Sözlə və silahla...
Qarabağ uğrunda
Jurnalist-döyüşçü Baxşeyiş Abbasoğlunun
60 illik yubileyi
münasibətilə
Belə, 60-a çatdıq və onu keçdik?! Nə zamanı tutub saxlamaq mümkündür,
nə də ötən illəri yenidən yaşamaq... İndi ömrün altıncı
onilliyindən ikinci onilliyinə qayıtmağa,
o illəri, günləri,
anları xatırlamağa
yaddaşın da gücü çatmır.
Baxşeyişlə ilk dəfə dəqiq
harada, necə rastlaşdığımı unutmuşam.
Təxmin edirəm ki, bu, az qala, qırx il əvvəl
universitetin Jurnalistika fakültəsində olub...
Hər ikimiz qiyabiçi-tələbə
idik. Hər ikimiz ali
məktəbə daxil
olduqdan sonra hərbi xidmətə getmişdik... Aramızdakı yaş fərqinə
uyğun olaraq, mən ondan qabaq əsgərliyə gedib-gəlmişdim və
yenidən ikinci kursa bərpa edilmişdim. Təzə
tələbə yoldaşlarım
tanışlıq zamanı
dedilər ki, bu kursun daha
bir ağdamlı tələbəsi olub və hərbi xidmətə yollanıb...
İki ildən sonra Baxşeyiş də universitetdə təhsilini davam etdirməyə başladı
və biz yaxından tanış olduq, aramızda səmimi münasibət yarandı.
Həmin
tarixçədən yadımda
qalan bir məqam var: hündür boylu, iri cüssəli, yaraşıqlı bu gənc özündən yaşca böyüklərə
bir uşaq saflığı ilə hörmət və ehtiram göstərirdi... Və bu gün
- altmış yaşının
astanasında da Baxşeyiş belədir: böyüyün-kiçiyin yerini
bilən, ədəb-ərkanlı,
canıyanan, qayğıkeş...
Bu, bəzən davamlı, bəzən də uzun sürən
fasilələrdən sonrakı
görüşlərimizdən məndə yaranan təəssüratdır.
Təbii ki, hər kəsin
xasiyyəti irsiyyət
və mentallıq amili ilə birbaşa bağlıdır. Bu mənada Baxşeyişin doğulub-böyüdüyü mühit, ailə ənənələri, tarixin
ən dərin qatlarına mənşəyi
gedib çıxan kolanı tayfasına mənsubluğu onun xasiyyətindəki bütün
müsbət cəhətlərin
mənbəyidir. Mən
ondakı bu cəhətləri indiki
"Ağdam" qəzetinin
sələfi olan
"Lenin yolu"nda 1987-90-cı illərdə birgə iş şəraitində
yaxından müşahidə
etmişdim. Belə ki, qəzetin redaktoru, hər ikimizin hamisi və müəllimi, bu yaxınlarda 90 illik yubileyini qeyd etdiyimiz çox hörmətli Bəbir Hüseynov məni - yenicə ali təhsil diplomu almış sıravi mətbəə
işçisini birbaşa
redaksiyadakı əsas
vəzifələrdən sayılan
məsul katib vəzifəsinə təyin
etmiş, az sonra isə hələ tələbəliyi
davam edən Baxşeyişi ədəbi
işçi - müxbir
vəzifəsinə götürmüşdü.
Yeri gəlmişkən,
redaksiyada daha bir gənc universitet
məzunu - Möhtərəm
xanım Rəcəbova
da vardı. Qəzetin "gənclər korpusu"nun
növbəti üzvü
isə hələ mətbəədə işlədiyi
vaxtdan həm ədəbi, həm də mətbu yaradıcılıqdakı təcrübəsinə
görə rayonda yaxşı tanınan Salman Alıoğlu oldu.
İndi adlarını rəhmətlə
andığımız, həmin
vaxtlar redaksiyanın özəyini təşkil
edən yaşlı həmkarlarımızla biz gənclər
arasında yalnız səmimi yoldaşlıq, hətta dostluq münasibətləri olduğunu
ehtiramla xatırlayıram. Redaksiyanın
təcrübəli əməkdaşları
biz gənclərin yaradıcılıq
təşəbbüslərinə qətiyyən qısqanclıqla
yanaşmır, Bəbir
müəllim isə öz qabiliyyətimizi göstərmək üçün
bizə, sözün həqiqi mənasında, geniş meydan verirdi... Həmin dövrdə redaktorun qəzetə gənclərin
simasında "yeni nəfəs" gətirdiyini
yaşlı ağdamlılar
arasında, yəqin ki, hələ də xatırlayanlar var...
Baxşeyiş Hətəmli - Abbasoğlu
imzası elə o vaxtdan təkcə rayon miqyasında deyil, həm də respublika mətbuatında tanınmağa başladı.
O, intizamlı və məsuliyyətli olmaqla yanaşı, həm də çox məhsuldar işləyirdi.
