Vətənə qüsursuz xidmət
1977-ci il fevralın 1-də Astara rayonunun Lələkəpeştə
(Vaqo) kəndində anadan olub Zülfü Ağalı oğlu
Ağayev. Böyüdükcə içindəki
ağrı-acı da böyüyüb. "Niyə"lər
rahatlıq verməyib.
Tariximizə azacıq baxanda yurdumuzun başına gələnlər
hər birimizi sarsıdır, məncə. Zülfi Ağayevi
də sarsıdıb. Ona görə də hərbçi
olmağa qərar verib.
Orta təhsilini və həqiqi hərbi xidmətini
başa vurduqdan sonra
imtahanları uğurla verərək Müdafiə
Nazirliyinin Gizir hazırlığı kursuna qəbul olunur.
Tankçı ixtisasını seçir. Ailə üzvləri
deyir ki, tankçı olmaq uşaqlıq arzusu imiş.
Orxan Əliyev 1990-cı ildə Astarada həyata gəlib.
Tam orta təhsilini başa vurduqdan sonra həqiqi hərbi xidmətə
çağırılıb. Daxili İşlər Nazirliyinin
Daxili Qoşunlarında xidmət edib. "Gizir
hazırlığı kursu"nu bitirib. O da
tankçıdır. Azərbaycan Qarabağ Müharibəsi
Əlilləri, Veteranları və Şəhid ailələri
ictimai birliyinin Astara rayon şöbəsinin sədridir:
"Bakıda hərbi xidmətə başlasam da, xidmətə 2013-cü ildə Beyləqanda N
saylı hərbi hissədə davam etmişəm.
Zülfü ilə orada tanış olmuşduq. Ona
sayğım, sevgim hədsiz idi. Çox dürüst, sadiq,
nümunə göstəriləcək insan idi. Əsl məktəb
idi - hərbi məktəb. Xidmət boyu təlimlərdə
bunu görürdüm. 2016-cı ilin Aprel döyüşlərində
iştirak etmişik. Onun təmkininin, peşəkarlığının
bir daha şahidi olmuşdum. Aprel döyüşlərində
mən yaralandım, ehtiyata buraxıldım. Amma dostluğumuz
davam edirdi".
İlk hücuma keçənlərin sırasında,
qələbəyə yol açanlardan olub Zülfü
Ağayev. Müharibənin ilk günlərində
döyüşlər daha ağır idi. Düşmən hələ
özünə inanırdı. İlk hücuma keçənlərimiz
canları bahasına düşmənin bu inamını
alt-üst elədilər. Zəfərə gedən bu yolda
şəhid oldu Zülfü Ağayev.
Maşın döyüş komandiri Azər Məmmədov:
"Həmin günlərdə düşmən təxribatları
ara vermirdi. Nə qədər dözmək olar? 2020-ci il
sentyabın 27-də hücum əmri aldıq. İnanın,
ağrı-acısını bilsək də, sevinirdik.
Ölüm bizi qorxutmurdu. Hər an, hər gün o
böyük günü gözləyirdik. 2011-ci ildən hərbidəyəm,
gizir kimi xidmət edirəm. 2014-cü ildən Zülfü ilə
birlikdə olmuşuq. Dost kimi dost, hərbçi kimi hərbçi
idi. O, məndən əvvəl hərbidə olub. Çox təcrübəliydi.
Biz hərbçi olmağı daha təcrübəli
olanlardan öyrənirik. Döyüş maşın komandiri
idi. BMP-2 zirehli piyada döyüş maşınını
mükəmməl idarə edirdi. Ən xırda nasazlıq da
diqqətindən yayınmırdı. Bildiklərini
bütün əsgərlərinə öyrədirdi. Çox
məsuliyyətli, bacarıqlı zabit idi. Zülfü bizim
idealımız olub. Dəfələrlə Fəxri fərmanlar
alıb. İlk günlər ağır idi. Düşmən
hər yeri minalamışdı, istehkamlar qurmuşdu illər
boyu. Zülfü də həmin gün şəhid oldu.
