ŞƏHİDLİYİN ZƏFƏR NƏĞMƏSİ

Tanrı dəhgahınadır, Şəhidim, son səfərin,

Yadlara göz dağıdır, qazandığın Zəfərin.

Hamı sənə ürəkdən deyir: əhsən, afərin!

Vətən-yurd sevgisidir halal qazancın-varın,

Əbədi yolçususan nur saçan sabahların!

 

Sən düşmənə Qarabağ Azərbaycandır! - dedin,

Torpağım, dağım-daşım ürəkdir, candır, - dedin!

Şəhid ya Qazi olmaq, şərəfdir-şandır, - dedin!

Nəqş elədin imzanı torpağa al qanınla,

Tanındın hər tərəfdə isminlə, ünvanınla!

 

Uğrunda can verdiyin bu ana torpaq sənin,

Döyüş günü səsini əks etdirən dağ sənin.

Bayraqdarı olduğun üçrəngli bayraq sənin,

Şəhid ucalığında vətən daşına döndün,

Azadlıq nəğməsinə, Zəfər marşına döndün!

 

Ünyetməyən məkana qalxıb, ölümsüz oldun,

Andında, peymanında, ilqarında düz oldun.

Qarı düşmən önündə hər an yenilməz oldun,

Məzarın and yeridir, adın hər qəlbdə naxış,  

Şəhidim, əhsən sənə, hünərinə min alqış!

 

31.10.2021

 

GEDƏK SÖZ DİRİLƏN YERƏ

 

(Özümə xitabən yazdığım şeir)

 

Hardan gəldin bu qapısı -

Bacası hörülən yerə?

Bir düşməz haqq işığı

Məhəbbəti uralanıb,

Sevgisi dərilən yerə.

 

Burda sütunlar yıxılıb,

Halallıq küncə sıxılıb.

Bir bölük şeytan yığılıb,

Tanrı öldürülən yerə.

 

Gördüyün daş-divar da yad,

Ot bitməyən yerdə dad?

Yaxın düşə bilərmi od -

Ocaq söndürülən yerə?

Yetişmədin diləklərə,

Səsin çatmır mələklərə.

Gəl, qoşulub küləklərə

Gedək söz dirilən yerə...

 

1996 

 

ARAZ NƏMLİ GÖZLƏRİMDƏN AXIRMIŞ...

 

Ürəyimdə sızıldayan dərd çayım,

Qismətindən hələ incik-pərt çayım.

Bakı-Təbriz qiyafəli mərd çayım,

Deyən varmı doluxsunub heç nədən,

Göz-göz olan yaraları qövr edən.

Qəm-qüssəsi gör necə ağırmış -

Araz nəmli gözlərimdən axırmış!

 

Yaranışdan həm Sultandı, həm Xan,

Bir düşməni  gödənsökən, ev yıxan.

O birisi hürə-hürə vurnuxan,..

Bel sütunu Xoy, Ərdəbil, Qaradağ,

Qibləgahı  Zəfər taclı Qarabağ...

İllər boyu bəxtinə qar yağırmış -

Araz nəmli gözlərimdən axırmış!

 

Xudafərin daş köynəkli dastanı,

Yağı bəlli, namərd aşkar, dost hanı...

Görən varmı heç möhləti-amanı,

"Gülüstan"da şux qaməti bükülən,

"Türkmənçay"da gözünə mil çəkilən.

Xəmirini kimlər dərddən yoğurmuş -

Araz nəmli gözlərimdən axırmış!

 

Həsrət yükü hələ o tay-bu taylı,

Bəd taleyi sovqatlı, paylı...

Hayqırtısı hərdən cəngli-haraylı,

Gorum çatlar qisas qalsa sabaha...

Gülsə üzü, deyərəmmi heç daha,

Tanrı ona gəc nəzərlə baxırmış -

Araz nəmli gözlərimdən axırmış!..

 

04.04.2023     

 

ÜRƏYİM TAPDANMIŞ ƏKİN YERİDİ...

 

Əzəldən su kimi safam-duruyam,

Ürəyim qəzəb, kin yeridi.

Bəlkə bir zərrə günəş nuruyam,

Şirin arzularım əkin yeridi.

 

Acı söz mürgülü iynəm-tikanım,

Yalana bəllidir təkcə sərt üzüm.

Haqdan soraq verir hər gələn anım,

Dilimin ucunda söz düzüm-düzüm.

 

Əlimdən çıxanda bəzən dincliyim,

Heç kimi nahaqdan tapdamamışam.

yersiz hökmüm var, boş hay-küyüm,

Mərdlik nişanəli cəngəm-savaşam...    

 

Söz odum, torpağım, havam, suyumdu,

Saflaşa biləndə niyyət etmişəm.

Ovcuma düşənlər tale payımdı,

Qəmə-qüssəyə biət etmişəm.

 

Kim kəsə bilər ki axı, yönümü,

Bəxtin sapandından atılan daşam.

Səyirdib yüyənsiz "söz köhləni"mi,

Şeirin "quluncunu" ovxalamışam...

 

Sevincim bəmdədir, nisgilim zildə,

Vücudum qəzəb, kin yeridi.

İllərlə sızladım bir qərib eldə,

Ürəyim tapdanmış əkin yeridi...  

 

12.04.2023

 

ŞAİR

 

Sevgisi qəlbi coşduran,

Gəlini-qızı çaşdıran.

Baxışı göz qamaşdıran,

Yetənə vurulan şair.

 

Tüstülənər hər yaşında,

Tapar dilini daşın da.

Bir qəfil söz savaşında

Düyməsi qırılan şair.

 

Gizlətməz başını qında,

Bənd alan deyil heç yanda.

Tək bircə göz qırpımında

Bulanıb-durulan şair.

 

Qədrini bilir naşı,

Qəzəbi ər savaşı.

Nadanla getsə yanaşı,

Usanıb yorulan şair.

 

Ömrü-günü verməz bada,

Ağzı sözlə gələr dada.

Sınmayır dar ayaqda da,

İçindən qırılan şair.

 

MƏNİM BU DÜNYADAN GÖZÜM SU İÇMİR...

 

Allah, yaratdığın dünya budursa,

Bəs, niyə aləmə hökm eləyir şər?

Nemətin od, torpaq, hava, sudursa,

Daha istəyir, görəsən, bəşər?   

 

Ya Sən xəlq etdiyin dünya bu deyil,

Ya da pozulubdu mizan-tərəzi.

Bilən yox nədəndir artır ilbəil,

İnsanın-insana kini, qərəzi...

 

Sənin əvəzindən hökm edənə bax,

Məzluma əl uzat, yiyə dur, Allah!

Üst-üstə çəkilsin sinəsinə dağ,

Kim ki varlığını unudur, Allah!

 

Rəhmin gəlməsəydi gül balalara,

Yerin "şah damarın" kəsib atardın.

Son qoyub biryolluq sərvətə-vara,

İnsanın nəfsindən ocaq çatardın!..

 

Bağışla... səbrini tarıma çəkdik,

Özün bezmisən cəngdən-savaşdan.

Toxumluq dən verdin... qan-qada "əkdik",

Barı cəzamızı ver bəri başdan...

 

Heç kim "arşınınla" öz boyun ölçmür,

Tanrım, yamanlığın amanını qır!

Mənim bu dünyadan gözüm su içmir,

Sən onu təzədən, bir yarat, qur!

 

29.05.2023

İsmayıl İMANZADƏ

525-ci qəzet.- 2023.- 13 iyun.- S.15.