"Məni
göylərdə axtarın"
ŞƏHİD
RAMİN RZAYEVİN HƏYAT VƏ DÖYÜŞ YOLU HAQQINDA
QEYDLƏR
Etibar ƏHƏDOV
"Aşkarlıq"
qəzetinin baş redaktoru
...Əsli ana yaylığının ucunu
gözlərinə tərəf
apardı. Doluxsunmuş gözlərini məzarın
üstünə düzülmüş
güllərdən ayırmadı.
Yaş damlaları yanaqlarından
süzülərək təzə-tər
qərənfillər üzərində
qəribə naxış
saldı. Keçən ad günündə də Bakıdakı 2 saylı Şəhidlər xiyabanına
gəlmişdi. Onda da şəhid oğlunun məzarı üstündə
qırmızı güllər
düzülmüşdü. Əsli ana onda bunun
fərqinə varmamışdı.
İndi isə qəlbini didib parçalayan qeyri-adi hisslərdən qurtula bilmədi.
- Ağbirçək bir ana idi, - qonşuları
Hacı Aslan Əkbərov dilləndi.
- Kimliyi ilə maraqlanmışam, o da şəhid anasıdır.
Hər il
oğlunun ad günündə
bura gəlir. Ramini də yaddan çıxarmır. Deyir ki,
oğlu Raminlə bir yerdə döyüşüb, bir yerdə də həlak olublar.
Günəşin ağaclardan süzülən
şüaları postament
üzərində bərq
vuraraq ətrafa şəfəq saçırdı. Əsli ana
oğlunun məzar daşına həkk edilmiş portretinə baxa-baxa xəyala dalmışdı. Kim bilir, bəlkə də oğlunun uşaqlıq illəri yadına düşmüşdü,
bəlkə də ölümünə inanmağı
gəlmirdi. Hər halda
anaya təsəlli verən o idi ki, oğlu ömrünü
boş yerə sərf etməyib, canını Vətən yolunda qurban verib, döyüş dostlarını xilas edərkən qəhrəmancasına
həlak olmuşdu.
Bir qədər
aralıda general Fikrət
Məmmədovun məzarı
görünürdü. Ramin həmyerlisini
yaxşı tanıyırdı.
O da Fikrət
kimi general olmaq istəyirdi, fikri vardı ki, hərbi məktəbə
oxumağa getsin.
Amma bu, ona qismət
olmadı. Həyatının çiçəkləndiyi bir
vaxtda Ramin və döyüş yoldaşları ölümləri
ilə ölməzlik
qazandılar.
lll
26 avqust 1998-ci il
idi. Çavuş Ramin Əvəz
oğlu Rzayevin də tərkibində olduğu kəşfiyyatçılar
dəstəsi mühüm
dövlət əhəmiyyətli
tapşırığı yerinə yetirərkən erməni döyüşçüləri
gözlənilmədən başlarının
üstünü aldılar.
Dəstənin komandiri
kapitan Teymur Paşa oğlu İbrahimov mühasirənin
get-gedə daraldığını
görüb əmr etdi:
- Mən leytenant Elşən Mirzəliyevlə
qabağını alarıq.
Silah-sursatınızı bizə
verin, özünüz
isə hissəyə qayıdın!
Kəşfiyyatçı Ramin Rzayev etiraz etdi:
- Cənab kapitan, mən də sizinlə qalıram! Ölsəm də, qanım vətənə halaldır!..
- Əmri müzakirə etmirlər, Rzayev! - Kapitan Teymur
İbrahimov üstünə
qışqırdı. - Görürsən ki, onlar çoxdurlar, buradan sağ çıxmaq sıfıra
bərabərdir. Bilə-bilə
özünü oda atma, Rzayev!
- Xahiş edirəm, komandir! İcazə verin...
Kapitan İbrahimov
çavuş Rzayevin yalvarışlı səsinin
qarşısında başqa
söz deyə bilmədi, ermənilər
artıq onlara yaxınlaşmışdılar. Güllələr başlarının üstündə
vıyıldayıb keçirdi,
yanlarına düşən
qumbaralar ətrafda od-alov saçırdı.
Kapitan İbrahimov, leytenant Mirzəliyev və çavuş Rzayev özlərini güllə
və qumbaralardan qorumaq üçün qollu-budaqlı ağacları
özlərinə sipər
seçmişdilər. Onları diri tutmaq istəyən
düşmən əsgərlərini
sərrast güllə
ilə yerə sərirdilər. Torpaq
üstünə xeyli
düşmən cəsədi
səpələnmişdi.
