"Çay
yığan qızlar"
"Bir rəsmin
dedikləri" rubrikasının
budəfəki qonağı
sənətşünas Fatma
Əsgərlidir. Onunla məşhur rəssam
Böyükağa Mirzəzadənin
"Çay yığan
qızlar" əsəri
haqqında danışmışıq.
Böyükağa Məşədi oğlu Mirzəzadə 21 fevral 1921-ci ildə Bakıda, Abşeronun Fatmayı kəndində anadan olub. O, sənətə təsadüf
nəticəsində gəlib.
Atası
oğlunun həkim olmasını arzulayırdı.
Gələcək rəssamın yoldaşları
- sonradan Azərbaycanın
böyük sənətkarı
olacaq Mikayıl Abdullayev, Muxtar Cəfərov kimi insanlar onu sənədlərini
rəssamlıq məktəbinə
verməyə inandırırlar.
Onların məsləhəti
ilə Əzim Əzimzadə adına
Rəssamlıq Məktəbində
oxuyan Böyükağa
Mirzəzadə yaradıcılığa
erkən yaşlarında
başlayır. Onun yaradıcılığına
müxtəlif dövrlərin
Avropa rəngkarlığı,
rus realist məktəbi
və Azərbaycan milli sənətinin ənənələri təsir
göstərib. Rəssam 1940-cı ildən etibarən yerli və beynəlxalq
sərgilərdə fəal
iştirak edib. 1950-60-cı illəri Böyükağa Mirzəzadə
yaradıcılığında təşəkkül dövrü
kimi qiymətləndirmək
olar.
- Fatma xanım, rəsmin yaranma tarixçəsi haqqında
nə bilirik?
- Böyükağa Mirzəzadənin
"Çay yığan
qızlar" əsəri
1967-ci ildə yaranıb. Əsər yağlı
boya, kətan ilə işlənib.
- Tablo hazırda harda saxlanılır?
- Bu əsər Azərbaycan Dövlət Rəsm Qalereyasında saxlanılır.
- Əsərin rəng
koloriti haqqında nə deyə bilərsiniz?
- Əsərdə əsasən,
soyuq rənglərdən
istifadə olunub. Gördüyümüz kimi yaşıl və qırmızı rənglər əsas yer tutur. Geyim və səbətlər isə özünəməxsus
fərqli tonda göstərilir. Bir sözlə,
rəsmin mövzusu ilə rəng koloriti bir-birini tamamlayır.
- Əsərin kompozisiyası
necədir?
- Bu əsər rəssamın
yaradıcılığında əsas yerlərdən birini tutur. Əsərdə
Böyükağa Mirzəzadə
ifadəli poza, jest vasitəsilə qəhrəmanların
simasını, onların
fərdi xüsusiyyətlərini,
xarakter və əhvalını dəqiqliklə
əks etdirməyə
nail olub. İncəsənət vurğunu olan
rəssamın bədii
sənət nümunələri
arasında zərifliyi
ilə seçilən
balerinaların, rəqqasələrin
incə təsvirləri,
bəzən səhnə
arxasında keçirdikləri
həyəcanları bütün
reallığı ilə
izləyiciyə təqdim
olunur.
Rəssamın portret sahəsindəki diqqətçəkən fəaliyyətindən
biri də avtoportret janrında çox işləməsidir. Avtoportret yaratmaqda
bənzərsizliyi onu
öz həmkarlarından
fərqləndirən cəhətdir.
Ovqatdan asılı olaraq yaradılmış avtoportretlərdə unudulmaz
rəssamın təkcə
bioqrafiyası, ömür
yolu deyil, iç dünyası, ətraf aləmə münasibəti, kədəri
və sevinci də əks olunub. Azərbaycanın elə bir guşəsi yoxdur ki, Böyükağa Mirzəzadə öz fırçasını o ünvanlara
yönəltməsin.
- Rəsmdə gördüyümüz
xanımlar yəqin nəğmə oxuyur.
- Bəli, çay yığan qızlar xorla nəğmə oxuyardılar. Çəltik
yığan qızların
isə öz nəğmələri vardı:
İki gözəl gördüm dünən bulaqda,
Biri al geyinib,
birisi ağda.
Böyükağa Mirzəzadənin fəhlə
və kolxozçuların
həyatına həsr
olunmuş tematik rəsmləri həyat reallığını əks
etdirir. Mirzəzadə neft mövzusuna
müraciət edərək,
də industrial mənzərəni
yaradır.
Görkəmli fırça ustası digər əsərlərində
olduğu kimi burada da klassik
ənənələrlə müasir standartları birləşdirərək Avropa
rəngkarlığını məharətlə Azərbaycan
təsviri sənətinə
uzlaşdırır.
Böyükağa Mirzəzadə rəssamlıq
sənətinin bir neçə janrında eyni dərəcədə
yüksək sənət
meyarlarına uyğun
əsərlər yaradıb. Rəssamın
süjetli tablo, mənzərə, portret, natürmort, teatr-dekorasiya və digər sahələrdə yaratdığı
sənət nümunələrinə
nəzər yetirərkən,
sənətkarın yaradıcılıq
dühasının genişliyi
və əhatəliliyinin,
cəsarətli rəng
çalarlarının, bədii
təxəyyülünün və ecazkar fırçasının qüdrətinin
bir daha şahidi ola
bilərik.
- Sizcə, bu rəsm bizə nə deyir?
- Bu əsərdə qızların
çay yığımından
bəhs olunur. Burada biz qızların çay yığımına göstərdiyi
həvəsi görürük.
Bu isə əsərin
qəhrəmanlarının, o cümlədən, onların
real həyatdakı obrazlarının
zəhmətsevərliyindən xəbər verir. " Çay yığan qızlar"
da daxil olmaqla rəssamın bir çox əsərləri bu gün öz müəllifini yaşatmaqla
yanaşı, həm də Azərbaycan təsviri sənətinin nəyə qadir olduğunu bir daha sübut edir.
Aytac SAHƏD
525-ci qəzet.- 2023.- 8 mart.- S.13.