Sağ ol, Azərbaycan əsgəri!

Tarixi Zəfərimizin 3 illiyinə

Qorqud Dədə, alğışınla doğulmuşduq,

Hər birimiz məhəbbətin əsgəriyik.

Doğu-Batı bir-birini günüləyir,

Görk olası heysiyyətin əsgəriyik.

Göy üzündən ulduz dərər həvəsimiz,

Qarabağı isindirər nəfəsimiz

Dağa-daşa qardaş olar gur səsimiz,

Ovxarlanmış qətiyyətin əsgəriyik.

Necə tarix deməyəsən ötən ana,

Tarix yazdıq ötənləri ana-ana...

And yerimiz - Ana-Vətən, Vətən-Ana,

Vətən boyda sədaqətin əsgəriyik.

Göy üzündə qoşa ulduz dillənəcək,

Gen dərələr ağzınacan sellənəcək,

Cıdır düzü başdan-başa güllənəcək,

Uğur dilə, xoş niyyətin əsgəriyik...

Vətən müharibəsinə kimi

işğalı səngərində

haxlayacaq əsgərin,

İşğalçıının qolunu

bağlayacaq əsgərin,

Düşmənin, düşmənliyin

tətik sıxan əlini

dağlayacaq əsgərin

andı beləydi, Dədə.

Ruhun göyqurşağıyla

andı Vətən olanın

zikrinin salavatı,

Vətən, millət, dövlət olan

fikrinin salavatı.

O vaxtlar dağın-daşın

tapşırması beləydi,

O vaxtlar ömrün-yaşın

tapşırması beləydi.

O vaxtlar "Vətən!" deyən,

xalq deyən vətəndaşın

nəsihəti beləydi.

O vaxtlar igidliyi

nəsihəti beləydi,

Onda da şəhidliyin

nəsihəti beləydi...

Qorqud Dədə,

yaşarı ruh, bəşəri ruh

Yol gözləyən,

yaxasında yel gizləyən,

Səs gəlincə gümüldənən

çiçəklərin ləçəyində,

birçəyində döyünürdü,

Gümanların

gerçəyində döyünürdü.

Ataların alğışında,

anaların duasında,

uşaqların nəvasında döyünürdü...

Döyüş ruhu

Gecələrin

çırağında döyünürdü.

Şairlərin qələmində,

varağında döyünürdü.

Bizə həyan Göy üzünün

niyyətində, murazında,

istəyində, marağında döyünürdü...

Döyüşçünün yarağında,

yarağının darağında döyünürdü...

Bir ürəyə döndərmişdi məmləkəti,

Bir qələbə sorağında döyünürdü...

Bir payız səhərini

sökülən dan yerini

qızartılar bürüyəndə

döyüşənlər kürmələdi dağı-daşı,

Döyüşdülər...

Şəhidlərin ruhu ilə yan-yanaşı.

Yaxınlıqda qanad çalan

yellər üçün döyüşdülər,

Ləçəyində qan cücərən

güllər üçün döyüşdülər,

Budağından ayrı düşən,

sağlam canı sayrı düşən

illər üçün döyüşdülər,

Yaz gələli aşıb-daşan,

Sal daşlarla pıçıldaşan

Sellər üçün döyüşdülər.

Döyüşdülər...

Vətən-Ana, Ana-Vətən

deyə-deyə döyüşdülər...

Yağılığı əyə-əyə,

döyə-döyə döyüşdülər...

Görk oldular

yerə-göyə, döyüşdülər...

Dan yerinin

ilmələri söküldükcə döyüşdülər,

Yağıların

görər gözü tökülürdü,

vurar qolu bükülürdü...

Döyüşlərin nəhayəti qələbəydi.

Qılınc kimi sıyrılanlar

məmləkətin gözlədiyi

Zəfər üçün döyüşdülər.

Döyüşlərin tünlüyündən

boy göstərən

səhər üçün döyüşdülər...

"Zəfər!", "Zəfər!" deyirdi...

Dalğalanan bayrağın

möhtəşəm təntənəsi.

"Zəfər!", "Zəfər!"deyirdi...

Qara bağları qırıb

Qarabağa can atan

"Qarabağ şikəstəsi".

Döyüşlərdə

səs itirən deyirdi ki,

mərmi səsi, güllə səsi.

səsdi mənə.

Əl itirən, qol itirən deyirdi ki,

Bayrağımız dalğalanır,

bəsdi mənə.

Qaçqın Ata,

qaçqın Ana deyirdi ki,

Anam torpaq, atam torpaq,

Gözlərinə üz sürtməyim

sonuncu nəfəsdi mənə...

"Zəfər!", "Zəfər!" deyirdi...

İllərdən sonra

Cıdır düzündə oxunan

"Qarabağ şikəstəsi"

Azərbaycan əsgərinin

sonuncu gülləsini

İşğalın son nəfəsi bildi o gün...

Bu dağların od qardaşı,

köz qardaşı olanların,

öz qardaşı olanların,

Azərbaycan əsgərinin

söz qardaşı olanların

hər kəlməsi suya çəkir

Yer üzünü,

Əsən yellər bayraq bilir

Vətən olan, millət olan,

dövlət olan hər sözünü:

Millət qılınc sıyırdı uğurlu səfər üçün,

Qaranlıqdan sıyrılan bir nurlu səhər üçün...

Tarixi axarına qaytaran Zəfər üçün,

Sağ ol, əsgər qardaşım!

Rəşid Faxralı

525-ci qəzet.- 2023.- 3 noyabr, №200.- S.15.