Azərbaycan folklorunda Çevrilmə
motivi: şimal-qərb bölgəsinin söz saxlancına bir
baxış
Azərbaycanın şimal-qərb bölgəsinin
folkloru ümumazərbaycan folklorunun zəngin bir tərkib hissəsi
kimi böyük əhəmiyyət kəsb edir. Həmçinin
bölgənin folklorunun mifoloji rakursdan da tədqiqi elmi yeniliyi
ilə səciyyələnir. Xüsusilə,
şimal-qərb bölgəsinin folklorunda çevrilmə
motivinin ilkin araşdırılması müasir
folklorşünaslıq elmi üçün maraq doğuran məsələlərdəndir.
Ümumazərbaycan
folklorunun formalaşmasında region folklor nümunələrinin
müstəsna əhəmiyyəti var. Xüsusilə, Azərbaycanın
şimal-qərb bölgəsinə aid olan Qəbələ,
Oğuz, Şəki, Qax, Zaqatala, Balakən rayonlarından
toplanmış folklor örnəklərində özünəməxsus
spesifik cəhətlər, elmi - tədqiqat üçün
yenilik daşıyan məqamlar diqqətçəkəndir.
Şimal-qərb bölgəsinin folklorunda ana abidəmiz
olan "Kitabi-Dədə Qorqud" dastanının boyları
ilə paralellik bu bölgənin özünəməxsus və
orijinal səciyyə daşıyan cəhətlərindən
biridir. Bundan başqa bölgənin folklorunun mifoloji aspektdən
də araşdırılması, toplanan folklor örnəklərində
mifik düşüncənin, arxetiplərin, kultların, mifik
süjet və motivlərin tədqiqat müstəvisinə gətirilməsi
də elmi-tədqiqat üçün yenilik daşıyan məqamdır.
Azərbaycan folklorunda mifoloji şüurun, mifik
düşüncənin araşdırılması son illərdə
folklorşünaslığımızın məşğul
olduğu ən maraqlı sahələrdəndir. Professor Seyfəddin Rzasoy
"Mifologiya və folklor: nəzəri-metodoloji kontekst"
kitabında mif-folklor-ədəbiyyat münasibətlərinin
dialektik strukturuna toxunaraq yazır: "Mifdən folklora,
folklordan ədəbiyyata inkişaf prosesində mif və
folklor ədəbi düşüncənin struktur səviyyələrinə
çevrilir. Bu baxımdan ədəbiyyatın
milli özünüifadə kodlarından biri kimi dəyərləndirilməsi
onun mif və folklor kontekstində öyrənilməsini zərurətə
çevirir".
Mənbələrə görə, Azərbaycan
folklorunda mifoloji axın iki istiqamətdə özünü
göstərmişdir. Birinci istiqamət mifik dövrün ilkin təsviri
öz ifadəsini nağıl, əfsanə, əsatirlərdə
tapıb. İkinci mifoloji qaynaq isə Azərbaycan
folklorunun özülünü təşkil edən
"Avesta"dır. İlk insan
haqqında miflər, totemlə bağlı miflər, o
cümlədən "Div" kultunun ilkin rüşeymi məhz
"Avesta" kitabında qeyd edilib.
Azərbaycanın şimal-qərb bölgəsinin
folklorunun mifoloji aspektdən araşdırılması tədqiqat
işimizin qarşısında duran əsas məsələdir. Tədqiqat
işində bölgənin folklor örnəklərində
mifik motivlərdən çevrilmə motivi tədqiqata cəlb
olunub.
Türk mifoloji obrazlar sistemində Çevrilmə motivi
- Çevrilmə paradiqması xüsusi önəm
daşıyır. Professor Cəlal Bəydili (Məmmədov) "Türk
mifoloji sözlüyü" kitabında yazır: "Dönərgəlik
(çevrilmə) demonik varlıqların görünüşü
və təbiətində özünü göstərməklə
yanaşı, mifoloji strukturlu personajın öz cildini magik
yolla dəyişdirməsi şəklində təzahür
edir".
Azərbaycan folklorunda çevrilmə motivinin
struktur-semantikasını daha geniş şəkildə
folklorşünas alim Əsmər Əliyeva araşdırıb. O, "Azərbaycan
folklorunda çevrilmə motivi" monoqrafiyasında bu motivi
mifik yaradılış formulu kimi dəyərləndirir.
Azərbaycanın şimal-qərb bölgəsinin folklor
örnəklərində də çevrilmə paradiqması
orijinallığı ilə səciyyələnir. Şimal-qərb bölgəsindən
toplanmış folklor nümunələrində çevrilmə motivinin
daşa, ağaca, quşa çevrilmə invariantlarına rast
gəlirik. Şimal-qərb bölgəsinin
folklorunda ağac kultunun iki çevrilmə invariantıyla
qarşılaşırıq. Ağaca çevrilmənin
bölgənin folklorunda iki struktur xüsusiyyəti
görünür: ağacın antropomorflaşması,
ağacın reantropomorflaşması. Ağacın
antropomorfizmi onu inkarnasiya və reinkarnasiya prosesinə
yaxınlaşdırır, belə ki ağac insana və insan
ağaca çevrilə bilir. Ağac kultu
antropomorflaşanda o insana aid xüsusiyyətləri qəbul
edir, yəni ağac doğur, ağac
ağlayır vəs.