Ətrafa azacıq sükut çökdü, kəşfiyyatçıların
döyüş sursatı
tükənməkdə idi.
- Qorxmayın, - kapitan İbrahimovun səsi eşidildi. - Əsir
düşmək ölümdən
dəhşətlidir, bu,
Vətənə xəyanət
deməkdir. Sonra heç
vaxt adamların üzünə baxa bilmərik. Öldü
var, döndü yoxdur!..
Kapitan İbrahimovun sözünə
leytenant Elşən Mirzəliyev də, çavuş Ramin Rzayev də eyni səslə cavab verdilər:
- Ölərik, amma təslim olmarıq, cənab kapitan!
Bir neçə dəqiqədən
sonra sanki dağlar silkələndi,
ətrafı bürüyən
tüstü qarışıq
alov içində üç igidin - üç Azərbaycan döyüşçüsünün para-para olunmuş cəsədləri göründü:
onları bir-birindən
seçib-ayırmaq çətin
idi. Döyüşçülər qumbaranı sinələrinə
sıxaraq özlərini
partlatmışdılar.
Qəhrəmanların cəsədlərini
Beynəlxalq Qırmızı
Xaç cəmiyyətinin,
Əsir və İtkin Düşmüş,
Girov Götürülmüş
Vətəndaşlarla İş
Üzrə Dövlət
Komissiyasının köməkliyi
ilə yalnız iki ay sonra - 22 oktyabr 1998-ci ildə geri almaq mümkün
oldu.
"7 gün" qəzeti özünün 23 oktyabr
1998-ci il tarixli nömrəsində
yazırdı: "Oktyabr
ayının 21-də üç
şəhid "əsir"imiz
bir erməni meyiti ilə dəyişdirildi... Ekspertiza
rəyindən sonra onların kapitan İbrahimov Teymur Paşa oğlu (Xaçmaz rayonu), leytenant Mirzəliyev Elşən Həsən oğlu (Gəncə şəhəri) və çavuş Rzayev Ramin Əvəz oğlu (Lənkəran rayonu) olduğu təsdiqləndi. Dünən İbrahimov
Teymur və Rzayev Ramin Bakı
şəhərindəki 2 saylı
Şəhidlər xiyabanında,
Mirzəyev Elşən
isə doğulduğu
Gəncə şəhərində
torpağa tapşırıldı".
lll
İllər keçir, Əsli ana hələ də özünə yer tapa bilmir. Əvvəl oğlu Zauru itirdi, o, Milli Ordudan tərxis olunan ili dünyasını dəyişdi, xəstələnmişdi. Sonra qızı faciəli surətdə həlak oldu, qardaşlarının ölümünə dözə bilməmişdi. Sonra da... Əvəz ata üç övlad itkisini ürəyində gəzdirə-gəzdirə həyata əlvida etdi. Əvəz çörək zavodunda işləyirdi, yaxşı işinə görə hörmət və nüfuz qazanmışdı.
Ramin Rzayev 9 yanvar 1977-ci ildə bu ünvanda - Lənkəran şəhəri, Ü.Hacıbəyov küçəsi, dalan 2, ünvan 5-də dünyaya göz açıb. Buradan da böyük həyata qədəm qoyub, məktəbə bu evdən gedib-gəlib. Sonra da əsgərlik həyatı başlanıb, 18 yaşında ordu sıralarına yollanıb. Füzuli rayonunda xidmət keçib, burada da əbədiyyətə qovuşub...
Günəş yatağına tələsir ki, yenidən doğulsun. Şəhidlər də belədir. Onlar canlarını müqəddəs torpaq uğrunda fəda ediblər ki, doğma Vətən yaşasın. "Bizi göylərdə axtarın, ana", - Əsli ana sanki oğlunun səsini eşidir. "Şəhidlər yenidən doğulurlar. Nə yaxşı ki, bizi əvəz edə biləcək oğullar var. Ana, biz ölməmişik, uşaqların təbəssümündə, gənclərin hünərində, qocaların xatirəsində, anaların göz yaşlarında yaşayırıq, təki Vətən yaşasın!"
Çox təəssüf,
yazı çapa hazırlanarkən eşitdik ki, Əsli ana dünyasını dəyişib, oğlu Raminə qovuşub.
Ruhları şad olsun!
525-ci qəzet .- 2023.- 23 noyabr, № 212.- S.13.