Tıxacda yazılmış şeir-felyeton

Elə çatdım şəhərə...

Gurladı səs: - "Dal-dalı get!

Hər tərəf sıxma-tıxac,

durma, tələs! Dal-dalı get!"

Hey maşındır, düzülüb yollara karvan-karvan,

Necə olsun bu işin çarəsi bəs? Dal-dalı get!

Bir saatdır uyuyub, mürgüləyir öndəkilər,

Lap əzəldən uyumaq bizdə həvəs!

Dal-dalı get!

Necə, əlyandıdasan, vacib işin var, kimə nə?!

Əl-qol oynatma ha! Çımxırma əbəs!

Dal-dalı get!

Ağzını-burnunu bük-bürmələ

möhkəm-möhkəm,

Xəstəsən? Çatmır havan?

Təngənəfəs dal-dalı get!

Nə olar, taksiçi qardaş, məni qurtar burdan,

Elə fırlan, belə dön...

Ay "malades", dal-dalı get!

Bu şəhər ayrı şəhərdir, çox işi dal-dalıdır,

İstəyirsən çatasan mənzilə tez? Dal-dalı get...

lll

Çoxdan getməmişdim şəhərə...

Getdim...

Elə bil tamam yad bir yerə getdim...

Sanasan ümmanda yorğun gəmidir,

Şəhər yırğalanır belədən-belə.

Hisdirmi, üstündə bu örtük nədir?

Hava hava deyil burda, mən bilən...

Durdum, gözlüyümün tozunu sildim,

Gördüm ki, ümmanın gur yerindəyəm.

Bir az yan-yörəmə baxanda bildim:

Doğma biganələr şəhərindəyəm.

Döndüm fırfıraya çarxın içində,

Ordan fırlatdılar, bura atdılar.

Məni metrodakı axın içində

Köhnə kötük kimi dığırlatdılar.

Başını qaldırmır, kipriyi qalxmır,

Bu ona toxunur, o buna dəyir.

Kimsə yanındakı kimsəyə baxmır,

"Xəmir" telefonu hey kündələyir.

Üzülüb Tanrıdan - göydən əlləri,

Ora yüyürürlər, bura qoşurlar.

Yan-yana bənd edib göydələnləri,

Dələtək gah enir, gah dırmaşırlar.

Özümü danlayıb ovuda bildim:

Axı biganələr şəhərindəyəm.

...Nə yaxşı, kəndimə qayıda bildim,

Köndələn daxmamda ocaq yanında

Köhnə kresloda... Şah yerindəyəm...

lll

Məmməd Arazın şeirinə

gileyli bənzətmə

Bəlkə bu şəhərə bir də gəlmədim,

Bürkü, salamat qal, toz, salamat qal!

Dünən kənddən gələn dostlar, bilmədim,

Nədən atır mənə "fors", salamat qal!

Hamı çaparaqdır, hamı yüyürək,

Bu yüyür-yüyürə dözərmi ürək?!

Çırpır ağacları, çırpır sərt külək,

Tökülmür ciblərə qoz, salamat qal!

Bağlı qapılardan saldım yolumu,

Sonraya qoydular hər sualımı.

Bu təlx ovqatımı, acı halımı

Necə istəyirsən, yoz, salamat qal.

Tanrımız qorusun Qalib Yurdumu!

Kəndə daşıyıram ürək odumu.

Unut soyadımı, unut adımı,

Məni dəftərindən poz, salamat qal!

lll

Onu bu dünya ilə

Mədəsi qovuşdurur.

Başı ağrıyanda da

Qarnını ovuşdurur.

lll

Tuta bilmir öz yerini

Hər divarda əyri daşlar.

Yola verir bir-birini

Əyri kəslər - əyribaşlar.

lll

Qoyun-quzu görməyib

Qapısı heç bir zaman...

Sözün kəsir hər kəsin,

Dinməyə vermir aman,

Yekə-yekə deyir ki:

- Sözünə quzu kəsim!

AĞASƏFA

525-ci qəzet.- 2023.- 21 iyul. S. 15.