi də fəxr edirəm. İtkisi nə qədər acı olsa da, Hüseynim mənim and yerim, qürur mənbəyimdir.

- Şəhidinizin adının yaşadılması üçün nələr edilməsini istərdiniz?

- Hüseynimin adının əbədiləşdirilməsini çox istəyərdim. Övladımız böyüyəndə bilsin ki, onun atası necə vətənpərvər, necə qəhrəman idi. Bu, həm bizimçün, həm də onunçün gələcəkdə təsəlli olardı.

Şahanə MÜŞFİQ

525 ci qəzet-.- 2023.- 15 fevral.- S.15.