Şimal-qərb bölgəsindən əldə
olunmuş bir folklor örnəyində ağacın
antropomorflaşmasının şahidi oluruq. "Söyüd
ağacı" əfsanəsində
qardaşlardan biri o birini ədavət üstündə vurub
öldürür və ağacın altında quyu qazıb
meyidi basdırır. Bunları seyr edən söyüd
ağacı ağlayaraq o gündən özünü lənətləyərək
deyir: Allah, məni yaradan yerdə daş yaradaydın,
qardaş öz qardaşının qanını üstümə
tökdü. Söyüd xəcalətli
qalır, o vaxtdan həmişə başını
aşağı salır. Əfsanədə
biz ağacın sosial funksiyasını (şahidlik)
görmüş oluruq. Ağacın digər
xüsusiyyəti reantropomorflaşmasıdır. Adətən əfsanələrdə qızlar ən
çətin məqamlarda ağaca dönməyi
arzulayırlar. Bölgədən toplanmış
"Yalqız ağac" [əlyazma] əfsanəsində
qız onu təqib edən bəy oğlundan xilas olmaq
üçün ağaca çevrilir. Yeri
düşmüşkən qeyd edək ki, şimal-qərb
bölgəsinin folklorunda ağac kultunun "Oğuz Kağan "
dastanı və Altay mifologiyası ilə paralelliyi maraq
doğuran məsələdir və elmi yeniliyi ilə
seçilir.
Şimal-qərb
bölgəsinin folklor örnəklərində çevrilmənin
daha iki semantik
xüsusiyyətini görürük: insandan heyvana
çevrilmə, heyvandan insana çevrilmə.
İnsandan heyvana çevrilmə motivində quşa
çevrilmə və digər heyvanlara, cansız varlıqlara
çevrilmə obyektlərinə nəzər salaq. Adətən
daha çox əfsanələrdə çətin vəziyyətdən
xilas olmaq üçün quşa çevrilməyə rast gəlinir.
Bölgədən toplanmış "Səxavətli
qız" nağılında insandan heyvana (göyərçinə)
çevrilməyə təsadüf edirik.
Nağıldakı nümunəyə diqqət edək: "Sərdarın
göndərdiyi adamlar dükanın qabağında
yeşindilər. Oğlan gələndə
yüyürüf unu tutmax istədilər. Oğlan bir
göyərçin oluf qundı dükənin
aqoşqasına ma didi: ay allaxın bedbaxtı, mən səni
varrandırmax istiyirdim sən bilmədin".
Bölgədən
əldə olunmuş "İlan oğlan", "Şahzadə
oğlan və onun 40 yaşlı ilan arvadı", "İsax və Musax",
"Nohur göl" kimi nümunələrdə insandan
heyvana və digər cansız varlıqlar çevrilmənin şahidi oluruq. "İlan oğlan" mifində: "Oğlan tamahkar əmisindən
xilas olmaq üçün Allaha yalvarır ki, onu elə bir şeyə döndərsin
ki, əmisi həm ondan qorxsun, həm də o,
qızılları qoruya bilsin. Allah
oğlanı ilana döndərir. O vaxtdan el arasında
bir söz gəzir ki, ilan qızıl üstə yatır" . "Şahzadə oğlan və onun 40
yaşlı ilan arvadı" nağılında nəql
olunur: "Şahzadənin
gözəl arvadı var, o, əslində qırx
yaşında qadın görüşündə ilandır. Şahzadə bir gün onu yoxlamaq qərarına gəlir.
Axşam yeməyində duzlu plov yeyən gözəl həqiqətən
güclü susuzluq hiss edərək ərini
çağırır, o isə özünü yuxululuğa
vurur. Qadın ərinin yuxuda olduğuna inanıb ilana dönərək
qapının dəliyindən qonşu otağa keçir,
burada su içdikdən sonar öz otağına qayıdaraq
yenidən qadın olur . Birinci
nümunədə ilana dönən oğlandırsa, ikincidə
qadındır. İkinci folklor örnəyində
həm də reinkarnasiya ilə birgə inkarnasiya (heyvandan
insana çevrilmə) prosesi də baş verir.
