Mərhəmət
"Mən şeytana
mərhəmətimlə qalib
gəldim, mənim ən güclü silahım mərhəmətim
oldu". Son günlər
Hacı Zeynalabdin Tağıyevə həsr
etdiyim "Mesenat"
adlı pyesimdən tez-tez yadıma düşən bu cümlə Hacının
son ölümqabağı monoloqundandır. Bu fikrin yada düşməsi
qardaş Türkiyədə
baş verən fəlakətli zəlzələ
ilə bağlıdır.
Üçüncü Dünya müharibəsi təhlükəsi
ilə üz-üzə
dayanan narahat dünyamız ədalət
hissini çoxdan lazımsız
bir şey kimi bürmələyib heçliyə atmışdı. Ədalət,
həqiqət, qanun, demokratiya maskaları
çoxdan çıxarılıb,
əsl simalar olduğu kimi görünürdü. Az qala hamı
bir-birinə diş qıcadırdı. Nüvə müharibəsi
qorxusu və təhlükəsi fəzada
bir kabus kimi fırlanırdı.
Hətta düşünürsən
haqq, ədalət, insaf yoxdursa,
"şeytana qalib gələn mərhəmət"
mövcud ola bilərmi? Demə ola bilərmiş.
Demə buna inanmaq, buna
şahid olmaq üçün dəhşətlər
törədən təbiət
hadisəsi - zəlzələ
olmalı imiş.
Zəlzələ olmalı imiş
ki, daima Türkiyəyə nifrət
püskürən Yunanıstan
belə bütün ziddiyyətləri, inciklikləri
bir tərəfə atıb fəlakət qurbanlarına yardıma gəlsin. İki yunan xilasedicinin
körpə bir uşağı beton laylar arasından sağ-salamat çıxarandan
sonra bir-birini qucaqlayıb hönkürmələri
mərhəmətin bütün
pisliklər üzərində
möhtəşəm qələbəsi
deyilmi? Yüzdən artıq ölkənin
Türkiyəyə yardıma
gəlməsi də mərhəmətin qələbəsidir.
Bu yerdə düşünürsən,
ədalətmi yüksəkdə
dayanır, yoxsa mərhəmət? Cavab əlbəttə,
mərhəmətdir. Dəyərlər sırasında mərhəmət
daha yuxarı pillədədir. Ədalət
obyektiv olduğu qədər də subyektiv ola
bilər, mərhəmət
isə xeyirxahlıqdır,
başqasının ağrısını
qəlbinlə hiss etmək,
əməlinlə o ağrını
azaltmaqdır.
Bir şeyi də anladıq, hər bir insanın yaşından-başından asılı
olmayaraq içində
hisslərin ən alisi olan mərhəmət var. Bunu da bu dəhşətli
zəlzələ bir daha yada saldı.
Ölçüyə gəlməyən
fəlakətin səhərisi,
lap ertədən məktəbə
gedən fidan balaların, onların valideynlərinin əlindəki
yardım bağlamalarını
görəndə mərhəmət
hissindən kövrəlməmək
mümkün deyildi. Bütün Bakı qardaş ölkənin dərdi ilə yüklənmişdi.
Qəbul
məntəqələri yardımları
almaq gücündə
deyildi.
Yerindən güclə
tərpənən köhnə
avtomobilini yorğan-döşəklə,
yük yerini pay-ürüşlə doldurmuş
Sərvər adlı yerlimizin fədakarlığı
bütün dünyanı
heyrətə salan hadisəyə
çevrildi. Hələ
uşaq gödəkcələrinin
ciblərinə qoyulmuş kişmiş-fındıq-şirni bükülüləri!
İqtisadi imkanları
sıfırda olan ölkələr
də bu fəlakətin nəticələrini yüngülləşdirmək
üçün əlindən
gələni əsirgəmədi.
Axır
vaxtlar Türkiyənin
bütün dünyada
sürətlə artan
nüfuzu, iqtisadi-hərbi
qüdrəti, dünyada
baş verən müharibələrdə həmişə
haqqın, ədalətin
tərəfində olması,
ən qüdrətli ölkələrin belə
onunla hesablaşmağa
məcbur olması dostları fərəhləndirir,
düşmənlərin nəfəsini
daraldır, kinlərində
boğurdu. İndinin
özündə də zəlzələnin qardaş
ölkəyə vurduğu dərin yaralardan
xoşallanıb "Oxxay" deyən
bədbəxtlər də var,
utanmadan-qızarmadan şadlıq eləyənlər də, amma yenə də öndə olan
mərhəmət hissidir, hisslərin
ən alisi, ən dəyərlisi.
Dünyanı bəlkə də bütün
bəlalardan da məhz mərhəmət xilas edəcək.
Əli
ƏMİRLİ
525-ci qəzet.- 2023.- 22 fevral.- S.13.