2014-cü ildən şəhid olana qədər birlikdə bir
ömür yaşadıq. Önündə baş əyməli
igid - bir vətən əsgəri idi. Şəhidlik zirvəsinə
ucalan bütün oğullarımızın ruhları şad
olsun. Torpaqlarımızı azad etdik. Hərənin bir
ömrü var. Bir dəfə yaşayıb, bir dəfə
ölür yaxşı insan. O da kişi kimi, əsl hərbçi
kimi yaşadı. Şükürlər olsun, Ali Baş
Komandanın, xalqın dəstəyi ilə qələbə
qazandıq".
Zülfü Kamalə xanımla hərbi xidmətdəykən
tanış olub. Görən kimi ürəyinə yol
tapıb və həyatını onunla bağlamaq istəyi
yaranıb.
Kamalə xanımın xatirələri: "Təsadüfən
rastlaşmışdıq. Təsadüfi
görüşümüz ciddi münasibətlərə
apardı. 2008-ci ildə ailə qurduq. O vaxtdan da heç
ayrılmadıq. Yoldaşım harda xidmət etdisə,
yanında oldum. Cəlilabadın Göytəpə kəndində,
Beyləqanda, sonra Ağcabədidə yaşadıq. Sonra yenə
Beyləqana N saylı hərbi hissəyə yolladılar. Nə
deyim... Vətən müharibəsi başlayana qədər,
şəhid olana qədər ayrılmadıq. Tankçı
idi. Vətəni, övladını canından çox
sevirdi. Tankına da övladı kimi baxırdı.
Bütöv adam idi. Ata idi. Bir dəfə oğlumuz Orxan gitara
istədi. Beyləqanı, Ağcabədini gəzdi, o
gitaranı tapdı. Arada bircə gün gəlirdi evə, o
günü də "yorulmuşam" demədən
övladına həsr edirdi. Çox xoşbəxt idik. Amma
ilk gündən demişdi: "Mən hərbçiyəm, hər
bir hadisə ola bilər, bunu bilməlisən, hazır
olmalısan. Mənim bir vətən borcum, vətəni qorumaq
kimi vəzifəm var". Mən heç tərəddüd
etmədim. Nə qədər danışsam, bitməz.
Sentyabın 25-i axşam evdə idi. Müharibə haqda
danışmadı. Hərbi işləri haqda
danışmazdı. Sadəcə arada "Hərbçi
olduğumu unutma" deyərdi. Ayın 26-da səhərə
yaxın getdi. Gecə bir də gəldi bir neçə dəqiqəlik.
"Bir neçə gün gələ bilməsəm, zəng
edə bilməsəm, narahat olma. Özündən, Orxandan
muğayat ol" - dedi. Getdi, maşına çatanda bir də
dönüb geri baxdı. Sonuncu baxışı oldu..."
Zülfü Ağayev "Füzulinin azad olunmasına
görə" və "Vətən uğrunda"
medalları ilə təltif olunub.
Orxan adlı oğlu böyüyür ərazi bütövlüyü uğruna
şəhid olduğu vətəndə.
Hərbi xidmət zamanı peşəkarlığı,
məsuliyyəti, işinə, vəzifəsinə vicdanlı
münasibəti ilə kollektivin, əsgərlərin sevgisini
qazanıb. "Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin 95
illiyi", "Azərbaycan Ordusunun 100 illiyi" yubiley
medalları və "Qüsursuz xidmətə görə"
3-cü, 2-ci və 1-ci dərəcəli medallarla təltif
olunub.
Özü, sözü, şəxsiyyəti kimi xidməti
də qüsursuz olub. Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin
baş giziri Zülfü Ağayev 23 il qüsursuz xidmət
edib Vətənə.
Hər birimiz bacarsaq, ölkənə qüsursuz xidmət
etməkdən uca nə ola bilər?!
Kamalə ABİYEVA
525-ci qəzet.- 2023.- 5 oktyabr.- S.15.