"İsax və Musax" əfsanəsində iki yetim qardaş İsax və Musax varlı bir adamın mal-qarasını otarırmış, kişi qəddar, paxıl, xəsis imiş, oğlanlar varlının zülmündən qurtulmaq üçün son məqamda allaha yalvarırlar ki, onları quşa döndərsin, bu zülmdən xilas olsunlar. Çətin vəziyyətdən xilas olmaq üçün quşa çevrilmə bu əfsanədə də ana xəttdir. "Nohur göl" əfsanəsində belə nəql olunur: "Əfsanənin sonunda şahzadə Nohur sevgilisi dəmirçioğlundan qara xəbər alır, atası oğlanın gecə ikən başını kəsdirir. Qız dəmirçioğlunun cəsədi önündə diz çöküb ağlamağa başlayır, Nohurun gözlərindən axan yaş o qədər çoxalır ki, göl əmələ gəlir. Gözəllər gözəli Nohur öz göz yaşlarında batıb boğulur". Bu folklor mətnində isə insandan cansız varlığa çevrilmə xüsusiyyəti vardır. Şimal-qərb bölgəsindən toplanmış digər folklor örnəklərində təbiət hadisələrinə və təbiət obyektlərinə çevrilmənin dağa, daşa dönmə invariantlarına da rast gəlirik. Türk mifoloji düşüncəsində dağa, daşa dönmə əcdada qayıdış kimi də xarakterizə edilir.
Bölgədən əldə edilmiş "Ana daş", "Beşik daşı", "Daş" əfsanələrində reinkarnasiya prosesinin daşa dönmə çevrilməsiylə qarşılaşırıq. "Ana daş" əfsanəsində deyilir: "Ana düşmən qoşunundan qorunmaq üçün beşiyi sinəsinə qısıb dağlara doğru qaçır. Qoşun onun ardına düşür. Gəlinin yolunu dərə ağzına dirənir. Sənubər görür ki, dağlara sığına bilməyəcək. Hər tərəfdən düşmənlə əhatə olunub. Üzünü göylərə tutub yalvarır: - Ulu Günəş, məni bu itdərə yem etmə, daşa döndər! Düşmən atlıları bir də görürlər ki, gəlin qeyb oldu yerində iri bir daş əmələ gəldi. Atları saxlaya bilmədilər, hamısı daşa çırpılıb dərəyə yuvarlandı". Əfsanədə diqqəti çəkən məqam reinkarnasiya hadisəsi baş verərək insan daşa çevrilir, əslində bu türk mifik düşüncəsində daşa dönməklə əcdada, ilkinə qayıdış prosesidir.
Digər maraqlı məqam ana Allaha yox, Ulu Günəşə müraciət edir. Bu da əski türk düşüncəsində Günəşin inamlar sistemində böyük rol oynadığını əks etdirir. Azərbaycan folkorunda Günəş kultunun xüsusi yeri var. Şumer folklorunda Günəş tanrısı Utunun adı çəkilir. Bu əfsanədə də Günəş tanrı, sığınacaq rolunda çıxış edir. Azərbaycan folkorunda Günəşlə bağlı daha bir maraqlı faktı da demək yerinə düşərdi. Azərbaycanda tikilən evlərin qabaq tərəfinin gündoğana baxmasıdır. Burada digər səbəblərlə yanaşı, hər səhər Günəşi-əcdadı üfüqdə görmək, onu salamlamaq inamı da var.
Qeyd edək ki, bu gün türk xalqlarının mifologiyasında daş kultunun önəmli yeri var. Qədim türklərdə hətta daşın insan ruhunu daşımaq xüsusiyyəti də vurğulanır. Məhz bu cəhətdən qədim türklərdə insanın daşa çevrilmə inamı daha güclüdür. Buna görə də həm ümumazərbaycan folklorunda, həm də türk mifologiyasında daşa çevrilmə ilə bağlı çoxlu əfsanə və rəvayətlər yaranmışdır. Şimal-qərb bölgəsinin folklorunda da məhz daşa çevrilmə ilə bağlı çoxlu əfsanə və rəvayətlərin toplanması bu bölgənin genetik cəhəti ilə, əski türk düşüncəsinə əlaqəsiylə bağlıdır.
Bölgədən əldə olunmuş
"Beşik daşı" əfsanəsində də
daşa çevrilmə motivi maraqlı əksini tapıb.
"Ana daş" əfsanəsində ana və
uşağı birgə daşa dönürsə,
"Beşik daşı"nda ana uşağını
düşmən hücumundən qorumaq üçün
dağlara qaçır. Düşmən ona
yaxınlaşanda ana beşiyi qoyub qaçmağa məcbur
olur, Allaha yalvarır ki, Allah, balama qılınc batmasın,
balamı səndən istəyirəm. Beşik uşaq
qarışıq daşa dönür. Elə o
vaxtdan daş ziyarət yerinə çevrilir, uşaqsız
analar daşın üstünə gələrək dilək
diləyərmiş. Gördüyümüz kimi, dağa,
daşa, suya, ağaca inam türk xalqlarının ən
geniş yayılmış əski dini dünya
görüşlərini təşkil edir. Bölgə
nümunələrində ağacdan övlad istəmə ənənəsi
olduğu kimi, daşdan da övlad istəmə
düşüncəsi geniş əksini tapıb.
Tural
ADIŞİRİN
525-ci qəzet.- 2023.- 1 iyun.- S.15.