Yadımdadır ki, bir gənc kimi
həmyaşıdları ilə
bağlı məsələlərə,
xüsusən də, hərbi-vətənpərvərlik mövzusuna daha çox maraq göstərirdi, qəzetdə
yaxşı, oxunaqlı
yazıları dərc
olunurdu...
Sonralar həyatımızda çox
şey dəyişdi:
iş və yaşayış yerlərimiz,
yaradıcılıq və
ictimai mühitimiz... Ağdam adlı dünyamız dağıldı, erməni
işğalı bizi maddi, mənəvi, fiziki əzablara düçar elədi.
Doğma
yurdumuzu müharibə
alovları bürüyəndə,
qələmini yerə
qoyub əlinə silah götürən azsaylı həmkarlarımızdan
biri də Baxşeyiş oldu.
Söz də silahdır - deyirlər. Amma sözlə
gücün çatmayan
işi odla-atəşlə
sahmana salmaqdan başqa çarə qalmır. Necə deyərlər, sözün
bitdiyi yerdə... güllələr açılır.
Onun döyüş və mübarizə yolu haqqında nəsə deməyimə, yazmağıma
ehtiyac görmürəm:
bunu silahdaşları,
səngər dostları
daha yaxşı bacararlar. Yaxasındakı "Azərbaycan bayrağı" ordeni Baxşeyişin vətən
uğrunda xidmətlərinə
verilən yüksək
qiymət və dəyərdir. Şanlı
ordumuzun kəşfiyyat
zabiti kimi hərbi əməliyyat zamanı aldığı
ağır yaralara və bu yaraların
fəsadlarına mərdanəliklə
tab gətirib, sonradan həm redaktorluq fəaliyyətini, həm də bədii-publisistik yaradıcılığını yorulmadan, əzmkarlıqla
davam etdirməsi isə, mən deyərdim ki, onun ömrünün yeni bir qəhrəmanlıq
səhifəsidir. Bu səhifəni daha bir yüksək təltif "Azərbaycan
Respublikasının Əməkdar
jurnalisti" fəxri
adı şərəfləndirir.
Bütün bunlara, həmçinin,
ictimai fəaliyyətinə,
vətəndaşlıq mövqeyinə,
şəxsi həyatında
və yaradıcılığında
qazandığı uğurlara
görə, bir ağdamlı, bir jurnalist, bir dost kimi mən Baxşeyişlə
fəxr edirəm.
Kiçik bir haşiyə
çıxacağam... Təxminən
on iki-on üç il əvvəl
idi. Onunla Bakıda rəsmi
bir məclisdə iştirak edirdik. Həmin gün "Qarabağ"
futbol klubunun da hansısa xarici klubla oyunu
vardı. Baxşeyiş
məclisin "bədii
hissəsi"ni gözləmədən buradan
çıxıb sevimli
komandamızın oyununa
baxmaq üçün
Tofiq Bəhramov adına Respublika stadionuna getməyi təklif etdi. Stadionun qarşısında izdiham
vardı və bilet almağımız mümkünsüz idi.
Baxşeyiş sanki kəşfiyyat
komandiri kimi irəli yeridi. Arxasınca getdim... Yüngül axsamağına
baxmayaraq, iti yeriyən bu hündürboylu adamın
yaxasında bərq vuran "Azərbaycan bayrağı" ordenini görən nəzarətçilər,
polis işçiləri ona
və "müşayiətçisi"
kimi mənə rahatlıqla tribunalara keçmək imkanı yaratdılar.
Həmin anlarda necə qürur hissi keçirdiyimi unutmuram.
Baxşeyiş təkcə jurnalist, müharibə veteranı, ictmai xadim kimi deyil, həm də ailə başçısı kimi nümunəvi insandır. Ailəsinə, övladlarına, nəvələrinə bağlılıq onun mənalı həyatının müasir gənclər üçün örnək ola biləcək təməl prinsipidir.
...Əziz dostum və həmkarımın 60 yaşını uğrunda sağlamlığını itirdiyi doğma torpağın azadlığa qovuşduğu bir vaxtda qeyd etməsi onun üçün də, bizim üçün də böyük xoşbəxtlikdir.
Ötən ilin axırlarında Ağdamın işğaldan azad edilmiş ərazilərinə getmişdim. Kolanı dərəsinə, Xaçın dəryaçasına da baş çəkmək imkanım oldu. Dəryaçanın hazırda əsaslı təmi edilən bəndi üzərində dayanıb uzaqda bəzi evləri salamat qalmış Əlağalı kəndinə də baxdım. Düz otuz beş il əvvəl orada, Baxşeyişin ata yurdunda keçirdiyimiz xoş anları xatırladım.
O anları bir daha yaşamaq arzusu ilə...
Elşən ƏLİYEV
Əməkdar jurnalist
525 ci qəzet-.- 2023.- 15 fevral.- S.12.