"27 OKTYABR"A

Səni indi sevdim.

Gülən gözlərinin ardındakı dərdlərini -

sevdim keçmişini.

Ürəyi sözlərində döyünən körpə səslərini -

sevdim gələcəyini.

Sevdim -

el var, oba var -

daha demirəm nəyini sevdim.

Səni üzənin evi yıxılsın,

yıxılsın lap belə nəyi yıxılsın...

Fitili çəkilmiş qumbarayam

at məni

dərdlərinin səngərinə.

Bakıdan Naxçıvana kimi

bir türkü olaram qulaqlarında

ötüb Zəngəzur səmasından:

"əllərim əlinə dəydikdən sonra

sonu istər ölüm olsun,

istər ayrılıq".

Səni səhər sevdim-

Azan gözləyən müəzzin kimi.

Səni günorta sevdim-

damla olmaqdan bezib

günəşə buxar kimi qaçmaq istəyən

Su damlası kimi.

Səni axşam sevdim-

demirəm necə sevdim...

Səni axşam

Səni günorta

Səni səhər sevdim,

Demirəm necə sevdim

Ay zalım, sevdim səni.

"O"NA MƏKTUB

Salam, torpaq adam!

Burda həyat

gözlərinin rəngi kimi tez dəyişir.

Əsasən qəhvəyi,

ya da qara.

Burda işimizi sorsan;

"imitasiya".

ya da anlayacağın hədəf taxtası.

Arada mərmilər kimisə sığallayır,

ya da qışqırır

hansısa ananın yuxusunda.

Göydə mərmilərlə toqquşur

anamızın duaları.

Gördüm;

"İki balam var,

Ölmək istəmirəm,

Ölmək istəmərəm" - deyən əsgəri.

Gördüm gözlərində

hələ doğulmamış

körpəsinin ürək çırpıntılarını.

Utandım,

Utandıq.

Baxmadım daha o gözlərə

üz-üzə gəlməməkçün o uşaqla.

mən utandım

biz utandıq.

Bəlkə o uşaq da utandı bizdən.

Getdik,

o uşağı baş-başa qoyduq atasıyla.

utandıq...

getdik...

Biz utandıq o gözlərdəki uşaqdan

o uşaq utandı bizdən.

amma atası utanmadı,

utanmadı...

Ən əzizinin, sevdiyinin

yanında olmasını istəmədiyin yerdi.

Bir əsgərim var.

Su gətirəndə

pulemyot gülləsi öpdü dizini.

İndi onu görəndə dizlərim ağrayır.

Susuzluğumuz yatmadı

mayorumuzun ürəyində sərinlədi

İstidən ürəyi sıxılan bir düşmən mərmisi.

Axı, biz su istəmişdik,

qan yox.

Bəlkə bura Füzuli deyil,

Kərbəladır, xəbərimiz yox?!

Oğullar döyüşür...

Analar yaralanır,

analar şəhid olur.

O oğlanın cəbhədə itən

ayaqlarını görərsən

ağsayan o anada.

Gözlərini itirən zabitin

gözlərini görərsən

göz yaşı quruyan o ananın

yanaqlarında.

O şəhidi görərsən

oğlunun məzarında

başdaşına dönən anada.

Havada rəqs edən güllələrdən

daha dəcəldir barmaqların.

O güllələr mənə xatırladır

xəyallarımı qıdıqlayan barmaqlarını.

Bilirəm, heç inanmırsan

görmədən, bilmədən

şəkillərdən sənə aşiq olduğuma.

Bilirsən,

heç bu torpaqları da görməmişdim...

QIZIM

(Qarabağda və bütün müharibələrdə

həlak olan körpələrə ithaf olunur)

Qızım, görə bilmədim

mənə doğru yerişini.

İndi rəsmlərin

Şəkil-şəkil iməkləyir divarımda.

Qızım, başdaşın özündən uca,

məzarın səndən qoca.

sənsə hələ də körpə...

Həbsxana köşəsində

qəfəs içindəki quş qədər azaddır

mənim sülh arzularım.

Qızım, bütün boş yelləncəklərdə

səni görürəm

görürəm buludsuz səmada bulud kimi,

qaranlıq gecədə günəş kimi.

Qızım, saçlarım darıxır -

yolmağınçün,

yanaqlarım çuxura dönüb

yerini doldurmağa -

o quyular totuş barmaqlarına həsrət

həyətim ayaq izlərinə möhtac.

Bilirəm, uşaqlar ölmür,

böyüklərdən küsür,

küsür bu dünyadan

və eləcə uçur, gedir...

Bağışla,

Bağışla, sənə dəyən güllələri.

Qolundakı metal qırıntısına gülümsə -

bir çimdik bil, böyüklərdən hədiyyə.

ORDA BİR UŞAQ ÖLDÜ

(Zəlzələ qurbanı - "unudulmuş" uşaqlara)

Orda bir uşaq ağlayır -

Suriyada

zəlzələ dağıntıları altında.

kar olduq kasıb ölkənin -

kasıb uşaq səsinə.

Orda bir uşaq imdad dilədi

sərhədləri aşan "xeyirxah təyyarələr"

"görə bilmədi" xəritədə bu kəndi.

onu eşidə bilmədi "8 milyard pafos".

Orda bir uşaq ölür

şeytan övladı hisslərimizi.

aldıq bir ölkənin qisasını

daşlar altında yatan uşaqdan.

Orda bir uşaq ağladı.

Orda bir uşaq imdad dilədi.

Orda bir uşaq öldü.

Kasıb ölkənin kasıb mələyi.

Emin PİRİ

525-ci qəzet.- 2023.- 23 fevral.- S.15.