Acı xəbər yüyrək olur...

Səhərin gözü yenicə açılmışdı. Telefonuma zəng gəldi. Qabil idi zəng vuran. Dərhal cavab verdim və səsindən hiss etdim ki, həmişəki ovqatda deyil. Özü də qısa danışdı. Dedi ki, təyyarədən indi düşdüm Naxçıvana. Ələddin həkimi itirdik...

Bir anlıq ikimiz də duruxduq. Mən Ələddin həkimi qiyabi tanıyırdım. Bilirdim ki, Ələddin İbrahim oğlu Səfərov Naxçıvanda Yoluxucu Xəstəliklər Xəstəxanasında şöbə müdiri idi. Az qala yarım əsr idi ki, bu xəstəxanada çalışırdı. Əməkdar həkim adı almışdı. 70 yaşı da yenicə tamam olmuşdu. O, könül dostum Qabilin doğması, ən yaxın əzizi idi. Biz həmişə doğmalardan danışanda Qabil Ələddin həkimin adını xüsusi vurğulayır, onun necə səmimi, qayğıkeş, ailəcanlı olduğunu, həm də öz peşəsinə, Hippokrat andına böyük sevgisini, diqqətini qabardırdı. Mən eşitdiyim bu acı xəbərdən üzülsəm də özümü toparlayıb könül dostum Qabil Əsgərova başsağlığı verməyə güc tapdım. Və vurğuladım ki, Ələddin həkim kimi insanlar cismən dünyalarını dəyişirlər. Onların xatirələri, əməlləri isə yaşayır. Ona görə də biz ona Allahdan rəhmət və məkanının Cənnət olmasını diləməkdən başqa bir şey edə bilmərik. Çünki insan bir ömür yaşayır. O ömrün əbədi olması artıq onun xidmətlərindən, sözün bütün mənasında İNSANLIĞINDAN gəlib keçir. Şeirlərimin birində yazmışdım ki:

Köçür, yalnız cismini

aparıb gedir ADAM!

ocağında ruhunu

sönməz şam edir ADAM!

Gecənin, gündüzün də

dərənin, həm düzün də

yəni bu Yer üzündə -

haraya yetir ADAM!

Nə nərddə, nə zərində

sirr yatmayıb dərində...

Tanrının nəzərində -

Hər kəs bir sətir ADAM!

Böyük ehtiramla:

Əbülfət MƏDƏTOĞLU

525-ci qəzet.- 2023.- 17 iyun.- S.24.